Η βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας μιλάει στο «Gala» για την πανδημία ως αφορμή για βαθιά ενδοσκόπηση, τον τουρισμό υπό την απειλή του COVID-19, τον χωρισμό της και το νέο κεφάλαιο στην προσωπική της ζωή
Δευτέρα, 6 το απόγευμα στο Κολωνάκι. Χτυπώ το κουδούνι της Ολγας Κεφαλογιάννη και εκείνη με υποδέχεται με casual look και το χαρακτηριστικό πλατύ χαμόγελό της. Παρόλο που η φιλία μας κρατά από την εποχή που μόλις είχε επιστρέψει από το Πανεπιστήμιο Tufts της Βοστόνης, έχω να τη δω από κοντά πάνω από δύο μήνες. Τήρησε την καραντίνα ευλαβικά, αντιμετωπίζοντας το «Μένουμε σπίτι» σαν μια ευκαιρία να κάνει πράγματα που ποτέ της δεν προλάβαινε μέσα στο αδυσώπητο κυνήγι της καθημερινότητας.
«Αναμφισβήτητα το lockdown είχε και τα θετικά του. Εδωσε σε όλους εμάς τη δυνατότητα να κατεβάσουμε ρυθμούς χωρίς το άγχος ότι χάνουμε κάτι από αυτό που θα έπρεπε να κάνουμε», μου εξομολογείται σχετικά με το πώς βίωσε την πρωτοφανή κατάσταση που επέφερε η παγκόσμια πανδημία. «Πολλές φορές, ακόμη και όταν πηγαίνεις διακοπές, έχεις το άγχος ότι πρέπει να γυρίσεις, μια και έχεις αφήσει πίσω σου εκκρεμότητες. Τώρα κατεβάσαμε όλοι τα μολύβια υποχρεωτικά. Η όλη κατάσταση ήταν και για μένα, όπως φαντάζομαι και για πολύ κόσμο, πρωτόγνωρη. Ούτε ως φοιτήτρια δεν είχα ζήσει το να κυλάει ο χρόνος χωρίς την έγνοια της καθημερινότητας. Αυτό δεν σημαίνει, φυσικά, ότι δεν υπήρχε το άγχος του πού πάει όλο αυτό σε διεθνές επίπεδο».
Ποια «πολυτέλεια», όμως, της προσέφερε ο ελεύθερος χρόνος; Πίνει μια γουλιά καφέ και χαμογελά. «Επιτέλους μου δόθηκε η δυνατότητα να διαβάσω κάποια βιβλία που υπό άλλες συνθήκες θα έμεναν για πολύ καιρό πάνω στο κομοδίνο μου. Είδα πολλές ταινίες του παλιού κινηματογράφου, από Χίτσκοκ και Τριφό μέχρι Λουί Μαλ, ταινίες που σε ταξιδεύουν σε μια άλλη εποχή και αισθητική. Επιπλέον ήταν μια καλή περίοδος ενδοσκόπησης. Επί της ουσίας έγινε ένα καλό ξεσκαρτάρισμα για τον καθένα μας. Η συγκεκριμένη συγκυρία μάς έδωσε την ευκαιρία να σκεφτούμε τι είναι σημαντικό, τι είναι αυτό που μας κάνει πραγματικά χαρούμενους, ποιοι άνθρωποι μας ξεκουράζουν και μας κάνουν καλό... Για να κάνω το όλο θέμα πιο προσωπικό, θα πω ότι όλο αυτό που ζήσαμε τους τελευταίους μήνες με έκανε να αποκτήσω πιο καλή επαφή με εμένα και τα συναισθήματά μου. Με παρότρυνε να μην αφήνω την καθημερινότητα να με πηγαίνει όπου θέλει εκείνη, αντιθέτως να την καθοδηγώ εγώ. Να βάζω πλέον προτεραιότητες».
Η εμφάνιση της Ολγας με το τζιν μέσα στο νέο της σπίτι στο κέντρο της Αθήνας διαφέρει πολύ από τη δημόσια εικόνα της με τα σακάκια, τα σικάτα cocktail φορέματα και τα ψηλά τακούνια. «Δεν σου κρύβω ότι σήμερα που αναγκάστηκα μετά από πολύ καιρό να φορέσω γόβες για τη φωτογράφηση μου κακοφάνηκε. Ζορίστηκα πάρα πολύ», λέει χαριτολογώντας και προσθέτει: «Αυτό τον καιρό που πηγαίνω στο σούπερ μάρκετ ή κυκλοφορώ στους δρόμους ντυμένη σπορ και άβαφη ο κόσμος με κοιτά και διαισθάνομαι ότι σκέφτονται “κάπου την ξέρω”. Δεν είναι σίγουροι. Εσύ, όμως, με ξέρεις καλά. Ποτέ δεν ήμουν σκλάβα της εικόνας μου».
Καθόμαστε στον άνετο καναπέ της στο σαλόνι. Ο χώρος γύρω μας ευχάριστα minimal. «Ημουν πάντα άνθρωπος του κέντρου. Εχω γεννηθεί και έχω μεγαλώσει εδώ και χαίρομαι που και τα ανίψια μου αισθάνονται το ίδιο όμορφα κάθε φορά που τους δίνεται η δυνατότητα να έρθουν. Η ζωή μου είναι συνυφασμένη με την περιοχή της Δεξαμενής και χαίρομαι που επέστρεψα, αυτή τη φορά όχι αποσπασματικά λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων, αλλά για να ξαναζήσω εδώ».
Ο χωρισμός & το νεο ξεκινημα
Η Ολγα Κεφαλογιάννη, επιτυχημένη δικηγόρος και πολιτικός για περισσότερα από δώδεκα χρόνια, πρώτη σε σταυρούς στην Α’ Αθηνών με τη Νέα Δημοκρατία επί τρεις συνεχόμενες εκλογικές αναμετρήσεις, ποτέ δεν απασχόλησε τα MME με την προσωπική της ζωή. Αυτό, ωστόσο, δεν σημαίνει ότι τα επαγγελματικά «πρέπει» την απέτρεψαν από το να είναι ειλικρινής με τον κόσμο που την αγαπά και δείχνει σταθερά στο πρόσωπό της την προτίμησή του: «Είναι ωραίο να είσαι ειλικρινής με τον εαυτό σου και με τον κόσμο που σε ξέρει, σε πιστεύει και σε ακολουθεί. Υπό αυτή τη λογική θεώρησα ότι είναι πιο σωστό να είμαι εγώ εκείνη που θα ανακοινώσει ότι γύρισα σελίδα στην προσωπική μου ζωή».
Κάνει μια παύση και συνεχίζει: «Κάθε χωρισμός κρύβει και μια δυσκολία. Σηματοδοτείται ένα τέλος. Κάθε τέλος είναι και ένα μικρό πένθος. Με τον πρώην σύζυγό μου διατηρώ πολύ καλές σχέσεις. Είναι ένας άνθρωπος που εκτιμώ και σέβομαι. Πώς θα μπορούσε να συμβαίνει το αντίθετο άλλωστε, όταν περάσαμε 15 χρόνια μαζί και έχουμε μοιραστεί ένα κομμάτι της ζωής μας; Οταν αντιληφθήκαμε ότι τα πράγματα έκαναν τον κύκλο τους, δεν εθελοτυφλήσαμε, αντιθέτως σκεφτήκαμε ότι είναι καλύτερο να πάμε παρακάτω. Στη ζωή δεν πρέπει να φοβόμαστε τις αλλαγές».
Η τελευταία φορά που είδα την Ολγα Κεφαλογιάννη ήταν δέκα μέρες πριν από το lockdown, όταν με είχε προσκαλέσει σε μια υπέροχη μουσική παράσταση στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο που είχε επιμεληθεί ο συνθέτης Μίνως Μάτσας, ένα μουσικό ταλέντο που επέστρεψε από την Αμερική πριν από μερικά χρόνια και έχει γράψει τη μουσική σε πολλές θεατρικές παραστάσεις και τηλεοπτικές σειρές. Ανάμεσά τους το σίριαλ «Το Νησί» αλλά και η ταινία «Ευτυχία» που αναφέρεται στη ζωή της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου. Η πρόσκλησή της στη συγκεκριμένη παράσταση δεν ήταν τυχαία. Αντλώντας θάρρος από το γεγονός ότι η Ολγα υπήρξε ανέκαθεν ένας άνθρωπος ευθύς που δεν κρύφτηκε ποτέ με πρόσχημα την ιδιότητά της, τη ρωτώ για το νέο κεφάλαιο στον ιδιωτικό της βίο. «Ποτέ δεν ξέρεις τι σου επιφυλάσσει το μέλλον. Εκεί που έχεις κάνει το πρόγραμμά σου και λες “αποκλείεται” και “ποτέ”, τότε είναι που συμβαίνουν όλα. Οφείλουμε να δεχόμαστε τις ανατροπές. Αυτή άλλωστε είναι και η μαγεία της ζωής».
«Είναι αλήθεια ότι όταν πρωτογνωριστήκατε με τον Μίνω Μάτσα εκείνος δεν ήξερε ποια ήσουν;» τη ρωτώ: «Αυτό ισχύει. Μόλις είχα παρακολουθήσει μια παράσταση όπου εκείνος είχε γράψει τη μουσική. Οταν μας σύστησαν θέλησα να του δώσω συγχαρητήρια για τη δουλειά του. Θυμάμαι ότι με ρώτησε με τι ασχολούμαι. Εξεπλάγην προς στιγμήν, αλλά γρήγορα αντιλήφθηκα ότι πρόκειται για έναν γνήσιο καλλιτέχνη που δεν έχει μεγάλη σχέση με τα κοινά. Αυτό πάντα κρύβει τη δική του γοητεία. Η ανθρώπινη επαφή που είναι πέρα και πάνω από επαγγελματικές ιδιότητες και ταμπέλες αποδεικνύεται ενδιαφέρουσα». Εκτοτε η Ολγα Κεφαλογιάννη παρακολουθεί στενά τη δουλειά του: «Εχει γράψει πολύ ωραία μουσική τόσο για το θέατρο όσο και για τον κινηματογράφο, αλλά και πολλά τραγούδια που τραγουδάμε όλοι μας, αλλά πολύς κόσμος ίσως αγνοεί ότι είναι δικά του. Οπως τη μουσική για το “Καράβια βγήκαν στη στεριά”». Πολιτική και τέχνη δεν είναι όμως δυο αντίθετοι κόσμοι; «Είναι ωραίο να συναντιόνται τα φαινομενικά αντίθετα και να εμπλουτίζονται. Είναι ένας πολύ εποικοδομητικός τρόπος εξέλιξης των πραγμάτων», υποστηρίζει.
Η συζήτησή μας καλύπτει τα πάντα. Την εποχή που αλλάζει, τις σχέσεις, την επόμενη μέρα μετά την πανδημία, τα καλοκαίρια μας. «Το φετινό καλοκαίρι, όπως κάθε καλοκαίρι, θα έχει δόση από Κρήτη. Διακοπές χωρίς Ρέθυμνο δεν νοούνται. Η Κρήτη είναι γεύση, ήλιος, αλμύρα και ωραίοι άνθρωποι. Κάθε φορά που βρίσκομαι στο υπέροχο αυτό νησί, βουτώ στις υπέροχες αναμνήσεις των παιδικών μου χρόνων. Η γιαγιά μου η Χρυσή ήταν μια ζεστή αγκαλιά για όλους μας. Είναι ακόμη έντονες οι εικόνες με τις αταξίες που κάναμε με τις αδελφές μου στην υπέροχη αυλή», εξομολογείται.
Στην ερώτησή μου αν της λείπει ο υπουργικός θώκος, η απάντησή της έρχεται ακαριαία: «Εχω πει πολύ ξεκάθαρα ότι δεν είμαι εδώ για τις καρέκλες. Οταν βρίσκεσαι στην πολιτική μπορείς να είσαι χρήσιμος από όποια θέση κι αν επιλέξεις. Μετά από τόσα χρόνια εμπειρίας, ακόμη και ως απλή βουλευτής κάνω τις παρεμβάσεις μου, είμαι κοντά στην κοινωνία και μεταφέρω τους προβληματισμούς μου αλλά και προτάσεις για το πώς τα πράγματα μπορούν να πάνε καλύτερα. Αυτό δεν σημαίνει ότι όταν έχεις την ευθύνη σε επίπεδο διοίκησης, δεν μπορείς να είσαι πιο αποτελεσματικός».
Καθώς στο παρελθόν έχει διατελέσει υπουργός Τουρισμού, ζητώ την εκτίμησή της για το πώς βλέπει να εξελίσσεται η φετινή κατάσταση με τον κίνδυνο του COVID-19να καραδοκεί σε κάθε βήμα. «Ο τουρισμός φέτος δεν αποτελεί μόνο ένα μεγάλο στοίχημα, αλλά και ένα μεγάλο ρίσκο. Ξέρουμε σίγουρα ότι αυτή η περίοδος δεν θα θυμίζει σε τίποτα καμία προγενέστερη. Ούτε καν αυτές των περιόδων της οικονομικής κρίσης. Το υγειονομικό θέμα είναι πρωτεύον και από τη στιγμή που έχουμε προστατευτεί όπως έχουμε προστατευτεί ως χώρα, θα πρέπει να προσέξουμε πολύ πώς θα δεχτούμε τους επισκέπτες για να μη χαλάσουμε τη θετική κατάσταση που δημιουργήσαμε και την εικόνα που χτίσαμε. Απαιτείται προσπάθεια, ισορροπία και θα πρέπει να μη δημιουργούμε φρούδες ελπίδες για πράγματα που δεν μπορούν να επιτευχθούν. Είναι μια πρωτόγνωρη συγκυρία και επομένως απαιτείται σύνεση», αποκρίνεται.
Κλείνοντας τη συζήτησή μας δεν μπορώ να αποφύγω να τη ρωτήσω ποια στοιχεία θα περιλάμβανε το spot του ΕΟΤ φέτος, αν η ίδια ήταν σήμερα υπουργός Τουρισμού: «Είμαι οπαδός της σχολής που λέει πως όταν είσαι στη μέση μιας κρίσης δεν κάνεις επικοινωνία. Μέσα στη δίνη της πανδημίας, όλα δείχνουν να είναι πολύ ρευστά. Οταν μεγάλες τουριστικές αγορές παραμένουν κλειστές για την Ελλάδα, τι να πεις και σε ποιους; Κακά τα ψέματα. To πρόβλημα αυτή τη στιγμή στον ελληνικό τουρισμό δεν είναι η προβολή, αλλά η αποτελεσματική διαχείριση»