«Πώς η Γερμανία επιδείνωσε την ελληνική κρίση»

«Oι Έλληνες είναι κυρίως υπεύθυνοι για τη σημερινή τους κατάσταση, αλλά η γερμανική κυβέρνηση έκανε την κρίση χειρότερη με την απροθυμία της να χορηγήσει βοήθεια», γράφει το γερμανικό περιοδικό Σπίγκελ σε κύριο άρθρο στην ηλεκτρονική του έκδοση.

«Η γερμανίδα καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ, φέρει την κύρια ευθύνη για το γεγονός ότι οι γερμανοί φορολογούμενοι πρέπει τώρα να υποφέρουν» σημειώνει το γερμανικό περιοδικό στο άρθρο που έχει τον τίτλο «Πως η Γερμανία επιδείνωσε την ελληνική κρίση».

«Από τη μία πλευρά υπάρχουν οι Έλληνες, οι οποίοι προφανώς δεν είχαν υπό έλεγχο τα στατιστικά τους στοιχεία και έστελναν τη μια ψευδή αναφορά μετά την άλλη για το δημοσιονομικό έλλειμμα της χώρας. Από την άλλη πλευρά είναι οι Γερμανοί, οι οποίοι αισθάνονταν μεγάλη ευχαρίστηση εμποδίζοντας την ταχεία και ξεκάθαρη ευρωπαϊκή απάντηση στην ελληνική κρίση του ελληνικού - οδηγώντας στα ύψη το κόστος της λύσης» σημειώνει το γερμανικό περιοδικό σε ανάλυση του Γκούσταβ Χορν.

«Το λαϊκιστικό επιχείρημα ότι η πλειοψηφία του γερμανικού πληθυσμού αντιτίθεται στην οικονομική ενίσχυση στην Ελλάδα, αποδίδεται επίσης στη γερμανική κυβέρνηση - γιατί η καγκελάριος Μέρκελ, μπλόκαρε τη μόνη επιτυχή πορεία που θα είχε εμποδίσει την ανάγκη να καταβληθούν τελικά πολλά δισεκατομμύρια σε ενισχύσεις».

«Την ίδια ώρα, είναι εντυπωσιακό το πόσο πολλοί εκπρόσωποι των κομμάτων του κυβερνητικού συνασπισμού στη Γερμανία παρέχουν συμβουλές προς τους Έλληνες, που κυμαίνονται από τις δραστικές περικοπές αμοιβών ως την άμεση κήρυξη πτώχευσης και την άμεση αποχώρηση από την ευρωζώνη... Η απροθυμία της γερμανικής κυβέρνησης να βοηθήσει την Αθήνα, δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια πρόσκληση στους κερδοσκόπους να στοιχηματίσουν για το θάνατο της χώρας αυτής της νότιας Ευρώπης. Αυτό εξηγεί επίσης, γιατί τα ασφάλιστρα κινδύνου των ομολόγων του Ελληνικού Δημοσίου εκτοξεύτηκαν σε δυσθεώρητα ύψη τις τελευταίες ημέρες. Η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να καταβάλει τώρα τόσο υψηλά επιτόκια για τα χρέη της, ώστε να μην μπορεί πλέον να τα βγάλει πέρα χωρίς εξωτερική βοήθεια, παρά τις πρόσφατες αυξήσεις των φόρων, καθώς και μαζικές περικοπές μισθών» γράφει το Σπίγκελ.

Το γερμανικό περιοδικό, αναφέρεται επίσης στον ρόλο των κερδοσκόπων. «Είναι γεγονός ότι οι κερδοσκόποι έχουν πρόσβαση σε πληροφορίες για την Ελλάδα όσο και οι οικονομικοί εμπειρογνώμονες των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων!

Υπάρχουν, ωστόσο, πολλοί παίκτες της αγοράς όπως τα hedge funds, τα οποία όσο πιο χαοτικά είναι τα πράγματα, τόσο περισσότερο τους αρέσει. Ο μεγαλύτερος εχθρός τους είναι η πολιτική σαφήνεια, και για το λόγο αυτό ικανοποιούνται όταν οι πολιτικοί επιδίδονται σε κινδυνολογία. Στην περίπτωση της Ελλάδας, αυτή η κινδυνολογία τα πήγε εξαιρετικά, όπως δείχνουν τα ασφάλιστρα κινδύνου που εκτοξεύθηκαν στα ύψη».

Το Σπίγκελ, αναφέρεται επίσης, στο ρόλο των οίκων αξιολόγησης, τονίζοντας ότι δεν μπορεί να λησμονηθεί. Η υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας της Ελλάδας προκάλεσε κύματα κερδοσκοπίας.

Στην ανάλυση του Σπίγκελ τονίζεται επίσης η Ευρωπαϊκή Ένωση «θα έπρεπε να είχε καταστήσει σαφές εδώ και εβδομάδες ότι μοιράζεται την κοινή ευθύνη για ένα ισότιμο κράτος μέλος, διακηρύσσοντας την ετοιμότητά της, υπό ορισμένες προϋποθέσεις και σε περίπτωση ανάγκης, να εγγυηθεί τις πληρωμές προς την Ελλάδα. Η δήλωση αυτή θα είχε κάνει την κερδοσκοπία πολύ πιο δύσκολη, και επίσης, θα μπορούσε να είχε αποτρέψει τη δραματική κατάρρευση της αξίας των ελληνικών ομολόγων. Επίσης, θα είχαν αυξηθεί οι πιθανότητες ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να σωθεί από μόνη της. Και αυτό θα είχε σώσει πολλά χρήματα των Γερμανών φορολογουμένων.

Η υποχωρητικότητα της γερμανικής κυβέρνησης στις χρηματοπιστωτικές αγορές και τη δειλία της έναντι των ταμπλόιντς, θα στοιχίσει τώρα πολύ πιο ακριβά στους φορολογούμενους», αναφέρει το Σπίγκελ και καταλήγει: Το μόνο πράγμα που επιτεύχθηκε είναι οι κερδοσκόποι να πάρουν μεγαλύτερο θάρρος για να δράσουν. Το χειρότερο σενάριο θα ήταν κι άλλες χώρες, όπως η Ισπανία, η Πορτογαλία, η Ιρλανδία και η Ιταλία, να βουλιάξουν στο φαύλο κύκλο της κερδοσκοπίας. Αυτό θα ήταν το τέλος της νομισματικής ένωσης».