Χρέος, προαπαιτούμενα και... ΔΝΤ στο σημερινό Euroworking Group στο Παρίσι

Από το Παρίσι όπου συνεδριάζει σήμερα το Euro Working Group, περνάει ο δρόμος της χώρας προς την έξοδο από το Μνημόνιο και τις αγορές.

Οι τεχνοκράτες των υπουργείων Οικονομικών της Ευρωζώνης θα καταβάλουν ύστατη προσπάθεια για να προετοιμάσουν την «συνολική λύση» για το ελληνικό ζήτημα, μέχρι το Eurogroup της 21ης Ιουνίου. Αλλιώς το θρίλερ θα παραταθεί και οι αποφάσεις θα μετατεθούν στο επόμενο -και τελευταίο πριν την λήξη του 3ου Μνημονίου- Eurogroup της 12 Ιουλίου. Ο χρόνος πιέζει ασφυκτικά και, με δεδομένο από χθες πλέον ότι έκδοση ελληνικού ομολόγου πριν το φθινόπωρο δεν θα υπάρξει, η Ελλάδα κινδυνεύει να γίνει η πρώτη χώρα που θα βρεθεί εκτός Μνημονίου, αλλά και εκτός αγορών ταυτόχρονα.

​Η συνεδρίαση του EWG στο Παρίσι, εκεί όπου έχουν την έδρα τους το ευρωπαϊκό Τμήμα του ΔΝΤ και ο Πόουλ Τόμσεν, ​αναμένεται να εξελιχθεί σε ένα μίνι - Washington Group​, που θα διαπραγματευτεί για την παραμονή ή μη του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα. Σε κάθε περίπτωση, περί τις 4.30 το απόγευμα (ώρα Ελλάδος) ο εκπρόσωπος του ΔΝΤ από την Ουάσιγκτον Τζέρι Ράις αναμένεται να ξεκαθαρίσει με τις δηλώσεις του, το τι θα πράξει τελικά το Ταμείο για την Ελλάδα.

Στις επαφές αυτές, οι εκπρόσωποι όλων των πλευρών θα θέσουν επί τάπητος:

- τα εκκρεμή προαπαιτούμενα της 4ης αξιολόγησης που θα ψηφιστούν στη Βουλή την επόμενη εβδομάδα.

- τις εκθέσεις και τα σενάρια βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους: είναι η τελευταία ευκαιρία ίσως για ένα συμβιβασμό που θα κρατήσει το ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα. Ωστόσο στον ορίζοντα δεν φαίνεται πλέον παρά μόνον η «γερμανική λύση» με το ΔΝΤ σε ρόλο τεχνκού συμβούλου και όχι χρημαοδότη.

Κι αυτή όμως θα κριθεί την τελευταία στιγμή, όπως φάνηκε χθες από την επιστολή Σαντένο, όπου ο πρόεδρος του Eurogroup έκανε λόγο για ελάφρυνση χρέους «στο τέλος του προγράμματος» και «στον βαθμό που θα χρειαστεί». Αν και αόριστη, η αναφορά αυτή ακούγεται καλύτερη από την φράση «αν χρειαστεί» που επί 6 χρόνια χρησιμοποιούσαν στα Eurogroup. Δείχνει πως ελάφρυνση χρέους θα δοθεί μεν, αλλά δεν θα είναι γενναία και «αυτόματη» όπως πίεζε ως τώρα το ΔΝΤ.

Το καλύτερο δυνατόν που αναμένει η Αθήνα, είναι τώρα μια απόφαση για μετάθεση έως και 10 χρόνια μετά το 2023, των πληρωμων των δανείων (130 δισ.) από τον EFSF και το 2ο Μνημόνιο. Αυτό θα ανοίξει τον δρόμο σε ιδιώτες επενδυτές να εμπιστευτούν τα χρήματά τους στα ελληνικά ομολογα μέχρι το 2033, αφού με ό,τι πλεόνασμα έχει η Ελλάδα θα πληρώνει μόνον αυτούς και όχι τον EFSF.

Η κατάσταση και ο βαθμός ανάγκης της χώρας για ελάφρυνση, θα εκτιμηθεί υπό το φως της κρίσης χρέους στην Ιταλία, που έχει κόψει τον δρόμο της Ελλάδας προς τις αγορές. Το ελληνικό υπουργείο Οικονομικών εχθές, απαντώντας σε ρεπορτάζ του Reuters και του Bloomberg, ουσιαστικά επιβεβαίωσε πλήρως το protothema.gr και τις πληροφορίες που προ ημερών μετέδωσε ότι πριν τον Σεπτέμβριο ή Οκτώβριο δεν πρόκειται η Αθήνα να εκδώσει νέα ομόλογα. Ένα χρόνο μετά την έκδοση 5ετούς ομολόγου και παρά τις "ασκήσεις θάρρους" του Μαξίμου και του ΥΠΟΙΚ για «επιστροφή στις αγορές» με χαμηλά επιτόκια και διπλή έκδοση ομολόγων (10ετούς και 7ετούς διάρκειας πιθανότατα) η κυβέρνηση έβαλε πλέον και επισήμως τα σχέδια αυτά «στο συρτάρι», ανακοινώντας χθες πως «δεν υπήρξε (και δεν υπάρχει) απόφαση» για έκδοση νέου ομολόγου το καλοκαίρι.

Στην περίπτωση αυτή, η Αθήνα θα αναγκαστεί να ζητήσει και –κατά πάσα πιθανότητα- θα λάβει και τα υπόλοιπα 27 δισ. ευρώ που περίσσεψαν από το 3ο δάνειο των 86 δισ. ευρώ, αφού είναι άγνωστο για πόσους μήνες θα χρειαστεί να πορεύεται ακόμα με ό,τι πλεονάσματα συγκέντρωσε ως τώρα ή θα κρατήσει στην συνέχεια, χωρίς Μνημόνιο αλλά και χωρίς πρόσβαση στις αγορές.

Το EWG θα εξετάσει και την δόση του 1 δισ. ευρώ που υπολείπεται από την τρίτη αξιολόγηση και αφορά τις ληξιπρόθεσμες οφειλές του Δημοσίου. Η εισήγηση προς τον ESM αναμένεται να είναι θετική, όχι μόνον επειδή έχει ανάγκη τα λεφτά η Ελλάδα αλλά, κυρίως, για να μην χαλάσει στο παρά-πέντε το αφήγημα της «καθαρής εξόδου» από τα Μνημόνια, παρότι απομένουν 3,3 δισ. ληξιπρόθεσμα χρέη που πρέπει να τα εξοφλήσει ολοσχερώς η κυβέρνηση μέσα σε περίπου 100 ημέρες -από Μάιο ως τον Αύγουστο- αλλά σε έναν ολόκληρο μήνα, τον Απρίλιο, μπόρσε και εξόφλησε μόλις 66 εκατ. ευρώ συνολικά, για προμηθευτές, συντάξεις και επιστροφές φόρων.