Αφροδίτη Δωρίτη: Η θηλυκή δύναμη της υψηλής αρωματοποιίας

Η επιτυχημένη επιχειρηματίας κάνει το επόμενό της βήμα και ο κόσμος της είναι πλέον γεμάτος όχι μόνο χρώματα, αλλά και μεθυστικά αρώματα.

Επιχειρηματίας, fashion and beauty aficionado, σύζυγος και μητέρα. Η Αφροδίτη Δωρίτη είναι πολλά πράγματα μαζί και το επόμενο επιχειρηματικό της βήμα έχει άρωμα φρεσκάδας. H δραστήρια γυναίκα μπήκε σχετικά νέα στον μέχρι τότε ανδροκρατούμενο κλάδο της βιομηχανίας παραγωγής πλαστικών και χημικών, παίρνοντας το 2016 τα ηνία της οικογενειακής της επιχείρησης ως πρόεδρος και διευθύνουσα σύμβουλος της Bright Colors, μιας εταιρείας που παράγει masterbatches, συμπυκνώματα δηλαδή που χρησιμοποιούνται από άλλες βιομηχανίες πλαστικών για να προσδώσουν κάποιες ιδιότητες στο τελικό προϊόν, όπως το χρώμα ή τα stabilizers ή τα αντιστατικά. Εχει τα χρώματα λοιπόν.

Αποφάσισε να έχει και τα αρώματα. Και μάλιστα τα αρώματα διακεκριμένων γαλλικών και ιταλικών οίκων αρωματοποιίας, που είναι πρωτοπόροι και ταυτόχρονα συνεχιστές της ιστορίας του αρώματος και αποτελούν την επιτομή της Haute Parfumerie παγκοσμίως. Οπως τα Robert Piguet, The Merchant of Venice, Les Bains Guerbois, Isabey, Lorenzo Villoresi, Places des Lices. Ξεχωριστά αρώματα για ξεχωριστές γυναίκες στο Hall of Fame της Υψηλής Αρωματοποιίας «Lime & Teal», το νέο κατάστημα της Αφροδίτης Δωρίτη και της επίσης επιχειρηματία και ασύγκριτης connoisseur του κόσμου του αρώματος Ιλιας Παπαλέξη, στο Νέο Ψυχικό. Μια niche perfumerie που πιστεύει και υποστηρίζει το clean beauty.

«Το συζητούσαμε καιρό με την Ιλια να ανοίξουμε αυτό το concept store με niche αρώματα, καλλυντικά, αλλά και αξεσουάρ, που είναι το μεγάλο μου πάθος. Τα niche αρώματα δημιουργούνται από οίκους με τη δική τους ιστορία. Κυρίως μιλάμε για πολύ παλιούς οίκους που διατηρούν αναλλοίωτη και σταθερή την ποιότητα του αρώματος.

Οίκους που φέρουν μαζί τους πείρα και παράδοση, αλλά και τον μύθο. Στους αρωματοποιούς δεν αρέσουν οι πολύ μεγάλες παραγωγές, δίνουν σημασία στην υψηλή ποιότητα των πρώτων υλών, τις διαφορετικές και συχνά εκκεντρικές μείξεις, την ποιότητα του μπουκαλιού, τη συσκευασία. Και το σημαντικότερο, δεν μπορείς να μπερδέψεις ένα άρωμά τους με κανένα άλλο, έχουν εντελώς δική τους ταυτότητα. Το θρυλικό Fracas, για παράδειγμα, του Robert Piguet, που είναι το άρωμα που φοράω πάντα, είναι ίσως το μόνο άρωμα που κανείς ποτέ δεν έχει καταφέρει να αντιγράψει.

Προϋπόθεση για να ενταχθεί κάθε προϊόν στην γκάμα του “Lime & Teal" είναι να ακολουθεί τις αρχές της βιωσιμότητας, την cruelty free και concious beauty φιλοσοφία, που απαιτεί απολύτως αγνά συστατικά, κανένα πείραμα σε ζώα, φυσικά όχι παιδική εργασία και το ελάχιστο δυνατό αποτύπωμα άνθρακα κατά την παραγωγή του και ανακυκλωμένες ή/και ανακυκλώσιμες συσκευασίες».

Ο έρωτας της Αφροδίτης με τα αρώματα πάει πολλά χρόνια πίσω, από τότε που κάνοντας ως φοιτήτρια φαρμακευτικής βόλτες στην Αθήνα ανακάλυψε το «Body & Soul», το θρυλικό πλέον κατάστημα της Ιλιας Παπαλέξη στο Νέο Ψυχικό. Η Ιλια, που σύστησε στην Αθήνα τα πρώτα niche αρώματα, ξεχώρισε αμέσως το ταλέντο της Αφροδίτης στις αρωματικές νότες και έκτοτε τις δύο γυναίκες ένωσε, εκτός από την αγάπη τους για τις όμορφες μυρωδιές, και μια δυνατή φιλία. «Θαύμαζα την Ιλια γι’ αυτό που είχε καταφέρει. Εμπαινα στο κατάστημά της και σκεφτόμουν πως αυτή είναι η δουλειά των ονείρων μου.

Θαυμάζω γενικά τους αυτοδημιούργητους ανθρώπους, τους ανθρώπους που έχουν χτίσει τη ζωή τους με την προσωπική τους δουλειά και με υπέρβαση δυνάμεων. Ισως επειδή ο πατέρας μου είναι ένας από αυτούς και τον έχω ως πρότυπο. Οπως και την πίστη που έχουν στις δυνατότητές τους, που δεν παραιτούνται όταν βρίσκονται σε δεινή θέση, κάτι που χαρακτηρίζει, νομίζω, τους αυτοδημιούργητους. Το έχουν κάνει μια φορά και μπορούν να το ξανακάνουν».

Η Αφροδίτη συνέχισε τις σπουδές της και παρότι το ένα μεταπτυχιακό της αφορά το βαρύ πυροβολικό της βιομηχανικής φαρμακευτικής, το drug targeting αντικαρκινικών φαρμάκων, το δεύτερο αφορούσε την κοσμητολογία, που τόσο αγαπά. Το «Body & Soul» δεν υπήρχε πια, η φιλία των δύο γυναικών όμως συνεχίστηκε, όπως και το πάθος της Αφροδίτης για τα αρώματα, και πέρσι τέτοια εποχή αποφάσισαν και άνοιξαν το «Lime & Teal», την πρώτη niche parfumerie στην Ελλάδα, για να φέρουν όλα αυτά τα όμορφα αρώματα και αξεσουάρ που αγαπούσαν και δεν έβρισκαν στην πόλη. «Η μυρωδιά είναι ταυτότητα.

Είναι από τα πιο καθοριστικά πράγματα σε έναν άνθρωπο. Και η μυρωδιά σε παραπέμπει αμέσως σε αναμνήσεις. Συνδέομαι πάρα πολύ με τις μυρωδιές, μου θυμίζουν ανθρώπους αλλά και τόπους. Αν και έχω μεγαλώσει στην Αθήνα, πέρναγα όλα μου τα καλοκαίρια στη γιαγιά στην Κύπρο. Κάθε φορά που μυρίζω ανθούς νεραντζιάς ή πορτοκαλιάς, πηγαίνω πίσω στο οικογενειακό μας σπίτι στη Λεμεσό μέσα σε έναν πορτοκαλεώνα. Θυμάμαι τα παιδικά μου χρόνια και τη γιαγιά μου, όλες τις όμορφες στιγμές που έζησα εκεί. Ακόμα και τώρα, κάθε φορά που πηγαίνω στην Κύπρο νομίζω ότι επιστρέφω σπίτι μου.

Παρότι δεν έχω ζήσει εκεί, η Κύπρος είναι η πατρίδα μου», λέει για να συμπληρώσει: «Το άρωμα που επιλέγεις εκπέμπει τον χαρακτήρα σου. Μια δυναμική γυναίκα διαλέγει πιο έντονα αρώματα. Οχι βαριά, αλλά διαπεραστικά. Μια πιο χαλαρή, πιο easy going γυναίκα, θα διαλέξει κάτι πιο απαλό, ενώ μια πιο ρομαντική ένα πιο πουδρέ άρωμα. Είναι αδύνατο να έχεις έντονη προσωπικότητα και flat άρωμα».

Σας έχει τύχει να σας ρωτήσουν στον δρόμο τι άρωμα φοράτε; Την Αφροδίτη συνέχεια. «Πιστεύω στο ένα άρωμα, αυτό που είναι η ταυτότητά σου. Εχω ένα άρωμα, λοιπόν, που είναι η βάση μου διαχρονικά, είναι αυτό που με χαρακτηρίζει, αλλά με την εμπειρία των ετών έχω δημιουργήσει ένα δικό μου mix από 3 ή 4 αρώματα, το εντελώς δικό μου άρωμα. Φοράω την ίδια μείξη, αλλά ανάλογα την ώρα της ημέρας θα βάλω λίγο περισσότερο ή λιγότερο.

Δεν πιστεύω ιδιαίτερα στο ότι πρέπει να φοράμε άλλο άρωμα το πρωί και άλλο το βράδυ. Η δική μου αυτή μείξη έχει ως συνέπεια όχι μόνο να με σταματάνε για να με ρωτήσουν τι άρωμα φοράω, αλλά κυρίως, κάτι που μου αρέσει πολύ, να συναντώ ανθρώπους μετά από χρόνια και να μου λένε “α, και μύρισα το άρωμα και είπα θα είναι η Αφροδίτη κάπου εδώ”».

Η γνωριμία της ζωής της
Πώς είναι μια συνηθισμένη ημέρα μιας γυναίκας που έχει δύο επιχειρήσεις, έναν γιο 13 ετών και έναν σύζυγο πολιτικό με πολλές υποχρεώσεις; Αναρωτιέμαι αν καταφέρνουν να βλέπονται ποτέ. «Δεν είναι εύκολο να τα συνδυάσεις όλα. Ομως είμαι πάντα εκεί για την οικογένειά μου. Το να μεγαλώνεις παιδί είναι η πιο δύσκολη δουλειά του κόσμου και σαφώς προτεραιότητα. Με τον σύζυγό μου θα έλεγα πως βλεπόμαστε και αρκετά και καθόλου. Βρισκόμαστε τόσο όσο για να μην ξεχνιόμαστε», μου λέει γελώντας. «Σημασία όμως έχει πως ο ένας στηρίζει τον άλλον.

Ξέρεις, δεν χρειάζεται να είσαι συνέχεια με κάποιον άνθρωπο για να τον νιώθεις δίπλα σου». Η Αφροδίτη γνωρίστηκε με τον σύζυγό της, βουλευτή και υπουργό Ναυτιλίας Γιάννη Πλακιωτάκη, σε ένα επίσημο δείπνο στο οποίο συνόδευσε τον πατέρα της, επειδή η μητέρα της εκείνη την ημέρα αισθάνθηκε αδιαθεσία. «Ετσι τον γνώρισα, με τον μπαμπά μου μπροστά! Συναντηθήκαμε ξανά έξι μήνες αργότερα σε ένα εστιατόριο τυχαία, χωρίς τον μπαμπά μπροστά αυτή τη φορά. Αρχίσαμε να μιλάμε and the rest is history».

Πώς είναι όμως ο άνθρωπός σου να περνάει μια σοβαρή περιπέτεια με την υγεία του κι εσύ να μην μπορείς να είσαι δίπλα του; «Ηταν πραγματικά το πιο δύσκολο πράγμα που πέρασα στη ζωή μου», μου εξομολογείται για την περίοδο που ο σύζυγός της νόσησε με COVID και χρειάστηκε να εισαχθεί στην εντατική. «Τρόμαξα, τρόμαξα πάρα πολύ. Είδα μέσα σε μια στιγμή τη ζωή μου να ανατρέπεται. Κολλήσαμε COVID λίγους μήνες πριν κυκλοφορήσει το πρώτο εμβόλιο και οι τρεις μας.

Αλλά ο Γιάννης κινδύνευσε. Εκείνες τις ημέρες ένιωθα την αγάπη του κόσμου, με έπαιρναν τηλέφωνο όλη τη μέρα όλοι. Ενιωσα όμως και αυτή τη διάσταση μοναξιάς που έχει η συγκεκριμένη ασθένεια. Δεν μπορούσες να πας στο νοσοκομείο να είσαι δίπλα στον άνθρωπό σου... Και άκουγα στις ειδήσεις κάθε μέρα πόσοι πέθαναν και σκεφτόμουν πως πέθαναν μόνοι τους. Ενιωσα κάτι πολύ βίαιο τότε. Αυτή η εμπειρία νομίζω μας άλλαξε και ως χαρακτήρες σε αρκετά επίπεδα.

Μετά περάσαμε ένα μεγάλο διάστημα όπου δεν θέλαμε να βγαίνουμε από το σπίτι, φοβόμασταν να συναντήσουμε κάποιον, μη τυχόν ξανακολλήσουμε. Μετά τους εμβολιασμούς, βέβαια, απελευθερωθήκαμε και νιώσαμε πολύ πιο ασφαλείς. Ξανακολλήσαμε πολύ αργότερα αλλά το περάσαμε σαν ένα απλό κρυολόγημα. Αν και εγώ που αγαπώ τόσο τα αρώματα, έχασα την όσφρησή μου για ένα διάστημα. Ενιωσα παράλυση στην ιδέα πως δεν θα ξαναμύριζα ανθρώπους και τόπους, πως θα έχανα αναμνήσεις».

Ο κόσμος των επιχειρήσεων είναι σκληρός. Tι πιθανότητες έχει τελικά μια νέα γυναίκα να επιβληθεί σε έναν ανδροκρατούμενο χώρο και ταυτόχρονα να διατηρήσει την αγάπη της για την ομορφιά; «Αναγκαστικά όταν μπαίνεις στον κόσμο των επιχειρήσεων, σκληραίνεις. Προσπαθώ να διατηρήσω αναλλοίωτο τον χαρακτήρα μου, τα πιο ρομαντικά χαρακτηριστικά μου. Είμαι αρκετά ευαίσθητη και παρότι συχνά ακούω τη συμβουλή “μην το παίρνεις προσωπικά, είναι business”, δεν μπορώ να την ακολουθήσω εύκολα. Δεν μπορώ να τα διαχωρίσω. Αλλά σκληραίνεις, είναι η αλήθεια. Ισως το “Lime & Teal” το είχα ανάγκη για να έρθω σε επαφή ξανά με την πιο ρομαντική και πιο θηλυκή μου πλευρά»,