Μαρί-Σαντάλ: Το love story με τον Παύλο και ο τοκετός στον οποίο κόντεψε να πεθάνει

Η Μαρί-Σαντάλ είναι μάλλον αναποφάσιστος τύπος. Αυτό τουλάχιστον συνάγει εύλογα κανείς διαβάζοντας ότι πέρασε από Κύκλωπες και Λαιστρυγόνες πριν κατασταλάξει στον ρόλο που της ταίριαξε καλύτερα κι από τα φορέματα της συνονόματης μητέρας της. Εκείνα που συνήθιζε να φορά ήδη από τα 16 της χρόνια, προδίδοντας έστω και σημειολογικά τη σπουδή της να ενηλικιωθεί. Ξεκίνησε να πηγαίνει σχολείο στο Χονγκ Κονγκ όπου η οικογένειά της μετοίκησε όταν εκείνη ήταν μόλις 10 μηνών, πέρασε από τα έδρανα του οικοτροφείου Le Rosey στην Ελβετία, σμιλεύοντας τη γνώση μα κυρίως τις δημόσιες σχέσεις της με τους γόνους τής όπου γης ελίτ, αποπειράθηκε να σπουδάσει στο Πανεπιστήμιο Georgetown, βαρέθηκε πριν προλάβει να αρθρώσει κανείς τη λέξη «βαρεμάρα» και πήρε των ομματιών της για τη Νέα Υόρκη.

Η Ιστορία της Τέχνης ήταν μια καλή ιδέα, μέχρι που δεν ήταν. Δούλεψε για ένα φεγγάρι στο Factory του Αντι Γουόρχολ κι όταν κυριεύτηκε πάλι από πλήξη μεταπήδησε στη New York Academy of Art. Πέρασε από το Παρίσι όπου παρακολούθησε μαθήματα γαστρονομίας στη σχολή Escoffier και φυσικά έκανε το απαραίτητο pit stop στη Φλωρεντία, όπως κάθε κοσμοπολίτης με άσβεστη καλλιτεχνική ανησυχία.

Ευτυχώς, η απόγονος του κροίσου των Duty Free Shops, Ρόμπερτ Μίλερ, και της κόρης οικοδόμου από τον Ισημερινό, Μαρί-Σαντάλ Πεσάντες Μπεσέρας, δεν είχε την ίδια αμφιθυμία στην επιλογή συντρόφου ζωής, ο οποίος της πρόσφερε κι έναν ρόλο ζωής: εκείνον της παρ’ ολίγον βασίλισσας. Με αυτό τον εύγλωττο χαρακτηρισμό τιτλοφορείται το βιβλίο «Παρ’ ολίγον Βασίλισσα» ή αλλιώς η ανεπίσημη βιογραφία μιας εξ αγχιστείας γαλαζαοαίματης που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Φερενίκη. Η συγγραφέας Αλεξάνδρα Στεφανοπούλου φυλλομετρά τη ζωή της συζύγου του Παύλου Γλύξμπουργκ από τα γεννοφάσκια, που ήταν αναμφίβολα φτιαγμένα από πούπουλα, μέχρι σήμερα. Θα έλεγε κανείς πως ένα βιβλίο για τη Μαρί-Σαντάλ ήταν δίκαιο κι έγινε πράξη. Οπως επισημαίνει ευφυώς η συγγραφέας, πρόκειται για μια κοινή θνητή που πάτησε πόδι ή -για να είμαστε ακριβείς- ψηλοτάκουνη γόβα στους ευρωπαϊκούς βασιλικούς οίκους πολύ πριν η επιμειξία κοινών θνητών και γαλαζοαίματων γίνει όχι απλώς μόδα, αλλά το αντίδοτο στη φορμόλη που είθισται να αποπνέουν.

Ηταν δηλαδή η Μαρί-Σαντάλ μια Κέιτ Μίντλετον ή μια Μέγκαν Μαρκλ -χωρίς τις στρατιές σκανδάλων- πολύ πριν από τις πολύφερνες και φωτογενείς δούκισσες; Η απάντηση είναι καταφατική. Βέβαια, για να ενσαρκώσει, χωρίς πιθανότατα η ίδια να έχει την παραμικρή ιδέα τότε, στα βαθιά 90s, την αιμοδότρια της έκπτωτης βασιλικής οικογένειας της Ελλάδας, η πιο φωτογενής και μάλλον πιο φιλόδοξη από τις τρεις αδελφές Μίλερ θα χρειαζόταν ένα πάρτυ-προσκλητήριο για τους τζετ σέτερ, η πεισματική άρνηση της ίδιας να δώσει το «παρών» και βέβαια ένας δαιμόνιος Ελληνας. Είναι άλλωστε θέσφατο πως σε κάθε ωραία ιστορία ενυπάρχει ένας πολυμήχανος συμπατριώτης μας. Σύμφωνα με τη βιογράφο της Μαρί-Σαντάλ, αυτός ήταν ο Αλέκος Παπαμάρκου. Η γνωριμία της με τον τραπεζίτη ξεκίνησε από αγνό και ανόθευτο επαγγελματικό ενδιαφέρον. Η Μαρί-Σαντάλ πίστευε πως ο Παπαμάρκου ήταν ο κατάλληλος άνθρωπος για να προσφέρει στον πατέρα της και στον κολοσσό των εταιρειών του δικτύωση. Καλό το χρήμα -ειδικά όταν διαθέτει ουρά- αλλά τι να το κάνεις αν παραμένει ορφανό από κοινωνικό στάτους;

Οι δεσμοί που ανέπτυξε η οικογένεια Μίλερ με τον τραπεζίτη βάθυναν απότομα, όταν εκείνος ανέλαβε το 1992 το προξενιό της μεγαλύτερης αδελφής της οικογένειας, Πία, με τον εγγονό του Ζαν-Πολ Γκετί, Κρίστοφερ. Ο Παπαμάρκου είχε πάρει το ζήτημα της αποκατάστασης των αδελφών Μίλερ πατριωτικά. Κατά κυριολεξία, αν κρίνει κανείς από το γεγονός ότι δύο χρόνια αργότερα για σύντροφο ζωής της Μαρί-Σαντάλ επέλεξε τον διάδοχο του ελληνικού θρόνου. Και δεν θα δεχόταν το «όχι» ως απάντηση από καμία από τις δύο πλευρές. Η αφορμή άλλωστε για την επιτηδευμένα τυχαία συνάντηση των δύο νέων ήταν περίφημη. Το τριήμερο πάρτυ για τα 40ά γενέθλια του Φίλιππου Νιάρχου, που θα εορτάζονταν με δόξα και τιμή στη Νέα Ορλεάνη, έγινε το ραντεβού που κανένας από τους άμεσα ενδιαφερομένους δεν έδωσε. Αλλά φρόντισε γι’ αυτό ο Παπαμάρκου.

Η Μαρί-Σαντάλ σύρθηκε σχεδόν από το μαλλί για να ταξιδέψει στην πρωτεύουσα της Λουιζιάνα, ενώ το τέχνασμα που επινόησε ο προξενητής -και αναπαριστάται περίφημα στην αφήγηση της Στεφανοπούλου- την ανάγκασε να έχει μαζί της μόνο ένα μπλε ταγέρ της μητέρας της. Αλλά κι αυτό ήταν αρκετό για να θαμπώσει τον 27χρονο τότε Γλύξμπουργκ. Ο σπόρος για τον έρωτα των δύο νέων έπεσε στη διάρκεια εκείνου του τριημέρου του Οκτωβρίου του 1994 και όχι μόνο φύτρωσε, αλλά κάρπισε σε έναν γάμο που διαρκεί ήδη 27 χρόνια και έχει παραδώσει στο γαλαζοαίματο γένος πέντε απογόνους, με προεξάρχουσα την πολύφερνη Μαρία-Ολυμπία, η οποία με αγώνα, κόπο και απειράριθμες selfies έχει λάβει τον τίτλο του it girl από τα media.

Στο βιβλίο της η Στεφανοπούλου εξιστορεί το κινηματογραφικό -ειδικά ως προς την ταχύτητα της εξέλιξής του- love story του Παύλου και της Μαρί-Σαντάλ. Δεν είχαν περάσει ούτε δύο μήνες από τη γνωριμία τους, όταν τον Δεκέμβρη του 1994 εκείνος της ζήτησε να τον παντρευτεί καθώς ανέβαιναν με το τελεφερίκ τις βουνοκορφές των Αλπεων για σκι. Εκείνη θα μπορούσε να συνάγει κανείς καθ’ υπερβολήν πως πέταξε τη σκούφια της. Για χάρη του μέλλοντος τότε συζύγου της διάβασε την Ιστορία της Ελλάδας, επισκέφτηκε τους τάφους των προγόνων του στο Τατόι, βαφτίστηκε χριστιανή ορθόδοξη με νονό τον Παπαμάρκου και ανέλαβε όλα τα έξοδα του γάμου που τελέστηκε με κάθε λαμπρότητα την 1η Ιουλίου του 1995 στο Λονδίνο. Ηταν μια τελετή-ορόσημο για τους βασιλικούς οίκους που βρέθηκαν σε απαρτία στον Ναό της Αγίας Σοφίας, αλλά και ένα γεγονός αλησμόνητο για τον Valentino, o οποίος ανέλαβε να δημιουργήσει 62 φορέματα για τις καλεσμένες και τη νύφη. Εννοείται ότι εκείνος υπέγραψε και το νυφικό της που κόστισε, σύμφωνα με τη συγγραφέα, περί τα 225.000 ευρώ τότε. Κόστος παραπάνω από ικανοποιητικό για να θεραπεύσει ο Ιταλός μόδιστρος την τενοντίτιδα που πιθανώς του προκάλεσαν οι διπλοβάρδιες που έκανε για να ντύσει το κοσμικό γεγονός εκείνης της χρονιάς.

Η ζωή της Μαρί-Σαντάλ μοιάζει -και ίσως είναι τελικά- βγαλμένη από παλαιάς κοπής διαφήμιση φυτικής μαργαρίνης. Με υπέροχα σπίτια, ακόμα πιο υπέροχα φορέματα, πρωινά που θα χρειαζόταν το υπηρετικό προσωπικό του «Downton Abbey» για να προετοιμαστεί και να σερβιριστεί αχάραγα, με όμορφα ξανθά παιδιά να τρέχουν πίσω από ξώχαρες γκουβερνάντες που θα ζήλευε και η Μαίρη Πόπινς και σκυλιά Γκόλντεν Ριτρίβερ να επιστεγάζουν την απόλυτη κινηματογραφική ευτυχία. Ετσι τουλάχιστον έχει αποκρυσταλλωθεί στο συλλογικό ασυνείδητο, έτσι αποτυπώνεται και στη βιογραφία της. Από τη γέννηση της Μαρίας-Ολυμπίας τον Ιούλιο του 1996 μέχρι τη βάφτισή της τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους στο Φανάρι με νονό μάλιστα τον τότε πρίγκιπα της Ουαλίας και νυν βασιλιά της Αγγλίας Κάρολο, κι από την απόφασή της να βγει στον επιχειρηματικό στίβο -δηλαδή σχεδόν στη βιοπάλη- με τη σειρά παιδικών ενδυμάτων μέχρι τα ταξίδια, τα πάρτυ αλλά και τις στιγμές οικογενειακής ευτυχίας, τίποτα δεν φαίνεται να μπορεί ή να έχει πάει λάθος στη ζωή της.

Ωστόσο, η Στεφανοπούλου αποκαλύπτει στο βιβλίο της πως ίσως η πιο οριακή στιγμή για την οικογένεια της Μαρί-Σαντάλ και του Παύλου ήρθε την ημέρα της γέννησης του τέταρτου παιδιού τους, του Οδυσσέα-Κίμωνα, τον Σεπτέμβριο του 2004. Η ακατάσχετη αιμορραγία της Μαρί-Σαντάλ στη διάρκεια του τοκετού παραλίγο να της στοιχίσει τη ζωή, όμως τελικά το ανυπέρβλητο -όπως αρχικά έμοιαζε- πρόβλημα αντιμετωπίστηκε αποτελεσματικά από τους γιατρούς της ιδιωτικής κλινικής στο Λονδίνο όπου έλαβε χώρα ο τοκετός. Τέσσερα χρόνια μετά, ήρθε στον κόσμο και ο βενιαμίν της οικογένειας, ο Αριστείδης-Σταύρος.

Η Μαρί-Σαντάλ μπορεί να μην κατάφερε να γίνει αυτό που ένα μέσο κορίτσι της κοινωνικής τάξης και της εποχής της ονειρευόταν, δηλαδή πριγκίπισσα ή με άλλα λόγια εν αναμονή βασίλισσα. Μπορεί να μην κατάφερε καν να γητέψει τις καρδιές των Ελλήνων, όμως μπορεί να διατηρεί τη βεβαιότητα ότι με τη ζωή, τα έργα, τις ημέρες, ενίοτε και με τις εκκεντρικότητές της πρόσφερε μπόλικο υλικό για σαπουνοπερικής κοπής αφηγήσεις, από εκείνες που όλοι θέλουν να χαζεύουν ακόμα και με την πρόφαση της ένοχης απόλαυσης. Κι αν μέχρι σήμερα η ζωή της παρ’ ολίγον βασίλισσας είχε μεταφερθεί αποσπασματικά από τον Τύπο, πλέον χώρεσε σε 153 σελίδες γεμάτες λεπτομέρειες, λάμψη και πλούτο που ένας μέσος κοινός θνητός θα χρειαζόταν πολλές ζωές για να μεταβολίσει.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: GETTY IMAGES / IDEAL IMAGE, AFP / VISUALHELLAS.GR, STUDIO PANOULIS