Παραλία Άντονι Κουίν: Η εξωτική παραλία στη Ρόδο που ερωτεύτηκε ο σταρ του Χόλιγουντ
Μια πολεμική ταινία, ένας βραχώδης όρμος 250 μέτρων και ένα όνειρο που ποτέ δεν πραγματοποιήθηκε. Αυτή είναι η ιστορία της παραλίας που μετά τα «Κανόνια του Ναβαρόνε» συνεχίζει να γράφει Ιστορία και στο σήμερα, τιμώντας το όνομα του σταρ που την έκανε διάσημη κι ας μην κατάφερε τελικά να την αποκτήσει
Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη
Γκρέγκορι Πεκ, Ντέιβιντ Νίβεν, Αντονι Κουίν, Στάνλεϊ Μπέικερ,Ειρήνη Παπά. Αυτό είναι το βασικό καστ της ταινίας «Τα κανόνια του Ναβαρόνε», μια πολεμική περιπέτεια αμερικανοβρετανικής παραγωγής βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Αλιστερ ΜακΛίν με σημείο αναφοράς τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Για τα γυρίσματα το 1960 επιλέγεται η παραλία Βαγιές στη Ρόδο, ένας μαγικός πλην βραχώδης κολπίσκος 250 μ. με καταπράσινα κρυστάλλινα νερά, εκεί όπου, σύμφωνα με το σενάριο, σε ένα νησί του Αιγαίου ονόματι Ναβαρόνε, πάνω σε έναν βράχο, οι Γερμανοί έχουν τοποθετήσει δύο κανόνια για να αποτρέπουν οποιαδήποτε ναυτική κίνηση των συμμαχικών δυνάμεων.
Στη Ρόδο υπάρχει αναβρασμός. Σταρ, δεκάδες τεχνικοί, βοηθοί και παρατρεχάμενοι κάνουν απόβαση στο νησί ενώ ο ελληνικός στρατός αναλαμβάνει ρόλο κομπάρσου. Για όσο διαρκούν τα γυρίσματα η Ρόδος ζει μεγάλες στιγμές και οι κάτοικοι βλέπουν τη ζωή τους να αλλάζει καθώς στο νησί βρέχει δολάρια. Ειδικά όσοι έχουν καθημερινές δοσοληψίες με τους Χολιγουντιανούς παραγωγούς ανταμείβονται γενναιόδωρα για τις υπηρεσίες τους, ενώ πολιτικοί και γαλαζοαίματοι επισκέπτονται το νησί και φωτογραφίζονται με τους διάσημους, με το ενσταντανέ της χαμογελαστής Φρειδερίκης δίπλα στον Αντονι Κουίν να φιγουράρει στις σελίδες όλων των εφημερίδων της εποχής. Το νησί όμως ωφελείται και αφότου τελειώνουν τα γυρίσματα της ταινίας, ο προϋπολογισμός της οποίας αγγίζει τις 6 εκατ. δρχ., ποσό ασύλληπτο για τα ελληνικά δεδομένα.
Η ταινία προβάλλεται έναν χρόνο αργότερα, διεκδικεί 7 Οσκαρ -τελικά κέρδισε μόνο για τα σπέσιαλ εφέ-, ενώ η Ρόδος αρχίζει να γίνεται παγκόσμιος προορισμός. Και κάπως έτσι αρχίζει το τουριστικό success story του Νησιού των Ιπποτών που συνεχίζεται έως σήμερα. «Ποτέ στην ιστορία της Ρόδου ένας πόλεμος δεν ωφέλησε τόσο πολύ το νησί όσο ο πόλεμος για “Τα Κανόνια του Ναβαρόνε”», έγραφαν τότε οι εφημερίδες.
Με τα πεύκα να φτάνουν μέχρι την ακτή, στεφανωμένη από βράχια, απάνεμη και με πρασινογάλαζα κρυστάλλινα νερά, είναι αδύνατο για όποιον την επισκέπτεται να μείνει ασυγκίνητος από την ομορφιά της παραλίας Βαγιές.
Ο Αντονι Κουίν, που στην ταινία σχεδόν καρμικά έχει τον ρόλο ενός Ελληνα συνταγματάρχη και μέλους της Εθνικής Αντίστασης, του Ανδρέα Σταύρου, έχει ερωτευτεί κεραυνοβόλα την παραλία.
Τόσο που κατά τη γνωριμία του με τους πολιτικούς που επισκέπτονται τη Ρόδο στη διάρκεια των γυρισμάτων προτείνει σε μέλη της κυβέρνησης του Κωνσταντίνου Καραμανλή να την αγοράσει.
Αντονι Κουίν και Γκρέγκορι Πεκ απολαμβάνουν μια παρτίδα τάβλι σε διάλειμμα των γυρισμάτων στην παραλία Βαγιές, που σήμερα ονομάζεται «Αντονι Κουίν»
Κλείσιμο
Ο γραφικός ορμίσκος είναι ό,τι πρέπει για να γίνει το ησυχαστήριο του γοητευτικού Μεξικανού που σκέφτεται να δημιουργήσει ένα διεθνές κέντρο για ανθρώπους του κινηματογράφου ή τουλάχιστον αυτό λέει στην κυβέρνηση προκειμένου η πρότασή του να γίνει πιο πειστική. Πράγματι η κυβέρνηση, αναγνωρίζοντας τη συμβολή του στη διεθνή προβολή της χώρας, δέχεται να του παραχωρήσει την έκταση με αντίτιμο το συμβολικό ποσό των μόλις 64.000 δρχ. Μέχρι το 1968 ο Κουίν πίστευε ότι η παραλία του ανήκε, όμως τότε η κυβέρνηση ακυρώνει τα συμβόλαια καθώς η αγορά δεν είχε επικυρωθεί από τη Βουλή των Ελλήνων, όπως όριζε ο νόμος. Ο ηθοποιός, αν και δεν είχε σκοπό να το βάλει κάτω -είχε επιστρατεύσει μέχρι και τον Αλέξανδρο Λυκουρέζο για τις διεκδικήσεις του-, ήταν αδύνατο να νικήσει την ελληνική γραφειοκρατία. Ο υπουργός Οικονομικών Ιωάννης Παλαιοκρασσάς (1991) και ο υφυπουργός Πέτρος Δούκας (1992), με τους οποίους αλληλογραφούσε, παρά τις καλές προθέσεις τους, νίπτουν τας χείρας τους αφού η υπόθεση εκκρεμούσε στη Δικαιοσύνη. Ακόμα και ο τότε υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Τζέιμς Μπέικερ έγραψε στον Καραμανλή, ζητώντας του βοήθεια για να βρεθεί μια λύση. Ο Μπέικερ έλαβε απάντηση στις 4/6/1992 από τον νομικό σύμβουλο του Προέδρου της Δημοκρατίας που τον πληροφορούσε ότι ο Πρόεδρος επιθυμεί να βρεθεί μια ικανοποιητική λύση, αλλά δεν έχει την αρμοδιότητα, και η επιστολή προωθήθηκε στο υπουργείο Οικονομικών.
Οι καρέκλες με τα ονόματα των πρωταγωνιστών της ταινίας «Τα Κανόνια του Ναβαρόνε». Στο χρυσό καστ ανήκε και η Ειρήνη Παπά
«Αγαπώ την Ελλάδα και τους νησιώτες, αλλά όχι τους πολιτικούς της», δήλωνε ο Αντονι Κουίν πικραμένος από την αντιμετώπιση του ελληνικού κράτους. Το 2001 ο σταρ που στα μάτια των Ελλήνων ταυτίστηκε με τον μυθιστορηματικό Ζορμπά του Καζαντζάκη πέθανε σε ηλικία 86 ετών και η τέφρα του σκορπίστηκε στα φαράγγια του Τσιουάουα, όπου γεννήθηκε και έζησε τα φτωχά παιδικά του χρόνια. Η παραλία στη Ρόδο δεν περιήλθε ποτέ στην κυριότητά του παρά τις μετέπειτα αξιώσεις της χήρας Κουίν για αποζημιώσεις εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ, η οποία ανέθεσε την υπόθεση στο δικηγορικό γραφείο του Αβραμόπουλου. Μπορεί το κράτος να μην τον δικαίωσε ούτε μετά θάνατον, οι Ροδίτες, όμως, τον τίμησαν δίνοντας στην παραλία το όνομά του. Σήμερα σχεδόν κανείς δεν θυμάται ότι την έλεγαν Βαγιές, όλοι όμως ξέρουν ότι ήταν ο τόπος που λάτρεψε ο ατρόμητος Μεξικάνος και την περιέβαλλε με την αίγλη του. Η παραλία «Αντονι Κουίν» δεν είναι πια ησυχαστήριο, παραμένει όμως φιλική και προσβάσιμη στους χιλιάδες επισκέπτες που την προτιμούν για την ομορφιά, την ενέργεια και τον μύθο της - κάποιοι είναι σίγουροι ότι πίσω από έναν βράχο ο Κουίν ρίχνει τα ζάρια σε μια ακόμα παρτίδα τάβλι, ένας ακόμα λόγος που λάτρευε την Ελλάδα ◆
