Αγωνία για το αν το «μαξιλαράκι» των 500 εκατ. μετά το μποναμά, θα αποτρέψει τον «κόφτη»

Με την αγωνία αν οι απαντήσεις Τσακαλώτου θα τύχουν της πλήρους αποδοχής των δανειστών, αλλά και αν το «μαξιλαράκι» των περίπου 500 εκατ. ευρώ που εκτιμά πως απομένει για το 2016, θα εξασφαλίσει ότι δεν θα ενεργοποιηθεί ο «κόφτης» μισθών και συντάξεων στη διάρκεια του 2017, ζουν πλέον στην κυβέρνηση.

Ωστόσο η μονομερής -όπως αποδείχτηκε πως ήταν- ενέργεια της κυβέρνησης, αναδεικνύει και μία ακόμα πτυχή της υπόθεσης: ότι η Κομισιόν συντάσσεται ανοιχτά υπέρ της χώρας μας, όπως έδειξε και το χριστουγεννιάτικο άρθρο του επικεφαλής της μόνιμης αντιπροσωπείας της ΕΕ στην Αθήνα, κύριου Πάνου Καρβούνη, χωρίς να διστάζει να συγκρουστεί με το ΔΝΤ, αλλά κυρίως και όσους επιθυμούν την έξοδο της χώρας μας από την Ευρωζώνη -και αυτό είναι ενθαρρυντικό αλλά και ανησυχητικό ταυτόχρονα.

Ως προς το ζήτημα της επιστολής, το ακριβές περιεχόμενό της παραμένει άγνωστο, μέχρι τουλάχιστον να διαρρεύσει στη δημοσιότητα. Φαίνεται πάντως πως η κίνηση της κυβέρνησης να δημιουργήσει τετελεσμένα, βάζοντας τα 617 εκατ. ευρώ στους λογαριασμούς των συνταξιούχων παραμονές Χριστουγένων,

πέτυχε τον σκοπό της, προκαλώντας «ντόρο» για ένα θέμα που το καθαρό δημοσιονομικό κόστος του δεν ξεπερνά τα 300-400 εκατ. ευρώ.

Όπως εδώ και 5 μέρες είχε αναφέρει το ρεπορτάζ του protothema.gr, σχεδόν τα μισά από τα χρήματα των παροχών θα επιστρέψουν άμεσα στα κρατικά Ταμεία και, επιπλέον, οι δανειστές θα αρκεστούν (προς το παρόν τουλάχιστον) στην υποσχετική για ενεργοποίηση του «κόφτη», εάν αποδειχθεί πως τα λεφτά αυτά τελικώς δεν περίσσευαν. Αυτό θα κριθεί οριστικά όμως στις 5 Ιανουαρίου, όταν περάσουν οι γιορτές και το EuroWorking Group ασχοληθεί ξανά με το θέμα της ενεργοποίησης των βραχυπρόθεσμων μέτρων ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους. Έως τότε θα παραμένει και η αβεβαιότητα εάν τελικά οι πιο ακραίοι εκ των δανειστών αποδέχτηκαν de facto τις παροχές, ή αν θα επιστρέψουν δριμύτεροι.

Ως προς το δεύτερο ζήτημα, της ενεργοποίησης δηλαδή ή όχι του «κόφτη» των συντάξεων, την οποία προβάλλει η επιστολή Τσακαλώτου, η πρόσφατη εμπειρία δεν είναι καθησυχαστική. Υπενθυμίζεται ότι πριν από λιγότερες από 100 μέρες μόλις, τον Οκτώβριο φέτος, η Eurostat αναθεώρησε προς τα κάτω κατά 900 εκατ. ευρώ το πρωτογενές πλεόνασμα του 2015. Αν συνέβαινε και το 2017 κάτι ανάλογο, αντί να «περισσεύουν» 500 εκατ. ευρώ μπορεί να «λείπουν» 400 εκατ. ευρώ. Άρα ο κίνδυνος είναι πραγματικός και όχι υποθετικός, αφού η χρονιά στην οποία μοιράστηκαν οι παροχές δεν έχει καν κλείσει ακόμα.

Το τρίτο ζήτημα όμως που αναδείχθηκε είναι και το πιο σοβαρό. Η κόντρα ΔΝΤ-Κομισιόν μπορεί να οδηγήσει το ΔΝΤ εκτός προγράμματος και αυτό μπορεί να αποδειχθεί θετικό, αλλά μπορεί να έχει και σοβαρές παρενέργειες. Στη Γερμανία και σε άλλες δανείστριες χώρες -εκ των οποίων κάποιες έχουν και εκλογές- οι πολιτικές δυνάμεις έχουν εξαρτήσει την συνέχιση της οποιασδήποτε παροχής βοήθειας στη χώρα μας, από την παρουσία του Ταμείου.

Ακόμα χειρότερα, όπως διαφαίνεται από το άρθρο του κυρίου Πάνου Καρβούνη, η Κομισιόν θέλει να βάλει φρένο σε όσους εκ των δανειστών θέλουν την Ελλάδα εκτός του ευρώ. Ο κύριος Καρβούνης θυμίζει πως αυτό δεν επιτρέπεται να συμβεί. Ίσως και να είναι αυτός ο φόβος εξ αιτίας του οποίου η Κομισιόν του κυρίου Γιούνκερ επιμένει να στηρίζει ανοικτά σε κάθε ευκαιρία την ελληνική κυβέρνηση -όπως ασφαλώς όμως έκανε και στο παρελθόν σε ανάλογες περιπτώσεις. Η «επίθεση φιλίας» μπορεί να αποδειχθεί έτσι προληπτική και καθοριστικής σημασίας, αλλά ο κίνδυνος είναι πως η Κομισιόν δεν είναι άμεσος χρηματοδότης της χώρας μας και άρα ο ρόλος της μπορεί να έχει και όρια που δεν μπορεί να τα ξεπεράσει, ειδικά αν η Αθήνα δίνει κάθε τόσο αφορμές για συγκρούσεις  που διχάζουν παρά ευνοούν την επίτευξη ευρείας συμμαχίας υπέρ της χώρας μας μεταξύ των δανειστών.