Νάσια Μάτσα: «Είμαι ανοιχτή σε καινούριες εμπειρίες»

Η Νάσια Μάτσα δεν είναι μόνο μοντέλο. Ούτε μόνο δημοσιογράφος. Είναι και τα δύο. Φέτος συνεργάζεται για τρίτη φορά με τον οίκο Christian Louboutin, και αυτή τη φορά είναι η μούσα της καμπάνιας του Greekaba. «Με ζήτησαν ξανά από τον booker μου στο Λονδίνο. Οταν διάβασα το concept, ενθουσιάστηκα!», μου λέει ενώ καθόμαστε σε ένα τραπέζι μετά τη φωτογράφηση και παραγγέλνει ένα παγωμένο αφέψημα με βότανα και ρόδι. Θυμάται τον Ιούλιο του 2017, όταν βρέθηκε σε έναν ονειρικό κήπο στο Κένσιγκτον φορώντας τις γόβες με τις περίφημες κόκκινες σόλες του διάσημου οίκου για πρώτη φορά. Το ντεμπούτο της ακολούθησαν οι φωτογραφήσεις στην εξοχική κατοικία του σχεδιαστή στην Πορτογαλία το 2018 και φέτος στο Παρίσι.

Οταν δεν ποζάρει φορώντας δημιουργίες υψηλής ραπτικής, εξακολουθεί να γράφει άρθρα στον διεθνή Τύπο, όπως στους «Financial Times». Την απασχολούν θέματα όπως η πανδημία του εικονικού κατακλυσμού από selfies που έχει επηρεάσει τις αξίες μας. Αναρωτιέται αν η συνεχής ροή ειδήσεων και η υπερφόρτωση πληροφοριών ενέχει κινδύνους. Στέκεται απέναντι στην κουλτούρα του βιασμού και του μισογυνισμού, παροτρύνοντας: «Ας νικήσουμε τον σεξισμό, την πατριαρχία, την έμφυλη βία και ό,τι άλλο μας πληγώνει» και προσθέτοντας το hashtag #ΤοΜελλονΕιναιΓυναικα. Σε κρίση ειλικρίνειας απορεί γιατί τα μουσεία είναι γεμάτα με γυμνές γυναίκες, έργα ανδρών καλλιτεχνών. «Θέλω να μιλήσω ώστε να απαλλαγούμε από τον τοξικό ανδρισμό. Η καθεμία και ο καθένας μας πρέπει να δουλέψει σε προσωπικό επίπεδο ώστε να εξελιχθούμε σαν κοινωνία», γράφει σε άρθρο της.

Στα πολυάριθμα άρθρα της συνήθως αναζητά ανθρώπους με έμφυτο στυλ στον παράδεισο του vintage, το Λονδίνο, φωτίζει το Παρίσι ως το επόμενο hotspot, προβάλλει την παγκοσμιοποίηση έναντι των εμπορικών πολέμων, επικροτεί μια βιομηχανία ομορφιάς που δεν είναι εις βάρος των ζώων, στηλιτεύει την κατάψυξη ωαρίων που διαταράσσει τις ισορροπίες μεταξύ εργασίας και ζωής, παίρνει θέση απέναντι στην εφαρμογή του TikTok, τα κρυπτονομίσματα και την τεχνητή νοημοσύνη τα οποία θεωρεί μέρος του τραπεζικού εμπορίου ή κάνει σχόλια για τις μάρκες ρολογιών πολυτελείας που πλέον δεν προτιμούν να φορούν οι εργαζόμενοι.

Η Νάσια γεννήθηκε στο Μαρούσι από πατέρα γιατρό και μητέρα γραφίστρια, σε μια εποχή όπου στην Ελλάδα μεσουρανούσε ο περιοδικός Τύπος. Πριν ακόμα αρχίσει να διαβάζει, ξεφύλλιζε περιοδικά όπως τα «Numero», «Vogue», «Love», «W» και «GQ». Στις φίλες της στο Νηπιαγωγείο πουλούσε τα περιοδικά που έφτιαχνε μόνη της. Στην εφηβεία της θυμάται τον εαυτό της να κρέμεται από τα news stands του ξένου Τύπου στα περίπτερα της Κηφισιάς, χαζεύοντας άρθρα και θαυμάζοντας φωτογραφήσεις του Στίβεν Mαϊζέλ και του Λίντμπεργκ. Σήμερα ανήκει σε αυτόν τον κόσμο που ονειρεύτηκε τότε. Και παράλληλα γράφει γι’ αυτόν και για όλα τα προαναφερόμενα θέματα. Εδρα της πλέον είναι το Λονδίνο και την εκπροσωπεί το πρακτορείο ACE Models.

«Μετακόμισα στο Λονδίνο λόγω των σπουδών μου. Εχω δουλέψει για το “Wired”, τους “Financial Times”, τη “Vogue Global Network” και τη βρετανική “Vogue”, έχοντας δύο μάστερ στα media από το University of the Arts και το London School of Economics & Political Science. Οπότε είχα αφοσιωθεί σε αυτό το κομμάτι της καριέρας μου», μου κάνει ένα σύντομο οδοιπορικό στα πρώτα χρόνια της επαγγελματικής της ζωής. Και το μόντελινγκ πώς προέκυψε; «Ημουν στο γραφείο όταν έλαβα ένα μήνυμα μέσω Facebook από έναν casting director για μια φωτογράφηση.

Στην αρχή νόμιζα ότι ήταν spam. Ο λόγος που με προσέγγισε ήταν το στυλ μου και το γεγονός ότι είδε κάτι potential σε εμένα. Οι πρώτες μου δύο φωτογραφήσεις ήταν για τα περιοδικά “Noon” και “Re-edition” και η τρίτη ήταν καμπάνια για τον οίκο Louboutin. Από εκεί και πέρα η ζωή μου κυλά μέσα σε φωτογραφήσεις, συμβόλαια με πέντε πρακτορεία στην Ευρώπη και στην Αμερική, καμπάνιες για Prada, Balenciaga, Dior και Burberry, εμφανίσεις σε δεκατρείς τίτλους της “Vogue” και υποψηφιότητα στα Model of the Year Awards 2021 ανάμεσα σε supermodels όπως η Μπέλα Χαντίντ και η Ναόμι Κάμπελ. Είμαι πολύ ευγνώμων!», συμπληρώνει λεπτομέρειες για τη δεύτερη καριέρα της.

Το πρόσωπό της είναι όπως αυτά που συναντάς σε πίνακες μεγάλων ζωγράφων, ωστόσο σκέφτομαι ότι ένας κινηματογραφικός ρόλος όπως αυτοί της Τσινετσιτά ή του Αλφόνσο Κουαρόν θα της ταίριαζε γάντι. Αναρωτιέμαι αν της περνάει από το μυαλό η σκέψη να ασχοληθεί κάποτε και με την υποκριτική. «Εχω δύο καριέρες: ως μοντέλο και ως δημοσιογράφος. Ωστόσο ποτέ δεν λέω ποτέ και είμαι ανοιχτή σε καινούριες εμπειρίες», σχολιάζει. Η Νάσια είναι οργανωτική, ευγενής, εργατική και επαγγελματικά στοχευμένη. Αναρωτιέμαι πώς, όντας επιτυχημένη ως δημοσιογράφος, που ήταν και ο αρχικός της στόχος, αποφάσισε να ασχοληθεί επαγγελματικά και με το μόντελινγκ. «Με διάλεξε το μόντελινγκ, παρά εγώ αυτό», μου ξεκαθαρίζει.

«Αποφάσισα νωρίς για την καριέρα μου. Με τις σπουδές ήρθαν και οι συνεργασίες στις μεγαλύτερες διεθνείς πλατφόρμες ενημέρωσης, όπως της Conde Nast, και ενώ είχα χτίσει μια καριέρα σχετικά νωρίς, οι μεγάλες ευκαιρίες που ήρθαν από το μόντελινγκ με ανάγκασαν να εξασκώ τη δημοσιογραφία ως freelancer. Οταν το 2020 δούλευα για τη βρετανική “Vogue”, μου πρότεινε συνεργασία ο οίκος Balenciaga. Μετά από αυτό είπα στον εαυτό μου πως αν με ζητήσουν και δεύτερη φορά, τότε θα δω το μόντελινγκ ως full time δουλειά. Οταν ήρθε η δεύτερη πρόταση, το μόντελινγκ έγινε η πρωταρχική μου ενασχόληση».

Τη ρωτάω τι επιλέγει ως δουλειά ανάμεσα στα δύο. «Το μόντελινγκ είναι μια δουλειά πολύ σκληρή, με σκληρό ανταγωνισμό. Οταν με ρωτούν τι είναι πιο δύσκολο, η δημοσιογραφία ή η μόδα, πάντα απαντάω το μόντελινγκ.

Στις δουλειές γραφείου έχεις μια ξεκάθαρη λίστα με το τι πρέπει να κάνεις καθημερινά, ενώ σε πιο δημιουργικά επαγγέλματα βρίσκεις μόνος σου τη συνταγή που θα δουλέψει, που για τον καθένα είναι διαφορετική». Αναρωτιέμαι αν έχει κάποιο πρότυπο στον χώρο της μόδας. «Δεν έχω τόσο ξεκάθαρα πρότυπα, περισσότερο μου αρέσει να αναλύω στρατηγικές επιτυχημένης καριέρας όπως του Βέρτζιλ Αμπλο (σ.σ.: ο εκπλιπών καλλιτεχνικός διευθυντής του Louis Vuitton) και του Ντέμνα Γκβασάλια του οίκου Balenciaga μέχρι της Μπέλα Χαντίντ και του αρχισυντάκτη της βρετανικής “Vogue” Εντουαρντ Ενινφουλ».

Αισθάνεται άραγε φόβο στην αρχή μεγάλων συνεργασιών και ευθύνη για το αποτέλεσμα; «Κάθε δουλειά έχει την αντίστοιχη δυσκολία. Κάποιες είναι απαιτητικές λόγω των ρούχων και της πόζας, άλλες λόγω της τοποθεσίας, των καιρικών συνθηκών ή της πίεσης που φέρει ένα μεγάλο όνομα. Αντιμετωπίζω την κάθε δουλειά δίνοντας το 100% των δυνατοτήτων μου ανεξαρτήτως συνθηκών», εξηγεί.

Και αν αυτές οι συνθήκες απαιτούν το μοντέλο γυμνό; «Το να είσαι γυμνός δεν είναι ο μόνος τρόπος για να είσαι σέξι πλέον. Εχουμε εφεύρει πιο ήπιες και εξελιγμένες μεθόδους για να τονίσουμε ή για να εκδηλώσουμε τη σεξουαλικότητά μας. Εχει αλλάξει η έννοια της θηλυκότητας αλλά και του δίπολου των φύλων. Ο τρόπος που ερμηνεύουμε τις συγκεκριμένες έννοιες είναι καθοριστικός για τη στάση μας απέναντι στη ζωή. Ο υπέρμετρος συντηρητισμός που χαρακτήριζε κουλτούρες του παρελθόντος δεν μας εξελίσσει. Λειτουργεί μόνο σαν άγκυρα που σταματά την αναγκαία εξέλιξη».

Οταν επισημαίνω πως το πρόσωπό της έχει χαρακτηριστικά αρχαιοελληνικού αγάλματος, με διορθώνει: «Το πρόσωπό μου έχει τα χαρακτηριστικά της Νάσιας. Εχω αντισυμβατικά χαρακτηριστικά ίσως σε σχέση με αυτά που αναζητούν σήμερα. Αγαπώντας την τέχνη και τη μόδα, διαθέτω το χάρισμα να αντιλαμβάνομαι ένα εύρος ρόλων. Μπορώ να υποδυθώ προσωπικότητες avant-garde, σύγχρονες, haute couture, γήινες. Είναι φύση της μόδας η πολυπλοκότητα». Ευνοεί αυτός ο χώρος τον ναρκισσισμό; «Αν θέλεις να δουλέψεις σε διεθνές επίπεδο το τελευταίο που μπορείς να είσαι είναι ναρκισσιστής. Αν έχεις γνώση του ανταγωνισμού και των επιτευγμάτων των ατόμων με τα οποία συνεργάζεσαι, μόνο ταπεινός μπορείς να είσαι απέναντί τους. Κάθε δουλειά είναι προϊόν συνεργασίας πολλών επαγγελματιών. Βλέπω τον εαυτό μου σαν καμβά των ιδεών τους, χαίρομαι να συνεισφέρω με ιδέες».

Ενώ μιλάμε, χτυπάει το κινητό της και ενημερώνεται ότι το Σαββατοκύριακο πρέπει να βρίσκεται στη Ζυρίχη για κάποιο εντιτόριαλ. «Μέσω Νέας Υόρκης, βέβαια, που έχω μεθαύριο απευθείας πτήση», μου εξηγεί χαμογελώντας. Η Νάσια είναι συνεχώς με μια βαλίτσα στο χέρι. Τη ρωτάω αν αυτό την κουράζει. «Τα ταξίδια είναι ένα κομμάτι ευχάριστο, πηγή γνώσεων, εμπειριών. Γνωρίζω άτομα και κουλτούρες απ’ όλο τον κόσμο. Εχω έντεκα εντιτόριαλ μέσα στο καλοκαίρι που θα βρίσκομαι μεταξύ Αθήνας, Λονδίνου, Παρισιού, Ζυρίχης και Υδρας. Τον Ιούλιο θα επισκεφτώ το Παρίσι για την Haute Couture Fashion Week και τον Αύγουστο θα πάρω λίγες μέρες off, καθώς δεν είχα ευκαιρία μέσα στη χρονιά να κάνω διακοπές. Το φθινόπωρο αρχίζει με τις εβδομάδες μόδας, με πρώτο μου σταθμό τη Νέα Υόρκη».

Το ταξί την περιμένει στην πόρτα. Τη βοηθάω να μεταφέρει τις δημιουργίες της Σίλιας Κριθαριώτη που η σχεδιάστρια διάλεξε για την αποκλειστική φωτογράφηση στο «Gala» και είναι η δεύτερη φορά που μπλοκάρουμε την κυκλοφορία στον δρόμο. Η πρώτη ήταν νωρίτερα το πρωί, όταν η Νάσια άρχισε να ποζάρει.

Styling: Μαριανίτα Γεωργούλα. Μake up: Ανδρέας Μόργκαν.
Ρούχα: Celia Kritharioti (Δαιδάλου 8, Αθήνα), Nice Boutique (Κυριαζή 20, Κηφισιά), Milkwhite ( Αθανασίου Αξαρλιάν 5, Αθήνα)
Ευχαριστούμε το Zambri (Αγίου Δημητρίου 9, Κηφισιά) για τη φιλοξενία της φωτογράφησης