Μανόλης Χατζημανωλάκης, ένας μάνατζερ στην υπηρεσία των γυναικών
Η αποδοχή ενός λάθους κρύβει ανδρεία. Πολλές φορές όμως κρύβει και ευφυΐα. Οταν ο Γιώργος Σεφέρης έγραφε στο ποίημά του «Αρνηση» τον γνωστό στίχο «πήραμε τη ζωή μας λάθος κι αλλάξαμε ζωή», σαφώς και γνώριζε τα παιχνίδια που η μοίρα φέρνει. Τις απροσδόκητες αυτές αλλαγές που μπορεί να σε οδηγήσουν στα πάντα ή στο τίποτα. Ολα αυτά στον διευθύνοντα σύμβουλο της εταιρείας «Triumph» κ. Μανόλη Χατζημανωλάκη τα δίδαξε η ίδια η ζωή. Αλλού πήγαινε κι αλλού τελικά βρέθηκε. Οπως συνέβη και με την εταιρε
Η αποδοχή ενός λάθους κρύβει ανδρεία. Πολλές φορές όμως κρύβει και ευφυΐα. Οταν ο Γιώργος Σεφέρης έγραφε στο ποίημά του «Αρνηση» τον γνωστό στίχο «πήραμε τη ζωή μας λάθος κι αλλάξαμε ζωή», σαφώς και γνώριζε τα παιχνίδια που η μοίρα φέρνει. Τις απροσδόκητες αυτές αλλαγές που μπορεί να σε οδηγήσουν στα πάντα ή στο τίποτα. Ολα αυτά στον διευθύνοντα σύμβουλο της εταιρείας «Triumph» κ. Μανόλη Χατζημανωλάκη τα δίδαξε η ίδια η ζωή. Αλλού πήγαινε κι αλλού τελικά βρέθηκε. Οπως συνέβη και με την εταιρεία την οποία διευθύνει.
Οταν τον συναντάς, από τα πρώτα πράγματα που «ξεκαθαρίζει» στον συνομιλητή του είναι η κρητική του καταγωγή. Ισως επειδή θέλει να έχει σταράτες κουβέντες, που λένε και οι παλιοί. «Ο πατέρας αυτό που μου κληροδότησε είναι οι ηθικές αξίες. Η τιμή και η μπέσα. Θυμάμαι που μου έλεγε: ‘‘Είσαι άνδρας και είσαι από την Κρήτη’’. Αν και δεν έχω μεγαλώσει στο νησί, αυτά τα διδάγματα έχω. Την μπέσα και την τιμή», μας λέει. Οπως κάθε αξιοπρεπής λοιπόν Κρητικός, έτσι και ο Μανόλης Χατζημανωλάκης λατρεύει τις γυναίκες. Γνωστή για τις μητριαρχικές της ρίζες, η νοτιότερη γωνιά της χώρας πάντοτε λειτουργούσε υπέρ του «ασθενούς φύλου». Τις ίδιες ηθικές επιταγές ακολουθεί και σήμερα ο διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας «Triumph». Πώς αλλιώς θα μπορούσε να γίνει για μια εταιρεία η οποία κατέχει κυρίαρχη θέση στον κλάδο των γυναικείων εσωρούχων; Ούτως ή άλλως, εκ θέσεως υπηρετεί τις γυναίκες.
Τα προϊόντα της εταιρείας πρωτοεισήχθησαν στην ελληνική αγορά τη δεκαετία του ’40. Η έδρα της «Triumph International» βρίσκεται στην Ελβετία και ιδιοκτήτες της κλωστοϋφαντουργικής βιομηχανίας είναι οι απόγονοι των ιδρυτών Spiesshofer και Braun που δημιούργησαν στα 1886 τον διεθνή αυτό κολοσσό. Η σημερινή έδρα του ομίλου παραμένει στην πόλη Bad Zurzach της Ελβετίας, ενώ ο όμιλος απασχολεί σε όλο τον κόσμο 42.480 εργαζομένους, παρουσιάζοντας πωλήσεις 2,6 δισ. ελβετικών φράγκων.
Πολύ γρήγορα η προτίμηση των Ελληνίδων στα ποιοτικά είδη της ανάγκασαν τον όμιλο να δημιουργήσει εργοστασιακή μονάδα στη χώρα μας. Κάπως έτσι το 1962 δημιουργείται στην περιοχή του Περισσού μονάδα που διακινεί σε όλη την Ελλάδα αλλά και στις γύρω χώρες τα εσώρουχα «Triumph». Με τον τρόπο αυτό τα είδη της εταιρείας διανέμονται σε 1.400 καταστήματα, έχοντας την προτίμηση του γυναικείου κοινού.
Ενας πολιτικός μηχανικός του Μετσόβιου στο μάρκετινγκ
Γεννημένος το 1963, ο 45χρονος σήμερα Μανώλης Χατζημανωλάκης δεν ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του, όπως πολλοί θα περίμεναν, από το πεδίο των οικονομικών σπουδών. «Οι αρχικές μου σπουδές με τίποτα δεν προοιωνίζονταν την πορεία που πήρα στη συνέχεια κι αυτό επειδή ακολούθησα ένα 100% πρακτικό αντικείμενο. Αυτό του μηχανολόγου μηχανικού. Τελειώνοντας το Μετσόβιο Πολυτεχνείο, αποφάσισα να πάω για μεταπτυχιακές σπουδές στις ΗΠΑ και πιο συγκεκριμένα στη Μασαχουσέτη, στο ίδιο πανεπιστήμιο που σπούδασαν ο Γιώργος Παπανδρέου και ο Αντώνης Σαμαράς. Οπότε και συντελέστηκε μια μεγάλη έκρηξη στο μυαλό μου», μας λέει. Τι είχε γίνει; Ο νεαρός φοιτητής, επιλέγοντας να παρακολουθήσει μια παρουσίαση του καθηγητή-γκουρού στον χώρο του μάρκετινγκ ονόματι Berkovitch, «μαγεύεται» και τελικά αναθεωρεί όλες τις μέχρι τότε σπουδές του. «Χρειάστηκε μόλις μία ώρα από την παράδοσή του για να καταλάβω ότι είχα πάρει λάθος δρόμο στη ζωή. Αυτό που πάντοτε ήθελα να κάνω ήταν το μάρκετινγκ και σε αυτή την επιλογή στράφηκα. Πάντως, θα πρέπει να ομολογήσω ότι στην πορεία μου με βοήθησαν σημαντικά και τα δύο πτυχία που πήρα. Το ένα με βοήθησε να έχω τη λογική ματιά των πραγμάτων. Ηταν οι αριθμοί και το τελικό αποτέλεσμα. Το άλλο είχε φαντασία και δημιουργικότητα», τονίζει.
Παρ’ όλα αυτά, ο ίδιος θεωρεί πως η μεγαλύτερη μόρφωση που πήρε δεν ήταν άλλη από τα ταξίδια και η επαφή με το εξωτερικό. «Ειλικρινά η σύνδεση με τις ξένες χώρες και η σμίκρυνση των αποστάσεων αποτέλεσε για εμένα το κορυφαίο σχολείο. Οταν έφυγα για σπουδές, το να ταξιδέψεις ήταν κάτι δύσκολο. Θυμάμαι τις φοβίες που είχα όταν πέταξα για τις ΗΠΑ. Τώρα όλα αυτά φαντάζουν πολύ απλά. Εδώ ο γιος μου, που είναι μόλις 12 ετών, έχει ήδη ταξιδέψει αρκετές φορές εκτός Ελλάδος».
Θεωρώντας πως ζούμε πλέον στην πράξη την κατάργηση των συνόρων, ο κ. Χατζημανωλάκης πιστεύει πως οι ισορροπίες που μέχρι τώρα ξέραμε παρήλθαν. «Μα, είναι ξεκάθαρο πως από τις πόλεις-κράτη της αρχαίας Ελλάδος περάσαμε στα σημερινά εθνικά κράτη, από τα οποία οδηγούμαστε τάχιστα σε υπερεθνικούς σχηματισμούς όπως η Ευρωπαϊκή Ενωση. Οι λαοί πλέον τρέχουν με άλλες ταχύτητες», αναφέρει.
Η «Μars», η «Pepsico» και ο «κλεφτοπόλεμος»
Πρώτος σταθμός της επαγγελματικής του διαδρομής υπήρξε η «Mars», μια εταιρεία την οποία ο ίδιος χαρακτηρίζει «blue chip». Στη συνέχεια ακολούθησαν μεταξύ άλλων η «PepsiCo», η «Elbisco», η «Agrino» και τελικά η «Triumph». «Από όλες τις επιχειρήσεις που πέρασα έχω να θυμάμαι τα καλύτερα. Καθεμιά ήταν για εμένα ένα πρώτης τάξης σχολείο κι από παντού είχα κάτι να πάρω. Θυμάμαι, για παράδειγμα, το πόσα πολλά πράγματα έμαθα από τον ‘‘κλεφτοπόλεμο’’ που κάναμε για να κερδίσουμε μερίδια από την κυρίαρχη τότε ‘‘Coca-Cola’’ όταν ήμουν στην ‘‘PepsiCo’’. Τελικά τα καταφέραμε, αν και με πολύ κόπο. Το ίδιο έγινε και με την παραδοσιακή ‘‘Agrino’’ στην οποία αντιστρέψαμε την αρνητική πορεία της κερδοφορίας της, ενώ και με την οικογένεια Κυριάκου Φιλίππου η σχέση υπήρξε άψογη σε επαγγελματικό επίπεδο».
«Αν και βαμμένος Παναθηναϊκός, παραδέχομαι τον Γιαννάκη»
Ανθρωπος ήπιων τόνων, ο διευθύνων σύμβουλος της «Triumph» στην Ελλάδα έχει επιλέξει έναν διαφορετικό τρόπο προσέγγισης στο ευαίσθητο κομμάτι των εργασιακών σχέσεων. «Θα σας το πω κάπως σχηματικά. Οση δουλειά κι αν έχω, δεν θα μπορούσα να ενεργήσω εάν δεν είχα την κατάλληλη βοήθεια από τους συνεργάτες μου. Για να το θέσω ακόμα πιο απλά. Αν και οραματίζομαι το αύριο της εταιρείας και μοχθώ γι’ αυτό, δεν είναι ανάγκη να σηκώνω τόσο ψηλά τα μανίκια μου. Εάν οι οδηγίες που δίνω ακολουθούνται -όπως και γίνεται-, τότε δεν χρειάζεται κάτι παραπάνω. Είμαι δηλαδή κάτι σαν τον κόουτς μιας ομάδας. Πρέπει να βρω το κουμπί των εργαζόμενων και να βγάλω τον καλύτερο εαυτό τους. Είτε το πιστεύετε είτε όχι, δεν έχω απολύσει ποτέ κανέναν άμεσο συνεργάτη μου. Κάτι τέτοιο θα ήταν για μένα ήττα. Πάντοτε προσπαθούσα να αλλάξω τον τρόπο σκέψης και να βγάλω τα θετικά ένστικτα του καθενός», τονίζει. Ισως για όλα τα παραπάνω να του αρέσει και ο προπονητής του Ολυμπιακού και της Εθνικής Ελλάδος, Παναγιώτης Γιαννάκης. «Αν και είμαι… βαμμένος Παναθηναϊκός, δεν μπορώ παρά να τον παραδεχτώ. Μου αρέσει γιατί παθιάζεται και γιατί είναι μάνατζερ ως προς τη σχέση του με τους παίκτες. Ξέρει να παίρνει το καλύτερο από τον καθένα τους», υπογραμμίζει.
Οι τρελοί του Λούνα Παρκ
Μετά την κρίση της κλωστοϋφαντουργίας στην Ελλάδα, η «Triumph» επέλεξε να μη φύγει από τη χώρα, αλλά να παραμείνει αλλάζοντας χαρακτήρα. Σήμερα διατηρεί τον εμπορικό της ρόλο και τη μονάδα της στον Περισσό, διατηρώντας μερίδια αγοράς ιδιαίτερα υψηλά για το σύνολο των ανταγωνιστριών επιχειρήσεων. Είναι, δηλαδή, η μεγαλύτερη εταιρεία στον χώρο των αγορών των γυναικείων εσωρούχων, με εξειδίκευση στα σουτιέν αλλά και στα μαγιό. «Η θέση μας εδώ και αρκετά χρόνια είναι παγιωμένα πρώτη. Οταν λοιπόν ήλθα στην ‘‘Triumph’’ ρώτησα τη διεθνή διοίκηση τι περιμένουν από εμένα. Αυτό που μου είπαν ήταν ότι η άνοδος θα ήταν δύσκολη λόγω της ήδη υψηλής θέσης που είχαμε στη χώρα. Επομένως η σταθερότητα στα αποτελέσματα ήταν ένας πρώτος καλός στόχος. Σε μια πρόσφατη πανευρωπαϊκή συνάντηση που είχαμε, το ελληνικό unit τιμήθηκε ως το ταχύτερα αναπτυσσόμενο από τα μεγάλα ευρωπαϊκά. Η θυγατρική λοιπόν της χώρας μας θυμίζει κάτι από τον Τρελό του Λούνα Παρκ. Φέρνουμε τα καλύτερα αποτελέσματα σε πείσμα των προβλέψεων και γι’ αυτό μας δίδεται ιδιαίτερη ευχέρεια κινήσεων», υποστηρίζει ο κ. Χατζημανωλάκης.
Αρχικά, ο κ. Χατζημανωλάκης ανέλαβε την «Triumph» στην Ελλάδα. Σύντομα όμως του ανατέθηκε και η Κύπρος μαζί με την Τουρκία, η οποία σύντομα θα λειτουργήσει ως αυτόνομη θυγατρική.
«Σε όλα τα παραπάνω έχει βοηθήσει τα μέγιστα η πολύ καλή μας σχέση με τον καταναλωτή. Επίσης, θα πρέπει να σημειώσω πως πριν από την οριακή αύξηση τιμών που κάναμε εφέτος είχαμε να κάνουμε αυξήσεις επί τρία με τέσσερα χρόνια, επομένως κι αυτό μετράει στις συνειδήσεις των πελατών μας».
Μεγάλη έμφαση αποδίδει η εταιρεία στα θέματα περιβάλλοντος. Ηδη από το 1998 έχει βραβευτεί με το βραβείο Best Environment Management, ενώ κατά καιρούς έχει πιστοποιηθεί για μια σειρά οικολογικών πρωτοβουλιών της. Επίσης, από το 1989 έχει δημιουργηθεί Τράπεζα Αίματος της εταιρείας, ενώ συμπαράσταση είχε υπάρξει και στους σεισμοπαθής του 1999, καθώς και προς τα παιδικά χωριά SOS.
Τα χόμπι ενός 45άρη
Πόσος ελεύθερος χρόνος όμως απομένει σε έναν μάνατζερ που το τελευταίο διάστημα μοιράζει την εβδομάδα του μεταξύ Αθήνας, Κωνσταντινούπολης και Κύπρου αφού εκεί τον καλεί το επαγγελματικό καθήκον;
«Ομολογουμένως ο χρόνος μου είναι ελάχιστος. Τουλάχιστον έχω ελαχιστοποιήσει τον χρόνο που χρειάζομαι για να έλθω στο γραφείο. Απαράβατος όμως κανόνας είναι να μην ταξιδεύω, τουλάχιστον τα Σαββατοκύριακα, ώστε να είμαι κοντά στα δύο μου παιδιά και στη σύζυγό μου. Μπορώ να πω ότι έχω καταφέρει να έχω μια σχετική ισορροπία. Μάλιστα, θα σας εξομολογηθώ και κάτι. Στα 45 μου αρχίζω να αποκτώ και χόμπι. Φέτος, για παράδειγμα, αποφάσισα να κάνω σκι. Πήγα μια φορά στη Φλώρινα, κόλλησα κι έγινα από τότε μανιώδης. Ενα άλλο χόμπι είναι το μπάσκετ και το ποδόσφαιρο. Είμαι, βλέπετε, Παναθηναϊκός.
Καλό είναι πάντως να μην αφήνουμε τον χρόνο να περνάει. Αυτό το κατάλαβα σε ένα πρόσφατο re-union με πρώην συμμαθητές από τη σχολή στα Ανάβρυτα. Ο χρόνος για μερικούς φαίνεται σαν να μην πέρασε ποτέ. Για κάποιους άλλους όμως είναι αμείλικτος».
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr