Γιώργος Καράβας: Το όνειρό μου ήταν να γίνω ποδοσφαιριστής

Ο Γιώργος Καράβας αφηγείται τη διαδρομή της ζωής του, η οποία είναι η πιο μεστή και πλήρης εξήγηση του πώς έγινε ένα από τα πιο αγαπητά πρόσωπα της ελληνικής σόουμπιζ.

Είναι μοντέλο. Είναι μάλιστα ένα από τα πιο επιτυχημένα μοντέλα της εγχώριας αγοράς, αν αθροίσει κανείς τις συνεργασίες του με τους διάσημους οίκους Vivienne Westwood, Cavalli, Armani, Tom Ford και βέβαια Hermes. Κι όμως, το πρώτο πράγμα που σου έρχεται να γράψεις για τον Γιώργο Καράβα δεν αφορά την εξωτερική εμφάνισή του, αλλά τον τρόπο του.

Έμφυτα απροσποίητος, ανεπιτήδευτα cool, γνήσια ανοιχτός στον συνομιλητή του, χωρίς μάλιστα να ζητιανεύει την captatio benevolentiae, ο Καράβας είναι μάλλον η ενσάρκωση εκείνου που ο ίδιος ορίζει ως καλό μοντέλο. Δηλαδή ένας άνθρωπος που μπορεί να είναι απενοχοποιημένα ο εαυτός του και μάλιστα παραμένοντας σεμνός και νηφάλιος στον πυρήνα του. Ενας άνθρωπος που (θες να) θυμάσαι.

Τον τελευταίο καιρό η έξωθεν καλή μαρτυρία του πολύπειρου μοντέλου με τις διεθνείς περγαμηνές λουστράρεται ακόμα περισσότερο. Στην πραγματικότητα, το μεγάλο κοινό τον γνωρίζει μόλις έναν χρόνο και κάτι, μέσα από τη συμμετοχή του ως coach του «Greece’s Next Top Model» στο Star.

Παρά τη βραχεία γνωριμία, όμως, ο Καράβας κατάφερε να προσδέσει τον επιθετικό προσδιορισμό «αγαπητός» πλάι στο όνομά του. Δεν το εκβίασε και δεν το απαίτησε. Απλώς το κέρδισε. Ηδη από πολλούς θεωρείται ένα από τα επόμενα next big things στην τηλεοπτική αγορά, κάτι που και ο ίδιος ακούει και μάλιστα δηλώνει έτοιμος να το υπηρετήσει, εάν και εφόσον υπάρξει μια πρόταση στην οποία θα μπορεί να είναι τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο από τον εαυτό του.

Από 8 ετών ο Γιώργος Καράβας ονειρευόταν τον εαυτό του ποδοσφαιριστή. Ενας τραυματισμός όμως στα 19 χρόνια του τού στέρησε το όνειρο. Η πραγματικότητα τον αποθάρρυνε, αλλά δεν τον κατέβαλε. Σε εκείνη την άτυχη στιγμή οφείλει την ενασχόλησή του με τη δημοσιογραφία, η οποία μέσω μιας σειράς συγκυριών τού άνοιξε τον δρόμο προς το μόντελινγκ. Ο Καράβας έκτοτε έχει αναρωτηθεί πολλές φορές τι θα γινόταν αν είχε καταφέρει να εκπληρώσει το παιδικό όνειρό του. Κάθε φορά όμως μόνο μία απάντηση μπορεί να δώσει στον εαυτό του. Μπορεί ενδεχομένως να είχε γίνει πολλά, αλλά σίγουρα δεν θα ήταν ο άνθρωπος που είναι -και που γνωρίζουμε- σήμερα.
Gala: Εχω την αίσθηση ότι τον τελευταίο καιρό συζητιέται πολύ το όνομά σου. Εχεις αυτό που λέμε «ζήτηση». Το εισπράττεις κι εσύ;

Γιώργος Καράβας: Η αλήθεια είναι ότι όλα βαίνουν καλώς. Μόνο αυτό μπορώ να πω. Και δεν το λέω για να κρυφτώ από κάτι άλλο. Μου ανατέθηκαν δύο πράγματα που ήταν τελείως έξω από τα νερά μου, εννοώ την εμφάνιση στο «Dancing with the Stars» και την παρουσίαση του τελικού του «Greece’s Next Top Model», και πήγαν αμφότερα εξαιρετικά. Οταν δοκιμάζεσαι κάπου και επιτυχώς, ο πήχης ανεβαίνει.

G.: Τρέφει καθόλου τη ματαιοδοξία;
Γ.Κ.: Δεν το βλέπω έτσι. Για μένα είναι ξεκάθαρα δουλειά. Και στη δουλειά είμαι αυστηρός επαγγελματίας με πολύ σαφή και ξεκάθαρα όρια. Κάθε φορά που μου ανατίθεται κάτι με ενδιαφέρει αν αυτό «θα πάει ή δεν θα πάει». Στην προκειμένη περίπτωση μου ανατέθηκε κάτι που πήγε καλά.

G.: Αυτή η πραγματιστική θεώρηση και η νηφαλιότητα είναι προίκα από το μόντελινγκ;
Γ.Κ.: Σαφέστατα είναι. Γαλουχήθηκα σε έναν επαγγελματικό χώρο όπου καθημερινά συναναστρέφεσαι πολύ σημαντικούς στον τομέα τους ανθρώπους και πολύ δυνατούς πελάτες. Αυτή η τριβή που αποκτάς είναι ακριβώς η ίδια που ζεις και σε μια άλλη επαγγελματική συνθήκη, αυτήν της τηλεόρασης. Προφανώς και η επαγγελματική συμπεριφορά μου έχει διαμορφωθεί σε μεγάλο βαθμό από τις εμπειρίες μου.

G.: Μοντέλο γιατί;
Γ.Κ.: Δεν θα έλεγα ότι το αποφάσισα ακριβώς. Μάλλον το συναποφάσισα. Μου έγινε μια πρόταση το 2003, όταν σπούδαζα Αθλητική Δημοσιογραφία, από τη Γιάννα Νταρίλη. Δουλεύαμε τότε μαζί στο δορυφορικό κανάλι της ΕΡΤ σε μια εκπομπή για τον απόδημο ελληνισμό. Εκανα συνεντεύξεις για το αθλητικό κομμάτι. Στην αρχή ήμουν επιφυλακτικός. Τελικά, η Γιάννα με πήγε σε ένα πρακτορείο μοντέλων και από εκεί όλα πήραν τον δρόμο τους.

G.: Από μικρός ένιωθες ο ωραίος του σχολείου;
Γ.Κ.: Καθόλου. Μη σου πω το αντίθετο. Ημουν ένα παιδί που δεν είχε πρόβλημα με την εμφάνισή του, αλλά δεν είχα ιδιαίτερη πέραση. Σίγουρα δεν ήμουν ο μάγκας του σχολείου.

G.: Ο πιο cool του σχολείου;
Γ.Κ.: Δεν ξέρω τι είναι και τι δεν είναι cool. Ανέκαθεν ήμουν ο εαυτός μου. Υποστήριζα τις αποφάσεις μου μέχρι τέλους. Αν αυτό είναι cool, τότε είμαι.

G.: Δίνεις, πάντως, την εικόνα ενός ανθρώπου που είναι πολύ εντάξει με τον εαυτό του.
Γ.Κ.: Είμαι ΟΚ με αυτό που είμαι. Ξεκάθαρα. Και ευχαριστώ τον Θεό και την οικογένειά μου γι’ αυτό. Σίγουρα έχω τις ανασφάλειές μου, αλλά ουσιαστικά είμαι ευγνώμων.

G.: Είπες πριν ότι εργάστηκες ως δημοσιογράφος; Ηταν παιδικό όνειρο;
Γ.Κ.: Οχι, το όνειρό μου ήταν να γίνω ποδοσφαιριστής. Επαιζα από 8 ετών. Αλλά δεν ευδοκίμησε λόγω ενός τραυματισμού που είχα στα 19 μου χρόνια. Το πιο παρεμφερές και το εγγύτερο στον αθλητισμό και το ποδόσφαιρο ήταν να στραφώ στην αθλητική δημοσιογραφία. Ηταν ως υποκατάστατο, μια πατερίτσα.

G.: Οπότε είσαι ένας φιλόδοξος ποδοσφαιριστής που πέρασε από τη δημοσιογραφία, αλλά τελικά έκανε διεθνή καριέρα στο μόντελινγκ.
Γ.Κ.: Σε μια πολύ γρήγορη και επιγραμματική ανάγνωση, ναι. (γελάει)

G.: Αλήθεια, η πορεία στο εξωτερικό ήταν εξαρχής ζητούμενό σου;
Γ.Κ.: Τότε τα κοινωνικά δίκτυα και το social networking ήταν σε εμβρυακό στάδιο. Οι εικόνες που είχαμε ήταν ως επί το πλείστον μέσω της τηλεόρασης. Παρακολουθούσα fashion shows του εξωτερικού και η αλήθεια είναι ότι ονειρευόμουν τον εαυτό μου εκεί. Η πρόσβαση δεν ήταν το ίδιο εύκολη με σήμερα που μπορεί κάποιος να σε δει και να σε βρει μέσω του Instagram, για παράδειγμα. Ωστόσο, έχοντας εξαρχής δίπλα μου επαγγελματίες, τα πράγματα τροχοδρόμησαν νωρίς. Τον τρίτο μήνα που είχα ξεκινήσει το μόντελινγκ ήμουν ήδη στο Μιλάνο.

G.: Πώς ήταν η μετάβαση από την Ελλάδα στο εξωτερικό;
Γ.Κ.: Σίγουρα ήταν δύσκολη η αρχή από κάθε άποψη. Τόσο λόγω της μοναξιάς όσο και της απόρριψης και της διαμόρφωσης μιας ευρύτερης εικόνας του εαυτού μου. Αλλη εικόνα είχα για μένα και άλλα γίνονταν.

G.: Δύσκολο ακούγεται.
Γ.Κ.: Πολύ. Αλλά αν μπορείς να σταθείς και να δεις τα θετικά αυτής της διαδικασίας, που για μένα στην αρχή ήταν λίγα, αν δείξεις χαρακτήρα εκεί, μόνο καλό μπορεί να σου κάνει.

G.: Πώς διαχειρίστηκες δηλαδή την απόρριψη;
Γ.Κ.: Είναι μέρος της ζωής η απόρριψη, όχι μόνο της μόδας. Αν το καλοσκεφτείς, οι απορρίψεις που δεχόμαστε είναι πολύ περισσότερες από τις επιβεβαιώσεις. Η απόρριψη σε βοηθά τελικά να δεις τι είναι σημαντικό για σένα. Δεν σου κρύβω ότι στην αρχή είχα και εγώ εσωτερική διαμάχη με τον εαυτό μου.

G.: Πότε αισθάνθηκες ότι μπορείς να σε πουλήσεις καλά;
Γ.Κ.: Η επαγγελματική ζωή μου χωρίζεται στο πριν και το μετά του 2010. Κομβικό ρόλο έπαιξε η θητεία μου στο Ναυτικό. Πριν από το 2010 είχα κάνει αρκετές καλές δουλειές, Armani, Ferre, Vivienne Westwood, Trussardi, Cavalli. Αλλά οι πραγματικά μεγάλες δουλειές ήρθαν μετά. Στον Στρατό είχα άπλετο χρόνο να στραφώ μέσα μου και να σκεφτώ. Τότε βρήκα την εσωτερική ισορροπία μου στο 100%. Και αυτό κατόπιν έβγαινε στην ενέργειά μου στα κάστινγκ.

G.: Πάντως, παρότι είχες κάνει σημαντικές δουλειές, διατηρούσες απόσταση από την πολλή συνάφεια της εδώ σόουμπιζ.
Γ.Κ.: Δε με ενδιέφερε ποτέ να γίνω γνωστός για άσχετους λόγους. Στο χώρο μου οι άνθρωποι που έπρεπε να γνωρίζουν τι έχω κάνει τα γνώριζαν και τα γνωρίζουν. Το να διατυμπανίσω ότι έχω κάνει το ένα ή το άλλο στην τελική μπορεί και να μην ενδιέφερε κανέναν.

G.: Ακούγεσαι σεμνός άνθρωπος.
Γ.Κ.: Νομίζω ότι εστιάζω σε αυτά που έχουν ουσιαστική σημασία: στη σύζυγό μου, στα παιδιά μου, στους φίλους μου. Από εκεί αντλώ δύναμη και πορεύομαι σε όλα τα άλλα.

G.: Καταλαβαίνω ότι δεν την ψώνισες με την τηλεόραση. Ωστόσο σε πίεσε καθόλου το γεγονός ότι μ’ έναν τρόπο είσαι ανοιχτός και διαθέσιμος σε όλους;
Γ.Κ.: Γενικά, είμαι ένας πολύ κοινωνικός άνθρωπος. Σίγουρα κάποιες φορές ίσως θες την ιδιωτικότητά σου, αλλά θεωρώ ότι ο κόσμος με πλησιάζει με πολύ καλή ενέργεια. Ούτε με πιέζει ούτε με βάζει σε δεύτερες ή τρίτες σκέψεις.

G.: Μπήκες καθόλου στη διαδικασία να γκουγκλάρεις το όνομά σου; Να δεις τι λένε για σένα;
Γ.Κ.: Εννοείται. Δεν θα πω ψέματα.

G.: Αυτά που γράφουν τώρα για σένα, ότι είσαι εκκολαπτόμενος τηλεπαρουσιαστής, τα διαβάζεις; Τα ακούς;
Γ.Κ.: Θα ήμουν ψεύτης αν έλεγα ότι δεν τα σκέφτομαι. Οπως και να ’χει, είναι μια εξέλιξη του αντικειμένου μου. Αν έρθει κάτι που με ενδιαφέρει και μου ταιριάζει, θα το κάνω. Διαφορετικά δεν έχω κάποιον λόγο να υπάρχω οπωσδήποτε στην τηλεόραση. Δεν θα ήμουν εγώ.

G.: Είσαι πάντως πολυάσχολος; Εργασιομανής;
Γ.Κ.: Φουλ.

G.: Πώς είναι μια μέρα σου;
Γ.Κ.: Εχω τις φωτογραφήσεις μου, ασχολούμαι με τη νέα συλλογή της Dante, που κυκλοφορεί μέσα στο επόμενο δίμηνο, και μοιράζω τον χρόνο μου και στο μαγαζί που έχουμε με τη σύζυγό μου. Λόγω του GNTM δεν μπορούσα να ήμουν in town στο εξωτερικό, στα γραφεία όπου με ζητούν. Οπότε, τώρα στους τρεις-τέσσερις μήνες που έχω, ίσως κάνω κι ένα ταξίδι στη Νέα Υόρκη, ώστε να δω και τους πελάτες που έχω εκεί.

G.: Τι πιστεύεις ότι βρίσκουν οι άλλοι σε σένα;
Γ.Κ.: Αυτό πραγματικά δεν το γνωρίζω. Και δεν έχω μπει στη διαδικασία να το σκεφτώ. Σίγουρα υπάρχουν εκατομμύρια άλλοι. Και πιο όμορφοι από μένα.

G.: Πώς ορίζεις το καλό μοντέλο;
Γ.Κ.: Προφανώς υπάρχουν κάποια στάνταρ, σύμφωνα και με αυτά που έχω δει από την εμπειρία μου, όπως ένα καλό, δουλεμένο σώμα ή ένα σωστό ύψος. Βέβαια και αυτά έχουν διευρυνθεί πολύ πια. Αυτό που έχω καταλάβει και έχω κρατήσει είναι ότι βαραίνει η προσωπικότητα. Οσο κοινότοπο κι αν ακούγεται. Τελικά όμως η προσωπικότητα είναι που σε κάνει να ξεχωρίζεις από τους άλλους.

G.: Μια που λες ότι οι προδιαγραφές στη μόδα αναθεωρούνται, η διαφορετικότητα και η συμπεριληπτικότητα υπάρχουν ή είναι απλώς ένα ακόμη αφήγημα;
Γ.Κ.: Οχι απλώς υπάρχουν, αυτό είναι η μόδα σήμερα. Οι πελάτες θέλουν το κοινό να ταυτίζεται με τον άνθρωπο που έχουν επιλέξει ως κεντρικό πρόσωπο μιας καμπάνιας και να μπορεί να καθρεφτίσει σε αυτόν τον εαυτό του. Είναι το τώρα.

G.: Αυτή η επιρροή έχει όμως και μια ευθύνη. Τη νιώθεις και κυρίως την αναλαμβάνεις;
Γ.Κ.: Σαφέστατα. Είναι τεράστιο φορτίο. Το υγιές πρότυπο αφορά κάθε έκφανσή σου: τη συμπεριφορά, τον λόγο, τη στάση ζωής σου. Αλλωστε δεν πρέπει να ξεχνάς ότι είναι και δική σου επιλογή να εκτεθείς.

G.: Σε έχουν αντιμετωπίσει στερεοτυπικά ως απλώς ωραίο αλλά κενό περιεχομένου άνδρα;
Γ.Κ.: Ανθρωποι που δεν σε γνωρίζουν πολλές φορές μπορεί να σε αντιμετωπίσουν βάσει κάποιων στερεοτύπων, τα οποία υπάρχουν ακόμα και πιστεύω ότι θα υπάρχουν για πολλά χρόνια ακόμη, αν όχι για πάντα.

G.: Τι αγάπησες στο μόντελινγκ;
Γ.Κ.: Το γεγονός ότι ταξίδευα και ταξιδεύω, τις γνωριμίες με νέους ανθρώπους, την επικοινωνία και τη συναναστροφή, την επαφή με διαφορετικές κουλτούρες. Ολο αυτό έχει διευρύνει και σε προσωπικό και σε επαγγελματικό επίπεδο όλο το είναι μου.

G.: Ποιον θεωρείς καθοριστικό άνθρωπο για την καριέρα σου;
Γ.Κ.: Σε επαγγελματικό επίπεδο την ατζέντισσά μου, τη Σοφία Δαϊχρήστου, και τη Βίκυ Καγιά. Εχω συνεργαστεί με άριστους επαγγελματίες, όμως η επιμονή, η υπομονή και η πίστη στον εαυτό μου νομίζω ότι έχουν να κάνουν με μένα στο 100%. Αλλοι στη θέση μου μπορεί και να τα είχαν παρατήσει.

G.: Παίζει ρόλο ο τρόπος που μεγάλωσες;
Γ.Κ.: Εχει να κάνει με τις αρχές που έλαβα από την οικογένειά μου αλλά και από τον αθλητισμό.

G.: Οι γονείς σου πώς το πήραν όταν τους είπες ότι θα γίνεις μοντέλο;
Γ.Κ.: Οι γονείς μου είναι πολύ κοντά μου, είναι άνθρωποι ανοιχτόμυαλοι και στηρίζουν κάθε απόφασή μου. Ανέκαθεν ήταν δίπλα μου.

G.: Από τα δικά σου παιδιά τι μαθαίνεις;
Γ.Κ.: Και μόνο που τα βλέπω νιώθω την ολοκλήρωσή μου. Είναι πολύ συναισθηματικά και πολύ ώριμα παιδιά και χαίρομαι που βοηθάω στο να μεγαλώσουν τέτοιοι άνθρωποι.

G.: Είσαι φιλελεύθερος ή φοβικός γονιός;
Γ.Κ.: Το μόνο που με ενδιαφέρει είναι να είναι σωματικά και ψυχικά υγιή παιδιά που θα συμμετέχουν και θα βοηθούν στο κοινωνικό σύνολο. Ολα τα υπόλοιπα είναι δικές τους επιλογές.

G.: Με τον καθρέφτη σου πώς τα πας;
Γ.Κ.: Εχουμε επαφή, αλλά όχι σε υπερβολικό βαθμό. Αφιερώνω χρόνο στην εικόνα μου, όχι όμως πάνω από 15-20 λεπτά.

G.: Ποια είναι η μικρή καθημερινή ιεροτελεστία σου που ακολουθείς πιστά;
Γ.Κ.: Δεν έχω κάτι ιδιαίτερο. Ισως το πρωινό ντους και ένα ποτήρι κρασί που πίνω το βράδυ χαλαρώνοντας και κάνοντας τον απολογισμό της μέρας μου.

G.: Αποπνέεις αέρα πληρότητας. Σου λείπει κάτι από τη ζωή σου;
Γ.Κ.: Ξέρεις τι μου λείπει; Η ξεγνοιασιά της προ COVID εποχής και η πραγματική κοινωνική επαφή. Μόνο αυτό, τίποτε άλλο. Αν υπάρχει η υγεία, όλα τα άλλα είναι δευτερεύουσας σημασίας για εμένα.

G.: Στο γήπεδο πηγαίνεις;
Γ.Κ.: Οχι. Ισως κάτι να λειτούργησε σαν διακόπτης μέσα μου όταν έπαθα εκείνον τον τραυματισμό. Μ’ αρέσει το ποδόσφαιρο, αλλά δεν πηγαίνω πια στο γήπεδο.

G.: Ηταν πλήγμα ο τραυματισμός σου
Γ.Κ.: Ηταν το πρώτο μεγάλο χαστούκι της ζωής. Αλλά κάθε εμπόδιο για καλό. Πολλές φορές το έχω σκεφτεί. Αν τα είχα καταφέρει εκεί, ίσως να μην ήμουν ο άνθρωπος που είμαι σήμερα ◆

Ειδήσεις σήμερα:

Σταϊκούρας: Ποιοι θα πληρώσουν λιγότερο ΕΝΦΙΑ και σε πόσες δόσεις - Αναλυτικά οι αλλαγές

Τα κινητά τηλέφωνα και το DNA θα «μιλήσουν» τώρα μετά τις αρνητικές τοξικολογικές της Γεωργίας Μπίκα

Τζουμέρκα: Συγκλονίζει ο πατέρας του 21χρονου που σκοτώθηκε - Ξεψύχησε στα χέρια μου, δεν μπόρεσα να σώσω το αγόρι μου