Ντένια Αγαλιανού: Από μοντέλο στο GNTM, βασίλισσα στο Netflix

Με πρωταγωνιστικούς ρόλους στο Netflix, με μισό εκατομμύριο followers στο Instagram και με εμφάνιση καλλιστείων, η Ντένια Αγαλιανού θα μπορούσε να είναι μια τυπική Μεξικάνα σταρ. Και θα ορκιζόμασταν ότι αυτό ακριβώς συμβαίνει γιατί όταν μιλάει δεν την ξεχωρίζεις. Μόνο που αυτή η σταρ έχει γεννηθεί στην Ελλάδα, έχει δουλέψει ως μοντέλο στην Κωνσταντινούπολη και στα 21 της έφυγε για το Μεξικό χωρίς να γνωρίζει κανέναν, χωρίς καν να ξέρει ισπανικά, μόνο με ένα συμβόλαιο σε πρακτορείο. Στη χώρα μας τη μάθαμε για τον ατίθασο χαρακτήρα της στο πρώτο GNTM.

Στην Καρταχένα, όμως, στο Μανάους και τα πιο απομακρυσμένα χωριά των Aνδεων, είναι γνωστή ως Νταλίλα από το «The Lord of the Skies» ή ως Βανέσα από τη «Βασίλισσα του Νότου». Η Ντένια Αγαλιανού έχτισε μια καριέρα από το μηδέν σε μια μακρινή χώρα και πλέον παραδίδει μαθήματα, ακόμα και κυριολεκτικά, με το δικό της success story. Μιλήσαμε μαζί της σε μια μεταμεσονύχτια για μας κλήση, ενώ στο Μέξικο Σίτι ήταν μεσημέρι.

Gala: Σε παρακολούθησα στο Netflix και εντυπωσιάστηκα με τα ισπανικά σου. Πώς τα κατάφερες;
Ντένια Αγαλιανού: Τον πρώτο καιρό εδώ μιλούσα μόνο αγγλικά γιατί δούλευα ως μοντέλο, οπότε έκανα παρέα με μοντέλα από διάφορα μέρη του κόσμου. Hμασταν όλες περαστικές. Σταδιακά τα κορίτσια έφευγαν γι’ αλλού, όμως εμένα μου άρεσε αυτή η χώρα. Αποφάσισα να μείνω και να γίνω ηθοποιός. Oλοι βέβαια με κορόιδευαν τότε και μου έλεγαν ότι δεν θα καταφέρω ποτέ να μάθω τόσο καλά ισπανικά ώστε να παίξω και στην τηλεόραση. Ακολούθησα την εξής μέθοδο: ξεκίνησα να βλέπω τη σειρά «Μαριμάρ», που τη θυμόμουν από την Ελλάδα, με ήχο και υπότιτλους στα ισπανικά.
Ε, λοιπόν, μετά από 200 επεισόδια μιλούσα τη γλώσσα. Ούτε εγώ το πίστευα...

G.: Πώς ξεκίνησες στη δραματική σχολή;
Ντ.Α.: Ηθελα να σπουδάσω υποκριτική και όλοι μου υπέδειξαν το Televista, το μεγαλύτερο κανάλι της Λατινικής Αμερικής μαζί με το Telemundo, που έχει δική του σχολή εντός. Η φοίτηση είναι δωρεάν, όμως μετά τα τρία χρόνια σπουδών είσαι δεσμευμένος να μείνεις στο κανάλι και να δουλέψεις στις παραγωγές του. Στο κάστινγκ τούς άρεσε πολύ η ενέργειά μου, αλλά μου είπαν ότι τα ισπανικά μου δεν ήταν τέλεια και ότι μου έδιναν δύο μήνες διορία για να μάθω να μιλάω τη γλώσσα σαν ντόπια. Αυτό ήταν το δυσκολότερο εγχείρημα για μένα γιατί ήθελα να τα καταφέρω. Ενιωσα εντελώς ξένη. Ομως προσπάθησα πολύ, έκανα εντατικά μαθήματα προφοράς και μετά από έξι μήνες έπαιξα Τένεσι Ουίλιαμς στα ισπανικά.

G.: Γιατί έβαλες τον εαυτό σου σε τόσο δύσκολο δρόμο; Θα μπορούσες να διαλέξεις μια άλλη δουλειά που δεν χρειάζεται τόσο καλά ισπανικά ή να γυρίσεις στην Ελλάδα.
Ντ.Α.: Από 5 χρόνων έλεγα στη μαμά μου ότι θα γίνω ηθοποιός και θα πάω στο Χόλιγουντ. Βλέπαμε μαζί ταινίες και αγαπούσαμε τον κινηματογράφο, ήξερα τι ήθελα να κάνω, αλλά δεν ήξερα πώς. Ο δρόμος μου με έφερε στο Μεξικό χωρίς να γνωρίζω πόσο δυνατή είναι η βιομηχανία του θεάματος εδώ. Οι παραγωγές είναι τεράστιες, προβάλλονται σε όλη τη Λατινική Αμερική, τα κανάλια είναι κολοσσοί, η αγορά αναπτύσσεται συνέχεια. Το Netflix έχει φέρει εδώ τα γραφεία του ενώ υπάρχουν και άλλες πλατφόρμες. Μπήκα σ’ έναν κόσμο που δεν ήξερα πόσο θα εξελισσόταν τα επόμενα χρόνια.

G.: Το μόντελινγκ πώς είχε αρχίσει για σένα;
Ντ.Α.: Λίγες εβδομάδες πριν τελειώσω το λύκειο πήγα στα Καλλιστεία της Μις Γιανγκ, αλλά επειδή δεν ήταν αρκετά τραυματική εμπειρία για μια ανυποψίαστη 17χρονη από την Αταλάντη, αμέσως μετά μπήκα στο πρώτο GNTM, το 2009. Εμεινα δύο μήνες, όμως μου φάνηκε σαν ένας αιώνας. Δεν ήταν καθόλου υγιές αυτό που συνέβαινε εκεί μέσα. Το να είσαι κλεισμένος σ’ ένα ριάλιτι δεν είναι νορμάλ, δεν είναι ανθρώπινο, δοκιμάζεις τα όριά σου και σε δοκιμάζουν. Γίνεσαι πειραματόζωο και αυτό το συνειδητοποίησα σε πολύ τρυφερή ηλικία. Βγαίνοντας έζησα έναν εφιάλτη γιατί με αναγνώριζαν στον δρόμο, είχαν άποψη για μένα άνθρωποι που δεν με γνώριζαν. Κλείστηκα στο σπίτι για πολλούς μήνες μέχρι που μία φίλη μου, η Ιωάννα Ντέντη, που είχα γνωρίσει στο GNTM, μου είπε: «Τι κάθεσαι εκεί, έλα στην Κωνσταντινούπολη να δουλέψεις, έχει πολλές ευκαιρίες εδώ». Καινούρια αρχή, έμαθα τούρκικα, σκεφτόμουν να μείνω εκεί μέχρι που γνώρισα ένα μοντέλο το οποίο μου μίλησε για την αγορά του Μεξικού. Αμέσως επικοινώνησα με το πρακτορείο, υπέγραψα συμβόλαιο και τον Ιούλιο του 2013 έφτασα στο Μέξικο Σίτι χωρίς εισιτήριο επιστροφής.

G.: Πώς άρχισε η δουλειά στην τηλεόραση;
Ντ.Α.: Μέσα στο κανάλι μάς δίνονταν ευκαιρίες. Το 2016, όσο σπούδαζα ακόμα, πέρασα από κάστινγκ που γινόταν εντός της σχολής και πήρα τον ρόλο μιας Ρωσίδας χορεύτριας στην πρώτη μου σειρά, το «Sincronia». Είχα ήδη κάνει πολλή παρέα με Ρωσίδες μοντέλα, οπότε ήξερα καλά την προφορά. Ωστόσο μετά την αποφοίτηση είχα αποκλειστικό συμβόλαιο με το κανάλι στο οποίο ανήκει η σχολή και δύο χρόνια πληρωνόμουν, αλλά δεν με αξιοποιούσαν. Μόλις τελείωσε το συμβόλαιο και απελευθερώθηκα, αποφάσισα ότι δεν θα υπογράψω ποτέ ξανά αποκλειστικότητα. Προτιμώ να έχω άγχος ποια θα είναι η επόμενη δουλειά μου παρά να παίρνω χρήματα για να μένω σπίτι μου. Αμέσως υπέγραψα με το Netflix και έπαιξα στο «El Dragon», την πρώτη μου μεγάλη διεθνή σειρά. Προβλήθηκε σε όλο τον κόσμο, το είδε και η μαμά μου στην Ελλάδα, ένιωσα τέλος πάντων ότι κάνω καριέρα. Από αυτό τον ρόλο με είδαν και με πήραν στο «The Lord of the Skies», την πιο διάσημη σειρά σήμερα στη Λατινική Αμερική, η οποία βρίσκεται στην 9η σεζόν. Εχω γυρίσει ήδη 142 επεισόδια. Μετά ήρθε η «Βασίλισσα του Νότου» στο Netflix και πλέον άνοιξαν όλες οι πόρτες.

G.: Αυτή τη στιγμή τι σε κάνει να νιώθεις πως τα έχεις καταφέρει;
Ντ.Α.: Οι πιο ακριβές παραγωγές στη Λατινική Αμερική με το μεγαλύτερο κοινό και τα περισσότερα βραβεία είναι το «The Lord of the Skies» και η «Βασίλισσα του Νότου». Είμαι πολύ περήφανη που συμμετέχω και στις δύο. Τώρα πια με ζητούν σε σειρές χωρίς να περάσω καν από κάστινγκ. Οταν μου το πρωτοείπε ο μάνατζέρ μου, τον ρώτησα «μα καλά, δεν πρέπει να περάσω πρώτα ακρόαση;» και μου απάντησε «όχι, σε είδαν στη “Βασίλισσα του Νότου”, ξέρουν ποια είσαι και σε θέλουν άμεσα». Οπότε αρχίζω πλέον να έχω ένα όνομα, να με γνωρίζουν, να δημιουργώ φιλίες, με λίγα λόγια νιώθω πια αλλιώς. Το πιο εντυπωσιακό είναι ότι κάνω μια δουλειά στην πόλη μου, το Μεξικό, και μετά με βλέπουν και στο τελευταίο σπίτι στην Αργεντινή, στο πιο απομακρυσμένο χωριό στην Κολομβία, παντού όπου μιλιούνται τα ισπανικά. Το κοινό είναι δισεκατομμύρια άνθρωποι. Να φανταστείς, το πιο δυνατό φαν κλαμπ μου το έχω στο Περού. Βρέθηκα στην καλύτερη αγορά του πλανήτη για τηλεόραση χωρίς να το ξέρω.

G.: Αυτό μεταφράζεται και σε απολαβές;
Ντ.Α.: Στην αρχή θέλεις τόσο πολύ να εργαστείς που σκέφτεσαι «αυτή τη δουλειά θα την έκανα ακόμα και δωρεάν». Οι πληρωμές δεν είναι αυτό που φαντάζεσαι, αλλά σιγά-σιγά χτίζεις ένα όνομα και θέτεις ένα κασέ. Αν όλα πάνε καλά, κάθε φορά το ανεβάζεις λίγο. Πέρυσι είχα μια τρομερή χρονιά, δεν σταμάτησα να δουλεύω ούτε μία μέρα, πήγαινα από πρότζεκτ σε πρότζεκτ, αυτό δηλαδή που είναι το όνειρο κάθε ηθοποιού. Στο τέλος όμως κουράστηκα υπερβολικά και αναγκάστηκα να αλλάξω τους ρυθμούς μου.

G.: Μετά από όλα αυτά τι απομένει;
Ντ.Α.: Το επόμενό μου βήμα θέλω να είναι το Χόλιγουντ. Αυτό ήταν πάντα το όνειρό μου, οπότε πρέπει να το κυνηγήσω. Αλλά χρειάζεται να μιλάω αγγλικά σαν Αμερικάνα, οπότε τώρα κάνω μαθήματα για να τελειοποιήσω την προφορά. Θα κάνουμε πρώτα τα γυρίσματα του 9ου κύκλου του «The Lord of the Skies» μέχρι τον Ιανουάριο και μετά σκέφτομαι να ξεκλέψω έξι μήνες για να πάω να δοκιμάσω την τύχη μου. Λένε ότι το Μεξικό είναι «το τραμπολίνο του Χόλιγουντ» για τους ηθοποιούς, επειδή έρχονται αρχικά εδώ και κάνουν άλματα μέχρι να φτάσουν στο Λος Αντζελες. Ρώτησα φίλους μου που το έχουν επιχειρήσει και μου είπαν ότι είναι δύσκολα τα πράγματα εκεί και πρέπει να έχεις βγάλει λεφτά από το Μεξικό για να συντηρηθείς τα πρώτα χρόνια. Οπότε σκέφτομαι να κρατήσω το σπίτι που έχω αγοράσει εδώ ως βάση και βλέπουμε.

G.: Τι σου λείπει από την Αθήνα;
Ντ.Α.: Πριν από ένα μήνα την επισκέφτηκα, είχα έξι χρόνια να τη δω. Στο μυαλό μου την κρατάω σαν ένα μικρό γαλήνιο χωριό όπου μπορείς να περπατάς στον δρόμο χωρίς να φοβάσαι ότι θα σε κλέψουν ή θα σε βιάσουν. Εδώ κυκλοφορώ με προσοχή. Πηγαίνω μόνο στη δουλειά μου και πάντα με οδηγό. Είναι αρκετά συνηθισμένο να έχει κανείς σοφέρ, δεν γίνεται αλλιώς. Αν πρέπει να πάω σε μια εκδήλωση, συνοδεύομαι από σεκιούριτι που μου δίνει το κανάλι. Αν είμαι καλεσμένη σε φίλους, ίσως μείνω εκεί το βράδυ για να αποφύγω τη μετακίνηση στη διάρκεια της νύχτας. Ούτε έχω πάρει αυτοκίνητο γιατί μπορεί στον δρόμο να σε σταματήσουν, να σε κατεβάσουν και να σε κακοποιήσουν. Τη μέρα μπορείς να κάνεις βόλτες, αλλά μόνο στις τουριστικές περιοχές. Εχω μάθει πια εδώ και δέκα χρόνια τι πρέπει να προσέχω, οπότε νιώθω ασφαλής. Είναι η πόλη μου, εδώ είναι το σπίτι μου, την αγαπώ.

G.: Παράλληλα, έχεις και μια δεύτερη καριέρα ως life coach. Τι σε οδήγησε σε αυτό τον δρόμο;
Ντ.Α.: Πάντα οι φίλοι μου έρχονταν σε μένα όταν είχαν προβλήματα, γιατί ήξεραν ότι έχω ταλαιπωρηθεί στη ζωή μου και έχω καταφέρει να επιβιώσω. Και καθώς πάντα διάβαζα βιβλία ψυχολογίας, αυτοβελτίωσης και mentoring, θέλησα να μάθω ακόμη περισσότερα και να σπουδάσω life coaching. Πρώτα απ’ όλα, για να έχω τα εργαλεία να στηρίξω τον εαυτό μου στις δυσκολίες και ύστερα για να μαθαίνω και στους άλλους πώς μπορούν να το κάνουν. Σκέφτομαι πως, αν αύριο πεθάνω έχοντας μόνο την ιδιότητα της ηθοποιού, δεν θα έχω αφήσει τίποτα πίσω μου σε αυτό τον κόσμο. Το coaching, όμως, μου δίνει τη δυνατότητα να προσφέρω κάτι αληθινά χρήσιμο που μπορεί να κάνει τη διαφορά στη ζωή των ανθρώπων.

G.: Ποια φράση σε εκφράζει ως coach;
Ντ.Α.: «Ο κόσμος δεν είναι όπως τον βλέπεις. Είναι όπως είσαι εσύ» ◆