Δέσποινα Σπανού (Α' Αθήνας, ΣΥΡΙΖΑ): Θα καταπολεμήσουμε τις ανισότητες

Λίγες μέρες πριν από την 25η Γενάρη, πιστεύετε πως έχουν τεθεί τα πραγματικά ζητήματα των επερχόμενων εκλογών;
Είναι γίνει πλέον σαφές σε όλους ότι στις 25 Γενάρη δεν έχουμε μια ακόμα εκλογική αναμέτρηση αλλά μια αναμέτρηση από το αποτέλεσμα της οποίας θα κριθεί το μέλλον του τόπου για αρκετές, πιθανότατα, δεκαετίες. Στις 25 Γενάρη  ο ελληνικός λαός θα κληθεί να διαλέξει ανάμεσα στην συνέχιση των κοινωνικά βάρβαρων μνημονιακών πολιτικών, που ισοπέδωσαν την χώρα μας, μετατρέποντάς σε αποικία φτωχών και ανέργων, και στο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, το οποίο βρίσκεται στον αντίποδα αυτών των πολιτικών. Διότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ξεκαθαρίσει, σε όλους τους τόνους, ότι θα ακυρώσει τα μνημόνια και θα επαναδιαπραγματευτεί την δανειακή σύμβαση, ώστε η χώρα να μπορέσει να σταθεί στα πόδια της, απεγκλωβισμένη από την μέγγενη των ακραία νεοφιλελεύθερων πολιτικών της τρόϊκας και των εγχώριων πειθήνιων οργάνων της. 

Σε περίπτωση μη επίτευξης αυτοδυναμίας από τον ΣΥΡΙΖΑ, θεωρείτε πως υπάρχουν οι προϋποθέσεις για σχηματισμό κυβέρνησης συνεργασίας; Αν ναι, με ποια κόμματα και ποιες προϋποθέσεις;
Σε κάθε περίπτωση επιδίωξη του ΣΥΡΙΖΑ είναι η επίτευξη της αυτοδυναμίας, ώστε να μπορέσουμε να εφαρμόσουμε απρόσκοπτα το πρόγραμμά μας. Αλλά ακόμα και σε περίπτωση επίτευξης αυτοδυναμίας –πολύ περισσότερο στην περίπτωση της μη αυτοδυναμίας- θα απευθυνθούμε στα υπόλοιπα κόμματα της Αριστεράς, ώστε να μπορέσει να υλοποιηθεί ο σχηματισμός κυβέρνησης της Αριστεράς. Και εδώ αναφέρομαι πρωτίστως στο ΚΚΕ, του οποίου η στάση θα είναι καθοριστική για το μέλλον του τόπου, καθώς η ψήφος ανοχής του σε μια αυριανή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, θα άνοιγε τον δρόμο για μια ουσιαστική προοδευτική ανατροπή, που τόσο ανάγκη έχει αυτή η χώρα και ο λαός της.   

Όλα σχεδόν τα κόμματα φαίνεται να συμφωνούνε πως η ανεργίας είναι το βασικό πρόβλημα που πρέπει να αντιμετωπιστεί. Ποια είναι τα βασικά βήματα, στα οποία πρέπει να προχωρήσει μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ για να καταφέρει την ουσιαστική μείωσή της;
Η εκτίναξη της ανεργίας στη διάρκεια των τελευταίων χρόνων σε ποσοστά τα οποία είναι πρωτοφανή για ευρωπαϊκή χώρα μετά τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο δεν είναι σε καμία περίπτωση παράπλευρη απώλεια των εφαρμοζόμενων πολιτικών. Η τρομακτική αύξηση της ανεργίας ήταν –ανομολόγητος βέβαια-   στόχος των ακραία νεοφιλελεύθερων πολιτικών τρόικας και μνημονιακών κυβερνήσεων, ώστε να επιταχυνθεί η διαβόητη διαδικασία της εσωτερικής υποτίμησης. Υποτίμηση της αξίας της εργασίας, ώστε μισθοί και μεροκάματα να ισοπεδωθούν και να εκτιναχτούν έτσι τα κέρδη των πολύ μεγάλων εταιρειών και μια χούφτας εγχώριων ολιγαρχών. Απέναντι σε αυτήν την κοινωνικά βάρβαρη πολιτική ο ΣΥΡΙΖΑ έχει δεσμευτεί για μια σειρά από μέτρα που θα τονώσουν την διαπραγματευτική δύναμη των εργαζομένων και θα μειώσουν την ανεργία: επαναπρόσληψη στο δημόσιο τομέα όσων παρανόμως απολύθηκαν ή τέθηκαν σε καθεστώς διαθεσιμότητας, επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων, δημιουργία μόνιμων θέσεων εργασίας σε δημόσιο και κοινωνικό τομέα μέσω της αύξησης των δημόσιων επενδύσεων και της ενίσχυσης κρίσιμων τομέων του Δημοσίου (βλ. νοσοκομεία, ελεγκτικοί μηχανισμοί κτλ), δημιουργία θέσεων εργασίας στον ιδιωτικό τομέα μέσω της αύξησης της ρευστότητας στην οικονομία. Επίσης μια σειρά από μέτρα όπως η αύξηση του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ θα έχουν θετικό αντίκτυπο στην απασχόληση, καθώς η αύξηση της αγοραστικής δύναμης των εργαζομένων θα τονώσει την εσωτερική ζήτηση, γεγονός που θα μεταφραστεί σε νέες θέσεις εργασίας. 

Η ΝΔ σας κατηγορεί πως αυτά που υπόσχεστε, αποτελούν ουσιαστικά επαναφορά στο «λεφτά υπάρχουν» του Γιώργου Παπανδρέου. Με δεδομένο πως υπάρχουν φωνές για δεσμεύσεις της χώρας, φοβάστε μήπως αυτός ο ισχυρισμός αποτελέσει πραγματικότητα; 
Ο ΣΥΡΙΖΑ και τα στελέχη του δεν ισχυρίστηκαν ποτέ ότι, γενικά και αόριστα, «λεφτά υπάρχουν». Αυτό όμως το οποίο τονίζουμε είναι ότι μεγάλος πλούτος και πολύ υψηλά εισοδήματα σαφώς και υπάρχουν σε αυτήν τη χώρα και ότι οι κοινωνικές ανισότητες διευρύνθηκαν τρομακτικά στη διάρκεια των μνημονίων. Αυτές ακριβώς τις ανισότητες θα καταπολεμήσουμε εφαρμόζοντας ένα οικονομικό πρόγραμμα, μέσω του οποίου θα αναδιανέμεται ο πλούτος από τους λίγους στους πολλούς. Έφτασε πλέον η ώρα να αποδοθεί φορολογική δικαιοσύνη και να πληρώσουν αυτά που πρέπει να πληρώσουν «οι έχοντες και κατέχοντες», οι μεγαλοφοροφυγάδες και οι πολύ μεγάλες εταιρείες. Διότι δεν είναι δυνατόν τα αδύνατα και τα μεσαία στρώματα να υπερφορολογούνται με τρόπους αδιανόητους και απαράδεκτους (βλ. ΕΝΦΙΑ κτλ), ενώ την ίδια ώρα να μένουν στο απυρόβλητο όσοι μέσω offshore εταιρειών για παράδειγμα κλέβουν το δημόσιο ταμείο.