Εννιά δισ. φέρνουν “πράσινο” ρεύμα από Αίγυπτο στην Κρήτη

Η ανακοίνωση του υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας  και Κλιματικής αλλαγής ήταν λιτή: “ Με τον πρόεδρο και διευθύνοντα  σύμβουλο του Ομίλου Κοπελούζου, Δημήτρη  Κοπελούζο, συναντήθηκε η Υπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, Τίνα Μπιρμπίλη. Αντικείμενο της συνάντησης ήταν η ανταλλαγή απόψεων σχετικά με το έργο διασύνδεσης Ελλάδας – Αιγύπτου που έχει προτείνει ο Όμιλος Κοπελούζου για τη μεταφορά καθαρής ενέργειας, που παράγεται από αιολικά πάρκα στην Αίγυπτο, στο ευρωπαϊκό ηλεκτρικό σύστημα”.  

Πίσω, όμως, από  αυτές τις γραμμές βρίσκεται  μία εντυπωσιακού μεγέθους επένδυση στον τομέα της “πράσινης” ενέργειας που αφορά στην ηλεκτρική διασύνδεση μεταξύ Αιγύπτου και Ελλάδας για την μεταφορά αιολικής ενέργειας που θα παράγεται στην περιοχή της δυτικής ακτής του Κόλπου του Σουέζ στην Ελλάδα.

Τα αιολικά  στο Σουέζ θα έχουν ισχύ 3000 MW και στην χώρα μας μέσω του υποβρύχιου καλωδίου θα φτάνουν 1.000 μεγαβάτ (όση είναι σήμερα η εγκατεστημένη ισχύς των αιολικών πάρκων στην ηπειρωτική χώρα), ενώ θα υπάρχει δυνατότητα και αντίστροφης διαδρομής για το ηλεκτρικό ρεύμα.  

Μέσω υποβρύχιων διασυνδέσεων, το ρεύμα θα καταλήγει στο Κέντρο Υπερυψηλής Τάσης στις Αχαρνές, ενώ προβλέπεται και παράλληλη σύνδεση με Κρήτη και Πελοπόννησο.

Το συνολικό μήκος του συστήματος διασύνδεσης  εκτιμάται στα 2.000 km, συμπεριλαμβάνοντας και 800 km υποβρύχιων καλωδίων. Εκτός, δε, της αιολικής παραγωγής παρέχεται η δυνατότητα εξαγωγής από την Αίγυπτο στην Ελλάδα και ηλιακής ενέργειας.  

Το έργο, που  συνδέεται με τη διασύνδεση Κρήτης – Πελοποννήσου, για την οποία  ήδη ο όμιλος Κοπελούζου έχει πάρει  άδεια παραγωγής, προφανώς αντιμετωπίζεται  με ενδιαφέρον από το υπουργείο, καθώς εκτιμάται ότι, πέραν των άλλων,  οι “πράσινες” κιλοβατώρες από την Αίγυπτο θα συμβάλλουν με ποσοστό άνω του 30% στην κάλυψη της εθνικής δέσμευσης για τη διείσδυση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας (ΑΠΕ) το 2020. Η χώρα μας έχει δεσμευθεί για την κάλυψη από ΑΠΕ του 40% της τελικής κατανάλωσης ηλεκτρισμού, έναντι μόλις 5% που επιτυγχάνεται σήμερα.

Φυσικά, πρόκειται  και για ένα έργο με καθαρά περιβαλλοντική διάσταση, αφού υποκαθιστά την παραγωγή ηλεκτρισμού από συμβατικές πηγές και συμβάλλει στην μείωση των εκπομπών CO2, το οποίο και αναβαθμίζει την γεωστρατηγική θέση της χώρας, αφού το έργο αποτελεί τον ευκολότερο ενεργειακό άξονα ένωσης των Συστημάτων της Βόρειας Αφρικής με την Ευρώπη και δημιουργεί τον τρίτο πόλο σύνδεσης των δύο ηπείρων, παράλληλα προς τις συνδέσεις Μαρόκου – Ισπανίας και Λιβύης – Ιταλίας.