USC Cinematic Arts: Η μεγάλη του σινεμά σχολή

«Οι απόφοιτοί μας δεν φτιάχνουν ταινίες που αφορούν το Χόλιγουντ. Φτιάχνουν ταινίες που αφορούν τους ίδιους». Η παραπάνω φράση λειτουργεί μάλλον ως φετίχ για το ακαδημαϊκό προσωπικό του USC School of Cinematic Arts (USC SCA), δηλαδή μιας από τις διασημότερες και τις πλέον ακριβοθώρητες σχολές για τον κινηματογράφο στον κόσμο. Και αυτό γιατί μέσω της συγκεκριμένης αποστροφής οι άνθρωποι που κινούν τα γρανάζια της σχολής θέλουν να καταρρίψουν έναν από τους μεγαλύτερους μύθους που την ακολουθεί. Πως δηλαδή υπάρχει αποκλειστικά και μόνο για να τροφοδοτεί με φρέσκο αίμα την πιο εμπορική και εμπορευματοποιημένη πλευρά της βιομηχανίας του θεάματος, δηλαδή το Χόλιγουντ. Υπάρχει και άλλη μία στρεβλή αλλά ευρέως διαδεδομένη φήμη για το SCA, ότι δεν συντρέχει κανένας λόγος να αιτηθεί κάποιος την εισαγωγή του εφόσον δεν διαθέτει μπάρμπα στο Λος Αντζελες.

Ναι, τα στάνταρντ είναι υψηλά και οι απαιτήσεις για να διαβεί κανείς το κατώφλι της διασημότερης σχολής για τις κινηματογραφικές τέχνες στον κόσμο ουρανομήκεις. Και αυτό είναι κάτι που επιβεβαιώνει το γεγονός ότι ακόμα και ο Στίβεν Σπίλμπεργκ -πολύ πριν γίνει ο Σπίλμπεργκ που όρισε την αισθητική μιας ολόκληρης γενιάς- απορρίφθηκε τρεις φορές από τη σχολή και τελικά δεν πέρασε ποτέ το κατώφλι της. Ως φοιτητής τουλάχιστον. Γιατί σήμερα ανήκει στο διοικητικό συμβούλιο και είναι ένας από τους βασικούς ευεργέτες της.

Το 1999 ο Σπίλμπεργκ δώρισε 500.000 δολάρια με σκοπό την αποπεράτωση ενός κτιρίου του συγκροτήματος που βρίσκεται γεωγραφικά στην καρδιά της Πόλης των Αγγέλων. Εννοείται ότι το όνομά του έχει δοθεί τιμής ένεκεν στην εν λόγω πτέρυγα.

Οπως και αυτό του Τζορτζ Λούκας, ο οποίος συμμετέχει, όπως και ο Σπίλμπεργκ, στο ακαδημαϊκό συμβούλιο του SCA. Ο 78χρονος σκηνοθέτης, ένας ογκόλιθος για το παγκόσμιο σινεμά, που αποφοίτησε από τη σχολή το 1967 -και λέγεται ότι εκεί πήρε την απόφαση να αποκαλεί εαυτόν κινηματογραφιστή και όχι σκηνοθέτη-, όχι μόνο πρόσφερε 185 εκατ. δολάρια για τη δημιουργία των νέων υπερσύγχρονων εγκαταστάσεων της σχολής, αλλά ως λάτρης της αρχιτεκτονικής είχε λόγο και στον σχεδιασμό τους, επιμένοντας ώστε η επέκταση να έχει αισθητική συνάφεια με το προϋπάρχον κτίριο. Πάνω από μία από τις εισόδους του συγκροτήματος που εξυπηρετεί καθημερινά σήμερα περί τους 1.500 φοιτητές τοποθετήθηκε -και πάλι έπειτα από παρότρυνση του πατέρα του «Star Wars»- η λατινική επιγραφή «Limes regiones rerum». Σε μετάφραση «Η πραγματικότητα τελειώνει εδώ».

Ωστόσο, για να ακμάσει το φυτώριο των νέων ταλέντων χρειάστηκε μια γυναίκα με διορατικότητα, ταλέντο και πειθώ. Το 1991 η τηλεοπτική και κινηματογραφική παραγωγός Ελίζαμπεθ Ντάλεϊ είχε ήδη περάσει δύο χρόνια ως καθηγήτρια στο SCA. Ηταν ένα ικανό διάστημα ώστε να αντιληφθεί τις στρεβλώσεις, τις αδυναμίες και τα προβλήματα που αντιμετώπιζε η σχολή που ίδρυσε στα τέλη της δεκαετίας του 1920 ο Ντάγκλας Φέρμπανκς. Η Ντάλεϊ ανέλαβε τη θέση του πρύτανη και αποφάσισε να τα αλλάξει όλα στο ακαδημαϊκό σπίτι του κινηματογράφου που την εποχή εκείνη παρέπαιε. Σε εκείνη οφείλεται η αναγέννηση του γοήτρου και της αίγλης της σχολής. Πώς το πέτυχε; Κυρίως κάνοντας lobbying με τους σωστούς ανθρώπους και συγκεντρώνοντας δυσθεώρητες χορηγίες, όπως εκείνες του Σπίλμπεργκ και του Λούκας, οι οποίες στην πραγματικότητα έδωσαν το φιλί της ζωής σε μια ημιθανή ακαδημαϊκή κοινότητα.

Στα 20 χρόνια που η Ντάλεϊ θήτευσε ως επικεφαλής το SCA απέκτησε την αυτονομία του από το Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνιας, ανέπτυξε περαιτέρω το πρόγραμμα σπουδών του και, αντί να ασθμαίνει πίσω από τις εξελίξεις, κατάφερε να τις καθοδηγεί. Πλέον οι συμπράξεις με ιδιωτικούς φορείς είναι κομμάτι του ακαδημαϊκού προγράμματος, ενώ, εκτός από τμήμα σκηνοθεσίας, σεναρίου, δημιουργικής γραφής, σχεδιασμού παραγωγής και όλων των άλλων ειδικοτήτων που άπτονται της κινηματογραφικής βιομηχανίας, το SCA διαθέτει το δικό του τμήμα για το animation, καθώς και ένα ακόμα για τον σχεδιασμό των video games, τα οποία θεωρούνται το νέο σινεμά. Συνολικά υπάρχουν επτά διαφορετικά τμήματα στο SCA, με σκοπό την ολιστική προσέγγιση των φοιτητών στον κινηματογράφο, στα media και τη μαζική ψυχαγωγία.

Για την προηγούμενη ακαδημαϊκή χρονιά τα ετήσια δίδακτρα ανέρχονταν σε 81.000 δολάρια για τα προπτυχιακά προγράμματα και σε 50.000 δολάρια για τα μεταπτυχιακά. Οι σπουδές στο SCA είναι μια επένδυση που κάνει κάποιος στον εαυτό και το μέλλον του. Ειδικά αν θέλει να συγκαταλέγεται ανάμεσα στους πολλούς και διαφορετικών ειδικοτήτων στυλοβάτες που πέρασαν από τα αμφιθέατρα και τα εργαστήριά του. Μεταξύ άλλων, ο Ρόμπερτ Ζεμέκις, η Ντάριλ Χάνα, ο Γουίλ Φέρελ, η Μέισι Γκρέι, αλλά και στρατιές από λιγότερο διάσημους σκηνοθέτες, σεναριογράφους, φωτιστές, ηχολήπτες, ηθοποιούς, παραγωγούς ευθύνονται για όσα καταναλώνουμε στη μεγάλη αλλά και στη μικρή οθόνη. Αν το Χόλιγουντ είναι το μέρος όπου σφυρηλατούνται τα όνειρα, τότε το SCA είναι ο δοκιμαστικός σωλήνας του, ένα εργαστήριο που δουλεύει άοκνα: για το γόητρό του, αλλά και για όσους επιμένουν να πιστεύουν στους αφανείς ήρωες πίσω από τους ήρωες.


AFP / 123RF.COM / VISUALHELLAS.GR, GETTY IMAGES / IDEAL IMAGE