Το «who is who» των μελών της κυβέρνησης

Έπειτα από πολύωρη αναμονή και στοιχήματα που έδιναν και έπαιρναν για τη νέα υπηρεσιακή κυβέρνηση και τα μέλη που θα τη στελεχώσουν, λίγο μετά τη μία τα ξημερώματα της Πέμπτης ανακοινώθηκε η σύνθεσή της, τα μέλη της οποίας θα ορκιστούν σήμερα στις δέκα το πρωί.

Για μερικά υπουργεία τα ονόματα που έπεσαν στο τραπέζι και τελικά επελέχθησαν ήταν αναμενόμενα , ενώ άλλα πρόσωπα που κατέλαβαν υπουργικό θώκο προκάλεσαν αίσθηση. Ποια είναι λοιπόν, τα μέλη της κυβέρνησης που θα μας οδηγήσουν στις εκλογές του Ιουνίου;

Πέρα από τον πρωθυπουργό, κ. Παναγιώτη Πικραμμένο, πρόεδρο του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ), το προφίλ του οποίου παρουσίασε το protothema.gr εδώ , η υπηρεσιακή κυβέρνηση αποτελείται από  16 υπουργούς, εκ των οποίων οι 14 είναι άντρες και οι δύο γυναίκες.

Γεννήθηκε το 1942 και είναι απόφοιτος της Νομικής Σχολής. Χαρακτηρίζεται ως ο «λόρδος» της ελληνικής διπλωματίας  στην οποία εντάχθηκε σε ηλικία 23 ετών, ενώ σταδιακά πέρασε από πολλά κρίσιμα πόστα για την ελληνική εξωτερική πολιτική, όπως του συμβούλου της ελληνικής πρεσβείας στην Άγκυρα, του πρεσβευτή στην Κύπρο, αλλά και του μόνιμου αντιπροσώπου στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η κορύφωση στην πολύχρονη καριέρα του ήρθε το 1999, όταν τέθηκε από τον τότε πρωθυπουργό, κ. Κώστα Σημίτη, επικεφαλής της ΕΥΠ, με ειδική αποστολή να αναδιοργανώσει την υπηρεσία μετά το φιάσκο της υπόθεσης Οτσαλάν.

Γεννήθηκε το 1944 και είναι ομότιμος καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Μεγάλωσε και σπούδασε νομικά στη Θεσσαλονίκη. Είναι διδάκτωρ Νομικής του Πανεπιστημίου των Βρυξελλών και εξελέγη, το 1982, καθηγητής στη Νομική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου. Έκτοτε διδάσκει τα μαθήματα του Συνταγματικού Δικαίου και της Πολιτειολογίας. Έχει διδάξει ως επισκέπτης καθηγητής στα Πανεπιστήμια του Μονπελιέ, του Παρισιού VIII, της Ρώμης και έχει εργαστεί ως επισκέπτης ερευνητής στο Πανεπιστήμιο του Πρίνστον στις ΗΠΑ. Έχει ακόμη ασκήσει καθήκοντα αναπληρωτή Προέδρου του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης (1997-1999) και συμμετέχει ενεργά στις δραστηριότητες του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Φόρουμ. Είναι ιδρυτικό και δραστήριο μέλος της Ένωσης Πολιτών Θεσσαλονίκης για το Περιβάλλον και τον Πολιτισμό.

Καθηγητής Οικονομικών στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών και πρόεδρος του Τμήματος Διεθνών και Ευρωπαϊκών Οικονομικών Σπουδών. Έχει θητεύσει, επίσης, στις ακόλουθες θέσεις: γενικός γραμματέας Υπουργείου Οικονομικών, πρόεδρος και επιστημονικός διευθυντής του ΚΕΠΕ (Κέντρου Προγραμματισμού και Οικονομικών Ερευνών), μέλος του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων, μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου των Ελληνικών Χρηματιστηρίων (ΕΧΑΕ), αναπληρωτής Καθηγητής στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, επίκουρος Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, Λέκτορας στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης.

Έχει σπουδάσει Οικονομικά στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών (πρώην ΑΣΟΕΕ), το Πανεπιστήμιο του Reading (M.Sc.) και το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης (Διδακτορικό Δίπλωμα). Έχει χρησιμοποιηθεί σαν εμπειρογνώμονας από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, τα Ηνωμένα Έθνη και την Παγκόσμια τράπεζα. 

Γεννημένος στη Χίο στις 12 Ιουνίου του  1928 και ανιψιός του συγγραφέα Ηλία Βενέζη. Σπούδασε νομικά στο πανεπιστήμιο Αθηνών και εντάχθηκε στη διπλωματική υπηρεσία, ενώ υπηρέτησε στις μόνιμες αντιπροσωπείες της Ελλάδας στην έδρα του Ο.Η.Ε. στη Νέα Υόρκη και στην έδρα του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες καθώς και στις ελληνικές πρεσβείες της Μόσχας, της Άγκυρας και της Πραιτώριας.

Την περίοδο 1974-1980 ήταν γενικός διευθυντής του πολιτικού γραφείου του Κωνσταντίνου Καραμανλή και στη συνέχεια για δύο πενταετίες (1980-1985 και 1990-1995) χρημάτισε γενικός γραμματέας της προεδρίας της Δημοκρατίας. Από το 1996 εκλέγεται βουλευτής επικρατείας με την υποστήριξη της Νέας Δημοκρατίας, ενώ το 2004 στην πρώτη κυβέρνηση Καραμανλή ανέλαβε το Υπουργείο Εξωτερικών, όπου παρέμεινε μέχρι και τις 14 Φεβρουαρίου του 2006. Επίσης είναι πρόεδρος του ιδρύματος «Κωνσταντίνος Γ. Καραμανλής».

Γεννήθηκε στην Κομοτηνή το 1951 και είναι αξιωματικός του πυροβολικού του Στρατού Ξηράς και πρώην αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατού (ΓΕΣ). Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και έχει μεταπτυχιακές σπουδές στο ευρωπαϊκό δίκαιο και τις διεθνείς και ευρωπαϊκές σπουδές στο Πάντειο Πανεπιστήμιο ενώ είναι διδάκτωρ γεωπολιτικής του Ιονίου Πανεπιστημίου. Εισήλθε πρώτος το 1970 στη Σχολή Ευελπίδων, από την οποία αποφοίτησε το 1974 πρώτος πάλι. Είναι επίσης απόφοιτος της Ανωτάτης Σχολής Πολέμου. 

Υπηρέτησε ως διοικητής μονάδας των Ειδικών Δυνάμεων, ως στρατιωτικός ακόλουθος στην Άγκυρα (1991 - 1994), ως ακόλουθος Άμυνας στην Άγκυρα (1998 - 2001), ενώ το 2002 ορίστηκε διοικητής της 32ής ταξιαρχίας Πεζοναυτών. Το 2004 προήχθη σε υποστράτηγο και το 2007 σε αντιστράτηγο αναλαμβάνοντας την διοίκηση του Β΄ Σώματος Στρατού. Το 2009 διορίστηκε γενικός επιθεωρητής στρατού και στις 6 Αυγούστου του ίδιο έτος ανέλαβε αρχηγός  του Γενικού Επιτελείου Στρατού, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι την 1η Νοεμβρίου 2011 οπότε και αποστρατεύθηκε.

Γεννήθηκε το 1956 στην Αθήνα. Σπούδασε στο Οικονομικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών και πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Έχει διατελέσει ειδικός σύμβουλος στο υπουργείο Εθνικής Οικονομίας (1986-1989), ειδικός σύμβουλος στην Τράπεζα της Ελλάδος (1989-1994), τακτικό μέλος της Οικονομικής και Νομισματικής Επιτροπής της Ευρωπαϊκής Ένωσης (1994-2000), πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Εμπορικής Τράπεζας κ.ά. Από το 1989 διδάσκει στο Οικονομικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών και είναι γενικός επιστημονικός διευθυντής του Ιδρύματος Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών.

Γεννήθηκε στην Αθήνα και είναι καθηγητής Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας, Διεθνούς Δικαίου του Περιβάλλοντος και Διεθνούς Δικαίου της Ανάπτυξης και πρόεδρος του Τμήματος Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Ιδρυτικός Διευθυντής του επιστημονικού Κέντρου ΕΚεΠΕΚ (Ευρωπαϊκό Κέντρο Περιβαλλοντικής Έρευνας και Κατάρτισης). Είναι, επίσης, αντιπρόεδρος της Ελληνικής Εταιρίας Διεθνούς Δικαίου και Διεθνών Σχέσεων (ΕΔΔΔΣ), μέλος του Δ.Σ. του Ινστιτούτου του Αιγαίου του Δικαίου της Θάλασσας και του Ναυτικού Δικαίου, κάτοχος Έδρας Jean Monnet (Ευρωπαϊκή Ένωση και Αναπτυσσόμενες Χώρες), πρόεδρος του Ομίλου UNESCO Αττικής, μέλος της Association Internationale du Droit de la Mer και μέλος του Editorial Board των Aegean Review of the Law of the Sea and Maritime Law και NMIOTC MIO Journal. Έχει διατελέσει επισκέπτης Καθηγητής και έχει διδάξει στα Πανεπιστήμια Paris I-Sorbonne (Γαλλία), Tilburg (Ολλανδία), Comillas/ICADE (Ισπανία), Dubrovnick (πρώην Γιουγκοσλαβία), Κύπρου και Cyprus College (Κύπρος), Abidjan (Ακτή Ελεφαντοστού), Cadi Ayat (Μαρόκο), Κρακοβίας (Πολωνία). 

Κατέχει Doctorat d' Etat en Droit (ομοφώνως άριστα) στο Διεθνές Δίκαιο από τη Σχολή Νομικών και Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου της Νίκαιας, μεταπτυχιακό δίπλωμα από το Institut Européen des Hautes Etudes Internationales του Πανεπιστημίου Νίκαιας, μεταπτυχιακό δίπλωμα στο Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο με ειδίκευση στο Δίκαιο της Ανάπτυξης από το Institut du Droit de la Paix et du Développement του Πανεπιστημίου της Νίκαιας και πτυχίο Πολιτικών Επιστημών από την Πάντειο.

Η Αγγελική – Ευφροσύνη Δημάκου - Κιάου, σύζυγος του γνωστού δημοσιογράφου και πρώην προέδρου της ΕΣΗΕΑ, κ. Νίκου Κιάου, έχει σπουδάσει νομικά, είναι εκπρόσωπος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών στον οποίο έχει διατελέσει ως αντιπρόεδρος και μέλος της Ενωτικής Κίνησης Δικηγόρων. Έχει υπογράψει «ναι» στο σχέδιο Ανάν ως ακαδημαϊκός και είναι μέλος της προδικτατορικής νεολαίας της Αριστεράς. Συνυπέγραψε την αντίσταση των αριστερών πολιτών, προκειμένου να βοηθήσουν τον ΣΥΡΙΖΑ να εξασφαλίσει δυναμική παρουσία στο Κοινοβούλιο στις εκλογές της 6ης Μαΐου. Είναι, επίσης, ιδρυτικό μέλος της ΕΜΙΑΝ (Εταιρεία Μελέτης Ιστορίας της Αριστερής Νεολαίας).

Διπλωματούχος Μηχανολόγος - Ηλεκτρολόγος του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου (1970) με μεταπτυχιακές  σπουδές στο Imperial College του Πανεπιστημίου του Λονδίνου, ενώ τον Ιούνιο 2010 εξελέγη Πρύτανης του ΕΜΠ (θητεία 2010-2014). Υπηρετεί στο ΕΜΠ επί σαράντα χρόνια συνεχώς, έχοντας σταδιοδρομήσει σε όλες τις θέσεις της διδακτικής ερευνητικής ιεραρχίας από τη θέση του Άμισθου Επιμελητή (1971) ως τη θέση του Καθηγητή στο Τμήμα Μηχανολόγων Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου (1992) όπου υπηρετεί ως σήμερα, στον Τομέα Πυρηνικής Τεχνολογίας στον οποίο είναι Διευθυντής. Τον Ιούνιο 2000 εξελέγη Αντιπρύτανης του ΕΜΠ (θητεία 2000-2003). 

Έχει οριστεί επανειλημμένως αναπληρωτής πρόεδρος και πρόεδρος της Σχολής Μηχανολόγων Μηχανικών ΕΜΠ και Αντιπρόεδρος της Ελληνικής Επιτροπής Ατομικής Ενεργείας (1996-97 & 2004- έως σήμερα). Είναι μέλος του Τεχνικού Επιμελητηρίου της Ελλάδας, της Διεθνούς Εταιρείας Ακτινοφυσικής και της Ακαδημίας Επιστημών της Νέας Υόρκης. Εκπροσωπεί, από το 1992, την Ελλάδα στον Οργανισμό Πυρηνικής Ενέργειας του ΟΟΣΑ.  

Έχει διατελέσει αναπληρωτής πρόεδρος της Σχολής Μηχανολόγων Μηχανικών Ε.Μ.Π. (1993-1997), πρόεδρος της Σχολής Μηχανολόγων Μηχανικών Ε.Μ.Π. (1999-2001 & 2003-2005), Αντιπρύτανης Οικονομικού Προγραμματισμού & Ανάπτυξης Ε.Μ.Π. (2000-2003), Μέλος του Ειδικού Υπηρεσιακού Συμβουλίου του ΥΠΕΣ (2004-2006), πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του Οργανισμού Αστικών Συγκοινωνιών Αθήνας ΟΑΣΑ και πρόεδρος όλων των θυγατρικών του Εταιρειών ΕΘΕΛ, ΗΛΠΑΠ, ΗΣΑΠ (Μάιος 2004 Αύγουστος 2006), γενικός γραμματέας του Υπουργείου Μεταφορών και Επικοινωνιών (Αύγουστος 2006 Ιανουάριος 2009), Πρόεδρος της Ανεξάρτητης Αρχής "Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας" (επελέγη για συγκεκριμένης διάρκειας θητεία, Μάιος 2009 - Ιανουάριος 2010). 

Γεννήθηκε στο Αθάνι Λευκάδας και είναι γιος του Ευάγγελου Ρουπακιώτη. Σπούδασε νομικά και ιδιώτευσε ως δικηγόρος. Υπήρξε πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών για δύο θητείες καθώς και μέλος της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού.

Γεννήθηκε στη Λάρισα και σπούδασε ιατρική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών συμπληρώνοντας τις σπουδές του στο εξωτερικό. Το 1975 έγινε διδάκτωρ της ιατρικής σχολής του πανεπιστημίου Αθηνών και το 1983 εξελέγη υφηγητής της παθολογικής ανατομικής στην ιατρική σχολή. Το 1983 εξελέγη επίκουρος καθηγητής, το 1990 αναπληρωτής και το 1993 καθηγητής ιστολογίας και εμβρυολογίας στην ίδια σχολή. Ως ιατρός έχει σημαντικό επιστημονικό έργο και συγκαταλέγεται μεταξύ των πλέον σημαντικών Ελλήνων εργαστηριακών γιατρών-ερευνητών, με επιστημονικό έργο το οποίο έχει διεθνή αναγνώριση και αποδοχή. Σήμερα είναι μεταξύ άλλων διευθυντής του Εργαστηρίου Ιστολογίας και Εμβρυολογίας της Ιατρικής Σχολής.

Παράλληλα με το επιστημονικό του έργο, συμμετέχει ενεργά στη διοίκηση του πανεπιστήμιου Αθηνών. Έχει διατελέσει πρόεδρος της ιατρικής σχολής, αντιπρύτανης Ακαδημαϊκών Υποθέσεων και Προσωπικού (2003-2006) και το 2006 έγινε πρύτανης του πανεπιστημίου Αθηνών. Κατά τη διάρκεια των ταραχών τον Δεκέμβριο του 2008 υπέβαλε την παραίτησή του διαμαρτυρόμενος για την αδυναμία της Πολιτείας να προστατεύσει τα κτίρια του Πανεπιστημίου στο κέντρο της Αθήνας, την οποία όμως ανακάλεσε ύστερα από προσωπική παρέμβαση του προέδρου της Δημοκρατίας, Κάρολου Παπούλια.

Στις 6 Δεκεμβρίου 2009 ο κ. Κίττας δέχθηκε επίθεση με ξύλα και λοστούς από αντιεξουσιαστές που εισέβαλαν στην πρυτανεία με αποτέλεσμα να διακομισθή με κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις στο Ιπποκράτειο νοσοκομείο. Κατά τη διάρκεια της μεταφοράς του υπέστη ήπιο εγκεφαλικό επεισόδιο, ενώ για το περιστατικό ο προϊστάμενος της Εισαγγελίας πρωτοδικών διέταξε κατεπείγουσα έρευνα για απόπειρα ανθρωποκτονίας. Λίγες μέρες αργότερα ο κ. Κίττας υπέβαλε την παραίτησή του από την πρυτανεία του πανεπιστημίου.

Καθηγητής στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών. Γεννήθηκε το 1955. Σπούδασε Οικονομικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Απέκτησε DEA στην Ευρωπαϊκή Οικονομική Ολοκλήρωση και Doctorat d' Etat στις Οικονομικές Επιστήμες από το Πανεπιστήμιο της Grenoble (1983) με υποτροφία του Ιδρύματος Ωνάση. Από το 1997 ήταν Καθηγητής στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών και από το 2000 είναι Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. 

Έχει δώσει διαλέξεις σε διάφορα Πανεπιστήμια της Ευρώπης (Valencia - Ισπανία, Οξφόρδη - Αγγλία και Montpellier - Γαλλία) και σ' όλα σχεδόν τα Ελληνικά Πανεπιστήμια. Ασχολείται κυρίως με την οικονομία και τις πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Είναι κάτοχος της Ευρωπαϊκής Έδρας Jean Monnet (1995), από το 1999 μέχρι το 2004 ήταν πρόεδρος του Εθνικού Ιδρύματος Αγροτικής Έρευνας και από το 2004 Εθνικός Εκπρόσωπος και Μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Διεθνούς Κέντρου Ανώτατων Γεωπονικών Μεσογειακών Σπουδών (CIHEAM). Το 2001 τιμήθηκε με Παράσημο από τη Γαλλική Δημοκρατία.

Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο κοινοτικό δίκαιο στο Πανεπιστήμιο του Παρισιού. Εισήλθε στο δικαστικό σώμα το 1963 ως πάρεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας, το 1973 έγινε εισηγητής, το 1982 σύμβουλος και το 1997 αντιπρόεδρός του. Το 1999 ανήλθε στη θέση του προέδρου του Συμβουλίου της Επικρατείας, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι το 2005. 

Μετά την συνταξιοδότησή του διετέλεσε πρόεδρος της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα (2008), καθηγητής στην Εθνική Σχολή Δημοσίας Διοίκησης, πρόεδρος του Ανωτάτου Ειδικού Δικαστηρίου και ad hoc δικαστής στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Γεννήθηκε στην Κόνιτσα στις 12 Απριλίου του 1956 και είναι Αντιστράτηγος εν αποστρατεία της Ελληνικής Αστυνομίας, ενώ στις 6 Μαρτίου 2012, ανέλαβε υφυπουργός του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη κατά τον δεύτερο ανασχηματισμό της Κυβέρνησης Λουκά Παπαδήμου. 

Κατά την περίοδο της Αρχηγίας του (2009-2011), εξαρθρώθηκε η τρομοκρατική οργάνωση Επαναστατικός Αγώνας, δημιουργήθηκε η Υπηρεσία Οικονομικής Αστυνομίας και Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος, αναβαθμίστηκε η Άμεση Δράση με την ίδρυση των ομάδων Δίκυκλης Αστυνόμευσης (ΔΙΑΣ) και συνελήφθησαν πολλοί γνωστοί εγκέφαλοι εγκληματικών οργανώσεων.

Κατετάγη το Σεπτέμβριο του 1974 στο Σώμα της πρώην Ελληνικής Χωροφυλακής και αποφοίτησε από τη Σχολή Αξιωματικών το 1981. Υπηρέτησε σε διάφορες μάχιμες και επιτελικές Υπηρεσίες κυρίως Κρατικής Ασφαλείας. Είναι Επίτιμος Α΄ Αντιπρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Αξιωματικών Αστυνομίας. Υπήρξε ο πρώτος Εκπρόσωπος Τύπου της Ελληνικής Αστυνομίας και του Υπουργείου Δημοσίας Τάξεως, θέση την οποία υπηρέτησε από το Μάρτιο του 2001 έως το Μάρτιο του 2006. Είχε, μεταξύ άλλων, την ευθύνη για την επικοινωνιακή στρατηγική κατά την εξάρθρωση των τρομοκρατικών οργανώσεων 17 Νοέμβρη και Επαναστατικός Αγώνας, την ασφάλεια της Προεδρίας της Ε.Ε. από την Ελλάδα το 2003 και των Ολυμπιακών Αγώνων το 2004.

Ως Ανώτατος Αξιωματικός υπηρέτησε, με το βαθμό του Ταξιάρχου, ως Διευθυντής της Διεύθυνσης Αλλοδαπών Αττικής και ως Α’ Υποδιευθυντής της Διεύθυνσης Ασφάλειας Αττικής μέχρι τον Μάρτιο του 2008, όταν και προήχθη στο βαθμό του Υποστρατήγου και τοποθετήθηκε Γενικός Αστυνομικός Διευθυντής Ασφάλειας Επισήμων. Στις 3 Μαρτίου 2009 προήχθη στο βαθμό του Αντιστρατηγού και τοποθετήθηκε στη θέση του Γενικού Επιθεωρητή Αστυνομίας Νοτίου Ελλάδος. Στις 5 Νοεμβρίου 2009, με απόφαση του ΚΥ.Σ.Ε.Α. ανέλαβε καθήκοντα Αρχηγού της Ελληνικής Αστυνομίας έως τις 17 Δεκεμβρίου 2011, οπότε τοποθετήθηκε στη θέση του Γενικού Γραμματέα Δημόσιας Τάξης.

Γεννήθηκε στην Αθήνα και είναι κόρη του Λέοντα Καραπαναγιώτη, δημοσιογράφου πρώην διευθυντή και εκδότη της εφημερίδας "Τα Νέα" , και της Ελένης Βαλαωρίτη. Από την πλευρά της μητέρας της κατάγεται από την παλιά οικογένεια Βαλαωρίτη και είναι εγγονή του υπουργού Αριστοτέλη Ι. Βαλαωρίτη, δισέγγονη του πολιτικού και τραπεζικού Ιωάννη Βαλαωρίτη, καθώς και δισέγγονη του ποιητή Αριστοτέλη Βαλαωρίτη. 

Φοίτησε στη Σχολή Μωραΐτη και σπούδασε στο Λονδίνο. Εργάζεται ως παραγωγός ταινιών, τηλεοπτικών εκπομπών και ντοκιμαντέρ και έχει διατελέσει πρόεδρος του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου. Σήμερα είναι παραγωγός των τηλεοπτικών εκπομπών "Έρευνα" του Παύλου Τσίμα και "Πρωταγωνιστές" του Σταύρου Θεοδωράκη. Παράλληλα συνεργάζεται με εκδοτικούς οίκους ως φωτογράφος.

Στις βουλευτικές εκλογές του 2009 τοποθετήθηκε σε μη εκλόγιμη θέση του ψηφοδελτίου Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ. Τον Φεβρουάριο του 2012, όμως, κλήθηκε να αντικαταστήσει την Μάγια Τσόκλη που είχε παραιτηθεί με αποτέλεσμα να καταλάβει την βουλευτική έδρα.

Έχει σπουδάσει νομικά και είναι δικηγόρος  του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Είναι, επίσης, από τους δικηγόρους που κατέφυγε δικαστικά κατά του ειδικού τέλους ακινήτου, το γνωστό «χαράτσι» της ΔΕΗ, το οποίο χαρακτήρισε ως αντισυνταγματικό και μέσω νομικών διαδικασιών ζητούσε την άμεση κατάργησή του.  Για το λόγο αυτό απευθύνθηκε και στο Ευρωπαϊκό  Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Είναι, ακόμη, συντονιστής στον Σύνδεσμο Διαμεσολάβησης Ελλάδος (ΣΥ.ΔΙ.ΕΛ), ο οποίος είναι ο θεσμικός αρμόδιος για εξεύρεση εναλλακτικών τρόπων επίλυσης διαφορών σε εθνικό επίπεδο, όπως η διαιτησία και ο συμβιβασμός.