Άλις Κούπερ - «Είμαι 46 χρόνια ερωτευμένος με το ίδιο κορίτσι»

Είναι ο μουσικός που τόλμησε πρώτος να εισαγάγει στοιχεία από ταινίες τρόμου στις ροκ συναυλίες εξ ου και του αποδόθηκε ο τίτλος του «νονού τoυ shock rock». Εχει ερμηνεύσει με τη χαρακτηριστική βραχνή, απόλυτα αναγνωρίσιμη φωνή του δεκάδες επιτυχίες, μεταξύ των οποίων και τα «Poison», «Bed of Nails», «Feed My Frankestein», «House of Fire», «Hey Stoopid», και έχει κυκλοφορήσει δίσκους που πούλησαν εκατομμύρια αντίτυπα σε ολόκληρο τον κόσμο.

Η καριέρα του μετρά πλέον περισσότερα από 50 χρόνια, παρ’ όλα αυτά συνεχίζει να γράφει τραγούδια και να ταξιδεύει σε ολόκληρο τον κόσμο δίνοντας συναυλίες. Εμείς, εδώ στην Ελλάδα, θα έχουμε την ευκαιρία να τον απολαύσουμε ζωντανά στη μεγάλη συναυλία που θα δώσει μαζί με τους Scorpions στις 6 Ιουλίου, στο Ολυμπιακό Στάδιο της Αθήνας. Είναι ο ένας και μοναδικός Αλις Κούπερ.

Μια συνομιλία μαζί του, ωστόσο, αρκεί για να αντιληφθεί κανείς πως αυτός ο διαχρονικός ροκ σταρ δεν είναι τόσο σκοτεινός και σκληρός όσο πιθανώς να φαντάζεται κανείς. Αντιθέτως είναι ένας ιδιαίτερα εξωστρεφής και επικοινωνιακός τύπος, καθόλου σνομπ, που δέχεται να απαντήσει σε οποιαδήποτε ερώτηση και συνεχίζει να εκπλήσσεται ευχάριστα κάθε φορά που βλέπει το κοινό να τον αποθεώνει στις συναυλίες του. Είναι βαθιά θρησκευόμενος, πιστεύει ακράδαντα στον έναν και μοναδικό μεγάλο έρωτα και δηλώνει βέβαιος για ένα πράγμα μόνο: πως το rock 'n' roll δεν θα πεθάνει ποτέ!

GALA: Πώς νιώθετε που μετά από δύο χρόνια περιορισμών επιστρέφετε στις συναυλίες και βρίσκεστε ξανά σε περιοδεία;

AΛΙΣ ΚΟΥΠΕΡ: Επιτέλους, μετά από 18 μήνες που είχαμε σταματήσει τις εμφανίσεις λόγω του κορωνοϊού, μπορούμε και πάλι να κάνουμε συναυλίες. Είναι υπέροχο. Είμαστε πολύ χαρούμενοι που ξαναβγήκαμε σε περιοδεία. Η υποδοχή του κόσμου είναι θερμότερη απ’ ό,τι περιμέναμε. Πιστεύαμε πως μετά απ’ όλο αυτόν τον μακροχρόνιο εγκλεισμό το κοινό θα ήταν κάπως μουδιασμένο. Αποδείχτηκε, όμως, για ακόμη μία φορά ότι το ροκ δεν πεθαίνει, δεν σταματά ποτέ, συνεχίζει και συνεχίζει… Οπότε, όταν έρθει η ώρα, μπορώ να αποσυρθώ ήσυχος.

G.: Εχοντας πίσω σας μισό και πλέον αιώνα καριέρας πώς νιώθετε σήμερα όταν ανεβαίνετε στη σκηνή;
A.Κ.: Οταν κάνεις κάτι για πάρα πολύ καιρό το απομυθοποιείς κιόλας. Συχνά με αποκαλούν «νονό του shock rock». Ο στόχος μου ήταν πάντα ένας και παραμένει ο ίδιος μέχρι σήμερα: να διασκεδάζω το κοινό μου και να κάνω ό,τι περνάει από το χέρι μου ώστε φεύγοντας ο κόσμος να λέει «ουάου… ήταν το καλύτερο σόου που έχω δει ποτέ». Και αυτό προσπαθώ να το πετύχω με μια hard rock μπάντα που βάζει πολλά στοιχεία στα σόου της. Εξάλλου πάντα πίστευα πως το rock 'n' roll είναι το πιο θεατρικό είδος μουσικής. Εγώ λοιπόν σκέφτηκα να ζωντανέψω τους στίχους των τραγουδιών μου πάνω στη σκηνή. Οταν δηλαδή τραγουδάω το «Welcome to My Nightmare» (Καλώς ήρθες στον εφιάλτη μου), θέλω να δείχνω παράλληλα στο κοινό τον εφιάλτη και ως εικόνα.

Δείτε το βίντεο: Η συναυλία του Alice Cooper στο Οlympia στο Παρίσι

G.: Εχετε μεγαλώσει γενιές με τα τραγούδια σας. Ποιο θεωρείτε ότι είναι το μυστικό της διαχρονικότητας ενός καλλιτέχνη;
A.Κ.: Για μένα η διαχρονικότητα έχει να κάνει κυρίως με τα ίδια τα τραγούδια. Υπάρχουν πολλά καλά συγκροτήματα, αλλά στον χρόνο αντέχουν μόνο αυτά που παίζουν καλά τραγούδια. Η δυναμική και η επιρροή ενός καλού τραγουδιού δεν σταματά. Συχνά αναρωτιούνται πολλοί πώς καταφέρνουν καλλιτέχνες όπως οι Rolling Stones και πολλοί ακόμη με καριέρα πολλών δεκαετιών να παραμένουν επιτυχημένοι. Η απάντηση είναι επειδή δεν σταμάτησαν να βγάζουν καλά τραγούδια. Και από τη στιγμή που τα έχεις αυτά τα τραγούδια, είναι δεδομένο πως θα κερδίσεις το κοινό. Από την άλλη, υπάρχουν μπάντες που τους ενδιαφέρει οτιδήποτε άλλο εκτός από τα τραγούδια τους: η εξωτερική τους εμφάνιση, τα ρούχα τους, τα μαλλιά τους… Ετσι δεν γίνεται καριέρα που να διαρκέσει στον χρόνο. Πρέπει πρώτα να ακούσεις τους Beatles και τα υπέροχα τραγούδια που έγραψαν και έπειτα να προσπαθήσεις κι εσύ να γράψεις εξίσου καλή μουσική προσαρμοσμένη στο δικό σου στυλ. Oταν εγώ ξεκινούσα τη διαδρομή μου, είχα απέναντι μου τους Rolling Stones, τους Led Zeppelin κι άλλες αξιόλογες μπάντες. Για να σταθούμε λοιπόν, έπρεπε να γίνουμε κι εμείς μια μπάντα που παίζει καλά πάνω στη σκηνή προτού αποκτήσουμε το δικό μας ιδιαίτερο στυλ. Κι αυτό πιστεύω πως χαρακτηρίζει τα συγκροτήματα της γενιάς μου, ότι δηλαδή δίναμε πάντα μεγάλη έμφαση στις ζωντανές μας εμφανίσεις.

G.: Σήμερα υπάρχουν νέες μπάντες που έχουν τη δυναμική να γράψουν μουσική ιστορία;
A.Κ.: Φυσικά και υπάρχουν καλές μπάντες στη νεότερη γενιά. Προσωπικά ξεχωρίζω τους Foo Fighters, τους Green Day, αλλά και αρκετά νέα συγκροτήματα που έχουν τις δυνατότητες να εξελιχθούν. Εδώ και χρόνια αρκετοί λένε πως το ροκ έχει πεθάνει. Εγώ δεν πιστεύω καθόλου κάτι τέτοιο. Αντιθέτως πιστεύω πως το ροκ δεν θα σταματήσει ποτέ να υπάρχει. Μπορεί σήμερα να μην έχει τόσο μεγάλη απήχηση όπως το χιπ χοπ ή η ραπ. Οταν όμως αυτά θα εξαφανιστούν, το ροκ θα εξακολουθεί να βρίσκεται εδώ.

G.: Ποια ήταν τα όνειρά σας στα πρώτα σας βήματα και πόσα από αυτά καταφέρατε να πραγματοποιήσετε;
A.Κ.: Οταν ήμουν μικρός, όπως τα περισσότερα παιδιά, ονειρευόμουν να γίνω παίκτης του μπέιζμπολ. Ημουν καλός στο άθλημα, αλλά δεν ήμουν σίγουρος ότι μπορώ να τα καταφέρω. Οταν εμφανίστηκαν οι Beatles κατάλαβα πως αυτό που θέλω να κάνω περισσότερο απ’ οτιδήποτε άλλο είναι να γίνω καλλιτέχνης, να είμαι κι εγώ μέλος μιας μπάντας. Η μουσική, το γράψιμο και οι ζωντανές εμφανίσεις ήταν πραγματικά αυτό που ήθελα να κάνω. Το όνειρό μου στο Λύκειο ήταν να πουλήσω πάνω από 1 εκατομμύριο δίσκους. Λοιπόν, το κατάφερα αυτό, όχι μία, αλλά πολλές φορές!

G.: Τελικά ο σταρ γεννιέται ή γίνεται;
A.Κ.: Πιστεύω πως κάποιοι άνθρωποι γεννιούνται με ένα χάρισμα. Ξέρουν πώς να προβάλλουν και να πουλούν τον εαυτό τους. Oλα είναι θέμα προσωπικότητας.
Νομίζω πως είναι πολύ σημαντικό να σου αρέσουν οι άνθρωποι. Υπάρχουν σταρ που βρίσκονται συνέχεια με κόσμο, αλλά όταν επιστρέφουν στο σπίτι τους είναι πολύ κλειστοί. Εγώ ήμουν πάντα πολύ εξωστρεφής. Ακόμη όμως και να έχεις το χάρισμα και να είσαι επικοινωνιακός, πρέπει να δουλεύεις κάθε μέρα για να πετύχεις: Να δίνεις συνεντεύξεις, να γράφεις τραγούδια, να κάνεις εμφανίσεις...

G.: Αναρωτιέμαι τι μπορεί να οδηγήσει ένα παιδί μεγαλωμένο σε μια βαθιά θρησκευόμενη οικογένεια στο να ασχοληθεί με τη σκοτεινή hard rock μουσική.
A.Κ.: Δεν θεωρώ τη ροκ σκοτεινή μουσική. Βρίσκω πιο σκοτεινά κάποια κλασικά κομμάτια. Οταν κάνω κάτι τρομακτικό, βρίσκω πάντα κάτι κωμικό μέσα σ’ αυτό προκειμένου να προσαρμοστώ πιο εύκολα. Τα περισσότερα θρίλερ κρύβουν μέσα τους στοιχεία κωμωδίας. Αληθινός τρόμος είναι η πραγματικότητα του πολέμου, του βιασμού, του bullying.

G.: Η σχέση σας με τη θρησκεία ποια είναι; Ποιον επικαλείστε στις δύσκολες στιγμές της ζωής σας;
A.K.: Είμαι Χριστιανός. Ο πατέρας μου ήταν πάστορας, ο παππούς μου ήταν Ευαγγελιστής, ο πατέρας της συζύγου μου είναι πάστορας, πιστεύω στον Ιησού Χριστό, διαβάζω τη Βίβλο κάθε μέρα, προσεύχομαι καθημερινά, πηγαίνω στην εκκλησία τις Κυριακές. Προσπαθώ να ακολουθώ όσα έχει διδάξει ο Ιησούς Χριστός και αυτός είναι ο μοναδικός στον οποίο απευθύνομαι και ζητώ βοήθεια όταν βρίσκομαι σε μια δύσκολη στιγμή.

G.: Υποθέτω πως πιστεύετε και στη δύναμη της αγάπης καθώς συμπορεύεστε στη ζωή με την ίδια σύντροφο επί δεκαετίες. Τι σημαίνει αλήθεια για εσάς αληθινή αγάπη;
A.K.: Είμαι ευλογημένος. Εχω παντρευτεί μόνο μία φορά, είμαι με το ίδιο κορίτσι εδώ και 46 ολόκληρα χρόνια και δεν θα μπορούσαμε να είμαστε πιο κοντά ο ένας στον άλλο απ’ ό,τι βρισκόμαστε σήμερα. Η συμβουλή που δίνω είναι η εξής: «Μην παντρευτείς το άτομο που αγαπάς αλλά αυτό με το οποίο είσαι ερωτευμένος». Και εννοώ πως κι εκείνο είναι ερωτευμένο μαζί σου όσο κι εσύ μαζί του. Αυτό σημαίνει πως δεν θα κάνεις κάτι για να πληγώσεις τον άλλο, δεν θα τον απατήσεις, θα περάσετε μαζί τη ζωή σας προσπαθώντας να κάνετε ο ένας τον άλλο καλύτερο. Η γυναίκα μου λέει ότι «ο γάμος δεν είναι 50%-50%. Είναι 100%-100%», γιατί ο καθένας πρέπει να προσφέρει ολόκληρο τον εαυτό του. Πάντα αντιμετώπιζα τον γάμο μου ως μια σχέση δύο δυσλειτουργικών ανθρώπων που αρνούνται να εγκαταλείψουν ο ένας τον άλλον» ◆

Ειδήσεις σήμερα:

Η Αλεξάντρια Οκάζιο Κορτέζ αποκάλυψε τον βιασμό της - «Συνέβη στα 22 μου, είχα την επιλογή και έκανα άμβλωση»


«Βιαστής δεν υπήρξα, ήμουν ανοιχτός μέχρι ηλίθιος», υποστήριξε ο Λιγνάδης - Τι είπε για το #metoo στην απολογία του


«Μας σκούντηξε και μας κοίταξε άγρια», λένε οι δύο συλληφθέντες για τη δολοφονία του 42χρονου στη Ραφήνα