Μικρόβια που "τρώνε" τη σάρκα στην Αυστραλία

Έξαρση των βακτηριδίων που είχαν κάνει την εμφάνισή τους αρχικά στην περιοχή της Βικτώριας Μπερνσντέιλ, στην Αυστραλία, έχει παρατηρηθεί τώρα σ' όλο το μήκος της ακτής από το ανατολικό Τζίπσλαντ μέχρι το Φράνκστον, καθώς επίσης και στη Μπελαρίν Πενίνσουλα. Πρόκειται για βακτηρίδια τα οποία ''τρώνε'' τη σάρκα, και που αν η ασθένεια δεν εντοπιστεί και θεραπευτεί έγκαιρα, ενδέχεται να οδηγήσει και σε ακρωτηριασμό, όπως συμβαίνει σε χώρες της Αφρικής.

Ο επιδημιολόγος Ντάνιελ Ο' Μπράιαν θα πει αναφορικά ότι έχουν εντοπιστεί 35 περιπτώσεις στη Βικτώρια φέτος, ενώ πέρυσι την ίδια εποχή ήταν 20. Σύστησε δε τόσο στους κατοίκους αυτών των περιοχών, όσο και στους επισκέπτες ν' αγρυπνούν.

Η νόσος αυτή μεταδίδεται κυρίως με τα κουνούπια, μπορεί όμως η μετάδοση να γίνει και με μύγες καθώς επίσης και άλλα έντομα ή ακόμη και από γρατσουνιές που προκαλούνται από αγκάθια ή θάμνους της υπαίθρου.

Ο επιδημιολόγος πρόσθεσε ότι δεν επιθυμεί να προκαλέσει πανικό ούτε και να απομακρύνει επίδοξους τουρίστες από τις περιοχές αυτές, αλλά απλά να τους καταστήσει περισσότερο προσεκτικούς, προσθέτοντας ότι «είχαμε ένα σχετικά υγρό χειμώνα με αποτέλεσμα να υπάρχουν περισσότερα κουνούπια. Δε νομίζω ότι είχαμε ποτέ μεγαλύτερο αριθμό μολύνσεων, ειδικά στην Μπελαρίν Πενίνσουλα, όπως φέτος».

Εικοσιπέντε είναι οι περιπτώσεις που σημειώθηκαν στην εν λόγω περιοχή, ενώ κατά τη διάρκεια των τελευταίων δύο ετών ο αριθμός των παιδιών κάτω των πέντε ετών που μολύνθηκαν στην περιοχή αυτή έχει υπερδιπλασιαστεί. Η μόλυνση, αν εντοπιστεί έγκαιρα, μπορεί να θεραπευτεί συνήθως με ειδικά αντιβιοτικά φάρμακα και αλοιφές.

Ο επιδημιολόγος Ο'Μπράιαν θα πει ότι η ασθένεια αυτή παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο Μπερνσντέιλ της Βικτώρια το 1930, μετά δε μερικές δεκαετίες προχώρησε στο Φίλιπ Άιλαντ και στη Μόρνινγκτον to 1990, πριν κάνει την εμφάνισή της και στη Μπέλαριν Πενίνσουλα το 2000.

Ο ίδιος θα πει ότι έχει μεγάλη σημασία όσοι ταξιδεύουν σ' αυτές τις περιοχές να είναι πολύ προσεκτικοί, προσθέτοντας ότι οι εν λόγω τόποι είναι παράλιοι και παρουσιάζουν τις ίδιες σχεδόν περιβαλλοντολογικές συνθήκες.

«Το άσχημο είναι ότι επειδή τα συμπτώματα αυτά παρουσιάζονται μόνο στις προαναφερόμενες περιοχές, οι γιατροί και οι νοσοκόμοι έξω από αυτές τις περιοχές δεν είναι σε θέση να διαγνώσουν την ασθένεια», θα καταλήξει ο γνωστός επιδημιολόγος.