Ο Τόλης Παπαδημητρίου παίζει, γράφει, σκηνοθετεί, τραγουδάει

Σίγουρα κάπου τον έχει πάρει το μάτι σας, έχετε γελάσει με τα αστεία και τις τηλεοπτικές γκάφες του, έχετε θαυμάσει τη σπιρτάδα του. Τίποτα επάνω του δεν είναι συμβατικό, ούτε μονοδιάστατο και αυτό αποδεικνύεται εύκολα από τις επιλογές του. Ο Τόλης Παπαδημητρίου αποτελεί όχι μόνο έναν από τους πιο ταλαντούχους ηθοποιούς και σκηνοθέτες της γενιάς του, αλλά είναι ένας κωμικός-ελβετικός σουγιάς, έτοιμος για όλα και ακόμα παραπάνω.

Τον ξεχωρίσαμε από τη σειρά «Μην Ψαρώνεις», ενώ το guest του στη «Μουρμούρα» στον Alpha τον έχρισε ίσως τον πιο καλτ χαρακτήρα ελληνικής σειράς των τελευταίων ετών. Καθημερινά συνεργάζεται με τον Νίκο Μουτσινά, αφού είναι ο κειμενογράφος της εκπομπής «Καλό Μεσημεράκι» στον ΣΚΑΪ, ενώ για πέμπτη χρονιά πίνει «Μαύρη Σαμπούκα» στο θέατρο «Ζίνα» με τεράστια επιτυχία, κερνώντας αυτό που τόσο έχουμε ανάγκη: εκατό λυτρωτικά λεπτά με γέλιο μέχρι δακρύων.

Ποιος είναι τελικά ο Τόλης, πίσω από τον «Κανάτη», τον «Κουρούπα» και τα τσιτάτα του Μουτσινά;

«Το καλλιτεχνικό μου ταξίδι ξεκίνησε σε πολύ μικρή ηλικία, στο Δημοτικό. Μ’ άρεσε να γράφω ιστορίες, χαρακτήρες, διαλόγους… Βασικά, ό,τι έβλεπα -σινεμά, θέατρο, τηλεόραση- και μου άρεσε, πήγαινα σπίτι κι έγραφα κάτι σαν κι αυτό. Μετά, στο Γυμνάσιο, έβαζα και τους συμμαθητές μου να τα παίζουν κι εγώ τους σκηνοθετούσα, τους έλεγα δηλαδή τι να κάνουν. Καημένα παιδιά κι αυτά! Και μάλιστα έπαιζα κι εγώ κιόλας. Το απολάμβανα από τότε κι ας μην ήξερα ακριβώς περί τίνος πρόκειται. Ηταν κάτι που με εξέφραζε και είχα τρομερή κλίση σε αυτό. Αλλά και σύγχυση παράλληλα», λέει.

Με καταγωγή από την Αρτα και την Καρδίτσα και μεγαλωμένος στη Χαλκίδα, στα 31 του έχει ήδη μια μεγάλη και πολυδιάσταστη επιτυχημένη πορεία στον καλλιτεχνικό χώρο. Αγχώνεται με τη σκέψη ότι πρέπει να είναι πάντα καλός, αστείος και αποδοτικός;
«Με αγχώνει κάθε project που αναλαμβάνω, σε οποιοδήποτε πόστο. Είμαι αγχώδης κι ας μη μου φαίνεται. Θέλω να είμαι καλός, γιατί λογοδοτώ στο κοινό και στον εαυτό μου -και στη μαμά μου, απ’ ό,τι λέει η ψυχολόγος- και προσπαθώ πολύ γι’ αυτό».

Είναι ηθοποιός, σκηνοθέτης, κειμενογράφος, σεναριογράφος και πολλά ακόμα. Ποια ιδιότητα απ’ όλες αυτές είναι η αγαπημένη του; «Κάθε φορά απαντάω διαφορετικά σ’ αυτή την ερώτηση. Κι αυτό γιατί κάθε φορά μία ιδιότητα ξεπηδά λίγο παραπάνω απ’ τις άλλες. Και μου δίνει πιο πολύ. Αυτή την περίοδο μ’ αρέσει περισσότερο να είμαι ηθοποιός. Να είμαι μπροστά. Ισως το έχω περισσότερο ανάγκη», λέει με ειλικρίνεια.

Τι κρύβει όμως πίσω από αυτή την εκκεντρική παρουσία;
«Πολλά. Αλλά δεν θα τα πω. Γιατί αν τα πω, τότε γιατί τα κρύβω; Μικρός έλεγα στη μαμά μου για όλα “Μόνο Τόλης, μόνο Τόλης!”. Ηθελα να τα κάνω όλα μόνος μου και φώναζα αυτή τη φράση εκνευριστικά -μου έχουν πει- για να μη με πλησιάζει κανείς. Να κάτι που ίσως δεν ξέρετε για μένα», απαντά αφοπλιστικά ο πολύ αγαπητός ηθοποιός στο κοινό, στα μικρά, αλλά και στα «κακά» παιδιά.

Τον σταματάνε στον δρόμο; Και είναι τόσο τρελός όσο φαίνεται;
«Ναι, με σταματάει ο κόσμος στον δρόμο. Με χαιρετάει πάντα με χαμόγελο και μια εξαιρετική αμεσότητα που με κάνει πολύ χαρούμενο. Με νιώθουν δικό τους άνθρωπο και είμαι τυχερός γι' αυτό. Σημαίνει ότι αυτό που κάνω περνάει. Κάπου ακουμπάει και πάει και κάθεται στους ανθρώπους και μας φέρνει μ’ έναν τρόπο πιο κοντά. Μου λένε ότι τους κάνω να γελάνε πολύ και μ’ ευχαριστούν γι’ αυτό. Τι πιο ωραίο. Επίσης, ναι, είμαι τρελός. Αλλά όχι τόσο όσο ο ρόλος μου. Πώς θα μπορούσα άλλωστε; Φρενάρω πολύ την τρέλα μου για να μπορώ να λειτουργώ στη ζωή. Και όταν εργάζομαι την απελευθερώνω. Είναι λυτρωτικό αυτό όταν συμβαίνει».

Ο Τόλης Παπαδημητρίου λογαριάζεται πια ως ένα δυνατό τηλεοπτικό χαρτί. Νιώθει ότι τελικά τα κατάφερε;
«Αλίμονο αν πω “τα κατάφερα!” γιατί αυτό θα σήμαινε αυτόματα ότι δεν έχει άλλο. Παρ’ όλα αυτά, μ’ αρέσει να έχω επιτυχία σ’ αυτό που κάνω. Οπως κι αν μεταφράζεται αυτή. Ισως ο ρόλος μου στη “Μουρμούρα” να είναι σταθμός, μια προσωπική νίκη. Γιατί πήγα για ένα guest και κατέληξα βασικός ρόλος. Αρα, πέτυχε», λέει και τα μάτια του γελούν με εκείνη τη σκανδαλιάρικη ευχαρίστηση ενός μικρού παιδιού.

Εχει ασχοληθεί με την τηλεόραση, το θέατρο και τον κινηματογράφο. Ποιο είναι το αγαπημένο του και ποιο το πιο δύσκολο;
«Στον κινηματογράφο έχω κάνει μία διασκευή σεναρίου μόνο, αλλά με τα άλλα δύο έχω ασχοληθεί αρκετά. Και τα αγαπώ και τα δύο και είναι και εξίσου δύσκολα.

Αλλιώς το ένα, αλλιώς το άλλο. Πιο δύσκολη εμένα πάντως μου φαίνεται η τηλεόραση. Ισως το πρωινό ξύπνημα. Ισως οι τόσοι παράγοντες που δεν μπορείς να ελέγξεις. Ισως που το feedback του κοινού δεν είναι άμεσο. Δεν ξέρω».

Πώς είναι η συνεργασία του με τον Νίκο Μουτσινά; Θα σκεφτόταν το ενδεχόμενο μιας δικής του τηλεοπτικής εκπομπής;
«Φέτος διανύουμε τον τέταρτο χρόνο στο “Καλό Μεσημεράκι”. Αρα η συνεργασία πάει καλά. Και με τον Νίκο και με όλα τα παιδιά στην εκπομπή. Σε τέτοιες ταχύτητες που δουλεύουμε τόσο καιρό δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικά. Τώρα, σε ό,τι αφορά μια δική μου τηλεοπτική εκπομπή, δεν το αποκλείω. Αν ήταν κάτι βραδινό με πλάκα και ελευθερία, γιατί όχι; Αρκεί να είχε τη θεατρικότητα που μου αρέσει».

Οσο για το φαινόμενο της «Μουρμούρας», που φέτος συνεχίζει για δέκατη σεζόν:
«Νομίζω ότι οφείλεται στη χημεία των ανθρώπων που δουλεύουν και μπροστά και πίσω από τις κάμερες. Οι ηθοποιοί είναι όλοι εξαιρετικοί. Τα σενάρια καλοδουλεμένα. Ολοι εργάζονται τόσα χρόνια με αγάπη. Και πάνω απ’ όλα οι χαρακτήρες που έχουν διαμορφωθεί. Αυτοί νομίζω είναι η επιτυχία. Το κοινό αγαπάει τον κάθε χαρακτήρα ξεχωριστά, τον νιώθει δικό του άνθρωπο. Και μεγαλώνει μαζί του».

Ταυτόχρονα, ο ίδιος σκηνοθετεί και πρωταγωνιστεί για πέμπτη σεζόν στη θεατρική επιτυχία «Μαύρη Σαμπούκα» - φέτος στην Golden Label εκδοχή, χαρακτηρισμός που δικαιολογείται απόλυτα με τον Τόλη Παπαδημητρίου και τον Αντώνη Στάμο να αλωνίζουν τη σκηνή στα καλύτερά τους.

Από πού εμπνεύστηκε αυτή την ιστορία;
«Η “Μαύρη Σαμπούκα” είναι μια κωμωδία για δύο άνδρες και τους κόσμους τους που έρχονται κοντά. Μέσα από ένα τραγικό συμβάν αρχίζουν να ξετυλίγονται δύο χαρακτήρες με τα πάθη τους, την τρέλα τους, τα καλά τους, τα κακά τους, τα όλα τους. Σαν να είναι αγκαλιασμένοι παρά τη θέλησή τους. Ετσι μπορώ να το πω. Και όλο αυτό με αρχή την κωμωδία. Ο στόχος είναι το γέλιο. Και απ’ ό,τι φαίνεται, τον πετυχαίνουμε. Θυμάμαι ότι ήθελα να γράψω μια ιστορία για δύο άνδρες που ενώ δεν θα μπορούσαν να βρεθούν ποτέ, συναντιούνται και γίνονται μάλιστα κολλητοί. Ενα bromance ήθελα. Τα υπόλοιπα μη νομίζεις ότι καταλαβαίνω πώς γίνονται. Απλά γράφω», ομολογεί και από την κουβέντα προκύπτει πως παράλληλα ετοιμάζει δύο νέα θεατρικά, από τα οποία στο ένα θα πρωταγωνιστήσει κιόλας. Και μέσα σ’ όλα αυτά, διαγωνίζεται και στο «J2US» του ALPHA πλάι στην Μπέσσυ Αργυράκη.

Ενα ταξίδι στο Λος Αντζελες είναι η μεγάλη επιθυμία του Τόλη. Ομως το μεγαλύτερο όνειρό του το ζει ήδη. Είναι υγιής, ευτυχής και αισιόδοξος, αφού πιστεύει πως οι καλύτερες μέρες είναι αυτές που δεν έχει ζήσει ακόμα. Παραδέχεται ότι τον ενοχλεί η προχειρότητα, οι γρήγοροι ρυθμοί της καθημερινότητας και της νέας τάξης των πραγμάτων στην τέχνη. Από την άλλη μεριά, θαυμάζει πάντα τους ανθρώπους με ενσυναίσθηση και θέλει να τους μοιάσει, γιατί θεωρεί πως αυτό είναι το μεγαλύτερο δώρο για τον εαυτό μας και τους άλλους. Στην ουσία ο Τόλης Παπαδημητρίου θέλει όλα να πάνε καλά, τίποτε άλλο.

Ειδήσεις σήμερα:

Μητσοτάκης: Επιμένει για εκλογές στο τέλος της 4ετίας και «πετάει το γάντι» στον Τσίπρα για πρόταση μομφής

Ο Τόλης Παπαδημητρίου παίζει, γράφει, σκηνοθετεί, τραγουδάει

«Μια ζωή μέσα στους δρόμους»: Η νέα εκτέλεση της λαϊκής επιτυχίας από τον Μπάμπη Στόκα