H μούσα του σχεδιαστή Ρούντι Γκέρνραϊχ κατάφερε να μετουσιώσει το προσωπικό της στυλ σε μια εποχή και ένα κίνημα - Έφυγε από τη ζωή τον Αύγουστο, αφήνοντας πίσω της έναν θησαυρό από εικόνες και αναμνήσεις που εμπνέουν δημιουργούς και λάτρεις της μόδας μέχρι σήμερα
Η Πέγκι Μόφιτ δεν ήταν απλώς ένα μοντέλο. Ηταν ένα κινούμενο έργο τέχνης, ένα fashion icon που όρισε τη δεκαετία των 60s με το μοναδικό της στυλ και την απαράμιλλη παρουσία της. Γεννημένη στο Λος Αντζελες το 1940, μεγάλωσε μέσα στον μαγικό κόσμο του κινηματογράφου και της μόδας, με την τέχνη και την έκφραση να διαδραματίζουν κεντρικό ρόλο στη ζωή της από νεαρή ηλικία.
Σόου για την καλοκαιρινή συλλογή του Ρούντι Γκέρνραϊχ (1968)
Καθώς οι δεκαετίες του ’50 και του ’60 έφερναν ανατροπές και κοινωνικές αλλαγές, η Μόφιτ άκουσε το κάλεσμά της και βρέθηκε στο επίκεντρο μιας επανάστασης στη μόδα. Η ίδια ήθελε αρχικά να γίνει ηθοποιός. Τη δεκαετία του ’50 σπούδασε Υποκριτική στο Neighborhood Playhouse School της Νέας Υόρκης με δασκάλους όπως ο σκηνοθέτης Σίντνεϊ Πόλακ και η χορογράφος Μάρθα Γκράχαμ και με συμμαθητές τον Ρόμπερτ Ντιβάλ και τη Σουζάν Πλεσέτ.
Στο «Queen Elizabeth», 1965
Ηταν η περίοδος όπου η μόδα απέβαλε τα δεσμά της συντηρητικότητας, ανατρέποντας τα δεδομένα. Η Μόφιτ έπαιξε καθοριστικό ρόλο σε αυτή την αλλαγή, μεταμορφώνοντας το προσωπικό της ύφος σε πολιτιστικό φαινόμενο. Η πιο καθοριστική στιγμή της καριέρας της ήρθε όταν συνάντησε τον Ρούντι Γκέρνραϊχ, τον Αμερικανό σχεδιαστή που είχε στόχο να σπάσει όλα τα ταμπού της εποχής. Η συνεργασία τους δεν ήταν απλώς επαγγελματική· ήταν μια πραγματική πνευματική συνάντηση, μια έκρηξη δημιουργικότητας που άλλαξε τη μόδα για πάντα.
Στο ίδιο σόου, με τον μεγάλο σχεδιαστή παρατηρητή
Ο Γκέρνραϊχ, με την πρωτοποριακή του προσέγγιση, είδε στο γατίσιο βλέμμα της Μόφιτ το ιδανικό μοντέλο για να εκφράσει τις πιο ριζοσπαστικές ιδέες του. Το πιο εμβληματικό αποτέλεσμα αυτής της συνεργασίας ήταν το μονοκίνι, το τολμηρό μαγιό που άφηνε το στήθος ακάλυπτο και προκάλεσε παγκόσμια αίσθηση το 1964.
Η Αμερικανίδα με το χαρακτηριστικό κοντό γεωμετρικό κούρεμα και το μακιγιάζ που τόνιζε τα μεγάλα εκφραστικά μάτια της κατάφερε να μετουσιώσει αυτό το κομμάτι υφάσματος σε μια πολιτική δήλωση και ένα σύμβολο απελευθέρωσης.
Με την Κατρίν Ντενέβ (2006)
Στο καθιερωμένο ετήσιο πάρτυ του Ελτον Τζον για την καταπολέμηση του AIDS (2010)
Οπως είχε αποκαλύψει η ίδια σε συνέντευξή της το 2001, χρειάστηκε μόλις δύο μήνες για να κατανοήσει το όραμα του Γκέρνραϊχ για την ελευθερία και τη θηλυκότητα,και όταν τελικά πόζαρε για τη φωτογραφία, το έκανε υπό όρους που η ίδια είχε θέσει: θα το έκανε μόνο με τον σύζυγό της πίσω από τον φακό και θα αποφάσιζε η ίδια πού θα δημοσιευόταν η φωτογραφία: «Οχι στο “Playboy”. Οχι στο “Esquire”. Δεν ήθελα να με εκμεταλλευτούν».
Οταν η φωτογραφία τελικά κυκλοφόρησε, δημιούργησε ένα κύμα αλλαγής στην κοινωνία, φτάνοντας μέχρι την καταδίκη της από το Βατικανό και την απαγόρευσή της σε διάφορες χώρες, ανάμεσά τους η Δανία και η Ελλάδα. Αλλά η φοβερή και τρομερή fashion editor Νταϊάνα Βρίλαντ ζήτησε να δει το μαγιό πάνω στην Πέγκι Μόφιτ, αυτοπροσώπως.
Με τον Ιβ Σεν Λοράν στο «Factory» του Αντι Γουόρχολ (1968)
Η αισθητική της αντισυμβατικής Αμερικανίδας ήταν αδιαχώριστη από την τέχνη. Ο σύζυγός της, ο φωτογράφος Γουίλιαμ Κλάξτον, αποτύπωσε τη μαγεία της σε χιλιάδες εικόνες που έμειναν στην Ιστορία ως κορυφαία υποδείγματα της μόδας των 60s. Μέσα από τον φακό του εκείνη μεταμορφωνόταν σε μια φιγούρα ονειρική, συνδυάζοντας την αυστηρότητα του λευκού και του μαύρου με την παιχνιδιάρικη διάθεση του σουρεαλισμού της εποχής.
Σε πάρτυ του περιοδικού «W» με το απολύτως προσωπικό της στυλ (2004)
Με τον Βιντάλ Σασούν (2011)
Το στυλ της δεν περιοριζόταν στα ρούχα που φορούσε, ήταν μια ολόκληρη φιλοσοφία ζωής. Στη διάρκεια της καριέρας της, η Μόφιτ συνεργάστηκε με μερικούς από τους πιο σημαντικούς δημιουργούς εκείνων των χρόνων αλλά και του 20ού αιώνα γενικότερα, όπως οι Σαλβαδόρ Νταλί, Μαν Ραίη κ.ά., επιβεβαιώνοντας πως η μόδα μπορεί να είναι τέχνη και η τέχνη μόδα.
Ο Ρούντι Γκέρνραϊχ και η λατρεμένη του μούσα (1968)
Στα 83 της χρόνια, η γυναίκα που έζησε με τους δικούς της όρους, απορρίπτοντας τις συμβάσεις και αναζητώντας πάντα το νέο και το διαφορετικό, μπορεί να έφυγε από τη ζωή, αλλά το έργο της θα ζει μέσα από τις εικόνες και τις μνήμες που άφησε πίσω της. Το όνομά της θα συνδέεται για πάντα με μία από τις πιο εμπνευσμένες και επαναστατικές εποχές της μόδας. Η Πέγκι Μόφιτ ήταν πάνω απ’ όλα ένα σύμβολο της αστείρευτης δύναμης της μόδας να αλλάζει τον κόσμο.