Δούκισσα Νομικού: «Η ανεξαρτησία είναι για μένα στάση ζωής»

Είχα χρόνια να τη συναντήσω από κοντά. Είναι όμορφη -για την ακρίβεια, παραμένει το ίδιο εκθαμβωτικά όμορφη-, είναι ώριμη και πιο κατασταλαγμένη. Σύζυγος, μητέρα, άνθρωπος της μόδας, και πλέον επιχειρηματίας με δικό της brand, το Doukissa Nomikou, που περιλαμβάνει μια σειρά από κοσμήματα και το ομώνυμο άρωμα, όλα με το προσωπικό της άγγιγμα. Τα βρίσκει κανείς στο doukissanomikou.com. Λίγο πριν κλέψει τα φώτα ως special guest star στην 30ή Αthens Xclusive Designers Week, η Σήλια Κριθαριώτη την ντύνει με δημιουργίες υψηλής ραπτικής αποκλειστικά για το «Gala» και η Δούκισσα Νομικού μιλάει για όσα υπέροχα έδωσαν άλλο νόημα στη ζωή της τα τελευταία χρόνια.

Gala: Πώς είναι η ζωή σου σήμερα;
Δούκισσα Νομικού: Το σήμερα το δικό μου, όπως και όλων μας, δεν γίνεται να μην επηρεάζεται από το γενικότερο ασταθές, ανασφαλές και αβέβαιο περιβάλλον που ζούμε. Αυτός είναι ο λόγος που προσωπικά φροντίζω να απολαμβάνω κάθε ωραία στιγμή πιο πολύ και πιο συνειδητά από ποτέ, κόντρα στην αγωνία και στον προβληματισμό για τις συνθήκες που επικρατούν παγκοσμίως. Πάντα στη ζωή μου επιλέγω τη φωτεινή πλευρά, την αισιόδοξη, τη θετική, χωρίς όμως να προσπερνώ την ουσία, χωρίς να εθελοτυφλώ. Προτιμώ το φως απ’ το σκοτάδι. Πρόσφατα μάλιστα ξεκίνησα να καταγράφω σε ημερολόγιο ευγνωμοσύνης όλα όσα με φωτίζουν, όσα με κάνουν να χαμογελώ. Από τη σφιχτή αγκαλιά των παιδιών μου, μέχρι τα ανθισμένα λουλούδια, από ένα ωραίο βιβλίο που με κάνει να ταξιδεύω ή που με εμπνέει να γίνομαι καλύτερη, μέχρι ειδήσεις θετικές, ειδήσεις για ανθρώπους που δημιουργούν, προχωρούν, προσφέρουν, ανοίγοντας δρόμους για ένα καλύτερο αύριο.

G.: Τι σε ώθησε να δημιουργήσεις το δικό σου brand;
Δ.Ν.: Να, και αυτό με κάνει να χαμογελώ και να νιώθω ευγνώμων. Η κινητήρια δύναμή μου είναι η δημιουργία. Δεν μου αρέσει και δεν υπήρξα ποτέ στάσιμη. Από τότε που με θυμάμαι, πάντα ήμουν δημιουργική, ανήσυχη, πάντα εξερευνούσα τα όριά μου. Μετά το σχολείο μπήκα στο πανεπιστήμιο και ταυτόχρονα έκανα τα πρώτα μου επαγγελματικά βήματα. Δεν έχω σταματήσει να εργάζομαι και να διεκδικώ τα όνειρά μου, τα θέλω μου. Αυτό με κάνει να νιώθω ασφάλεια, ισορροπία και αυτοπεποίθηση. Η πίστη στις δυνατότητές μας, η πίστη ότι μπορούμε να σταθούμε στα πόδια μας ό,τι κι αν γίνει, η ανεξαρτησία είναι για μένα στάση ζωής. Επιπλέον, η δημιουργία του δικού μου brand με κάνει χαρούμενη γιατί κατάφερα να δημιουργήσω την πρώτη δική μου επιχείρηση. Το doukissanomikou.com είναι ο δικός μου κόσμος. Ολα τα προϊόντα που πωλούνται σε αυτό φέρουν την προσωπική μου σφραγίδα. Είναι κι ένας χώρος όπου μοιράζομαι σκέψεις, μέσα από το blog μου και, σίγουρα, αυτή είναι μόνο η αρχή. Η ανταπόκριση από την πρώτη μέρα ήταν συγκινητική. Και, με την ευκαιρία, θέλω να πω ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ, ένα ευχαριστώ καρδιάς.

G.: Τι αντιπροσωπεύει για εσένα η ελληνική Εβδομάδα Μόδας; Φέτος μάλιστα θα συμμετάσχεις ως η Special Guest Star της 30ής διοργάνωσης.
Δ.Ν.: Αγαπώ το ταλέντο, τη δημιουργικότητα, το πάθος του κόσμου της μόδας. Oταν μου έγινε η πρόταση αυτή, την αποδέχτηκα με μεγάλη χαρά και για τη φιλανθρωπική της διάσταση. Η Αthens Xclusive Designers Week είναι μια μεγάλη γιορτή, μια διαδραστική επικοινωνία με τους δημιουργούς και τους ανθρώπους που τους επιλέγουν. Eτσι, ανυπομονώ να είμαι εκεί για το Official Opening, αλλά και να συναντήσω τον κόσμο, να ακούσω τα σχόλιά του για τα κοσμήματα και το άρωμά μου, να γνωρίσω νέους δημιουργούς, αλλά και καταξιωμένους σχεδιαστές μόδας και να συμμετέχω σε όλη αυτή τη δημιουργική τρέλα. Και όλα αυτά σε έναν χώρο εμβληματικό για τη χώρα μας, το Ζάππειο Μέγαρο.

G.: Υπάρχει ελληνική δημιουργικότητα; Πόσο δύσκολο είναι να κατακτήσει το κοινό και εκτός συνόρων;
Δ.Ν.: Και βέβαια υπάρχει και η μεγαλύτερη απόδειξη είναι ότι διαχρονικά οι Ελληνες διαπρέπουν εντός και εκτός συνόρων σε όλους τους τομείς. Ενα από τα θετικά, ίσως το θετικότερο, που προέκυψε από την ανάπτυξη της τεχνολογίας είναι ότι οι ιδέες, οι πληροφορίες επικοινωνούνται και γίνονται πραγματικότητα πολύ πιο άμεσα και αποτελεσματικά εκτός συνόρων.

G.: Πώς είναι η καθημερινότητά σου;
Δ.Ν.: Είναι γεμάτη. Σχεδόν καθημερινά εύχομαι να είχε η ημέρα τουλάχιστον 27 ώρες για να προλαβαίνω να κάνω όσα θέλω. Ξεκινάω με γυμναστική πολύ νωρίς το πρωί, όταν επικρατεί ακόμα ησυχία. Αμέσως μετά ξεκινάει το «πάρτυ», όπως λέω, με πρωταγωνιστές τον Σάββα και την Αναστασία, κι ενδιάμεσα υπάρχουν οι καθημερινές επαγγελματικές μου υποχρεώσεις. Από το απόγευμα και μετά επιδιώκω να αφιερώνω τον χρόνο μου στην οικογένειά μου και να έχουμε πάντα με τον Δημήτρη ποιοτικό χρόνο για τους δυο μας.

G.: Αλλαξε ο γάμος τη ζωή σου;
Δ.Ν.: Πλήρως! Ο γάμος και κατ’ επέκταση τα παιδιά άλλαξαν τη ζωή μου στα πάντα, στις προτεραιότητές μου, στις ανάγκες μου, στις αγωνίες μου. Συνειδητοποίησα πως έδινα πολύ περισσότερο χρόνο και αξία σε καταστάσεις που τώρα δεν με αγγίζουν καν.
Τα παιδιά έχουν μια μαγική ικανότητα να σε κάνουν να εστιάζεις στην ουσία.

G.: Με τον Δημήτρη ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά;
Δ.Ν.: Ναι, μόνο που αυτή η «πρώτη ματιά» είναι και παντοτινή. Λένε ότι συνήθως οι κεραυνοβόλοι έρωτες σβήνουν μετά από λίγο καιρό. Στη δική μας περίπτωση ο έρωτας κάθε μέρα δυναμώνει - και μας δένει και μας δυναμώνει. Ο ένας θαυμάζει και σέβεται τον άλλον, έχουμε κοινά ενδιαφέροντα, κοινές αξίες, κοινή στάση ζωής. Είμαι, είμαστε ευτυχισμένοι και αυτό δεν είναι εύκολο να ειπωθεί, αλλά είναι η αλήθεια μας.

G.: Πότε είπες «αυτός είναι ο άνθρωπός μου»;
Δ.Ν.: Δεν θυμάμαι να το είπα κάποια στιγμή, είναι σαν να το ήξερα πάντα. Θυμάμαι όμως πολύ καλά πώς ένιωσα την πρώτη μέρα που τον γνώρισα. Ενιωσα πως θέλω σίγουρα να τον ξαναδώ. Με έκανε να νιώθω χαρούμενη, ευτυχισμένη.

G.: Τι θα έλεγες για τα παιδιά σου;
Δ.Ν.: Πως είναι τα καλύτερα παιδιά του κόσμου, τι άλλο; (γέλια)

G.: Πώς περνάτε τον χρόνο που μοιράζεστε όλη η οικογένεια;
Δ.Ν.: Διαβάζουμε πάρα πολλά παραμύθια, ζωγραφίζουμε, μαγειρεύουμε μαζί, ο Σάββας με τον Δημήτρη παίζουν ποδόσφαιρο κι εγώ με την Αναστασία παίζουμε κομμωτήριο. (γέλια)

G.: Δώσε μας μια εικόνα οικογενειακής ευτυχίας.
Δ.Ν.: Το βράδυ, πριν βάλουμε τα παιδιά για ύπνο, ξαπλώνουμε όλοι μαζί ο ένας πάνω στον άλλον στο κρεβάτι του Σάββα και κάνουμε τεράστιες αγκαλιές.

G.: Ποια ήταν η δυσκολότερη στιγμή της ζωής σου στην τηλεόραση;
Δ.Ν.: Οι δύσκολες στιγμές της ζωής μου δεν έχουν καμία σχέση με την τηλεόραση. Είναι καθαρά προσωπικές και τις κρατώ για μένα και τους δικούς μου ανθρώπους.

G.: Σου λείπει η τηλεόραση;
Δ.Ν.: Η τηλεόραση δεν μου λείπει γιατί είναι δική μου απόφαση να απέχω φέτος. Κάθε χρόνο αξιολογώ τις προτάσεις που μου γίνονται και μόνο αν πιστεύω ότι κάτι μου ταιριάζει και του ταιριάζω, λέω το «ναι». Αυτό που μου λείπει είναι η τηλεόραση όπως ήταν παλιότερα. Πιο ανέμελη, πιο ανάλαφρη, πιο λαμπερή, πιο ξέγνοιαστη. Αυτή την περίοδο δεν σου κρύβω πως με στεναχωρεί. Από το πρωί μέχρι το βράδυ ακούμε μόνο τα τόσα τραγικά συμβαίνουν στη χώρα μας και σε όλο τον κόσμο.

G.: Τι θυμάσαι από τη συνεργασία σου με τον Θέμο Αναστασιάδη;
Δ.Ν.: Αχ, τα καλύτερα. Το γέλιο του, τις πλάκες του, το χιούμορ του, την ευγένειά του, τη γενναιοδωρία του. Μου λείπει πολύ ο Θέμος. Δεν θα ξεχάσω που στην πρώτη μας εκπομπή είχε γεμίσει το καμαρίνι μου με γλυκά και λουλούδια, όπως και την κάρτα που τα συνόδευε με τα υπέροχα λόγια του. Την έχω φυλάξει, όπως και τα λόγια του τα έχω οδηγό μου.

G.: Ο τίτλος «η πιο ωραία Ελληνίδα» σε ακολουθεί. Η ομορφιά υπήρξε τελικά διαβατήριο για σένα;
Δ.Ν.: Σε ευχαριστώ πολύ, αν και δεν πιστεύω στους τίτλους, παρά μόνο στην ουσία. Η εξωτερική εμφάνιση σίγουρα ανοίγει δρόμους, ιδιαίτερα στην αρχή, όμως την ίδια στιγμή μπορεί να τους κλείσει εάν είναι επιφανειακή και δεν πηγάζει από μέσα σου. Σε κάθε περίπτωση, απαιτείται πολύ περισσότερη προσπάθεια και δουλειά ώστε να κυριαρχεί, να εκφράζεται και να καταγράφεται η προσωπικότητα στο σύνολό της και όχι μόνο η εμφάνιση.

G.: Πώς περνάς τον ελεύθερό σου χρόνο;
Δ.Ν.: Τον ποιον; (γέλια)

G.: Τι θα κάνεις το Πάσχα;
Δ.Ν.: Θα το περάσω οικογενειακά, αν και ακόμα δεν έχουμε συγκεκριμένο πλάνο. Προσπαθούμε πάντα τις γιορτές να ξεφεύγουμε από την καθημερινότητα και να ταξιδεύουμε οι τέσσερίς μας, δημιουργώντας αναμνήσεις για μας και τα παιδιά μας.

G.: Μητέρα μικρών παιδιών σε εποχή COVID αλλά και πολέμου. Τι σε προβληματίζει σε σχέση με το μέλλον τους;
Δ.Ν.: Ακριβώς αυτό που είπες, το μέλλον. Πώς τα παιδιά σήμερα, ζώντας σε ένα περιβάλλον τόσο σκληρό, τόσο τοξικό, θα βρουν τον δικό τους δρόμο, τη δική τους διέξοδο, πώς θα ονειρευτούν και πώς θα οδηγηθούν σε έναν κόσμο ελεύθερο και αγαπημένο; Προβληματίζομαι, αλλά ταυτόχρονα πιστεύω στη δύναμη του καλού.

G.: Με τον σύζυγό σου ανταλλάσσετε απόψεις για τα επαγγελματικά;
Δ.Ν.: Με τον Δημήτρη συζητάμε τα πάντα και ο ένας στηρίζει τον άλλον. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι συμφωνούμε πάντα, ειδικά στα επαγγελματικά.

G.: Θα σε ενδιέφερε να ασχοληθείς ξανά με τον κινηματογράφο;
Δ.Ν.: Τον λατρεύω. Και οι δύο ταινίες που έκανα ήταν μοναδικές εμπειρίες. Θα συμμετείχα ξανά σε μια ταινία αν ένιωθα την ίδια ασφάλεια, καθοδήγηση και υποστήριξη, όπως όταν με σκηνοθέτησε ο σπουδαίος Νίκος Παναγιωτόπουλος.

G.: Ποιες γυναίκες θεωρείς πρότυπα;
Δ.Ν.: Μία και μοναδική. Την έχω ως πρότυπο, τη θαυμάζω, την αγαπώ: είναι η μητέρα μου.

G.: Τα χρόνια που περνούν σε προβληματίζουν;
Δ.Ν.: Τα χρόνια που περνούν είναι ευλογία. Αυτό σημαίνει πως είμαστε εδώ. Ζωντανοί και ενεργοί. Τα χρόνια που περνούν χωρίς να τα χαιρόμαστε, αυτά με προβληματίζουν. Για παράδειγμα, τα χρόνια της καραντίνας, που στερηθήκαμε βόλτες, επισκέψεις σε παππούδες, αγκαλιές, ταξίδια, γέλια και χαμόγελα που δεν είδαμε λόγω της μάσκας. Αυτά με απασχολούν. Οχι οι ρυτίδες.

G.: Ατομο με κοινωνικές ευαισθησίες, με πολυεπίπεδη δράση και ως Πρέσβειρα της Ενωσης «Μαζί για το Παιδί». Πώς βιώνεις αυτόν τον ρόλο;
Δ.Ν.: Είμαι ευγνώμων που μπορώ να συμμετέχω και να συμβάλλω στο έργο της Ενωσης «Μαζί για το Παιδί» και που βρίσκομαι δίπλα σε αυτούς τους μικρούς ήρωες. Κάθε φορά που συναντιόμαστε, γίνομαι κι εγώ παιδί. Δεν είμαι εγώ που τους δίνω δύναμη, αλλά εκείνα σε μένα. Κάθε συνάντησή μας είναι ένα μάθημα ζωής για μένα. Με εμπνέει η αθωότητά τους, η αλήθειά τους, η δύναμη της ψυχής τους. Εναν τέτοιο κόσμο έχουμε ανάγκη, όπου όλοι ενωμένοι και αλληλέγγυοι θα είμαστε επικεντρωμένοι στον καλό μας εαυτό ◆