Οι πάγοι της Γροιλανδίας λιώνουν τέσσερις φορές πιο γρήγορα σήμερα από το 2003 

Αλλη μια ανησυχητική εκτίμηση για τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής έρχεται από τους επιστήμονες, οι οποίοι ανακοίνωσαν ότι, σύμφωνα με νέες εκτιμήσεις τους, οι πάγοι της Γροιλανδίας λιώνουν πλέον τέσσερις φορές πιο γρήγορα από ότι το 2003, με ρυθμό ταχύτερο από ό,τι νόμιζαν έως τώρα οι επιστήμονες.

Η ταχύτερη τήξη θεωρείται πιθανότατο ότι θα οδηγήσει και σε ταχύτερη άνοδο της στάθμης των θαλασσών. Όπως η Ανταρκτική στο Νότο, έτσι και η Γροιλανδία στο Βορρά διαθέτει τον μεγαλύτερο όγκο πάγων και από το 2002 παρακολουθείται στενά από τους επιστήμονες. Μέχρι τώρα η προσοχή ήταν στραμμένη στη νοτιοανατολική και στη βορειοδυτική περιοχή της Γροιλανδίας, όπου υπάρχουν μεγάλοι παγετώνες και κατά καιρούς αποκόπτονται ολοένα μεγαλύτερα κομμάτια πάγου μεγέθους παγόβουνου, τα οποία πέφτουν στον Ατλαντικό Ωκεανό.

Όμως η νέα έρευνα, με επικεφαλής τον καθηγητή γεωδυναμικής Μάικλ Μπέβις του Πολιτειακού Πανεπιστημίου του Οχάιο, η οποία δημοσιεύθηκε στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (PNAS), διαπίστωσε ότι κατά την τελευταία 15ετία μια ακόμη μεγαλύτερη απώλεια πάγου έχει συμβεί στη νοτιοδυτική περιοχή, παρά την απουσία μεγάλων παγετώνων εκεί. Οι επιφανειακοί πάγοι λιώνουν σταδιακά στην ενδοχώρα και δημιουργούν ποτάμια παγωμένου νερού που καταλήγουν στη θάλασσα.

Το συμπέρασμα των ερευνητών είναι ότι η νοτιοδυτική Γροιλανδία, η οποία έως τώρα δεν είχε θεωρηθεί μεγάλη απειλή, τελικά αναμένεται να παίξει σημαντικό ρόλο στην άνοδο της στάθμης του Ατλαντικού ωκεανού, κάτι που μπορεί να έχει συνέπειες για μεγάλες παράκτιες πόλεις όπως η Νέα Υόρκη και το Μαϊάμι.

Ο δύο αμερικανο-γερμανικοί περιβαλλοντικοί δορυφόροι GRACE που παρακολουθούν τη Γροιλανδία, δείχνουν ότι στην περίοδο 2002-2016 χάνει περίπου 280 γιγατόνους (δισεκατομμύρια τόνους) πάγου κάθε χρόνο. Η νέα έρευνα, που συνδύασε τα δορυφορικά στοιχεία με επίγεια δεδομένα από σταθμούς GPS, βρήκε ότι μετά το 2012 έχει σχεδόν τετραπλασιασθεί ο ρυθμός απώλειας πάγων σε σχέση με το 2003, με την επιτάχυνση να είναι μεγαλύτερη στη νοτιοδυτική περιοχή.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, στην περίπτωση της Γροιλανδίας, η άνοδος της θερμοκρασίας του πλανήτη έχει φέρει τις θερμοκρασίες του καλοκαιριού κοντά στο σημείο τήξης των πάγων. Ένα ειδικότερο περιοδικό καιρικό φαινόμενο, η «Ταλάντωση του Βορείου Ατλαντικού», που ζεσταίνει τα νερά και τον αέρα στο βόρειο Ατλαντικό ωκεανό, δίνει την απαιτούμενη έξτρα ώθηση για «γείρει η ζυγαριά» και να λιώσουν μεγάλες παγωμένες περιοχές.

«Το μόνο πράγμα που μπορούμε πια να κάνουμε, είναι να προσαρμοστούμε και να μετριάσουμε την περαιτέρω άνοδο της θερμοκρασίας», δήλωσε ο Μπέβις. «Είναι πια πολύ αργά για να αποφύγουμε τις συνέπειες. Θα υπάρξει περαιτέρω άνοδος της στάθμης των θαλασσών, καθώς παρακολουθούμε τους πάγους να φθάνουν πλέον στο σημείο τήξης τους. Στο μέλλον θα βλέπουμε ολοένα ταχύτερη άνοδο της στάθμης των θαλασσών. Από τη στιγμή που φθάνει το σημείο τήξης των πάγων, το μόνο ερώτημα είναι πόσο σοβαρά θα γίνουν τα πράγματα».

Η απώλεια των αρκτικών πάγων σε Γροιλανδία, Αλάσκα και αρκτικό ωκεανό έχει τριπλασιασθεί σε σχέση με τη δεκαετία του 1980. Οι επιστήμονες έχουν εκτιμήσει ότι αν έλιωναν όλοι οι γροιλανδικοί πάγοι, πάχους τριών χιλιομέτρων σε ορισμένα σημεία, η παγκόσμια στάθμη των θαλασσών θα ανέβαινε κατά επτά μέτρα - με ό,τι αυτό θα σήμαινε για τις παράκτιες πόλεις.