Βίκυ Καγιά, η ντίβα της διπλανής πόρτας - «Στη ζωή μου θέλω τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο» λέει στο Gala

Η Βίκυ Καγιά επέστρεψε στο GNTM. Ηταν δίκαιο και έγινε πράξη. Αλλά η επάνοδός της στο τηλεοπτικό σόου του STAR, το οποίο όρισε με την παρουσία, την αισθητική και βέβαια τις παροιμιώδεις ατάκες της, είναι μόνο η αφορμή, μια πρώτης τάξεως αφορμή για να ακριβολογούμε, για μια ειλικρινή και πηγαία συζήτηση για όσα όρισαν τη Βίκυ Καγιά τα τελευταία 30 χρόνια, μα κυρίως για εκείνα που δεν επιτρέπει να την ορίζουν πια.

GALA: Μετά την πρεμιέρα του GNTM νιώθεις ότι όλοι σε περίμεναν στη γωνία;

Βίκυ Καγιά: Δικαίως με περίμεναν στη γωνία. Ομως εγώ νιώθω μόνο θετικά συναισθήματα για τους ανθρώπους, τους συνανθρώπους και τους συνεργάτες μου. Εχω θετικό νου. Δεν θέλω να εστιάζω στο αρνητικό. Οσες φορές έχω πέσει στη λούμπα να σκεφτώ αρνητικά ή μοιρολατρικά δεν μου πάει τίποτα καλά. Δεν δουλεύει αυτή η σκέψη, σ’ το λέω εμπειρικά. Είμαι 44 ετών και δουλεύω από τα 14 μου.

G.: Πολλοί έσπευσαν να πουν ότι στον φετινό κύκλο του σόου εκμεταλλεύεστε τις γυναίκες και τις ιστορίες τους. Τι λες γι’ αυτό;

Β.Κ.: Αυτό είναι αστείο. Είναι ψέμα και υπερβολή. Κάνουμε το ακριβώς αντίθετο. Σε μια κοινωνία που η γυναίκα έχει ταλαιπωρηθεί και υποφέρει, ειδικά τα δύο τελευταία χρόνια λόγω της πανδημίας, εμείς υμνούμε τη γυναίκα. Είμαστε η εκπομπή της γυναικείας ενδυνάμωσης. Δείχνουμε τη δύναμη της γυναίκας, την άποψη της γυναίκας, το θάρρος μιας γυναίκας να ξεπεράσει τα στερεότυπα και να πάει παραπέρα. Αν είναι δυνατόν να θέλουμε να εκθέσουμε τις γυναίκες που αγαπάμε.

G.: Ολες οι γυναίκες, ανεξαρτήτως σωματότυπου ή ηλικίας, μπορούν να γίνουν μοντέλα;

Β.Κ.: Το μόντελινγκ δεν είναι αυτό που ήταν. Υπάρχουν πλέον αγορές αναλόγως του ηλικιακού γκρουπ και της δεκαετίας την οποία διανύεις. Μετά τη Μέι Μασκ, τη μητέρα του Ελον Μασκ, ή την Τζόαν Ντίντιον που συμμετείχε στην καμπάνια της Céline έχει ανοίξει μια αγορά που δεν ήταν διαδεδομένη. Και αυτή είναι μια ισχυρή αγορά. Γιατί μια γυναίκα που έχει δουλέψει, έχει χορτάσει και έχει κάνει τον κύκλο της ως επαγγελματίας, άρα ζει, ταξιδεύει και απολαμβάνει τη ζωή της, είναι το role model που θέλουμε.

G.: Μετάνιωσες που άφησες το GNTM για να το ξαναβρείς;

Β.Κ.: Καθόλου. Γιατί είχα φτάσει σε μια φάση που δεν άντεχα να σηκωθώ από το κρεβάτι. Επρεπε να κάνω ένα διάλειμμα. Και να σου πω κάτι; Δεν μου έφτασε. Οι έξι εβδομάδες παύσης που είχα πρόπερσι δεν μου έφτασαν. Αλλά μου έκαναν πολύ καλό αφού τα καλοκαίρια ξεκουράζομαι μόνο δέκα μέρες.

G.: Γιατί δουλεύεις τόσο πολύ;

Β.Κ.: Γιατί με ενδιαφέρει πολύ το μοντέλο της ανεξάρτητης γυναίκας, πιστεύω πως όποιος και αν είναι ο σύντροφός σου, οφείλεις να είσαι ανεξάρτητη και σημαντική πρώτα για σένα. Ετσι έχεις πάντα τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο στη ζωή σου για ό,τι θέλεις να χτίσεις ή να γκρεμίσεις. Επιπλέον, με αφορά πολύ τα παιδιά μου να βλέπουν μια γυναίκα που προσπαθεί, εργάζεται, παράγει έργο, ιδέες και την απασχολεί το τι συμβαίνει στην κοινωνία. Εδώ που τα λέμε, δεν ξέρω κι άλλον τρόπο από το να είμαι ανεξάρτητη και να στέκομαι στα πόδια μου.

Το κομμάτι της ηθικής και της περηφάνιας είναι πολύ ανεπτυγμένο μέσα μου. Η μαμά μου κατάγεται από τα Χανιά και η φιλοσοφία της οικογένειάς της συνοψιζόταν στις φράσεις «να στέκεσαι στα πόδια σου», «να είσαι δυνατή». Κάποιες φορές παραήταν. Αλλά αυτό με έφερε εδώ που είμαι σήμερα. Οπότε μάλλον καλό ήταν. Αν μπορούσα να αλλάξω κάτι, θα ηρεμούσα με το κομμάτι της ηθικής, με το να τα καταφέρω όλα μόνη μου, να μην έχει κανείς να πει τίποτα. Θα ζήταγα και λίγη βοήθεια.

G.: Δεν έχεις ζητήσει;

Β.Κ.: Εχω πάρει πολλή βοήθεια από συνεργάτες που με πίστεψαν. Αλλά όταν δυσκολεύτηκα ή είχα κάποιο οικονομικό θέμα, δεν ζήτησα βοήθεια. Δούλευα διπλά και τριπλά και προσπαθούσα να γεννήσω ιδέες. Νομίζω ότι μόνο ο Ηλίας, ο σύζυγός μου, με έχει βοηθήσει ουσιαστικά και χωρίς ποτέ να το ζητήσω. Γιατί με φροντίζει αληθινά. Ουσιαστικά. Και γι’ αυτό είναι ο άνθρωπός μου. Ξέρεις γιατί το love story μας εξελίχθηκε τόσο γρήγορα; Γιατί κοιταχτήκαμε στα μάτια κι αναγνωρίσαμε δύο νέους αυτοδημιούργητους ανθρώπους που δουλεύουν από παιδιά. Αυτός ο κώδικας σε ενώνει πολύ γρήγορα.

G.: Ηταν δύσκολο να μεγαλώνεις με τη δημοσιότητα να σε ακολουθεί;

Β.Κ.: Δεν μου ήρθε απότομα. Το συνήθισα και το απομυθοποίησα. Εκανα μια δουλειά όπου η απόρριψη ήταν το πρώτο πράγμα. Επρεπε να συνυπάρξεις με υπερείδωλα απ’ όλο τον κόσμο, έπρεπε να έχεις bookers, δεν υπήρχε το #MeToo, άρα έπρεπε να ακούς τις καμπάνες και να μη λες πολλά.

Οπότε όλη αυτή η διασημότητα στην Ελλάδα δεν μου έλεγε και τίποτα. Γιατί ο στόχος μου ήταν να πετύχω διεθνώς. Αλλά στο εξωτερικό δεν ήμουν και κάτι σπουδαίο. Μόλις πήγαινα να απογειωθώ, ερχόταν η σφαλιάρα.

G.: Γιατί μοντέλο;

Β.Κ.: Δεν είχα πει ποτέ ότι θέλω να γίνω μοντέλο. Ομως όταν μου ανοίχτηκαν τα χαρτιά αυτής της δουλειάς επέλεξα αυτό το χρυσό διαβατήριο. Να φύγω, να ταξιδέψω, να μάθω. Δεν ήθελα να μείνω στο καβούκι της οικογένειας. Να σπουδάσω νομικά, να παντρευτώ το καλό παιδί και να μείνω σ’ ένα σπίτι πάνω από τους γονείς μου. Ηταν ανάγκη μου να φύγω. Επειδή όλοι ήταν στραμμένοι περισσότερο πάνω στον αδελφό μου, εμένα με είχαν αφήσει ανεξάρτητη και ελεύθερη, στον αυτόματο. Με άφηναν να ονειρεύομαι και να σκέφτομαι ελεύθερα.

G.: Τα σκέφτεσαι τα παλιά; Τα αναπολείς;

Β.Κ.: Συνέχεια. Είμαι περήφανη για κάποια πράγματα, θα άλλαζα κάποια άλλα. Ομως τελικά μια χαρά ήρθαν τα πράγματα. Ενα πράγμα που θα έβγαζα από τη σκακιέρα μου είναι το άγχος. Τι με στρέσαραν όλοι να είμαι τέλεια; Ημουν έτσι κι αλλιώς στρατιώτης.

G.: Πώς το διαχειρίστηκες το άγχος τότε;

Β.Κ.: Δεν ήπια ποτέ, δεν έκανα ποτέ κραιπάλες, δεν πήρα ποτέ ναρκωτικά. Εκανα όμως ψυχανάλυση από τα 22 μου. Είναι η καλύτερη επένδυση που έχω κάνει στη ζωή μου.

G.: Σου ’χει λείψει κάτι;

Β.Κ.: Η ανεμελιά και η τεμπελιά, να μην κάνω τίποτα. Δεν ήμουν ποτέ ανέμελη.

G.: Είσαι περήφανη για σένα;

Β.Κ.: Είμαι περήφανη γιατί όσες φορές μού έδωσε τσεκουριά η ζωή, εγώ ξανασηκώθηκα με αξιοπρέπεια, με ήθος, δεν πάτησα ποτέ πάνω σε κανέναν, δεν είπα ποτέ ψέματα σε κανέναν, δεν κοιμήθηκα ποτέ με κανέναν. Είμαι ελεύθερη. Αληθινά ελεύθερη. Από μέσα μου.

G.: Ποιο είναι το μεγαλύτερο επίτευγμά σου;

Β.Κ.: Τα παιδιά μου.

G.: Και στη δουλειά;

Β.Κ.: Η εξέλιξή μου. Οτι πάντα προσπαθούσα να ξεπερνάω την εποχή μου. Να είμαι δυο, τρία, πέντε βήματα μπροστά. Ποτέ δεν είπα «το ’χω». Και ούτε πρόκειται ποτέ να το πω.

G.: Είσαι από τους ανθρώπους που έχουν δεχτεί κριτική -συχνά αυστηρή- ακόμα και κοροϊδία. Είναι σκληρό;

Β.Κ.: Εχουν δικαίωμα και να με κρίνουν και με κοροϊδεύουν. Οταν γίνεται κάτι δημόσια, δεν μπορεί να τους αφορά όλους και δεν μπορεί να αρέσει σε όλους. Ολα τα ακούω. Και τα καλά και τα κακά και τα πολύ κακά. Τη μία κλαις, τη δεύτερη κάνεις εμετό, την τρίτη κλείνεσαι σπίτι σου, την τέταρτη συνηθίζεις.

G.: Δεν σε νοιάζει τι θα πει ο κόσμος;

Β.Κ.: Φυσικά και με νοιάζει, αλλά πια ξέρω να φιλτράρω όσα ακούω. Οι haters δεν με αφορούν. Θέλω να κάνω καλά τη δουλειά μου κι αυτό που κάνω να δημιουργεί συναισθήματα. Και θετικά και αρνητικά. Πώς θα είμαι ανθρώπινη αν δεν κάνω λάθος, αν δεν πω τη βλακεία μου, αν δεν πετάξω την μπαρούφα μου και τη μαζέψω; Δεν παίζω ρόλους. Δεν κάνω θέατρο, τηλεόραση κάνω. Είμαι άνθρωπος και κάνω και λάθη. Σίγουρα δεν είμαι τέλεια. Και δεν ήμουν ποτέ. Είμαι ο εαυτός μου. Αν μπορείς, εξήγησέ μου το τέλειο. Για μένα τέλειο είναι να είσαι η καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου.

G.: Είσαι;

Β.Κ.: Νομίζω ότι τώρα είμαι στην καλύτερη εκδοχή μου. Μετά από πολύ ψάξιμο, πολλή δουλειά, πολλά λάθη, πολλή κριτική, πολλά κλάματα και πολλά γέλια. Ο εαυτός μας δεν έρχεται με οδηγίες χρήσης. Τον δουλεύεις και τον μαθαίνεις κάθε μέρα. Και η ευτυχία θέλει προσπάθεια.

G.: Την πιστεύεις δηλαδή την ευτυχία;

Β.Κ.: Φυσικά. Είναι πολύ απλό να είσαι ευτυχισμένος. Απλά να είσαι. Η ευτυχία δεν είναι ούτε το πριν ούτε το μετά, ούτε τα λεφτά, τα αυτοκίνητα και τα σκάφη, είναι κάτι εσωτερικό.

G.: Δεν βοηθούν όμως κι αυτά;

Β.Κ.: Ευτυχία το λες αυτό; Εγώ το λέω επιτυχία.

G.: Τα παιδιά σε βοήθησαν να καταλάβεις την ευτυχία όπως την περιγράφεις;

Β.Κ.: Πάρα πολύ. Ηρέμησε το άγχος μου να είναι όλα τέλεια. Τα παιδιά μού δίδαξαν ότι αυτό είναι αδύνατο. Μου έμαθαν ότι η ευτυχία είναι η στιγμή που είσαι. Για να τα καταλάβεις βέβαια αυτά πρέπει να έχεις τα μάτια και την καρδιά σου ανοιχτά, να αφήσεις τη λογική και απλά να αισθάνεσαι.

G.: Εχει καταπιέσει η λογική το συναίσθημα στη ζωή σου;

Β.Κ.: Εχω καταπιεστεί πολύ για να καταφέρω όσα έχω καταφέρει, για να βοηθάω οικονομικά και ψυχικά την οικογένειά μου, για να τους φροντίζω όλους. Από την άλλη, αυτό μου έχει κάνει πολύ καλό. Ηταν λυτρωτικό. Δεν υπάρχει μόνο μια ανάγνωση στα πράγματα.

G.: Θεωρείς τον εαυτό σου πρότυπο;

Β.Κ.: Είμαι εγώ πρότυπο; Πρότυπο θα ήθελα να είναι ο τρόπος που λειτουργώ. Οτι δηλαδή δεν εγκαταλείπουμε τη μάχη, ότι ασχολούμαστε με τον εαυτό μας και με αυτό που αγαπάμε. Είναι σχετική έννοια και επικίνδυνη λέξη το πρότυπο. Δεν θέλω να την αγγίζω.

G.: Εσένα ποια ήταν τα πρότυπά σου;

Β.Κ.: Είχα τη γιαγιά μου τη Χανιώτισσα, την Ειρήνη, που ήταν αρχόντισσα, τη μαμά μου, αργότερα τη Μαίρη Δρακοπούλου. Ολες ήταν γυναίκες πολύ δυνατές.

G.: Ευτυχισμένα παιδικά χρόνια;

Β.Κ.: Πάρα πολύ. Εφευγα 11 Ιουνίου ασυνόδευτη με την Ολυμπιακή, με παραλάμβαναν οι παππούδες μου στην Κρήτη, και επέστρεφα στην Αθήνα 10 Σεπτεμβρίου. Ηταν τα καλύτερά μου χρόνια στα Χανιά

H bella της Βενετίας

Για δεύτερη χρονιά η Βίκυ Καγιά ταξίδεψε στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας ως πρέσβειρα του οίκου Armani και μοιράζεται την εμπειρία της.

«Ηταν μια πολύ περήφανη στιγμή», αφηγείται η Βίκυ Καγιά για την πρόσφατη εμπειρία της από το 79ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας. Αυτή ήταν η δεύτερη χρονιά που περπάτησε -με χαρακτηριστική άνεση και παροιμιώδη χάρη- στο κόκκινο χαλί της αρχαιότερης διοργάνωσης για το σινεμά στον κόσμο, ανταποκρινόμενη στην πρόσκληση της Armani Beauty. Αλλωστε η ίδια ενσαρκώνει με τον καλύτερο τρόπο την πρέσβειρα του οίκου στη χώρα μας.

«Ηταν η δεύτερη χρονιά που περπάτησα το κόκκινο χαλί για την Armani Beauty. Ηταν μια πολύ ωραία εμπειρία, με δώρα, με λουλούδια στο δωμάτιο, με υπέροχες βόλτες στη Βενετία και βέβαια την πρεμιέρα μιας πολυσυζητημένης ταινίας. Είναι από τις στιγμές που σε κάνουν να νιώθεις σαν βασίλισσα», περιγράφει η ίδια λίγες ημέρες μετά την επιστροφή της στην Αθήνα. Η Καγιά κατάφερε για μία ακόμα φορά να κλέψει τις εντυπώσεις με δημιουργία Armani Privé, την οποία, όπως επισημαίνει, επέλεξε να συνδυάσει με flat παπούτσια. «Φόρεσα Armani Privé πρώτη γραμμή, τρελάθηκα από τη χαρά μου», αναφέρει.

Βενετία χωρίς σινεμά και πρεμιέρες δεν γίνεται. Η Καγιά είχε την ευκαιρία να παρακολουθήσει το πολυαναμενόμενο φιλμ «Don’t Worry Darling» σε σκηνοθεσία Ολίβια Γουάιλντ, με πρωταγωνιστές τον αγαπημένο της Χάρι Στάιλς και τη Φλόρενς Πιου. «Μου άρεσε πολύ η ταινία, είναι πολύ μοντέρνα, πολύ cool και με πολύ φρέσκια ματιά. Μου άρεσε και η ερμηνεία του Χάρι Στάιλς. Για να είμαι ειλικρινής, δεν του το ’χα. Είναι πολυτάλαντος», λέει η πρέσβειρα της Armani Beauty.

«Συνολικά ήταν μια υπέροχη εμπειρία. Μετά την ταινία ο Armani παρέθεσε ένα φανταστικό δείπνο στο “Aman Venice” με καλεσμένους τους ambassadors απ’ όλο τον κόσμο. Ηταν πολύ γιορτινά, πολύ χαρούμενα και πάρα πολύ ρομαντικά. Πέρασα καταπληκτικά. Και μάλιστα ήταν διπλή η χαρά μου γιατί ήμουν μαζί με τρεις από τις πιο σημαντικές γυναίκες του ελληνικού περιοδικού Τύπου, τη Γαλάτεια Λασκαράκη, την Ελένη Πατεράκη και τη Θάλεια Καραφυλλίδου. Συζητήσαμε για τη ζωή, για τη μόδα, για την ομορφιά. Οι γυναίκες ενωμένες έχουν πολύ μεγάλη δύναμη».

Styling: Ελενα Παπασταύρου. Make up: Δήμητρα Αλτάνη (D-Tales creative agency). Hair: Tom Zois. Βοηθός φωτογράφου: Αναστασία Διακόνου
Ευχαριστούμε θερμά το ξενοδοχείο «Μεγάλη Βρεταννία, a Luxury Collection Hotel» (Βασ. Γεωργίου 1, πλ. Συντάγματος, Αθήνα, τηλ.: 210 3330000, hotelgrandebretagne.gr) για τη φιλοξενία της φωτογράφησης.

Ειδήσεις σήμερα:

Στο 10% ο πληθωρισμός στη Γερμανία, στη μεγαλύτερη τιμή των τελευταίων 70 χρόνων

Αποκάλυψη CNN για τον Nord Stream: Εθεάθησαν ρωσικά πλοία πριν τις εκρήξεις

Coolio: Από εθελοντής πυροσβέστης στην κορυφή του Billboard - Το τραγούδι φαινόμενο και τα ναρκωτικά