Ακούσαμε τον Ανδρέα Λάσο και τη Δήμητρα Τσαγκαράκη πρώτη φορά στο «Μουσικό Κουτί» της ΕΡΤ και μαγευτήκαμε - Τους συναντήσαμε και μιλήσαμε για τα ουράνια φαινόμενα, τον έρωτα και τα όνειρα
Συνέντευξη στον Λευτέρη Τρίγκα
Φωτογράφος Ζωή Πύρινη
Oι σωρείτες είναι μια κατηγορία νεφών, γνωστά ως τα σύννεφα του «καλού καιρού». Αυτά τα νέφη είναι πυκνά και λευκά, με μια αέρινη υφή. Μεταφορικά, μπορεί να αναφέρεται σε καταστάσεις αβεβαιότητας ή ασάφειας σε άλλους τομείς της ζωής, εξηγεί το λεξικό. Το νέο μουσικό ντουέτο, που απαρτίζεται από τον συνθέτη και παραγωγό Ανδρέα Λάσο και την τραγουδίστρια του σχήματος Δήμητρα Τσαγκαράκη, είχε λοιπόν μια ουράνια έμπνευση και βαφτίστηκε Sorites. «Οι σωρείτες είναι τα καλοκαιρινά λευκά σύννεφα που μοιάζουν με βαμβάκι.
Ξεκίνησα να παρατηρώ αυτά τα σύννεφα επειδή ένας αγαπημένος χαρακτήρας από μια σειρά που έβλεπα μικρός («Naruto») είχε πει την ατάκα: “Κάποιες φορές εύχομαι να ήμουν σύννεφο”», λέει ο Ανδρέας. «Επειτα άρχισα να σκέφτομαι την όλη σημασία της γαλήνης του ανθρώπινου νου και της ψυχής και κατάλαβα το βαθύ νόημα αυτής της σκέψης. Ξεκίνησα να θαυμάζω τη στάση που έχουν αυτά τα σύννεφα στη σύντομη ζωή τους. Είναι ευέλικτα αλλά και στιβαρά, μεταλλάσσονται ενώ συγχρόνως διατηρούν το σχήμα τους. Κι έτσι, σαν πράοι γίγαντες, ταξιδεύουν γαλήνια στον καλοκαιρινό ουρανό, ανέμελα και ειρηνικά».
Ρομαντική προσέγγιση, αλλά πόσο εύκολα μπορούν οι καλλιτέχνες πια να «πετούν στα σύννεφα»; «Η μουσική, όπως κάθε τέχνη, απαιτεί ειλικρίνεια, αφοσίωση και αγάπη. Οταν η μαγεία της καλλιτεχνικής έμπνευσης και πραγμάτωσης συναντά τον επαγγελματικό χώρο και τρόπο, συχνά η προσγείωση είναι απότομη. Προσωπικά, όσο περνάει ο καιρός, νιώθω την ανάγκη να διατηρώ τη μαγεία που μου προσφέρουν η μουσική και τα όνειρά μου σαν ένα πολύτιμο φυλαχτό που με προστατεύει και με καθοδηγεί», ομολογεί η Δήμητρα, ενώ ο Ανδρέας γίνεται ρεαλιστής και αναφέρει: «Ζούμε στην εποχή του TikTok και αυτό θα μπορούσε να πει κανείς πως είναι μια δυσκολία. Είναι όμως η πραγματικότητα και επιλέγω να δω το ποτήρι μισογεμάτο». Δηλαδή είναι εύκολο για έναν millennial να αφιερωθεί στο καλλιτεχνικό του έργο ολοκληρωτικά στην Ελλάδα; «Οχι, δεν είναι εύκολο. Οι οικονομικές δυσκολίες της χώρας και η έλλειψη πολιτιστικών υποδομών αποτελούν εμπόδιο στον καλλιτεχνικό χώρο», επισημαίνει ο Ανδρέας.
«Κάθε έρωτας είναι “μοιραίος”. Υπάρχει κάποιος υποσυνείδητος λόγος που δενόμαστε συναισθηματικά με συγκεκριμένα άτομα»
Αυτά τα δύο παιδιά, που είδαμε για πρώτη φορά στο «Μουσικό Κουτί» της ΕΡΤ, συστήνονται στο κοινό με το πρώτο τους single «Είναι μοιραίο», με τη φωνή της Δήμητρας να ντύνει τη μουσική και τους στίχους του Ανδρέα. Βαριά κουβέντα το «Είναι μοιραίο», πάντως. «Πολλές φορές έρχονται άνθρωποι στη ζωή μας, μαθαίνουμε μαζί, ωριμάζουμε και βοηθάμε ο ένας τον άλλον να βελτιώσει κομμάτια του εαυτού του. Κάποια στιγμή, όμως, είναι μοιραίο να κλείσει αυτός ο κύκλος και ο καθένας να ακολουθήσει τη δική του πορεία. Πιστεύουμε στη μοίρα, αλλά όχι στη μοιρολατρία. Να κάνουμε αυτό που αγαπάμε, να παλεύουμε γι’ αυτό και θα συμβεί μοιραία», λένε χαμογελώντας. Αλήθεια, πώς ερωτεύεται ο κόσμος το 2024; «Θεωρώ πως κάθε έρωτας είναι “μοιραίος”. Είμαι της άποψης ότι πάντα υπάρχει κάποιος υποσυνείδητος λόγος που δενόμαστε συναισθηματικά με συγκεκριμένα άτομα, ο οποίος έχει να κάνει με τη δική μας ψυχοσύνθεση. Μεγάλο μέρος αυτής της εμπειρίας είναι προκαθορισμένο και “μοιραίο” κατά κάποιον τρόπο. Ο κόσμος ερωτεύεται όπως πάντα, δεν ξέρω κατά πόσο αλλάζει αυτό. Αν κάτι έχει αλλάξει, αυτό είναι ότι όλο και περισσότερος κόσμος χρησιμοποιεί το Ιντερνετ για να γνωρίσει και να έρθει σε επαφή με άλλα άτομα», πιστεύει ο Ανδρέας.
Οι μελωδίες τους είναι αποτέλεσμα του συνδυασμού της ηλεκτρονικής μουσικής με την ποπ, με έντονες επιρροές και από την ελληνική παραδοσιακή. Οι δυο τους ποια μοίρα υπάκουσαν και αποφάσισαν να δημιουργήσουν αυτό το ντουέτο, το τραγούδι, τη μουσική γενικότερα; Ο Ανδρέας εξηγεί πως «πάντα λάτρευα να γράφω μουσική. Τα τελευταία χρόνια ξεκίνησα να πειραματίζομαι με αυτό το μουσικό είδος και να γράφω κομμάτια. Θέλησα να τα μοιραστώ με τον κόσμο και γι’ αυτόν τον σκοπό δημιούργησα τους Sorites». Λίγο προτού φύγω από το στούντιο όπου σκαρώνουν το πρώτο τους άλμπουμ, νιώθω ευτυχής που γνώρισα αυτά τα δύο φωτεινά και ταλαντούχα παιδιά που είναι ό,τι πιο φρέσκο έχει να δείξει η ελληνική δισκογραφία. «Σκέφτομαι πως ένα από τα πιο μεγάλα μου όνειρα είναι να ονειρεύομαι για πάντα. Να πλησιάζω τα όνειρά μου κι αυτά να μεγαλώνουν και να πληθαίνουν. Και μαζί με αυτά κι εγώ», λέει η Δήμητρα.
Η μέρα έξω είναι ζεστή και ηλιόλουστη. Ο αττικός ουρανός είναι πεντακάθαρος κι εγώ χαμογελώ καθώς μου περνάει από το μυαλό ότι οι Sorites, που μόλις γνώρισα, πετούν στα ουράνια, αλλά δεν αιθεροβατούν ◆
