Ευγενία Σαμαρά... η πρωταγωνίστρια που ό,τι ονειρεύεται, το κατακτά μόνη της

Η Ευγενία Σαμαρά είναι ένα από αυτά τα χαρισματικά πλάσματα που σκορπίζουν απλόχερα αισιοδοξία και καλή διάθεση μόνο και μόνο γιατί έτσι αισιόδοξη και καλοδιάθετη νιώθει και η ίδια. Φυσικά έχει και τις σκοτεινές πλευρές της, τις οποίες παραδέχεται ότι υπάρχουν και προσπαθεί να τις αντιστρέψει σε φωτεινές. Το καλό με την Ευγενία είναι ότι δουλεύει με τον εαυτό της όσο εντατικά δουλεύει με τους ρόλους της. Χτίζει χαρακτήρα με την ίδια επιμέλεια που χτίζει την καριέρα της. Και προσπαθεί να απολαμβάνει κάθε στιγμή - και της ζωής της και της καριέρας της. Αν τη ρωτήσεις γιατί έγινε ηθοποιός, θα σου πει ότι από τότε που θυμάται τον εαυτό της αυτό ήταν το μόνο που ήθελε να κάνει. Και παρότι κάπου στη διαδρομή, λίγο πριν και λίγο μετά την εφηβεία, έκανε μια μικρή παράκαμψη στη Γεωπονική, τελικά στο παιδικό της όνειρο κατέληξε - με ένα πτυχίο Γεωπονικής όμως για σουβενίρ. Αν πάλι τη ρωτήσεις γιατί συνέχισε μέχρι το τέλος μια σχολή που δεν την αφορούσε πια, θα τα ρίξει όλα στην τελειομανία της και στο σύνδρομο που είχε παλαιότερα να τελειώνει ό,τι αρχίζει - «για να μη νιώσω λίγη», όπως λέει. Μεγαλώνοντας και με τη βοήθεια της ψυχοθεραπείας, θεωρεί ότι έχει χαλαρώσει αρκετά και έχει αρχίσει να συγχωρεί τον εαυτό της αν κάποιες φορές δεν επιμένει σε χαμένες υποθέσεις. Τα τελευταία εφτά χρόνια έχει σχέση με τον επίσης ηθοποιό Γιάννη Ποιμενίδη.

Αυτή τη σχέση δεν την κρύβουν αλλά και δεν τη διατυμπανίζουν - την κρατούν προστατευμένη από τα αδιάκριτα μάτια και τα αδηφάγα έντυπα. Αλλωστε, η ίδια προτιμά να απασχολεί τη δημοσιότητα με τη δουλειά της. Το καλοκαίρι αλώνιζε τα ελληνικά νησιά με την παράσταση «Μαντώ: La Bella Greca», στην οποία υποδυόταν τη Μαντώ Μαυρογένους και από τις αρχές του Σεπτεμβρίου ερμηνεύει τον ρόλο της Στέλλας στην καθημερινή σειρά του ALPHA «Σασμός».

Ο χαμός με τον «Σασμό»

«Είναι η πρώτη φορά που βρίσκομαι σε μια δουλειά που γνωρίζει τόσο μεγάλη απήχηση. Είναι πολύ ωραίο να αναγνωρίζεται η δουλειά σου. Με παίρνουν τηλέφωνο φίλοι και γνωστοί που έχω να τους μιλήσω πολύ καιρό, πηγαίνω στη γειτονιά μου να ψωνίσω και όλοι μου λένε για τον “Σασμό” και ότι τους αρέσει. Ελπίζω να συνεχίσει να έχει τέτοια ανταπόκριση, γιατί θεωρώ ότι είναι πραγματικά πολύ καλή δουλειά και με ένα καστ εξαιρετικό. Παρακολουθώ τα επεισόδια στην τηλεόραση και βλέπω τη Μαρία Πρωτόπαππα, τον Δημήτρη Ημελλο, τον Ορφέα Αυγουστίδη, τον Δημήτρη Λάλο, την Ολγα Δαμάνη, όλους, για να μην αναφέρω ένα-ένα τα ονόματα, και τους χαίρομαι. Η δουλειά σε καθημερινή σειρά δεν είναι εύκολη. Αυτοί οι άνθρωποι έχουν κάνει κυρίως θέατρο και πολύ επιλεκτικές δουλειές στον κινηματογράφο που γυρίζονταν σε πέντε και έξι μήνες. Τώρα όμως που πρέπει να κάνουν καθημερινά γυρίσματα μια και έξω κατάφεραν αμέσως να προσαρμοστούν γιατί έχουν ταλέντο και πείρα ετών. Νιώθω μεγάλη χαρά που δουλεύω μαζί τους. Και για να σου πω την αλήθεια, οι συνεργάτες ήταν και ένας από τους κύριους λόγους που είπα “ναι” σ’ αυτή τη δουλειά. Οταν έμαθα ποιοι θα είναι οι συντελεστές είπα “με τα χίλια, παιδιά”».



Η Ευγενία και η Στέλλα

«Ο ρόλος μου στον “Σασμό” είναι πολύ διαφορετικός από αυτά που έχω κάνει μέχρι τώρα. Η Στέλλα, η δικηγόρος από τα Χανιά, είναι μια πραγματικά καθαρή ψυχή, που όμως δεν πέφτει στο κλισέ της αγαθής που είναι καλή σε βαθμό χαζομάρας και θα υπομείνει ό,τι άσχημο της συμβεί. Είναι μια δυναμική γυναίκα, που επειδή έχει μεγαλώσει με πολλή αγάπη και ζεστασιά έχει μια ηθική πολύ ιδιαίτερη και αντιμετωπίζει ό,τι δύσκολο της συμβαίνει με μεγάλη αξιοπρέπεια. Εχει την ισορροπία του ανθρώπου που ενώ του συμβαίνει κάτι δύσκολο και πονάει, προσπαθεί να σταθεί στα πόδια του. Θεωρώ ότι είναι πολύ ανθρώπινα γραμμένη, εννοώντας ότι είναι μια γυναίκα που την έχουμε δει πραγματικά στη ζωή - γιατί τη γυναίκα που πληγώνεται και αμέσως αλλάζει και γίνεται εκδικητική με τον χειρότερο τρόπο την έχουμε δει τηλεοπτικά και ίσως το περιμένουμε. Μου αρέσει λοιπόν γιατί θα εκπλήξει αυτός ο χαρακτήρας, θα σταθεί πολύ κυρία στη συνέχεια που θα της συμβούν δυσάρεστα πράγματα, τα οποία λίγο πολύ μαντεύεις, αλλά προτιμώ να μην κάνω σπόιλερ. Ξέρω τι θα συμβεί στη Στέλλα σε μεγάλο βάθος χρόνου -και αυτό σπανίως συμβαίνει σε καθημερινές σειρές, που συνήθως ο ηθοποιός γνωρίζει το σενάριο των επόμενων τεσσάρων-πέντε επεισοδίων-, οπότε γνωρίζοντας πού θα φτάσει αυτή η γυναίκα και ποιος είναι ο προορισμός της, το ταξίδι του ρόλου για μένα έχει μεγάλο ενδιαφέρον. Μπορώ να επιλέξω ποιον δρόμο θα πάρω για να πάω απέναντι».

Ζήτημα καλής ενέργειας

«Είμαι ρεαλίστρια, αλλά πιστεύω πως πάω προς τον οπτιμισμό, όχι προς τον πεσιμισμό. Θυμάμαι πολλές φορές στη ζωή μου να βουλιάζω για λίγο καιρό όταν πέφτω, αλλά μετά σηκώνομαι αμέσως γιατί λέω στον εαυτό μου “σκέψου τι θέλεις”. Μετά συγκεντρώνω την ενέργεια και τη σκέψη μου σε αυτό που θέλω να έρθει και του δίνω συγκεκριμένη μορφή. Πιστεύω πολύ στον οραματισμό. Σκέφτομαι τον τάδε ρόλο, την τάδε δουλειά που θα ήθελα να μου συμβούν. Και όσο τα σκέφτομαι, φτιάχνομαι, χαμογελάω, με φαντάζομαι να τα κάνω. Οσο δημιουργείς μια εικόνα μέσα σου και το κάνεις με χαρά, αλλά όχι αγχωτικά, του στυλ “πω πω, πρέπει να είμαι οπωσδήποτε εκεί αλλιώς θα καταστραφεί η ζωή μου”, τότε νομίζω ότι θα σου έρθουν σιγά-σιγά τα πράγματα όπως θέλεις. Πιστεύω πολύ και στην καλή ενέργεια. Αν κάθεσαι και μιζεριάζεις για το τι δεν έχεις, θα ξυπνάς κάθε πρωί και θα μετράς αυτά που δεν έχεις. Αν σηκώνεσαι όμως και σκέφτεσαι τι καλό έχεις, που μπορεί να είναι ένας σύντροφος, η υγεία σου, οι φίλοι σου, η δυνατότητα να πας με τον κολλητό σου για έναν καφέ που να μπορείς να τον πληρώσεις, και νιώσεις ευγνωμοσύνη για όλα αυτά τα απλά πράγματα που δεν τα υπολογίζουμε, τότε θα σου έρθουν και τα άλλα, τα μεγαλύτερα».



Τα κατάλοιπα της καραντίνας

«Τη φετινή σεζόν, για το πρώτο εξάμηνο είπα “όχι” στο θέατρο γιατί αφενός πήρα τη δόση μου το καλοκαίρι και αφετέρου επειδή θέλω να απολαύσω ό,τι καλό μου έφερε η καραντίνα - γιατί δεν έφερε μόνο κακά. Ολο αυτόν τον καιρό που καθόμουν, συνειδητοποίησα ότι ναι μεν αγαπάω πολύ τη δουλειά μου, αλλά χρειάζομαι χρόνο και για την ψυχική μου υγεία, να δω το μέσα μου, να ασχοληθώ και με τα χόμπι μου. Ηθελα λοιπόν το πρώτο εξάμηνο να δώσω τον χρόνο στον εαυτό μου, να έχω μόνο τα γυρίσματά μου και να ασχοληθώ με κάποια πράγματα που μου αρέσουν - τη γυμναστική μου, την κεραμική που πρόσφατα ανακάλυψα, να κάνω κάποια ταξίδια που μου έχουν λείψει πολύ. Ετσι νομίζω ότι θα μου είναι πιο εύκολη η μετάβαση στους πιο εντατικούς ρυθμούς αν μου έρθει μια καλή πρόταση για θέατρο στο επόμενο εξάμηνο».

Ή Ολυ Ή τίποτα

«Πάντα ήμουν αρκετά ευαισθητοποιημένη με τα ζώα, αλλά σε έναν πολύ νορμάλ βαθμό, ως ένας άνθρωπος που αγαπάει τα ζώα και όταν μπορεί, ασχολείται. Οταν όμως πριν από δύο χρόνια απέκτησα τη σκυλίτσα μου, την Ολυ, είδα τα πράγματα ακόμα πιο σφαιρικά. Τη βρήκαμε στον Ολυμπο και αποφασίσαμε να την υιοθετήσουμε. Από τότε έχει αλλάξει η ζωή μας. Με την Ολυ είναι σαν να έχω παιδί, ζω και αναπνέω γι’ αυτήν. Με τον Γιάννη νιώθουμε σαν χαζογονείς».

φιλοζωικη δραση

«Εχουμε φτιάξει ένα application για ζωόφιλους με τον συνεργάτη μου τον Θοδωρή Σιαντή, πάνω σε δική του ιδέα, το οποίο δουλεύουμε εδώ και έναν χρόνο. Είναι για κινητά και tablets και λέγεται Your Pet. Εκεί θα βρεις αγγελίες για υιοθεσίες ζώων, αλλά με συγκεκριμένα στοιχεία αναζήτησης, όπως μέγεθος, φύλο, αν είναι εμβολιασμένο ή στειρωμένο, ώστε ο χρήστης να βρίσκει εύκολα και γρήγορα αυτό που αναζητά. Θα υπάρχει και μια κατηγορία “χάθηκε-βρέθηκε” με άμεση ενημέρωση στους χρήστες που βρίσκονται σε ακτίνα δύο χιλιομέτρων από την περιοχή όπου χάθηκε το ζωάκι ώστε να έχουν τον νου τους. Θα έχει και e-shop με πράγματα που έχουμε ήδη φτιάξει εμείς και μέρος των εσόδων από τις πωλήσεις θα πηγαίνουν σε φιλοζωικές δράσεις.

Παράλληλα θα κάνω και μια εκπομπή στο YouTube με ψυχαγωγικό χαρακτήρα, όπου θα παρουσιάζω διάσημους με τα ζωάκια τους, αλλά και ενημερωτικό, με συνεντεύξεις με κτηνιάτρους, εκπαιδευτές, ψυχολόγους, αλλά και δικηγόρους που θα μας εξηγούν, για παράδειγμα, ποια είναι η νομοθεσία αν δούμε κακοποιημένο ζωάκι. Αυτή η εκπομπή θα τρέχει κάθε εβδομάδα και έχουμε ξεκινήσει ήδη γυρίσματα. Το Your Pet είναι το πρώτο σχετικό και τόσο ολοκληρωμένο application που υπάρχει στην Ελλάδα και επειδή θεωρήσαμε ότι έλειπε, αποφασίσαμε να βάλουμε λεφτά για να το φτιάξουμε. Θέλουμε να το εξελίξουμε πολύ και να δημιουργήσουμε μια μεγάλη ζωοφιλική κοινότητα».



Ερωτας με αύριο

«Με τον Γιάννη είμαστε μαζί εφτά χρόνια και ούτε που το έχω καταλάβει. Δεν πιστεύουμε στον γάμο ως θεσμό, τουλάχιστον όπως υπάρχει στην ελληνική κοινωνία. Δεν είναι κάτι που αποζητάμε, ούτε είναι κάτι που νιώθουμε ότι πρέπει να δηλώσουμε σε κάποιον για να είμαστε ΟΚ ως ζευγάρι. Δεν έχουμε καμία τέτοια ανάγκη, κανένας από τους δυο μας. Για μένα ούτως ή άλλως οικογένεια δεν σημαίνει γάμος, δεν το είχα ποτέ έτσι συνυφασμένο στο μυαλό μου, παρόλο που μεγάλωσα με παντρεμένους γονείς. Δεν ήταν όμως ποτέ αυτοσκοπός για μένα, ούτε το ονειρευόμουν. Σκεφτόμουν πάντα πιο συντροφικά πράγματα και αισθάνομαι ότι έχω ήδη μια οικογένεια. Με τον Γιάννη έχουμε πάρα πολλά κοινά στοιχεία ως προς τις ιδιοσυγκρασίες μας, απλώς ο καθένας έχει βρει διαφορετικούς τρόπους να διαχειρίζεται τις καταστάσεις. Σε αυτή τη συνάντηση δύο ανθρώπων δείξαμε ο ένας στον άλλο διαφορετικούς τρόπους διαχείρισης της ζωής γενικότερα και αυτό φέρνει μια πολύ ωραία ισορροπία».

Μεγάλες αλήθειες

«Η ψυχοθεραπεία με βοήθησε πολύ γιατί ανακαλύπτεις και άλλα πράγματα για τον εαυτό σου και συνειδητοποιείς ότι καμία σχέση δεν είναι ρόδινη. Κάθε άνθρωπος αντιμετωπίζει τα δικά του προβλήματα. Το θέμα είναι να βρεις πώς να τα φέρεις σε μια ισορροπία, να κάνεις έναν καλώς εννοούμενο συμβιβασμό. Το να αντιληφθώ ότι εσύ λειτουργείς με έναν τρόπο που δεν μου είναι οικείος δεν σημαίνει ότι εγώ δεν μπορώ να βρω έναν τρόπο να σε αποδεχτώ. Με τη θέλησή μου, όχι με το ζόρι. Κανένας άνθρωπος δεν θα έρθει στη ζωή μου ακριβώς όπως τον έχω σκεφτεί. Και το ίδιο ισχύει για όλα τα πράγματα που θέλουμε ή που νομίζουμε ότι θέλουμε. Πέρα λοιπόν από το να βρεις έναν άνθρωπο με τον οποίο θα ερωτευτείτε, θα βρείτε κοινά και θα λειτουργήσετε μαζί, αυτή η σχέση θέλει και πότισμα. Δεν είναι ότι βρήκαμε κάτι, το κλειδώσαμε και τώρα τελείωσε. Και όσο έχουμε στο μυαλό μας ότι τα πράγματα που θέλουμε να κρατήσουμε πρέπει να τα στηρίζουμε και να τα φροντίζουμε, μόνο να ανθίζουν μπορούν».