“Ελευθερώστε τα ωράρια στα καταστήματα και τα κόστη στις υπηρεσίες...”

Ύφεση της τάξης του 2,5%, ανεργία 11% και πλέον, με περισσότερους από 550 χιλιάδες ανέργους, καθώς και πληθωρισμό πάνω από 3% προβλέπει το Ίδρυμα Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών (ΙΟΒΕ) στην πρώτη του φετινή έκδοση για την πορεία της ελληνικής οικονομίας.

Μάλιστα το Ίδρυμα, το οποίο εκφράζει τις θέσεις του Συνδέσμου Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών (ΣΕΒ) εκτιμά ότι τα επώδυνα για την κοινωνία μέτρα που ανακοίνωσε πρόσφατα η κυβέρνηση ήταν αναγκαία αλλά θα πρέπει να συνοδευθούν και από άλλες παρεμβάσεις ώστε η αρνητική αντίδραση της οικονομίας στο δημοσιονομικό «σοκ» να είναι βραχεία και να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για ανάπτυξη. 

Και το ΙΟΒΕ δίνει ιδιαίτερη έμφαση στην απελευθέρωση αγορών και επαγγελμάτων αλλά και στον τερματισμό των περιορισμών τόσο σε τομείς όπως τα ωράρια εργασίας σε κλάδους όπως τα καταστήματα και οι τράπεζες όσο και στα κόστη διαφόρων υπηρεσιών και αγαθών, με την συγκεκριμένη αναφορά να παραπέμπει, προφανώς, τις επιδοτήσεις μέσω του Κράτους που δίνονται στην λειτουργάι των μεταφορών, στην παροχή του ηλεκτρικού ρεύματος κλπ. 

«Η ελληνική οικονομία έχει τη δυνατότητα υψηλών ρυθμών οικονομικής ανάπτυξης αν  προχωρήσουν  οι  απαραίτητες διαρθρωτικές  μεταρρυθμίσεις και καταργηθούν οι περιορισμοί που το Δημόσιο επιβάλλει στον ανταγωνισμό: Για παράδειγμα, τα κλειστά επαγγέλματα, ιδιαίτερα στις μεταφορές, το καμποτάζ στην κρουαζιέρα, οι περιορισμοί στην αγορά ενέργειας, στην αγορά υγείας κ.λ.π., οι περιορισμοί στα ωράρια λειτουργίας καταστημάτων, τραπεζών, μουσείων κ.λ.π., οι κατώτατες τιμές σε ορισμένα αγαθά και υπηρεσίες, τα υποχρεωτικά περιθώρια κέρδους, ο τρόπος που το δημόσιο χορηγεί ποικίλες άδειες, η θέσπιση υποχρεωτικών αμοιβών για μια σειρά επαγγελματικές δραστηριότητες και οι γραφειοκρατικοί περιορισμοί στην επιχειρηματικότητα, αποστερούν την ελληνική οικονομία από σημαντικές και απαραίτητες στην τρέχουσα συγκυρία πηγές ανάπτυξης, από απαραίτητα κεφάλαια και νέες θέσεις εργασίας, και την καταδικάζουν σε ένα φαύλο κύκλο υψηλού κόστους λειτουργίας και χαμηλής ανταγωνιστικότητας», αναφέρεται χαρακτηριστικά στην έκθεση.

Το ΙΟΒΕ θεωρεί ότι το άνοιγμα των αγορών και των επαγγελμάτων και η κατάργηση όλων αυτών των περιορισμών, θα δημιουργήσει ένα νέο κύκλο εξωστρεφούς οικονομικής ανάπτυξης, ιδιαίτερα αν συνδυαστεί με ιδιωτικοποιήσεις, συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, αξιοποίηση της περιουσίας του δημοσίου και την έλευση ξένων κεφαλαίων. 

«Με τον τρόπο αυτό θα αξιοποιηθούν τα δυναμικά συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας στον τουρισμό (αναβάθμιση υπηρεσιών, επιμήκυνση τουριστικής περιόδου, ανάπτυξη τουριστικής κατοικίας), στην υγεία (δημιουργία κέντρων αποκατάστασης για όσους πρόκειται να συνταξιοδοτηθούν από τώρα και στο εξής (baby boomers) και επιθυμούν να διαβιούν στην Ελλάδα μεγάλο μέρος του χρόνου) στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας στη ναυτιλία, τον πολιτισμό, τον πρωτογενή τομέα (βιολογικές καλλιέργειες, ορυκτός πλούτος), καθιστώντας έτσι εφικτή τη μετάβαση από το παλαιό αναπτυξιακό πρότυπο στο νέο», επισημαίνεται χαρακτηριστικά.

Ακόμη το ΙΟΒΕ, πέρα από την αναμόρφωση του φορολογικού και του ασφαλιστικού συστήματος, που έχει ήδη δρομολογηθεί και θα πρέπει να αποτελέσει αντικείμενο ξεχωριστών αναλύσεων, θεωρεί ότι θα πρέπει μεταξύ άλλων άμεσα:

• α) να αναμορφωθεί πλήρως και ριζικά το μισθολόγιο του δημόσιου τομέα. Η χορήγηση επιδομάτων αντί μισθού θα πρέπει να καταργηθεί, έστω και με μελλοντικό κόστος στις συντάξεις, οι δε μισθοί να εξορθολογιστούν και να ανταποκρίνονται στο έργο που παρέχεται, και
• β) να εκσυγχρονιστεί το πλαίσιο εργασίας, με τη δημιουργία λίγων κλάδων (π.χ. πολιτικός, δικαστικός, διοικητικός, ιατρονοσηλευτικός, εκπαιδευτικός, στρατιωτικός-δημόσιας ασφάλειας, επιστημονικός) με αποκλειστικό μισθολόγιο ανά κλάδο, πρόσληψη στον κλάδο και όχι τον φορέα, με συγκεκριμένης μορφής δικαιώματα και υποχρεώσεις (π.χ. επανεξέταση του θέματος του δικαιώματος δεύτερης απασχόλησης), και με ορθολογικό τρόπο εξέλιξης στην ιεραρχία.

Το αποτέλεσμα θα είναι η ορθολογικότερη κατανομή των απασχολουμένων στο δημόσιο και η αύξηση της αποτελεσματικότητας και της παραγωγικότητας.

• να εξορθολογιστεί πλήρως το σύστημα προμηθειών της δημόσιας κατανάλωσης και των δημόσιων επενδύσεων. Το δημόσιο και οι φορείς που επιχορηγεί «αγοράζουν» υπερβολικά ακριβά, συντηρώντας τις δημόσιες δαπάνες σε υψηλά επίπεδα και χρηματοδοτώντας κυκλώματα διαφθοράς.