Πόσες φορές έτυχε να βρεθείτε σε μια παρέα χωρίς να έχετε ιδιαίτερη όρεξη, αλλά τελικά η βραδιά εξελίχθηκε αναπάντεχα καλά; Πόσες φορές έχει τύχει να καθίσετε να παρακολουθήσετε μια ταινία χωρίς μεγάλες προσδοκίες, όμως όσο περνούσε η ώρα σας καθήλωνε, με αποτέλεσμα να ξαγρυπνήσετε για να τη δείτε ως το τέλος; Αν τα παραπάνω σας θυμίζουν κάτι, τότε μπορείτε να αντιληφθείτε πώς αισθάνονται οι φίλοι του ποδοσφαίρου τις τελευταίες εβδομάδες. Οταν στις 11 Ιουνίου ξεκινούσε το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου, όλοι ήταν μουδιασμένοι και σχεδόν βέβαιοι ότι το τουρνουά δεν θα είχε να προσφέρει πολλά πράγματα. Από τη μια ο κορωνοϊός, από την άλλη η υπερβολική κούραση των παικτών (οι περισσότεροι παίζουν σερί για δεύτερη χρονιά) δεν άφηναν πολλά περιθώρια αισιοδοξίας. Κι όμως, κόντρα στα προγνωστικά, 20 ημέρες τώρα παρακολουθούμε το καλύτερο τουρνουά εδώ και πολλά χρόνια, με πολλά γκολ, καλό θέαμα (τηρουμένων των αναλογιών), ανατροπές και συγκινήσεις που έχουν εκτοξεύσει το ενδιαφέρον στα ύψη.
Προφανώς και το στέλεχος του ANT1 που επέμενε για την απόκτηση των τηλεοπτικών δικαιωμάτων του (για πρώτη φορά δεν μεταδίδεται από την ΕΡΤ) είναι υποψήφιο για την αντίστοιχη χρυσή μπάλα που δίνεται στα τηλεοπτικά δρώμενα. Η τηλεθέαση, ειδικά από τη στιγμή που ξεκίνησαν τα νοκ άουτ ματς, έχει εκτοξευτεί. Οι αγώνες της φάσης των «16» από το Σάββατο 26 έως και την Τρίτη 29 Ιουνίου κατέγραψαν μέσο όρο 29,3% στο δυναμικό κοινό 18-54, με τα ανδρικά κοινά να αγγίζουν μέχρι και το 56,1%, ενώ σε επιμέρους γυναικείο κοινό έφτασαν το 34,8%!
Και όλα τα παραπάνω δεν θα μπορούσαν να περιγραφούν με καλύτερο τρόπο από έναν άνθρωπο ο οποίος κάποτε ζωγράφιζε μέσα στο γήπεδο και πλέον... ζωγραφίζει από τη θέση του τηλεοπτικού παρουσιαστή. «Αυτή πρέπει να είναι η καλύτερη ημέρα του ποδοσφαίρου που έχω δει ποτέ. Δύο εξωπραγματικά παιχνίδια, σχεδόν καθρέφτης το ένα του άλλου. Απίστευτες σκηνές». Τάδε έφη Γκάρι Λίνεκερ μετά το έπος της περασμένης Δευτέρας (28/6), όταν Κροατία και Ελβετίαβρέθηκαν να χάνουν με 3-1 από Ισπανία και Γαλλία αντίστοιχα, αλλά με γκολ στις καθυστερήσεις έστειλαν τα παιχνίδια στην παράταση, με τους Ελβετούς εντέλει να αφήνουν εκτός προημιτελικών την παγκόσμια πρωταθλήτρια.
Κι αυτά τα δύο ματς έκαναν τα δικά τους τηλεοπτικά ρεκόρ. Ο αγώνας Γαλλία - Ελβετία κατέγραψε 33,8% στο δυναμικό κοινό 18-54 και τον παρακολούθησαν 1.230.000 τηλεθεατές κατά μέσο όρο στο σύνολο κοινού, ενώ το ματς μεταξύ Κροατίας και Ισπανίας (28/6) παρακολούθησε το 73,4% των ανδρών ηλικίας 18-24!
Και έχουμε μπροστά μας τους ημιτελικούς (Τρίτη 6/7 και Τετάρτη 7/7) και τον τελικό της Κυριακής (11/7) όπου θα κορυφωθεί το ενδιαφέρον.
Οι ήρωες
Σε κάθε τουρνουά υπάρχουν πάντα οι μικροί και οι μεγάλοι ήρωες. Αυτοί που... υπογράφουν τις στιγμές μιας διοργάνωσης, οι οποίες θα μνημονεύονται για αρκετό καιρό. Σίγουρα σ' αυτή την κατηγορία θα μπορούσαν να μπουν πολλοί περισσότεροι (π.χ. ο τερματοφύλακας της Ελβετίας Ζόμερ ή ο επιθετικός της Ουκρανίας Ντόβμπικ), ωστόσο οι επιλογές μας είχαν να κάνουν και με τη συνολική εικόνα που παρουσιάζουν στο τουρνουά.
Ο κοντός: Ραχίμ Στέρλινγκ
Στις 12 προηγούμενες εμφανίσεις του με τη φανέλα της Αγγλίας σε Euro (2016) ή Μουντιάλ (2014, 2018) είχε πετύχει... μηδέν γκολ. Στα 16 τελευταία ματς με την ομάδα του (Μάντσεστερ Σίτι) είχε καταφέρει να βρει δίχτυα μόλις μία φορά και το παρατεταμένο ντεφορμάρισμά του τον είχε κάνει παγκίτη πολυτελείας, σε σημείο που η παρουσία του στη βασική ενδεκάδα του τελικού του Champions Leagueνα προκαλέσει απορία.
Κι όμως, ο... αόρατος στην Premier League Ραχίμ Στέρλινγκ είναι η επιθετική κολόνα της Αγγλίας, έχοντας σκοράρει τα τρία από τα τέσσερα γκολ των «Τριών Λιονταριών» στο Euro 2020. Κι αν τα δύο πρώτα χάρισαν τις ισάριθμες νίκες κόντρα σε Κροατία, Τσεχία στον όμιλο, το τρίτο ήταν το πιο σημαντικό, καθώς άνοιξε τον δρόμο για την ιστορική νίκη κόντρα στη Γερμανία για τη φάση των «16» (η πρώτη νίκη επί των Γερμανών σε νοκ άουτ ματς διοργάνωσης μετά τον τελικό του Μουντιάλ το 1966).
Κι όλα αυτά συμβαίνουν από τη στιγμή που το όνομα του Στέρλινγκ εμφανίστηκε σε δημοσιεύματα ως υποψήφιο για τα ανταλλάγματα που προσφέρει η Μάντσεστερ Σίτι στην Τότεναμ για να κάνει δικό της τον Χάρι Κέιν. Προφανώς ο Στέρλινγκ δίνει τις απαντήσεις του στο χορτάρι, αν και μάλλον το πιο σωστό είναι ότι παίρνει τη ρεβάνς από τον ίδιο του τον εαυτό. Ο ψηλός: Πάτρικ Σικ
Εχει ήδη καπαρώσει το βραβείο για το καλύτερο γκολ του Euro 2020 (και μια θέση στα κορυφαία γκολ όλων των εποχών) χάρη στην απίθανη έμπνευσή του στο ματς με τη Σκωτία (όταν σκόραρε από τη μεσαία γραμμή). Ωστόσο, ο ύψους 1,87 επιθετικός της Τσεχίας δεν έμεινε μόνο σ' αυτό και πλέον διεκδικεί σοβαρά τον τίτλο του πρώτου σκόρερ, καθώς με 4 τέρματα (όσα και οι Φόρσμπεργκ. Μπενζεμά που έχουν αποκλειστεί) απειλεί τον Κριστιάνο Ρονάλντο που έχει 5. Στη μοναδική ήττα της Τσεχίας μέχρι στιγμής (από την Αγγλία με 1-0) είναι το ματς που ο άσος της γερμανικής Μπάγερ Λεβερκούζεν δεν σκόραρε, αλλά φρόντισε να θυμίσει πόσο καθοριστικός είναι στον αγώνα των «16» κόντρα στην Ολλανδία. Κέρδισε την αποβολή του Ντε Λιχτ, πέτυχε το δεύτερο γκολ και οι «Τουλίπες» πήγαν πρόωρα σπίτι τους, με τους Τσέχους να ονειρεύονται ότι μπορεί να τους οδηγήσει ξανά στο Γουέμπλεϊ.
Ο παλιός: Αντρέι Σεβτσένκο
Ως ποδοσφαιριστής άργησε πολύ να βιώσει τη χαρά της συμμετοχής στην τελική φάση μιας μεγάλης διοργάνωσης. Οταν το έκανε, όμως, το απόλαυσε οδηγώντας την Ουκρανίαστους «8» του Μουντιάλ 2006, για να αποκλειστεί από την (μετέπειτα παγκόσμια πρωταθλήτρια) Ιταλία. Στην τελευταία του εμφάνιση (Euro 2012) ο Αντρέι Σεβτσένκο σκόραρε τα τελευταία του γκολ στον αγώνα της πρεμιέρας, με την Ουκρανία να επικρατεί με 2-1 της Σουηδίας. Με το ίδιο σκορ, κόντρα στον ίδιο αντίπαλο, οδήγησε τη χώρα του, ως προπονητής πλέον, για πρώτη φορά και στους «8» ενός Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος. Σαν... deja vu που θα τραγουδούσε και η Ελενα Παπαρίζου (που είχε θριαμβεύσει επί ουκρανικού εδάφους).
Ως παίκτης περίμενε 11 χρόνια για τη δικαίωση, ως προπονητής τα κατάφερε στα 5 (είναι από το 2016 ομοσπονδιακός τεχνικός, έχοντας πλέον στο πλευρό του τον Μάουρο Τασότι, άλλοτε συμπαίκτη του στη Μίλαν) βλέποντας την τύχη να του χαμογελά. Μόνο που η τύχη βοηθάει τους τολμηρούς.
Οντας ένας από τους κορυφαίους επιθετικούς που έχει γνωρίσει το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο, παρουσίασε μια ομάδα με επιθετικό πνεύμα, στην οποία όμως άπαντες μετά τις δύο ήττες στον όμιλο είχαν ετοιμάσει τις βαλίτσες τους για διακοπές. Ωστόσο η συντριβή της Σλοβακίας από την Ισπανία και η ήττα της Πολωνίας από τη Σουηδίαέφεραν μια απίθανη ανατροπή για τους Ουκρανούς, οι οποίοι βρέθηκαν ξαφνικά στους «16» και χάρη στο γκολ του Ντόβμπικ στις καθυστερήσεις της παράτασης του αγώνα με τη Σουηδία προκρίθηκαν και στους «8».
Πώς άλλαξαν τα στοιχήματα
Οταν είχε γίνει η κλήρωση των ομίλων, ο 6ος είχε χαρακτηριστεί ως ο «όμιλος του θανάτου», καθώς σε αυτόν συμμετείχαν Γαλλία (παγκόσμια πρωταθλήτρια), Πορτογαλία (πρωταθλήτρια Ευρώπης) και Γερμανία. Και οι τρεις πέρασαν στους «16», αλλά στην 8άδα δεν συνεχίζει καμία! Γενικά από τους ομίλους πέρασαν όλα τα φαβορί, ωστόσο στους «16» άρχισαν οι εκπλήξεις. Η νίκη της Δανίαςεπί της Ουαλίας δεν συγκαταλέγεται σ' αυτές, ωστόσο οι «Βίκινγκς» ήταν σαρωτικοί και δεδομένου των όσων πέρασαν με την περιπέτεια του Κρίστιαν Ερικσεν, είναι άξιοι συγχαρητηρίων.
Το ίδιο βέβαια ισχύει και για τις Τσεχία, Ελβετία που έριξαν τις πρώτες βόμβες αφήνοντας εκτός Ολλανδία και Γαλλία. Με τον αποκλεισμό των Γάλλων, πλέον στην κορυφή των αποδόσεων για την κατάκτηση του τίτλου είναι η Αγγλία (από το 6 έχει πέσει περίπου στο 3), ενώ δεύτερη πέρασε η Ιταλία (από το 12 που παιζόταν πριν από την έναρξη τώρα είναι στο 4, με την ομάδα του Μαντσίνι να φτάνει το αήττητο σερί της στα 31 παιχνίδια), τρίτη η Ισπανία (από το 11 στο 5) και τέταρτο το Βέλγιο, που η δική του απόδοση έχει ανέβει (παιζόταν 6,5 ή 7 και τώρα είναι στο 8). Μια βόλτα στις εξειδικευμένες σελίδες του Στοιχήματος αποδεικνύει και το απρόβλεπτο του φετινού Euro, καθώς οι υπολογισμοί δείχνουν ότι ο μέσος όρος μιας νικηφόρας απόδοσης στη διοργάνωση ήταν (έως και τα προημιτελικά) στο 3,12 (το οποίο θεωρείται πολύ υψηλό).
Αντιστοίχως είναι πολύ χαμηλό το ποσοστό επιβεβαίωσης των μεγάλων φαβορί (6 στις 9 περιπτώσεις όπου είχαμε απόδοση από 1,40 και κάτω δεν νίκησε η συγκεκριμένη ομάδα). Κι αυτό συμβαίνει όχι με... αντιποδόσφαιρο, καθώς μετά από 44 αγώνες είχαμε 123 γκολ. Ο μέσος όρος τερμάτων ανά παιχνίδι είναι 2,795 και αν παραμείνει ως το τέλος θα μιλάμε για ένα νέο ρεκόρ, καθώς το πιο παραγωγικό έως τώρα Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα είναι αυτό του 2000 (σε Βέλγιο και Ολλανδία) όταν σε 50 ματς είχαν σημειωθεί 108 γκολ (2,74 ανά παιχνίδι). Ηδη πάντως έχουν καταρριφθεί ουκ ολίγα ρεκόρ, αφού ο Κριστιάνο Ρονάλντο έγινε ο πρώτος σκόρερ όλων των εποχών σε τελικές φάσεις Euro (14 έναντι 9 του Πλατινί), ενώ έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο αυτό που γίνεται με τα αυτογκόλ! Εννιά είχαν σημειωθεί σε όλες τις προηγούμενες διοργανώσεις, εννιά έχουμε στο Euro 2020 και τρία εξ αυτών τα έχουν πετύχει τερματοφύλακες (Σέζνι, Ντουμπράβκα, Σιμόν). Επίσης έσπασε ήδη και το ρεκόρ των χαμένων πέναλτι που κρατούσε από το 2000 (τότε είχαν αστοχήσει 5 φορές από την άσπρη βούλα), καθώς μετά την απώλεια του Ροντρίγκεζ στο ματς Γαλλία - Ελβετία φτάσαμε στα 7...
Εμπαπέ: Η μεγάλη απογοήτευση
Οχι, δεν είναι η Πορτογαλία, κι ας εγκατέλειψε νωρίς την προσπάθεια διατήρησης του στέμματός της. Ούτε η Γερμανία, η οποία οδηγήθηκε πρόωρα στην αλλαγή σελίδας (αναλαμβάνει ο Χάνζι Φλικ). Αμφότερες αποκλείστηκαν από Βέλγιο και Αγγλία που είναι στην τετράδα των φαβορί.
Το μεγαλύτερο κάζο (μέχρι στιγμής) είναι αυτό που έπαθαν οι Γάλλοι κόντρα στους Ελβετούς, με τους παγκόσμιους πρωταθλητές να αποκλείονται στα πέναλτι και τον Κιλιάν Εμπαπέ να είναι ο αρνητικός πρωταγωνιστής. Ο νεαρός επιθετικός, ο οποίος το 2018 στο Μουντιάλ της Ρωσίας ήταν ο ηγέτης των τρικολόρ και έφτασε να συγκρίνεται με τον Πελέ (καθότι ο νεότερος μετά τον βασιλιά που σκόραρε σε τελικό Παγκοσμίου Κυπέλλου), ολοκλήρωσε το Euro χωρίς γκολ και με ένα χαμένο πέναλτι (αυτό που απέκρουσε ο τερματοφύλακας της Ελβετίας, Ζόμερ) που σήμανε τον αποκλεισμό της ομάδας του.
Και αυτή η αποτυχία ήταν το κερασάκι στην απογοητευτική τούρτα όλης της χρονιάς, καθώς και σε συλλογικό επίπεδο δεν έκανε το βήμα παραπάνω, με την Παρί να φτάνει ως τα ημιτελικά του Champions League (πέρυσι έπαιξε τελικό), ενώ έχασε το πρωτάθλημα από τη Λιλ (που δεν κοστίζει όσο το αριστερό πόδι του Εμπαπέ). Τελευταίες παραστάσεις
Μετά από 15 χρόνια η εικόνα στον πάγκο της Γερμανίας, με τον Γιόακιμ Λεβ να... πειράζει τη μύτη του, δεν θα υπάρχει πια. Ο άνθρωπος που οδήγησε τα «Πάντσερ» στην κατάκτηση του Μουντιάλ στη Βραζιλία (2014) αποχωρεί και δίνει τη θέση του στον Χάνζι Φλικ, ο οποίος ήταν βοηθός του στα πρώτα του βήματα ως ομοσπονδιακός τεχνικός. Αυτή δεν είναι η μοναδική αλλαγή στους πάγκους, καθώς ο Φρανκ ντε Μπουρ προτού καν συμπληρώσει έναν χρόνο στην τεχνική ηγεσία της Ολλανδίαςέφυγε (είχε αναλάβει όταν αποχώρησε ο Κούμαν για την Μπαρτσελόνα), ενώ υπάρχουν κι άλλοι υποψήφιοι προς αποχώρηση. Οσον αφορά το κομμάτι των ποδοσφαιριστών, οι πληροφορίες αναφέρουν ότι αποχωρεί από την Εθνική Γερμανίας, αν και μόλις 31 ετών, ο Τόνι Κρόος για να ανοίξει τον δρόμο στους νεότερους, ενώ τα μεγάλα ερωτηματικά είναι οι Μόντριτς (Κροατία) και Ρονάλντο(Πορτογαλία). Αμφότεροι είναι στα 36 (γεννημένοι το 1985) και το επόμενο μεγάλο ραντεβού είναι το Μουντιάλ του Κατάρ τον Δεκέμβριο του 2022.
Οι αδικημένοι των ταξιδιών
Το εγχείρημα του Euro 2020, όπως το οραματίστηκε στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας ο (τότε πρόεδρος της UEFA) Μισέλ Πλατινί, μπορεί αγωνιστικά να έχει κερδίσει το στοίχημα, ωστόσο η αλήθεια είναι ότι η διασπορά του σε 12 πόλεις (ενώ το αρχικό σχέδιο έλεγε για 20) έχει δημιουργήσει αρκετά προβλήματα. «Δεν θα ξαναγίνει τέτοια διοργάνωση», φρόντισε να ξεκαθαρίσει από τις πρώτες ημέρες ο νυν πρόεδρος της UEFA Αλεξάντερ Τσέφεριν, ο οποίος έβλεπε τους συνεργάτες του πανικόβλητους να προσπαθούν να «ελέγξουν» ένα τόσο διευρυμένο δίκτυο γηπέδων, ωστόσο υπάρχει και μια άλλη σημαντική παράμετρος που έχει δημιουργήσει μεγάλες ανισορροπίες και αντιδράσεις. Και αναφερόμαστε φυσικά στα ταξίδια που έχουν κάνει οι ομάδες, όπου οι αποστάσεις που έχουν καλύψει κάποιες από αυτές με τα αεροπλάνα είναι σκανδαλωδώς μεγαλύτερες από μερικές άλλες, με την Αγγλία να είναι η πιο ευνοημένη απ' όλες. Τα «Τρία Λιοντάρια», αφού έδωσαν όλους τους αγώνες για τον όμιλό τους στο Γουέμπλεϊ και αντιμετώπισαν εκεί και τη Γερμανία για τους «16», βγήκαν εκτός συνόρων μόνο για τον προημιτελικό με την Ουκρανία, που διεξήχθη το βράδυ του Σαββάτου στη Ρώμη.
Είτε χάσουν είτε κερδίσουν θα επιστρέψουν στο Λονδίνο (εκεί γίνονται ημιτελικοί και τελικός), οπότε η συνολική απόσταση που θα καλύψουν είναι μόλις 1.782 μίλια. Μέχρι τη φάση των «16» η Δανία ήταν η δεύτερη πιο ευνοημένη και η Ιταλία ακολουθούσε, με τους «Βίκινγκς» να έχουν ταξιδέψει μόλις 395 μίλια (Κοπεγχάγη - Αμστερνταμ) και τη Σκουάντρα Ατζούρα 898 (Ρώμη - Λονδίνο), αλλά μετά την πρόκρισή τους στα προημιτελικά οι Ιταλοί πέρασαν... δεύτεροι (Λονδίνο - Μόναχο είναι μόλις 570 μίλια) και οι Δανοί τέταρτοι, καθώς το ταξίδι στο... εξωτικό Μπακού τους προσθέτει 2.255 μίλια, και έτσι στην τρίτη θέση είναι οι Ισπανοί (Σεβίλλη, Κοπεγχάγη, Αγία Πετρούπολη το δικό τους ταξίδι). Καμία όμως δεν φτάνει την Ελβετία, η οποία έπαιξε δύο ματς στο Μπακού και ενδιάμεσα στη Ρώμη, βρέθηκε στο Βουκουρέστι για το ματς με τη Γαλλία και τώρα παίζει στην Αγία Πετρούπολη με την Ισπανία διανύοντας 8.330 μίλια. Και αν πάει Λονδίνο, το... κοντέρ θα γράψει 9.635 μίλια.