Sea Diamond: Μόνο το 60% των καυσίμων μπορεί να απαντληθεί

Το έργο της απάντλησης του εγκλωβισμένου μαζούτ στο βυθισμένο κουφάρι του Sea Diamond ξεκινούν τις επόμενες ώρες οι Άγγλοι της Dronik Marine Consultans σε συνεργασία με την Ελληνική Εταιρεία Προστασίας Περιβάλλοντος. Το Σαββατοκύριακο οι ειδικοί της βρετανικής εταιρείας και τα τρία ρομποτικά βαθυσκάφη που χρησιμοποιούν στην «μεγάλη επιχείρηση», επιθεώρησαν εξονυχιστικά το πλοίο, προκειμένου να εντοπίσουν τα σημεία που θα είναι κατάλληλα να τρυπήσουν ώστε να «ρουφήξουν» τα υπολείμματα καυσίμων.

Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις, οι ποσότητες των «αποθηκευμένων» πετρελαιοειδών υπολογίζονται από 40 έως 120 τόνους και η διαδικασία (αν όλα εξελιχθούν ομαλά) προβλέπεται να ολοκληρωθεί μέσα σε διάστημα περίπου τριών εβδομάδων.

Ωστόσο, προβληματισμό προκαλούν οι πληροφορίες ότι η απάντληση δεν θα γίνει στο εσωτερικό του πλοίου (π.χ σαλόνι ή καμπίνες) καθώς είναι αδύνατη και επικίνδυνη η πρόσβαση σε αυτό αλλά σε εξωτερικά σημεία που έχουν επαφή με τη θάλασσα (φινιστρίνια κ.α). «Δεν μπορεί να απαντληθεί παραπάνω από το 60-70% των καυσίμων» αναφέρει ο κ. Ευάγγελος Γιδαράκος, Διευθυντής του Εργαστηρίου Τοξικών και Επικίνδυνων Αποβλήτων του Πολυτεχνείου της Κρήτης επικαλούμενος και την άποψη συναδέρφων του από το εξωτερικό. Το ερώτημα επομένως είναι τι θα απογίνουν οι υπόλοιπες ποσότητες αλλά και τα επικίνδυνα υλικά όπως οι αμυντιούχες ουσίες από της οποίες έχει κατασκευαστεί το Sea Diamond και ο ηλεκτρικός και ηλεκτρονικός εξοπλισμός που υπάρχει μέσα σε αυτό (τηλεοράσεις, ηλεκτρονικοί υπολογιστές κ.α).

Με την ολοκλήρωση της απάντλησης των καυσίμων, οι τρύπες από τις οποίες θα εξαχθούν τα πετρελαιοειδή, θα σφραγιστούν με ειδικό υλικό (μαγνητική κουβέρτα) ώστε να αποφευχθεί στο μέλλον διαρροή υγρών. Αυτό όμως δεν λύνει το πρόβλημα. Όπως εξηγεί ο κ. Γιδαράκος είναι αναγκαίο να μελετηθούν οι επιπτώσεις που θα έχουν σε βάθος χρόνου στο θαλάσσιο οικοσύστημα αυτά τα υλικά και αναφέρει την αναγκαιότητα σχετικής μελέτης που με πρωτοβουλία της ομάδας του στο Πολυτεχνείο της Κρήτης έχει ήδη ξεκινήσει σε μια προσπάθεια να μετρηθεί ο βαθμός τοξικότητάς τους. Σε ανάλογη μελέτη προσανατολιζόταν και το υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας αλλά είναι άγνωστο, μέχρι στιγμής εάν την έχει αναθέσει σε κάποιο επιστημονικό φορέα. 

Σε ότι αφορά την τύχη του πλοίου, οι κάτοικοι της Σαντορίνης αγωνιούν και ζητούν την απομάκρυνσή του από την Καλντέρα αλλά το θέμα είναι αρκετά σύνθετο και αποφάσεις δεν έχουν ληφθεί. Οι περισσότεροι από όσους γνωρίζουν τη θέση του πλοίου αλλά και τις δυσκολίες ενός αντίστοιχου εγχειρήματος, θεωρούν ανέφικτη την ανέλκυση του πλοίου. Όπως περιγράφουν στελέχη επιχειρήσεων με εμπειρία σε ανάλογα έργα, για να γίνει ανέλκυση, το πλοίο θα πρέπει να τεμαχιστεί και ακόμη και τότε ένα 20% (από τους περίπου 25.000 τόνους που ζυγίζει) θα μείνει ως σκουπίδι μέσα στη θάλασσα.   

Πέρα από το τεράστιο κόστος που συνεπάγεται η διαδικασία, θα χρειαστούν τουλάχιστον 8 μήνες προετοιμασιών και επιπλέον ένας χρόνος μέχρι να ολοκληρωθούν οι εργασίες απομάκρυνσης.