Πιο κοντά στο 2% κατεβάζει η ΤτΕ τον «πήχη» των προσδοκιών για την Ανάπτυξη το 2018

Πιο συγκρατημένη σε σχέση με τις επίσημες κυβερνητικές προβλέψεις για την Ανάπτυξη εμφανίζεται η Τράπεζα της Ελλάδος. Ενώ επισήμως το υπουργείο Οικονομικών έχει αναθεωρήσει ήδη προς τα κάτω την πρόβλεψη, από 2,6% αρχικά στο Προσχέδιο Προϋπολογισμού που κατέθεσε πριν έξι μήνες, σε 2,5% στον Κρατικό Προϋπολογισμό που ψηφίστηκε τον Δεκέμβριο και σε 2,3% στο προσχέδιο του νέου Μεσοπρόθεσμου πριν λίγες μέρες, σε ομιλία του ο Διοικητής της ΤτΕ κύριος Γιάννης Στουρνάρας έκανε λόγο για «Ανάπτυξη τουλάχιστον 2%» το 2018.

Όπως όλα δείχνουν, στο νέο Μεσοπρόθεσμο που θα καταθέσει ως τον Μάιο η κυβέρνηση θα φανεί πού θα πέσει τελικά ο πήχης των προσδοκιών.



Ο διοικητής της ΤτΕ επανέλαβε και την άποψη ότι θα πρέπει να γίνει συζήτηση για το ενδεχόμενο να ζητήσει η Ελλάδα μια επιπλέον στήριξη μετά το τέλος του 3ου Μνημονίου. Αντί όμως να μιλήσει και πάλι ξανά για «προληπτική γραμμή στήριξης», την φορά αυτή επέλεξε να διαφοροποιηθεί ελαφρώς φραστικά, μιλώντας για «συμφωνία στήριξης».



Όπως ανέφερε, προκειμένου να διαλύσουν πλήρως την αβεβαιότητα για τις μεσοπρόθεσμες προοπτικές της οικονομίας, οι ελληνικές αρχές με τους ευρωπαίους εταίρους μας θα πρέπει να αποσαφηνίσουν τόσο τον τύπο μεταμνημονιακής εποπτείας, όσο και το κατά πόσον θα είναι διαθέσιμη οποιαδήποτε συμφωνία μεταμνημονιακής στήριξης μετά την ολοκλήρωση αυτού του προγράμματος τον Αύγουστο του 2018.

Σύμφωνα με την Τράπεζα της Ελλάδος, η απόφαση για τη θέσπιση μιας συμφωνίας στήριξης μετά το πρόγραμμα, ανταποκρίνεται στην ανάγκη εξασφάλισης ομαλής χρηματοδότησης των ελληνικών τραπεζών (συμπεριλαμβανομένης της συνέχισης του waiver) και της ελληνικής οικονομίας σε περίπτωση που η πιστοληπτική ικανότητα της Ελλάδας παραμείνει χαμηλότερη από επενδυτικού βαθμού και ιδιαίτερα εάν οι συνθήκες της διεθνούς χρηματοπιστωτικής αγοράς επιδεινωθούν.

Πρακτικά πάντως, διατήρηση του waiver σημαίνει και συμφωνία υπό όρους, όπως επιβάλουν οι κανόνες της ΕΚΤ.



Σύμφωνα με τον κύριο Στουρνάρα, το βασικό ζήτημα τους ερχόμενους μήνες είναι η βελτίωση της φερεγγυότητας της χώρας, η οποία θα επιτρέψει την επιστροφή της χώρας στις χρηματοπιστωτικές αγορές υπό βιώσιμες συνθήκες μετά το τέλος του προγράμματος τον Αύγουστο του 2018. Αυτό απαιτεί ενίσχυση την εμπιστοσύνη των διεθνών επενδυτών, που μπορεί να επιτευχθεί με την εφαρμογή των εξής δράσεων:



• Πρώτον, η οικονομική πολιτική πρέπει να επικεντρωθεί στην προετοιμασία για την έγκαιρη ολοκλήρωση της τέταρτης και της τελευταίας αξιολόγησης, η οποία θα σηματοδοτήσει το τέλος του προγράμματος.



• Δεύτερον, οι ευρωπαίοι εταίροι μας πρέπει να προσδιορίσουν λεπτομερέστερα τα μεσοπρόθεσμα μέτρα αναπροσαρμογής του χρέους. Αυτό θα επιτρέψει την πρόσβαση της Ελλάδας στις αγορές ομολόγων με βιώσιμους όρους και θα διευκολύνει την ένταξη των ομολόγων του Ελληνικού Δημοσίου στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ



• Τρίτον, τα «κάπιταλ κοντρόλς» θα πρέπει να αρθούν μετά το τέλος του τρέχοντος προγράμματος του ESM



• Τέταρτον, με νέες εκδόσεις ομολόγων σε συνδυασμό με εκταμιεύσεις του ΕΜΣ.



Χαρακτήρισε ως ιδιαίτερα χρήσιμο ένα προσωρινό αποθεματικό, ειδικά σε περίπτωση που η πιστοληπτική αξιολόγηση της Ελλάδας δεν έχει φτάσει έως την χαμηλότερη επενδυτική βαθμίδα μέχρι το τέλος του προγράμματος, ή και εάν η αστάθεια στις χρηματοπιστωτικές αγορές παραμείνει τότε αυξημένη.



Παράλληλα πάντως με την μεταμνημονιακή εποπτεία ή και στήριξη εκ μέρους των δανειστών, το νομικό πλαίσιο της ΕΕ προβλέπει ότι σε κάθε περίπτωση η Ελλάδα θα παρακολουθείται τουλάχιστον μέχρις ότου εξοφλήσει το 75% των επίσημων δανείων που έχει λάβει από χώρες της ευρωζώνης, το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF) και τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ΕΜΣ).​