Πηγή Δαούλα: Από τη Σαντορίνη στην Μπιενάλε της Βενετίας

Aπό την τρυφερή προσχολική ηλικία ήταν ένα παιδί βουτηγμένο στα χρώματα. Από τη μητέρα της που ήταν σχεδιάστρια «κληρονόμησε» το χέρι και όπως όλα δείχνουν το μητρικό DNA ήταν αυτό που της μεταλαμπάδευσε την αγάπη για τη ζωγραφική. Και μπορεί η λογική να την οδήγησε στον δρόμο του μάρκετινγκ και της διαφήμισης, η καρδιά, όμως, την επανέφερε στα μονοπάτια της τέχνης. Συγκεκριμένα, ως λάτρης της μοντέρνας τέχνης και του αφηρημένου εξπρεσιονισμού, η Πηγή Δαούλα βρήκε την απόλυτη έκφραση στην τεχνική του pouring και του dripping, μακριά από νόρμες και συμβατικές τεχνικές.

Η στιγμή επιφοίτησης στην καλλιτεχνική της αναζήτηση ήταν όταν βρέθηκε μπροστά στον πίνακα του Τζάκσον Πόλοκ «One: Νumber 31, 1950» στο MοMA στη Νέα Υόρκη. Τότε που ένιωσε ότι ο πίνακας την τραβούσε μέσα του και ήθελε να ζήσει την κίνηση, την ενέργεια και τον δυναμισμό που αναδείκνυαν τα χρώματά του. Εκτοτε, η Πηγή Δαούλα έχει αφοσιωθεί στο action painting και στις abstract τεχνικές και έχει να παρουσιάσει ένα πλούσιο έργο.

Κοινός γνώμονας στους πίνακές της είναι η απόλυτη ελευθερία έκφρασης, ενώ τα έντονα χρώματα σε παρασύρουν σε μια βουτιά στο υποσυνείδητο. Η ίδια βλέπει σε όλα τα αντικείμενα εν δυνάμει πινέλα και ζωγραφίζει με τις πιο ανατρεπτικές τεχνικές. «Το έργο υπάρχει ήδη», λέει χαρακτηριστικά. «Ο καλλιτέχνης καλείται να το απελευθερώσει. Οπως είπε και ο μεγάλος ζωγράφος Εντγκάρ Ντεγκά, “η ζωγραφική δεν είναι αυτό που βλέπεις εσύ, αλλά αυτό που πρέπει να κάνεις τους άλλους να δουν”».

Το 2021 πίνακές της επελέγησαν για να κοσμήσουν τους χώρους του πολυτελούς «Best Western Plus Embassy Hotel», στο κέντρο της Αθήνας. Εργα της έχουν παρουσιαστεί σε Λονδίνο, Aμστερνταμ και Ζυρίχη, ενώ για την πρώτη της προσωπική έκθεση ζωγραφικής στην Ελλάδα, η διεθνής εικαστικός επέλεξε τη μοντέρνα εσωτερική αίθουσα τέχνης του περίφημου «Art Hotel Santorini», ένα ξενοδοχείο-πρότυπο για τους λάτρεις της τέχνης: 50 έργα της θα παρουσιάζονται στην «Aqua Gallery» μέχρι τα τέλη Οκτωβρίου.

«Είναι το όνειρο που έγινε πραγματικότητα», μου λέει για την πρώτη της προσωπική έκθεση. «Δουλεύω σχεδόν τρία χρόνια γι' αυτόν τον σκοπό και συγκεντρώνω με πολλή προσοχή το υλικό μου ώστε αυτό που θα παρουσιάσω να είναι ολοκληρωμένο. Εάν η ζωγραφική είναι η ψυχοθεραπεία μου, η έκθεση αυτή είναι κάτι σαν την “αποφοίτησή” μου», εξομολογείται.

Η Σαντορίνη και η ενέργειά της τη μαγνήτισαν, κάτι που δεν αποτελεί έκπληξη φυσικά. Αυτό το μαγικό νησί είναι πόλος έλξης καλλιτεχνών και η εξωπραγματική του θέα είναι ταιριαστή στο έργο της. «Πάντα εναρμονίζομαι με το τοπίο. Η Σαντορίνη είναι ένα νησί μοναδικό. Αναβλύζει μια άγρια ομορφιά και μια μαγεία. Νιώθω ότι τα έργα μου μοιάζουν να μοιράζονται την ίδια ενέργεια με το τοπίο και να τη μετουσιώνουν σε τέχνη. Οταν σταθείς στην καλντέρα νιώθεις να χάνεσαι στην απεραντοσύνη του τοπίου. Ο χρόνος μοιάζει να σταματά. Το μυαλό αδειάζει από τα θέλω και τα πρέπει και γεμίζει χρώματα. Αυτό θα ήθελα να νιώσει και ο επισκέπτης που θα σταθεί μπροστά σε έναν πίνακά μου. Γιατί τι παραπάνω είναι η τέχνη από μια στιγμιαία ανακούφιση από τις υπαρξιακές μας ανησυχίες; Ενα άδειασμα της ψυχής ή, αν θέλεις, ένα χάδι στην ίδια μας την ψυχή».

Τι ήταν όμως εκείνο που την έφερε ξανά πίσω στα πινέλα; «Μετά τις σπουδές δούλεψα για ένα διάστημα σε μεγάλες διαφημιστικές εταιρείες. Πολύ γρήγορα ένιωσα να βουλιάζω σε μια ρουτίνα, που για μένα δεν είχε την έννοια της δημιουργίας όπως την είχα ανάγκη. Δούλευα όλη την ημέρα και όταν επέστρεφα αργά στο σπίτι ένιωθα την ανάγκη να απομονωθώ και να ζωγραφίσω. Ηταν πραγματικά μονόδρομος. Ευτυχώς είχα τη στήριξη της οικογένειάς μου και έκανα τη μεγάλη ανατροπή», λέει με ένα φωτεινό χαμόγελο. Η ανατροπή βέβαια κυλάει στο αίμα της και αυτό μπορεί κανείς να το καταλάβει όχι μόνο γνωρίζοντάς την, αλλά παρατηρώντας και τους πίνακές της. Ποια ήταν η έμπνευση; «Μπορεί να έκανα μια στροφή στα έργα μου, αλλά το dripping κάνει πάντα έντονη την παρουσία του. Είμαι από τη φύση μου ένας πολύ αισιόδοξος άνθρωπος, όμως, η κατάσταση που βιώνουμε τον τελευταίο καιρό μάς κάνει να βλέπουμε τα πράγματα λίγο πιο κοφτά, με περισσότερο ορθολογισμό, πιο τετράγωνα. Αυτό βγήκε και μέσα από τη ζωγραφική μου».

Επόμενος σταθμός μετά τη Σαντορίνη, η μαγευτική Βενετία. «Είναι ίσως η πιο σημαντική στιγμή στην πορεία μου», μου λέει η ίδια. «Ολοι ξέρουμε ότι η Μπιενάλε της Βενετίας είναι η Μέκκα των εκθέσεων της σύγχρονης τέχνης και το όνειρο κάθε εικαστικού καλλιτέχνη είναι να βρεθεί εκεί. Με την “Artbox Gallery” της Ελβετίας και την έκθεσή της “Artbox Project Venezia” με την οποία συμμετέχει στις παράλληλες καλλιτεχνικές εκδηλώσεις της διοργάνωσης, μου δόθηκε αυτή η ευκαιρία. Είναι μεγάλος ο ενθουσιασμός μου που τα “Abstract colors” θα βρίσκονται μέχρι τις 29 Ιουλίου στο “Tana Art Place”, έναν σύγχρονο εκθεσιακό χώρο στο κέντρο της Βενετίας, στην καλλιτεχνική γειτονιά Fodamenta de la Tana».