Η βίλα που έζησε ο Άγγελος Σικελιανός στο Ξυλόκαστρο είναι ένα μικρό παλάτι - Δείτε φωτογραφίες

Σε απόσταση μόλις 120 χλμ. από το κέντρο της Αθήνας, μια υπέροχη κατοικία θυμίζει την αισθητική που είχε η Ελλάδα μια άλλη εποχή. Η βίλα του Αγγελου Σικελιανού στη Συκιά Ξυλοκάστρου  είναι το οίκημα που αγάπησε ο δανδής με τις αυστηρές αρχές και τις αυξημένες ανησυχίες για τον πολιτισμό, αλλά και ένας χώρος σπάνιας φινέτσας που παραπέμπει στην ιταλική και γαλλική εξοχή της ευρωπαϊκής αριστοκρατίας.

Χτίζοντας την Ιστορία

Ο Αγγελος Σικελιανός μαζί με τη σύζυγό του, την κατά πολλά χρόνια μεγαλύτερή του, βαθύπλουτη Αμερικανίδα αστή Εύα Πάλμερ, πηγαίνουν εκδρομή, το 1908, στην περιοχή της Κορινθίας και μαγεύονται από τη φυσική ομορφιά του πευκοδάσους και της θάλασσας. Το 1912 ξεκινάει η κατασκευή του μοναδικού αυτού κτιρίου σε σχέδιο του μεγάλου λόγιου. Οι ρυθμοί και οι τεχνοτροπίες δένουν αρμονικά μεταξύ τους. Οι κίονες είναι εμπνευσμένοι από την αρχαιοελληνική αρχιτεκτονική, τα παράθυρα και τα ανοίγματα είναι στοιχεία βυζαντινής κουλτούρας, ενώ τα μπαλκόνια αποτελούν χαρακτηριστικά γνωρίσματα της ενετικής νοοτροπίας. Οι πωρόλιθοι μεταφέρονται με τον Μουτζούρη, το τρένο της εποχής. Η βίλα ολοκληρώνεται το 1916, θεωρείται εξαιρετικά εκκεντρική για την εποχή και αντικατοπτρίζει την οικονομική άνεση του ζευγαριού. Στην ουσία, αποτελεί ένα οικιστικό κόσμημα που εντάσσεται στη λίστα με τα κτίρια της χώρας που αξίζει να επισκεφτούμε έστω μια φορά. Μια ελληνική κατοικία που αγγίζει τη μεγαλοπρέπεια της ευρωπαϊκής αριστοκρατίας.



Στα δωμάτια και τους κήπους του κτιρίου το ζεύγος Σικελιανού έζησε μεγάλο μέρος της ζωής του. Εκεί μεγάλωσε ο γιος τους, Γλαύκος, και φιλοξενήθηκαν μερικές από τις μεγαλύτερες προσωπικότητες του ελληνικού πνεύματος, από τον Παλαμά και τον Καζαντζάκη μέχρι τον Μητρόπουλο και τον Καρυωτάκη. Βεγγέρες με φιλοσοφικές συζητήσεις και λαμπερές κοσμικές συναθροίσεις εναλλάσσονταν γράφοντας την ιστορία του περίφημου κτιρίου. Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου η βίλα αποτελεί αρχηγείο των Ιταλών και μετέπειτα των Γερμανών κατακτητών. Εξωτερικά βάφεται μοβ και επανέρχεται στο αρχικό χρώμα της στη δεκαετία του ’50, όταν περνά στα χέρια του Ελληνα εφοπλιστή Σπύρου Τυπάλδου. Εκείνος, καθώς είναι ιδιοκτήτης γειτονικού ξενοδοχείου, μετατρέπει το οίκημα σε μια ευφάνταστη για την εποχή ρεσεψιόν. Η Μελίνα Μερκούρη, μαγεμένη από την ομορφιά και την αρχιτεκτονική του, χαρακτηρίζει τη βίλα Σικελιανού ιστορικό και διατηρητέο μνημείο, ένα έργο τέχνης.



Η βίλα των θρύλων

Ο σημερινός ιδιοκτήτης της κατοικίας, Λεωνίδας Τυπάλδος, είναι εγγονός του Σπύρου Τυπάλδου, του εφοπλιστή που καθιέρωσε παγκοσμίως την κρουαζιέρα. Με καταγωγή από το Ληξούρι, ο Σπύρος Τυπάλδος ιδρύει μαζί με τον αδελφό του, το 1950, την Ατμοπλοΐα Αιγαίου - Τυπάλδος, που πραγματοποιεί δρομολόγια στο Αιγαίο και στο Ιόνιο, ενώ ξεκινά τη θαλάσσια διασύνδεση Ελλάδας και Ιταλίας, με το θρυλικό πλέον δρομολόγιο Πάτρα - Ανκόνα. Την ίδια εποχή, το σκεπτικό των εν πλω διακοπών που προτείνει ο Σπύρος Τυπάλδος στο διεθνές κοινό, λανσάροντας πρώτος στον κόσμο τις κρουαζιέρες, μετατρέπεται στην επιτυχημένη καινοτομία της εποχής. Το εγκυρότερο τότε ταξιδιωτικό περιοδικό, «Travel Word», τον χαρακτηρίζει «father of the public cruises», πατέρα δηλαδή της κρουαζιέρας. Τα 24 κρουαζιερόπλοια της οικογένειας, τα οποία υποστηρίζονται από 18 γραφεία των Τυπάλδων σε διάφορες γωνιές του κόσμου, πραγματοποιούν ταξίδια στο Αιγαίο, στη Μεσόγειο και στον Ατλαντικό Ωκεανό.

Διαρκώς ανήσυχος στα επιχειρηματικά του, ο Σπύρος Τυπάλδος σκέπτεται με ποιον τρόπο μπορεί να εξυπηρετήσει περαιτέρω τον κόσμο που μεταφέρει κι έτσι αγοράζει ένα ξενοδοχείο στην Κεφαλονιά. Τον προλαβαίνουν όμως οι σεισμοί και τότε στρέφεται σε έναν χώρο σχετικά κοντά στην Αθήνα, το Ξυλόκαστρο Κορινθίας. Του παραχωρείται από το Ελληνικό Δημόσιο ο Κορφιάς Ξυλοκάστρου κι εκεί δημιουργεί ένα συγκρότημα με μπανγκαλόου και χώρο για κάμπινγκ με ποιοτικές υπηρεσίες.



Η οικογένεια βρίσκεται στο επίκεντρο της επικαιρότητας όταν ο πρωθυπουργός της χώρας Ελευθέριος Βενιζέλος προδίδεται από την καρδιά του μέσα στο επιβατικό πλοίο των Τυπάλδων «Ελλάς», αλλά και αργότερα, όταν το οχηματαγωγό «Ηράκλειον» βυθίζεται έξω από τη βραχονησίδα Φαλκονέρα σε μια ναυτική τραγωδία με 224 νεκρούς. Τότε η οικογένεια αποφασίζει να εγκαταλείψει τα ναυτιλιακά και να ρίξει το βάρος της στα ξενοδοχεία που διαθέτει σε διάφορα μέρη της Ελλάδας, με έμφαση σε εκείνο που έχει χτίσει στο Ξυλόκαστρο μέσα σε μια πλούσιας βλάστησης έκταση 10 στρεμμάτων.



«Ο Σπύρος Τυπάλδος ήταν μια πολύ έντονη προσωπικότητα. Ενας άνθρωπος που από το πρωί μέχρι το βράδυ σκεπτόταν τη δουλειά. Ο παππούς μου ήταν ο εμπνευστής και μέντοράς μου. Τα καλοκαίρια με θυμάμαι να βρίσκομαι στο γραφείο του και να μου διηγείται με τις ώρες ιστορίες, όπως για την ήττα του από τον Αριστοτέλη Ωνάση, όταν για 1 εκατ. δολάρια έχασε την Ολυμπιακή μέσα από τα χέρια του», θυμάται για τον παππού του ο Λεωνίδας Τυπάλδος. Ο ίδιος είναι ένας low profile επιχειρηματίας που δραστηριοποιείται στον χώρο της φιλοξενίας, καθώς είναι ο ιδιοκτήτης του «Sikyon Coast Ηotel & Resort» στο Ξυλόκαστρο, αλλά και ο άνθρωπος που ξαναέδωσε ζωή στην ιστορική βίλα αφού την ανακαίνισε. Με βαθιά ευθύνη του αρχιτεκτονικού κοσμήματος που πέρασε στα χέρια του και χωρίς να επέμβει καθόλου στους εξωτερικούς χώρους, έκανε παρεμβάσεις που αφορούν κυρίως το εσωτερικό.



«Στο πέρασμα του χρόνου τα αυθεντικά αντικείμενα του Αγγελου Σικελιανού χάθηκαν. Το κτίριο συντηρήθηκε και γέμισε με έπιπλα που παραπέμπουν στην εποχή του και με χειρόγραφά του που εντόπισα στην ευρύτερη περιοχή. Οταν ολοκληρώθηκαν οι εργασίες ανακατασκευής και συντήρησης αισθάνθηκα ότι η βίλα Σικελιανού αντικατροπτρίζει πραγματικά μια αλλοτινή αισθητική, κουλτούρα και φινέτσα, αλλά και έναν τρόπο ζωής που δυστυχώς έχει χαθεί. Οσοι κατέχουμε τέτοια οικιστικά κοσμήματα οφείλουμε να φυλάμε Θερμοπύλες. Θυμάμαι πως ιδίως όταν άλλαξα το πάτωμα ήμουν πολύ συγκινημένος. Σκεφτόμουν ότι ο αμέσως προηγούμενος που το είχε αλλάξει ήταν ο ίδιος ο Αγγελος Σικελιανός», περιγράφει o Λεωνίδας Τυπάλδος και ολοκληρώνει την κουβέντα μας λέγοντας: «Το πρώτο βράδυ που κοιμήθηκα στην ανακαινισμένη πλέον βίλα αισθανόμουν φόρτιση. Λογικό, τα παλιά σπίτια κουβαλούν ενέργεια. Πόσο μάλλον όταν έχουν ζήσει σε αυτά τόσο σημαντικοί άνθρωποι» ◆