Λαμπερό «ταγκό» από την Αφροδίτη και τον Δία

Οι δύο πιο φωτεινοί πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος στο νυχτερινό ουρανό, η Αφροδίτη και ο Δίας, θα αποτελέσουν ένα αισθαντικό χορευτικό δίδυμο αυτή την εβδομάδα, καθώς θα πλησιάσουν μεταξύ τους στο κοντινότερο δυνατό σημείο.

Πλανητάρια και ερασιτέχνες παρατηρητές θα έχουν την ευκαιρία να μελετήσουν τα δύο κινούμενα λαμπερά φώτα στον ουρανό.

Παρόλο που οι δύο πλανήτες στην πραγματικότητα απέχουν τεράστιες αποστάσεις μεταξύ τους, η σταδιακή σύγκλιση και ευθυγράμμισή τους, που θα αποκορυφωθεί την Τρίτη, θα τους κάνει να φαίνονται σε απόσταση μόλις τριών μοιρών βόρεια η Αφροδίτη από τον Δία, δηλαδή περίπου το πλάτος δύο δαχτύλων, αν τεντώσει κανείς το χέρι του στον ουρανό προς τη Δύση.

Η Αφροδίτη υπολογίζεται ότι θα είναι περίπου οκτώ φορές πιο φωτεινή σε σχέση με τον Δία και θα βρίσκεται πάνω δεξιά από τον γιγάντιο αεριώδη πλανήτη.

Οι συγκλίσεις μεταξύ των δύο αυτών πλανητών συμβαίνουν κατά μέσο όρο κάθε 13 μήνες περίπου, αλλά οι πολύ κοντινές συγκλίσεις τους λαμβάνουν χώρα περίπου κάθε 24 χρόνια.

Η επόμενη στενή σύγκλιση αναμένεται να συμβεί στις 22 Μαρτίου 2036. Οι χρόνοι μιας πλήρους περιφοράς γύρω από τον Ήλιο είναι 365,25 μέρες για τη Γη, 224,7 μέρες για την Αφροδίτη και 4.332,6 μέρες για τον Δία.

Συνεπώς, κατά προσέγγιση, 39 περιφορές της Αφροδίτης αντιστοιχούν σε 24 περιφορές της Γης και δύο περιφορές του Δία.

Αυτή η χρονική περίοδος έχει γενικότερα ιδιαίτερο ενδιαφέρον για όσους παρατηρούν τον ουρανό, σύμφωνα με το BBC και το Space.com, καθώς τον περασμένο Φεβρουάριο η Σελήνη συμμετείχε από σχετικά κοντινή απόσταση στον ''χορό'' της Αφροδίτης και του Δία, κάτι που θα επαναλάβει στις 25 και 26 Μαρτίου.

Με μεγάλο ενδιαφέρον αναμένεται επίσης ένα ακόμα ουράνιο φαινόμενο στις 5 - 6 Ιουνίου, το πέρασμα της Αφροδίτης μπροστά από την Ήλιο.

Το φαινόμενο αυτό, που είναι αρκετά σπάνιο και ανέκαθεν αντιμετωπιζόταν με μυστικιστικό δέος, είχε συμβεί το 2004 (και πιο πριν τα έτη 1639, 1761, 1874 και 1882) και δεν θα ξανασυμβεί ποτέ πριν το 2117.

Η Αφροδίτη θα φαίνεται σαν μια μικροσκοπική κινούμενη μαύρη κουκίδα πάνω στον τεράστιο ηλιακό δίσκο, καλύπτοντας μόλις το 0,1% της επιφάνειάς του.

Πηγή: ΑΜΠΕ