Νίκος Ψαρράς στο Gala: Ο κόσμος δεν είχε να φάει φακή και η τηλεόραση έδειχνε συνταγές για... πάπια Πεκίνου
Στην Ελλάδα θυμούνται τον πολιτισμό μόνο προεκλογικά - «Όταν γίνεσαι γονιός ασχολείσαι πιο πολύ με το "εμείς" παρά με το "εγώ"» δήλωσε ο γνωστός ηθοποιός
Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη
Συνέντευξη στη Μαρία Λεμονιά Φωτογράφος Νικόλας Κομίνης
Ο Νίκος Ψαρράςανήκει στην κατηγορία των ανθρώπων που ομορφαίνουν με τον χρόνο. Συνειδητοποιημένος, ώριμος, ένας ηθοποιός που μοιράζει τον χρόνο του μεταξύ της οικογένειάς του και της τέχνης. Φέτος θα συμπρωταγωνιστήσει με την Καρυοφυλλιά Καραμπέτηστη μίνι δραματική σειρά εποχής «Αγάπη παράνομη» που θα προβληθεί από την EΡT1. Αγαπάει και τη σκηνή, όμως, και η κουβέντα μας ξεκινά με τη νέα θεατρική πραγματικότητα που μόλις έχει αρχίσει να ξετυλίγεται.
«Τα θέατρα δεν έχουν ξεκινήσει καλά φέτος και αυτό με λυπεί. Ο κόσμος φοβάται πολύ να έρθει. Με προβληματίζει γιατί τόση τρομοκρατία. Σαφώς ο κορωνοϊός είναι ένας θανατηφόρος ιός. Γιατί όμως να υπάρχει μια τέτοια παγκόσμια αναταραχή και πίεση; Γιατί σταμάτησε τις μηχανές το σύμπαν, γιατί υπάρχει όλος αυτός ο πόλεμος για τον εμβολιασμό, όλη αυτή η αβεβαιότητα για το αύριο; Βιώνουμε, το δίχως άλλο, μια πραγματικότητα κινούμενης άμμου. Η εποχή αλλάζει.
Δεν νομίζω ότι τα πράγματα θα επανέλθουν ποτέ στην προηγούμενη κατάσταση. Μπαίνουμε σιγά-σιγά σε μια άλλη πραγματικότητα. Με προβληματίζει σε τι κόσμο και υπό ποιες συνθήκες θα μεγαλώσει το παιδί μου», ομολογεί. Τον ρωτώ για τη μεγάλη αδυναμία του, τον γιο του, και το πώς βίωσε ένα παιδί 7 ετών τα πρόσφατα lockdown.
«Με το που ξέσπασε όλο αυτό πήγαμε στο σπίτι που έχουμε στη Βραυρώνα και ζήσαμε εκεί για ενάμιση χρόνο. Απομονωθήκαμε. Ο Πάνος ήταν όλη την ημέρα στον δρόμο και έπαιζε με φιλαράκια. Εμαθε ποδήλατο, έμαθε κολύμπι και κοινωνικοποιήθηκε. Επομένως, από τα 7 χρόνια που έχει αντικρίσει τον κόσμο αυτός ήταν ο καλύτερος ενάμισης χρόνος της ζωής του».
Οσο για τον ίδιο, «υπήρχε η αίσθηση ότι ήμουν κλεισμένος στο σπίτι με την οικογένεια και δεν μπορούσα να κάνω τίποτα πέραν αυτού. Ηξερα ότι έπρεπε να βρίσκομαι εκεί, να παραμείνουμε ήρεμοι και να προστατεύσουμε το παιδί μας. Τώρα πρέπει να προχωρήσουμε όμως. Υπάρχει μια εμφανής στασιμότητα, ενώ πρέπει να γίνουν τα επόμενα βήματα.
Από την άλλη, με στεναχωρεί που στην Ελλάδα, ό,τι και να γίνει, οι άνθρωποι χωρίζονται σε δύο στρατόπεδα. Υπάρχουν οι γιατροί, οι ήρωες που έδιναν μάχη non-stop και τους αποθεώναμε και τώρα τους απολύουμε αν δεν είναι εμβολιασμένοι. Ολα αυτά φαίνονται παράλογα. Σε διεθνές επίπεδο κάτι γίνεται λάθος».
Το θαύμα μετά την κρίση
Ο Νίκος στέκεται στη δύσκολη εποχή που πέρασε το θέατρο με τα μέτρα κατά της πανδημίας. «Μεγάλη κρίση. Ισως και η μεγαλύτερη. Ηταν τραγικό όλο αυτό που συνέβη αν κρίνουμε από το πόσος κόσμος εργάζεται στον χώρο του θεάματος. Υπάρχουν ηθοποιοί, παραγωγοί, ταξιθέτες, άνθρωποι που κάνουν τις δημόσιες σχέσεις.
Ενάμιση χρόνο δεν υπήρχαν έσοδα. Θυμάμαι που κάποιος ηθοποιός μου είπε “θα μου κόψουν το τηλέφωνο. Θα με παίρνουν αργότερα για δουλειές, αλλά δεν θα με βρίσκουν!”. Yπάρχουν 5.000 ηθοποιοί στην Ελλάδα. Δυστυχώς στη χώρα μας τον πολιτισμό, που είναι και η βαριά βιομηχανία της, τον θυμούνται όλοι, μηδενός εξαιρουμένου, μόνο προεκλογικά.
Η βιομηχανία αυτή κοιμάται και εμάς μας έχουν για τα πανηγύρια. Μας έχουν για διασκεδαστές και καλαμπουρτζήδες. Δεν είναι έτσι, λυπάμαι».
Αναφέρομαι στη μυθοπλασία, που τις τελευταίες σεζόν έχει κάνει θεαματική επιστροφή στην ελληνική τηλεόραση: «Είναι αλήθεια, τα τελευταία δύο χρόνια η μυθοπλασία έχει πάρει τα πάνω της και πολύ το χαίρομαι. Με στεναχωρεί το επίπεδό μας να είναι μόνο τα ριάλιτι. Δεν θέλω να πιστεύω ότι οι Ελληνες είμαστε μόνο αυτό.
Με λυπεί να βλέπω μόνο εκπομπές με τραγουδιστές και σεφ. Σε ένα γρήγορο ζάπινγκ που έκανα φέτος είδα μαγειρική σε όλα τα κανάλια. Ελεος πια. Είπαμε ότι είμαστε μια χώρα που σερβίρουμε τους Ευρωπαίους. Για όνομα του Θεού όμως. Τη δεκαετία της κρίσης, όπου ο κόσμος δεν είχε να φάει φακή, η τηλεόραση μας δίδασκε πώς να φτιάξουμε την πάπια Πεκίνου», σχολιάζει, θεωρώντας πάντως τον εαυτό του τυχερό:
«Οταν ήρθε η μεγάλη κρίση στην Ελλάδα εγώ εργαζόμουν στο Εθνικό, οπότε βρισκόμουν συνεχώς σε καλές παραγωγές. Η ανασφάλεια βέβαια υπάρχει πάντα στη ζωή ενός ηθοποιού, αν κρίνεις από το γεγονός ότι δύο φορές τον χρόνο ολοκληρώνει ό,τι κάνει και ξεκινά από την αρχή. Ο επαγγελματίας ηθοποιός, όμως, αυτό το συνηθίζει και μαθαίνει να ζει έτσι».
Εμείς οι τρεις μαζί
Κλείσιμο
Η σύζυγός του, η Ελενα Καρακούλη, είναι θεατρολόγος, σκηνοθέτης και καθηγήτρια Φιλολογίας στη Γερμανική Σχολή: «Γνωριστήκαμε στο Εθνικό Θέατρο», μου λέει ο Νίκος. «Eίναι τεράστια βοήθεια το γεγονός ότι σχετίζεται με τον χώρο. Υπάρχει κατανόηση και αγάπη για τη δουλειά.
Παρακολουθεί την κάθε δουλειά μου στενά και μάλιστα από τα πρώτα-πρώτα στάδια. Εχουμε συνεργαστεί κιόλας. Και με τον μικρό. Στο “Χίμελβεκ” ο γιός μας συμμετείχε στο θεατρικό με video. Εχει πλάκα, από τότε, όταν τον ρωτούν τι δουλειά θα κάνει στο μέλλον, απαντά: “Τι με ρωτάτε; Αφού είμαι ηθοποιός. Επαιζα στο ‘Χίμελβεκ’!”.
Ο Πάνος πηγαίνει στη Γερμανική Σχολή και μόλις τώρα τελειώσαμε το μάθημα του Σαολίν Koυνγκ Φου. Εκείνος παρακολουθεί το παιδικό τμήμα κι εγώ το τμήμα των γονέων. Είναι ένα πολύ ζωντανό, ξανθό αγοράκι με πολύ χιούμορ και φαντασία. Του δίνω τον χρόνο που απαιτείται. Τα πρώτα χρόνια της ζωής ενός παιδιού,οι γονείς οφείλουν να είναι κοντά του. Ο Πάνος με άλλαξε. Σε όλους όσοι βιώνουν τον ρόλο του γονέα συμβαίνει αυτό. Σταματάς να είσαι εγωιστής, ρίχνεις αλλού το βάρος. Ασχολείσαι πιο πολύ με το εμείς απ’ ό,τι με το εγώ».
Η κουβέντα μας ολοκληρώνεται με την πολυαναμενόμενη σειρά «Αγάπη παράνομη» που θα προβληθεί από την ΕΡΤ1. «Πρόκειται για ένα διήγημα του Κωνσταντίνου Θεοτόκη. Ο Κουτελιδάκης ήθελε χρόνια να το κάνει σειρά, αλλά πάντα προέκυπτε κάτι και δεν τα κατάφερνε. Εφτασε όμως το πλήρωμα του χρόνου. Εγώ υποδύομαι τον Στάθη Στεριανό, σύζυγο και πατέρα της οικογένειας, που γνωρίζει μια κοπέλα, χάνει τον έλεγχο και κάνει ό,τι χειρότερο.
Την παντρεύει με τον γιο του και τη βάζει στο σπίτι του. Η σειρά πραγματεύεται θέματα όπως του βιασμού, της ενδοοικογενειακής βίας, της αιμομιξίας κ.ά.». Οσο για τη συνύπαρξη με την Καρυοφυλλιά Καραμπέτη στο πλατό; «Παίζαμε μαζί στις πρώτες δουλειές της καριέρας μου. Εχουμε συνεργαστεί πολλές φορές. Εχω να πω για εκείνη ό,τι λέει όλο το ελληνικό θέατρο. Οτι είναι ένα γλυκός και καθαρός άνθρωπος, ένα υπέροχο πλάσμα, μια δουλευταρού. Αν το ελληνικό θέατρο είχε άλλες δύο Καρυοφυλλιές, θα ήταν σίγουρα διαφορετικό»
