Τροφικές βόμβες καλλιεργεί το «βρώμικο» νερό

Σαφή επίδραση στους βοβλούς των τροφίμων (καρότα, πατάτες, κρεμμύδια κ.α) και κατ ΄επέκταση στην τροφική αλυσίδα από επιμολυσμένο αρδευόμενο νερό διαπιστώνει νέα έρευνα του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Επτά μήνες μετά την έκθεση του ΕΦΕΤ που χαρακτηρίζει ασφαλή τα αγροτικά προϊόντα της Βοιωτίας, παρά την επιβάρυνση του υδροφόρου ορίζοντα από την εκτεταμένη βιομηχανική ρύπανση της περιοχής του Ασωπού, άλλη μια έρευνα του Εργαστηρίου Χημείας του Πανεπιστημίου βάζει ερωτήματα, δημιουργεί προβληματισμό και καθιστά επιτακτική την ανάγκη για θέσπιση ορίων βαρέων μετάλλων στα τρόφιμα (σ.σ υπάρχει όριο μόνο στο νερό και αφορά το ολικό χρώμιο ενώ όρια στα τρόφιμα υπάρχουν μόνο για κάδμιο, κασσίτερο, μόλυβδο, υδράργυρο).   

Η έρευνα, η οποία έγινε στο πλαίσιο διδακτορικού του Πανεπιστημίου και παρουσιάστηκε τις προηγούμενες μέρες σε συνέδριο για την διαχείριση επικίνδυνων αποβλήτων στην Κρήτη, διαπιστώνει υψηλές συγκεντρώσεις νικελίου έως και 99% αυξημένες σε φρέσκα κρεμμύδια που ποτίστηκαν με ρυπασμένο νερό και έως 26% στις πατάτες.

Στην νεότερη μελέτη που διενεργήθηκε πειραματικά για τέσσερις μήνες, δοκιμάστηκαν έξι διαφορετικές ποσότητες συγκέντρωσης νικελίου και χρωμίου (από 0 έως 250 μικρογραμμάρια ανά λίτρο) στο νερό άρδευσης. Η διαφορά από τις κανονικές συνθήκες καλλιέργειας είναι ότι το έδαφος ήταν καθαρό εν αντιθέσει με τις μολυσμένες περιοχές που η καλλιεργήσιμη γη είναι δραματικά επιβαρυμένη λόγω της ρύπανσης.     

Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι τα φρέσκα κρεμμύδια, τα οποία ποτίστηκαν με διάλυμα 250 μg/l χρωμίου και νικελίου (μικρογραμμάρια ανά λίτρο)  είχαν στατιστικά σημαντική αύξηση στο νικέλιο κατά 99% στα φύλλα και 64% στον κορμό. Δεν παρατηρήθηκαν στατιστικά σημαντικές αυξήσεις σε άλλα φυτά (καρότα, πατάτες) και σε άλλες μικρότερες συγκεντρώσεις βαρέων μετάλλων.
 
Και όμως ο ΕΦΕΤ είναι καθησυχαστικός

 
Τα στοιχεία, ισχυρίζονται οι επιστήμονες αποδεικνύουν ότι «το νικέλιο μπορεί να περάσει σε στατιστικά σημαντικό βαθμό από το νερό άρδευσης στο παραγόμενο τρόφιμο-βολβό και άρα να επιμολύνει σημαντικά την διατροφική μας αλυσίδα».

Δεν είναι η πρώτη φορά που τα Εργαστήριο Χημείας του Πανεπιστημίου Αθηνών «πυροβολεί» την αδράνεια της πολιτείας σχετικά με την ασφάλεια στα είδη μαναβικής που παράγουν περιοχές με διαπιστωμένη ρύπανση και υψηλές συγκεντρώσεις βαρέων μετάλλων και εξασθενούς χρωμίου στο πόσιμο νερό, όπως είναι τα Οινόφυτα και η Μεσσαπία στην Εύβοια.

Παλιότερα είχαν συλλέξει είδη μαναβικής από super market (καρότα, πατάτες κ.α) και είχαν διαπιστώσει υψηλές συγκεντρώσεις εξασθενούς χρωμίου και άλλων μετάλλων. Εξαιτίας μάλιστα εκείνων των ευρημάτων και του θορύβου που είχε δημιουργηθεί από τους παραγωγούς της Βοιωτίας, αποφάσισε για πρώτη φορά πέρσι η πολιτεία να διενεργήσει έλεγχο που πραγματοποίησε ο ΕΦΕΤ σε έξι περιοχές της Ελλάδας( Βοιωτία, Εύβοια, Στερεά Ελλάδα κ.α), από τον οποίο όμως τα συμπεράσματα ήταν καθησυχαστικά. Ένα από τα κύρια επιχειρήματα του ΕΦΕΤ ήταν ότι δεν υπάρχουν θεσμοθετημένα ανώτατα όρια βαρέων μετάλλων στα τρόφιμα.

«Πιστεύουμε ότι τα αποτελέσματά μας αποτελούν χρήσιμο υλικό για την πολιτεία (ΕΦΕΤ, Υπ. Υγείας, ΥΠΕΚΑ και Υπ. Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων) ώστε να προχωρήσει άμεσα σε πλήρη μελέτη-αξιολόγηση της διατροφικής επικινδυνότητας των εν λόγω τροφίμων και όχι απλά να επικαλείται έλλειψη νομικών ορίων όπως έχει πράξει στο παρελθόν» αναφέρουν οι επιστήμονες.