Ευρωεκλογές 2019: Ποια θα είναι η πραγματική ισχύς των αντιευρωπαϊκών κομμάτων

Η άνοδος ακραίων και αντιευρωπαϊκών κομμάτων που καταγράφεται σε αρκετές χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου για τη σύνθεση του επόμενου Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και για το μέλλον της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ωστόσο, όπως καταγράφουν οι πρώτες προβλέψεις, παρά τη σημαντική αύξηση στα ποσοστά τους, τα ευρωφοβικά και αντιευρωπαϊκά κόμματα απέχουν πολύ από τη διεκδίκηση της πλειοψηφίας στις Βρυξέλλες και το Στρασβούργο.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσίευσε το ίδιο το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τα οποία συνδυάζουν ευρήματα από δημοσκοπήσεις που διεξήχθησαν στα κράτη – μέλη, το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα και οι Σοσιαλδημοκράτες αναμένεται να παραμείνουν οι δύο κυρίαρχες πολιτικές ομάδες, χάνοντας όμως 34 και 51 έδρες αντίστοιχα σε ένα μικρότερο Κοινοβούλιο που μετά το Brexit οι έδρες θα μειωθούν από 751 σε 705.

Μεγάλοι κερδισμένοι φαίνονται προς το παρόν οι Φιλελεύθεροι Δημοκράτες καθώς η πολιτική ομάδα του ALDE ενδέχεται να κατακτήσει την τρίτη θέση στο Σώμα αυξάνοντας τις έδρες του από 68 που έχει σήμερα σε 75. Η δύναμη μάλιστα των Φιλελεύθερων Δημοκρατών ενδέχεται να αυξηθεί ακόμα περισσότερο και να φθάσει του 93 ευρωβουλευτές αν στην πολιτική ομάδα προσχωρήσουν και οι Ευρωβουλευτές που θα εκλεγούν με το κόμμα του προέδρου της Γαλλίας Εμανουέλ Μακρόν.






Σημαντική μείωση καταγράφει η συντηρητική πολιτική ομάδα των Ευρωπαίων Συντηρητικών και Μεταρρυθμιστών της οποίας οι βουλευτές αναμένεται να μειωθούν από τους 75 σήμερα στους 51 μετά τις εκλογές του Μαΐου.

Σημαντική αύξηση καταγράφει και πολιτική ομάδα των ευρωσκεπτικιστών «Ευρώπη των Εθνών και της Ελευθερίας». Σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις το μικρότερο κόμμα του παρόντος Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που κατέχει μόλις 37 έδρες αναμένεται να κερδίσει 22 περισσότερες μετά τις εκλογές του Μαΐου, κυρίως λόγω της αύξησης των Ευρωβουλευτών που θα εκλεγούν με το κόμμα της Μαρίν Λε Πεν «Εθνικός Συναγερμός» (Rassemblement national – RN) στη Γαλλία και της Λέγκα στην Ιταλία.

Το κόμμα του Ματέο Σαλβίνι θα αυξήσει μάλιστα τόσο πολύ τους Ευρωβουλευτές τους (από 6 σήμερα σε 27 μετά τις εκλογές) που θα γίνει το δεύτερο μεγαλύτερο «εθνικό» κόμμα μετά τους Γερμανούς συντηρητικούς (Χριστιανοδημοκράτες /Χριστιανοκοινωνιστές - CDU/CSU)

Το κόμμα των Πρασίνων φαίνεται, σύμφωνα πάντα με τις πρώτες εκτιμήσεις, να χάνει 7 έδρες και να εκλέγει 45 Ευρωβουλευτές, ενώ η «Ευρωπαϊκή Ενωτική Αριστερά» ενδέχεται να διατηρήσει τον ίδιο αριθμό βουλευτών, ήτοι 46.


Θα μπορέσουν να «ενωθούν» τα ακραία κόμματα;

Το βασικό ερώτημα που επικρατεί στις Βρυξέλλες είναι το κατά πόσον τα αντιευρωπαϊκά κόμματα, αριστερά και δεξιά, θα μπορούσαν να ενωθούν ώστε να επηρεάσουν στην πράξη το νομοθετικό έργο του 9ου Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Καθώς η συνεργασία ανάμεσα σε ριζοσπαστική αριστερά και ακροδεξιά κόμματα σχεδόν αποκλείεται, το ζητούμενο είναι η πιθανή συνεργασία κομμάτων με τελείως διαφορετικό υπόβαθρο. Το κόμμα «Νόμος και Δικαιοσύνη» (PiS) από την Πολωνία, το κόμμα «Φλαμανδικό Συμφέρον» (Vlaams Belang) από το Βέλγιο, το «Κόμμα Ελευθερίας της Αυστρίας» (FPÖ), το «Vox» από την Ανδαλουσία και το Κίνημα των «Πέντε Αστέρων» και η «Λέγκα» από την Ιταλία, ο «Εθνικός Συναγερμός» της Λε Πεν από τη Γαλλία και το «Κίνημα για μια καλύτερη Ουγγαρία» (Jobbik) έχουν τόσες διαφορές που η πιθανότητα συνεργασίας τους φαντάζει προς το παρόν αδύνατη.

Σε κάθε περίπτωση η δύναμη των αντιευρωπαϊκών κομμάτων θα επηρεαστεί σημαντικά από το ενδεχόμενο (;) Brexit καθώς το UKIP του Νάιτζελ Φαράζ θα χάσει τις 19 θέσεις που κατέχει σήμερα, ενώ η πολιτική ομάδα των «Συντηρητικών και Μεταρρυθμιστών» θα στερηθεί άλλους 18 Βρετανούς βουλευτές.


Τα «άλλα κόμματα»

Μια σημαντική παράμετρος των Ευρωεκλογών του Μαΐου έχει να κάνει με τα λεγόμενα «άλλα κόμματα». Πρόκειται για πολιτικούς σχηματισμούς που έχουν κάνει την εμφάνισή τους μετά τις Ευρωεκλογές του 2014 και δεν είναι καθόλου βέβαιο αν θα ενταχθούν σε μια από τις υφιστάμενες πολιτικές ομάδες, εάν θα σχηματίσουν καινούργια ή αν θα βρεθούν στους «μη εγγεγραμμένους» Ευρωβουλευτές, δηλαδή σε αυτούς που δεν ανήκουν σε καμία ομάδα. Μέχρι στιγμής τα «άλλα κόμματα» συγκεντρώνουν 58 από τις έδρες του επόμενου Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Για να σχηματιστεί μια πολιτική ομάδα απαιτούνται τουλάχιστον 25 βουλευτές που πρέπει να προέρχονται από τουλάχιστον επτά κράτη – μέλη της ΕΕ.