Αντισυνταγματική η τακτοποίηση των αυθαιρέτων νέας γενιάς

Αντισυνταγματικές έκρινε, σύμφωνα με πληροφορίες, η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ), το σύνολο των διατάξεων του Ν. 4014/2011, που προβλέπει την τακτοποίηση των αυθαιρέτων νέας γενιάς, αλλά και την περιβαλλοντική αδειοδότηση έργων και δραστηριοτήτων και την «εφεύρεση» του «Πράσινου Ταμείου».

Η απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ ελήφθη, σύμφωνα με τις πληροφορίες, κατά πλειοψηφία, σε διάσκεψη κεκλεισμένων των θυρών.

Τα μέλη της Ολομέλειας έκριναν ότι οι διατάξεις του νόμου είναι αντίθετες στο άρθρο 24 παράγραφος 2 του Συντάγματος, που αφορά στην προστασία του περιβάλλοντος και τον ορθολογικό πολεοδομικό σχεδιασμό.

Τα μέλη της Ολομέλειας έκαναν δεκτές τις προσφυγές που είχαν καταθέσει κάτοικοι του Αμαρουσίου Αττικής, της Φθιώτιδος, Θεσπρωτίας κ.ά, υποστηρίζοντας, μεταξύ των άλλων, ότι θίγονται από τις διατάξεις του Ν. 4014/2011 που προβλέπει τη διαδικασία νομιμοποίησης των αυθαιρέτων.

Οι προσφεύγοντες στρέφονταν κατά των υπουργικών αποφάσεων που καθορίζουν τις διαδικασίες είσπραξης και απόδοσης του ειδικού προστίμου στο «Πράσινο Ταμείο» και ζητούσαν την ακύρωσή τους.

Οι προσφεύγοντες μεταξύ άλλων υποστηρίζουν ότι ο επίμαχος νόμος παραβιάζει το άρθρο 24 του Συντάγματος για την προστασία του περιβάλλοντος, τις συνταγματικές αρχές της ανάπτυξης του οικιστικού περιβάλλοντος βάσει επιστημονικού σχεδιασμού, τη συνταγματική αρχή της ισότητας, την αρχή της διάκρισης των εξουσιών, όπως επίσης παραβιάζει και την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ).

Οι προσφυγές τους είχαν συζητηθεί τον περασμένο Φεβρουάριο στην Ολομέλεια του ΣτΕ και η εισηγήτρια σύμβουλος Αγγελική Σακελλαροπούλου, στη σχετική τοποθέτησή της, είχε αναφερθεί στη νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου για το θέμα των αυθαιρέτων.

Σύμφωνα με αυτή, η συνταγματική ανοχή απέναντι στα αυθαίρετα εξαντλήθηκε με το Ν. 1337/1983 και δεν είναι δυνατή η αποφυγή κατεδάφισης για τα αυθαίρετα «νέας γενιάς», δηλαδή όσα κτίστηκαν μετά τις 31.1.1983.

Ακόμη στην τοποθέτησή της η σύμβουλος Επικρατείας στην τοποθέτησή της είχε θέσει το ερώτημα «εάν η αντιμετώπιση της οξύτατης δημοσιονομικής κρίσης την οποία διέρχεται η χώρα, σε συνδυασμό με τη γενικευμένη και διαχρονική μορφή που έχει λάβει η αυθαίρετη δόμηση, μετά την πάροδο 30 περίπου ετών από τη θέσπιση του Ν. 1337/1983 και την πρόβλεψη παρεμβάσεων πολεοδομικής εξισορρόπησης με διάθεση τμήματος των εσόδων, συνιστούν ή όχι εξαιρετικούς λόγους δημοσίου συμφέροντος, που θα μπορούσαν να δικαιολογήσουν αφενός την απόκλιση από τις συνταγματικές αρχές του κράτους δικαίου και της ισότητας των πολιτών έναντι του νόμου και αφετέρου αν θα μπορούσαν να δικαιολογήσουν την επιβάρυνση του φυσικού και οικιστικού περιβάλλοντος, αλλά και τη διαφοροποίηση της πάγιας νομολογίας του ΣτΕ ως προς την αυθαίρετη δόμηση».

Εξάλλου, στις αρχές του περασμένου Απριλίου, το ΣτΕ είχε «παγώσει» την νομιμοποίηση όλων των αυθαιρέτων νέας γενιάς, που η ανέγερσή τους βεβαιώνεται με «ελαστικούς» τρόπους απόδειξης του χρόνου κατασκευής τους (ιδιωτικά έγγραφα, υπεύθυνες δηλώσεις και βεβαιώσεις μηχανικών, κ.λπ.).

Τότε, το ΣτΕ είχε αποφανθεί ότι με τη διαδικασία που ακολουθείται για τη νομιμοποίηση των αυθαιρέτων νέας γενιάς «υπάρχει κίνδυνος περαιτέρω βλάβης του φυσικού και οικιστικού περιβάλλοντος και δημιουργίας τετελεσμένων καταστάσεων με την πραγματοποίηση και νέας αυθαίρετης δόμησης».

Η απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ αναμένεται μέσα στο καλοκαίρι.