Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο: Οι μύθοι και τα πραγματικά στοιχεία για το τι ψηφίζουμε

Ένα Κοινοβούλιο που εκπροσωπεί περισσότερους από 500 εκατομμύρια πολίτες. Σχεδόν 420 εκατομμύρια ψηφοφόροι εκλέγουν κάθε πέντε χρόνια, σε μία από τις μεγαλύτερες δημοκρατικές διαδικασίες παγκοσμίως, 751 βουλευτές.

Πρόκειται για τη δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία του πλανήτη, ελάχιστα πίσω από τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Μια ένωση κρατών που συνεισφέρει τα περισσότερα χρήματα για ανθρωπιστική βοήθειας διεθνώς. Κράτος δικαίου. Ειρήνη. Ευημερία και ευμάρεια εδώ και περίπου 70 χρόνια. Αυτή η «χρυσή εποχή» της Ευρώπης έχει ένα όνομα. Και αυτό είναι η «Ευρωπαϊκή Ένωση».

Από τις πρώτες Ευρωπαϊκές Εκλογές του 1979 μέχρι σήμερα ο αριθμός των ψηφοφόρων που προσέρχονται στις κάλπες είναι ολοένα και μικρότερος. Παρά ταύτα πρόκειται ίσως για τις σημαντικότερες εκλογές στην ιστορία της επίπονης διαδικασίας προς την ευρωπαϊκή ολοκλήρωσης.

Ακολουθούν μερικά στοιχεία, μερικές αλήθειες πίσω από τους «μύθους» που κυκλοφορούν και που ίσως να πρέπει να γνωρίζουν οι Έλληνες ψηφοφόροι πριν την σημερινή ψήφο.


«Η Ελλάδα είναι μια μικρή χώρα, δεν έχει νόημα η ψήφος μου»

Η Ελλάδα δεν είναι μια μικρή χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Εκλέγουμε 21 ευρωβουλευτές. Περισσότερους από όσους εκλέγουν άλλα 15 κράτη – μέλη. Η Ελλάδα θα στείλει στις Βρυξέλλες και στο Στρασβούργο περισσότερους Ευρωβουλευτές από όσους η Σουηδία, η Πορτογαλία και η Δανία - δεν έχει νόημα να αναφερθούμε σε κράτη όπως το Λουξεμβούργο και η Μάλτα - και ίδιο αριθμό βουλευτών με αυτών του Βελγίου και της Ουγγαρίας. Η χώρα μας ανήκει στα «μεσαία» κράτη - μέλη της ΕΕ.


«Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δεν έχει καμία εξουσία»

Από το 2009 όταν και εγκρίθηκε η Συνθήκη της Λισαβόνας το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει λάβει τεράστιες εξουσίες. Υπάρχουν κράτη – μέλη, όπως η Γαλλία και η Ιταλία που αδυνατούν ακόμα και σήμερα να το κατανοήσουν με αποτέλεσμα να εκλέγουν πολιτικούς που κάνουν τη «βάρδια» τους πριν επιστρέψουν στην εθνική πολιτική σκηνή. Μια από τις χώρες που έχει κατανοήσει απολύτως τις εξουσίες και τη δύναμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβούλιου είναι η Γερμανία. Οι Ευρωβουλευτές αυτής της χώρας λειτουργούν ως εξής. Οι παλιότεροι «διδάσκουν» τους νεώτερους και οι τελευταίοι προετοιμάζουν το έδαφος για την νέα γενιά ευρωβουλευτών. Οι εξουσίες που έχει το μοναδικό άμεσα εκλεγμένο θεσμικό όργανο της ΕΕ είναι πολύ σημαντικές.


«Η Ευρωπαϊκή Ένωση παρακμάζει»

Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι η δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία του πλανήτη. Ελάχιστα πίσω από τις ΗΠΑ. Η ΕΕ είναι μια οικονομική υπερδύναμη σε σχέση με την Κίνα και οικονομικός γίγαντας σε σχέση με τη Ρωσία. Οι εμπορικές συμφωνίες που πρόκειται να συνάψει στο μέλλον η ΕΕ και θα αφορούν και στην Ελλάδα (από τυροκομικά προϊόντα μέχρι και τον τουρισμό) θα περάσουν από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το οποίο έχει δικαίωμα αρνησικυρίας.


Μεταναστευτικό. Οικονομική κρίση, Εσωτερική ασφάλεια. Brain drain. Κλιματική αλλαγή

Για όλα αυτά τα ζητήματα έχει λόγο το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Να επαναλάβουμε ότι δεν πρόκειται για κάποιους άγνωστους τεχνοκράτες, αλλά για εκλεγμένους αντιπροσώπους. Στο επόμενο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα πρέπει να βρεθούν συμμαχίες ανάμεσα σε πολλές και διαφορετικές πολιτικές ομάδες, από την κεντροαριστερά και τους φιλελεύθερους, ώστε να υπάρξει η απαραίτητη πλειονοψηφία. Ελάχιστα εθνικά κοινοβούλια μπορούν να ισχυριστούν πώς έχουν μια παρόμοια δημοκρατική διαδικασία


«Δεν υπάρχουν Ευρωπαίοι πολίτες»

Ένας τεράστιος μύθος που έχει να αναπτυχθεί τα τελευταία χρόνια της προσπάθειας απαξίωσης της ΕΕ είναι ότι δεν «υφίστανται Ευρωπαίοι πολίτες». Η ταυτότητα ενός εκάστου πολίτη είναι μια πληθυντική έννοια. Κάποιος που γεννήθηκε στα Χανιά της Κρήτης, στο Ηράκλειο ονομάζεται «Χανιώτης». Στην Αθήνα ονομάζεται «Κρητικός», στην Ιταλία ονομάζεται «Έλληνας» και στην Νέα Υόρκη «Ευρωπαίος». Κάποιος που γεννήθηκε στη Γάνδη, στις Βρυξέλλες ονομάζεται «Γκεντουά», στη Λιέγη «Φλαμανδός», στο Παρίσι «Βέλγος» και στo Tόκιο ονομάζεται «Ευρωπαίος». Σύμφωνα με τα στοιχεία του Ευρωβαρόμετρου, τα τελευταία χρόνια οι περισσότεροι πολίτες των κρατών -μελών της ΕΕ αισθάνονται επίσης «Ευρωπαίοι».


Το μέλλον της ΕΕ

Από τους έξι Ευρωβουλευτές της Μάλτας, του Λουξεμβούργου ή της Κύπρου, τους είκοσι έναν της Ελλάδας και του Βελγίου έως τους 96 της Γερμανίας, εις εξ αυτών συναποφασίζει για το μέλλον μας εντός της ΕΕ. Τα επόμενα πέντε χρόνια όλα τα υπόλοιπα θεσμικά όργανα της Ένωσης θα ορίσουν τις πολιτικές. Οι Ευρωβουλευτές είναι οι μόνοι, άμεσα, υπόλογοι στους ψηφοφόρους. Δεν πρόκειται για «χαλαρή», αλλά ίσως για την πιο σημαντική ψήφο.