Θεοφάνης και Λουκάς Μπομπότης: Πατέρας, γιος και αρχιτεκτονικό πνεύμα

Tι μπορεί να συμβεί όταν πατέρας και γιος αποφασίσουν να ενώσουν εμπειρία, γνώση και δημιουργικότητα; Στην προκειμένη, άρτια αρχιτεκτονικά έργα που τραβούν το διεθνές ενδιαφέρον. Η Bobotis+Bobotis architects των Θεοφάνη και Λουκά Μπομπότη, πλαισιωμένη από μια σύγχρονη ομάδα συνεργατών με έδρα την Αθήνα, εκπονεί μελέτες δημόσιων και ιδιωτικών έργων που προβάλλονται εκτενώς από τις σελίδες ελληνικών και ξένων περιοδικών και κατακτούν βραβεία και διακρίσεις σε διεθνείς διαγωνισμούς γράφοντας το δικό τους success story.

Πατέρας και γιος μέσα από την Bobotis+Bobotis architects παρέχουν υπηρεσίες αρχιτεκτονικού σχεδιασμού, interior design, συντονισμού μελετών και επίβλεψης σε σημαντικά και σύνθετα έργα ενώ έχουν εκπονήσει μελέτες έργων και εκτός Ελλάδας, σε χώρες όπως οι Ιταλία, Αίγυπτος, Κύπρος, Ρωσία, Καζακστάν, Ρουμανία κ.ά. «Η γκάμα των έργων μας περιλαμβάνει αεροδρόμια, resorts, μουσεία, κέντρα εμπορευματικών μεταφορών, συγκροτήματα κατοικιών, βίλες, κτίρια γραφείων, τράπεζες, αθλητικές εγκαταστάσεις, εμπορικές αλυσίδες, συνεδριακά κέντρα, data centers και megayachts.

Για εμάς, η αρχιτεκτονική είναι ένα πεδίο συνεχούς εξέλιξης, καθώς ακολουθεί τον σύγχρονο τρόπο διαβίωσης και τις ταχέως αναπτυσσόμενες τεχνικές κατασκευής», αναφέρει ο Λουκάς Μπομπότης και ο πατέρας του διευκρινίζει: «Ως εκ τούτου, καλούμαστε να σχεδιάσουμε κτίρια με δυνατότητα προσαρμογής στις μεταβαλλόμενες λειτουργικές ανάγκες και τους περιβαλλοντικούς παράγοντες. Εμπνεόμενοι από τις σύγχρονες ανάγκες και τάσεις της εποχής, ενσωματώνουμε καινοτόμες τεχνολογίες και υλικά ώστε να αποτυπώσουμε στον χώρο τη σύγχρονη αρχιτεκτονική έκφραση. Σημαντική παράμετρος στον σχεδιασμό είναι το κάθε έργο να εκπροσωπεί την εποχή που σχεδιάζεται, εξασφαλίζοντας και τη διαχρονικότητά του».

Πώς κυλάει, όμως, η συνεργασία της πρώτης με τη δεύτερη γενιά; O Θεοφάνης Μπομπότης παίρνει τον λόγο: «Με τον γιο μου Λουκά δημιουργήσαμε εδώ και 15 χρόνια την Bobotis+Bobotis architects. Με την άφιξή του στο γραφείο, μετά τις σπουδές του στη Φλωρεντία και στο Λονδίνο, δημιουργήθηκε μια νέα δυναμική σε όλα τα επίπεδα αρχιτεκτονικής και διαδικασιών. Οι εμπειρίες του από τη συνεργασία του με τα γραφεία Sheppard Robson στο Λονδίνο και Enric Miralles Benedetta Tagliabue Arquitectos στη Βαρκελώνη συνέβαλαν στη συντόμευση του χρόνου προσαρμογής. Την αμηχανία, στο αρχικό στάδιο της συνεργασίας μας, ιδιαίτερα στον τομέα της αρχιτεκτονικής σύνθεσης, διαδέχτηκε πολύ γρήγορα ένα δημιουργικό πνεύμα συγκλίσεων, προκλήσεων και αντιπαραθέσεων.

Μέσα από τις διαφορετικές προσεγγίσεις εδραιώθηκε μια δυναμική συνεργασία που έχει αποδώσει ήδη μια σειρά εμβληματικών έργων. Εχουμε πλέον πολλές κοινές παραμέτρους σχεδιασμού, αλλά και κάποιες διαφορετικές, παράγοντας στο τέλος έργα απαλλαγμένα από συμβατικούς συμβιβασμούς».

Από τη Βενετία σε όλο τον κόσμο

Ο πρωτεργάτης του γραφείου Θεοφάνης Μπομπότης σπούδασε στην Αρχιτεκτονική Σχολή της Βενετίας. Ανθρωπος με έμπνευση, έχει καταφέρει να τραβήξει την προσοχή τόσο των ειδικών όσο και του κοινού με τα έργα του κερδίζοντας πάμπολλα βραβεία -ανάμεσά τους το πρώτο βραβείο σε διαγωνισμό για την επέκταση του Διεθνούς Αερολιμένα Αθηνών-, ενώ διακρίσεις κέρδισε ακόμη για το Νέο Μουσείο Πατρών, για το Κτίριο Αρχείων Πολιτιστικού Ιδρύματος Τράπεζας Πειραιώς και το Νέο Μουσείων Χανίων. Ιδιαίτερη μνεία αξίζει και το βραβείο «Αθηνά» της Ελληνικής Ομοσπονδίας Σωματείων των «Φίλων των Μουσείων» για την προσφορά του στον πολιτισμό.

Η δουλειά του έχει επαινεθεί από αυστραλέζικα, βρετανικά και ιαπωνικά έντυπα. Γιατί αρχιτέκτονας, τον ρωτάω. «Η λέξη “αρχιτέκτονας” από μόνη της, μου φαινόταν εξαιρετικά γοητευτική. Ηταν μια συνειδητή επιλογή. Εκείνο που συνειδητοποίησα κατά τη διάρκεια των σπουδών μου ήταν ότι το σχέδιο δεν μπορούσε να ήταν αυτοσκοπός, αλλά ένα απλό εργαλείο μεταφοράς στο χαρτί της όποιας σκέψης διαμορφωνόταν για ένα συγκεκριμένο θέμα. Οταν απέκτησα τον τίτλο του αρχιτέκτονα, γνώριζα πλέον πως υπήρχε δρόμος μπροστά ώσπου ο τυπικός αυτός τίτλος να γίνει και ουσιαστικός. Στη συνέχεια, η δημιουργία ενός υπόβαθρου γνώσεων, ιστορίας, φιλοσοφίας, ποίησης, μουσικής, τέχνης, προβληματισμοί και αμφισβητήσεις, τεχνολογίες και υλικά αποτέλεσαν τις παραμέτρους εκείνες που επέτρεψαν να σχεδιάζω γνωρίζοντας τις αιτίες του σχεδιασμού».

Οσο για τους κανόνες που διέπουν την αισθητική ενός αρχιτεκτονικού έργου: «Η αισθητική ήταν και παραμένει αναπόσπαστο μέρος της ανθρώπινης ύπαρξης. Διαφορετικά, δεν υφίσταται προηγμένος πολιτισμός. Υπάρχει στην κίνηση, στα σχήματα, στα χρώματα, στη φύση, στην ομιλία, παντού. Προφανώς είναι αναπόσπαστο μέρος και της αρχιτεκτονικής. Κατά περιόδους υπήρξαν συγκεκριμένοι κανόνες που δημιούργησαν τους ρυθμούς. Η σύγχρονη εποχή έχει αποστασιοποιηθεί από κανόνες που ορίζουν την αισθητική σε όλο το φάσμα του σχεδιασμού», εξηγεί ο Λουκάς, καταλήγοντας: «Σημαντικό όμως είναι η όποια αισθητική να υποστηρίζεται από αιτίες και όχι από αυθαίρετες επινοήσεις πρόσκαιρου εντυπωσιασμού. Ετσι θα δημιουργηθεί η ταυτότητα κάθε εποχής και θα συμβάλει στη διεύρυνση του ψηφιδωτού που απεικονίζει την εξέλιξη του πολιτισμού».

Βίλες στην Κέα

Τρεις κατοικίες των 200 τ.μ. βρίσκονται στον λόφο απέναντι από το Βουρκάρι της Κέας. Παρόλο που τα κτίρια είναι σχεδόν υπόσκαφα, το φυσικό φως εισέρχεται από τα εσωτερικά αίθρια που δημιουργούνται με όρια το κτίριο και τον βραχώδη τοίχο, ο οποίος προέκυψε από την εκσκαφή. Παράλληλα τα αίθρια αυτά εξασφαλίζουν και χώρους με απόλυτη ιδιωτικότητα.

Τοποθετημένα σε κεκλιμένo έδαφος, τα κτίρια συνδέονται με μια περιφερειακή διαδρομή και παράλληλα μέσω μιας σειράς υπόγειων πέτρινων τούνελ που αποτελούν τις προσβάσεις προς την είσοδο των κατοικιών με έντονα στοιχεία αντίθεσης μεταξύ του γήινου στοιχείου και της θάλασσας: οι φιλοξενούμενοι, ανοίγοντας την πόρτα της κατοικίας, αντικρίζουν έναν ανοιχτό ορίζοντα προς το πέλαγος. Διασπαρμένοι στον περιβάλλοντα χώρο, έχουν σχεδιαστεί χώροι belvedere, καθώς και ένα μικρό αμφιθέατρο για προβολές. Κάθε κτίριο είναι κατασκευασμένο από τοπική πέτρα, έτσι ώστε να εναρμονίζονται με το περιβάλλον. Οι στέγες καλύπτονται από χώμα και κυκλαδίτικη φύτευση.

Οικία στην Τήνο

Το έργο αφορά τη μελέτη και αναστήλωση κατοικίας του 1910 στον οικισμό Φαλατάδος στην Τήνο. Διαμορφώνεται σε δύο κυρίως επίπεδα με επιμέρους στάθμες. Το «κατώι», με επιφάνεια 65 τ.μ. βρίσκεται στο επίπεδο του κεντρικού καλντεριμιού του χωριού και έχει άμεση πρόσβαση σε αυτό από δύο διαφορετικές εισόδους. Ο ανώγειος χώρος, εμβαδού 75 τ.μ., έχει πρόσβαση στο ίδιο καλντερίμι καθώς και στον κήπο του σπιτιού που βρίσκεται στην προστατευμένη βορινή πίσω πλευρά.

Η κατοικία μελετήθηκε με σεβασμό στην παραδοσιακή αρχιτεκτονική του νησιού, διατηρώντας τα βασικά του στοιχεία ανέπαφα και μετατρέποντας κάποιες παλιές λειτουργίες του σπιτιού σε λειτουργικά στοιχεία σύγχρονης χρήσης, όπως το πατητήρι που μετατράπηκε σε υπερυψωμένο κρεβάτι με χώρο αποθήκευσης. Επίσης, η διαρρύθμιση των χώρων ακολουθεί την τυπική τηνιακή διάταξη, με ορισμένες αναπροσαρμογές ώστε να ικανοποιηθούν οι σύγχρονες επιθυμίες που αφορούν στην κατοίκηση (μεγαλύτερη κουζίνα και λουτρά).