Δέσποινα Μοιραράκη: Η βασίλισσα των χαλιών

Βραβευμένη, πολυταξιδεμένη και λαοφιλής, θεωρείται η απόλυτη σταρ στο είδος της. Μια γυναίκα που έχει ντύσει με τα χαλιά της από επιχειρηματικά σπίτια μέχρι πρωθυπουργικά γραφεία, η Δέσποινα Μοιραράκη δεν χρειάζεται συστάσεις. Η δουλειά της -και τα χαλιά της- μιλούν από μόνα τους. Οπως κάθε χρόνο, το ραντεβού δίνεται στο ξενοδοχείο «Hilton» όπου από τις 30 Νοεμβρίου μέχρι τις 12 Δεκεμβρίου θα παρουσιάσει για πρώτη φορά στο ελληνικό κοινό τα νέα σχέδια σε κλασικά και μοντέρνα χειροποίητα χαλιά που έχει συγκεντρώσει η ίδια από όλες τις χώρες της Ανατολής.

«Μέχρι πρότινος ο κόσμος αγαπούσε και προτιμούσε το κλασικό χειροποίητο χαλί με τα έντονα χρώματα και τα περίτεχνα σχέδια. Με την οικονομική κρίση που όλα -ακόμη και η ζωή μας- έχουν απλοποιηθεί, υπάρχει η τάση του μοντέρνου χειροποίητου χαλιού όπου τα κλασικά σχέδια πραγματοποιούνται αφαιρετικά με δύο, το πολύ τρία, χρώματα. Η επιχείρηση Μοιραράκη εδώ και χρόνια έχει εξειδικευτεί στην παραγωγή του μοντέρνου χειροποίητου χαλιού, γι’ αυτό και έχω βραβευτεί παγκοσμίως δύο συνεχόμενες χρονιές», αναφέρει η Δέσποινα Μοιραράκη, η αδιαμφισβήτητη βασίλισσα του χαλιού, η οποία δεν περιορίζεται πλέον στην πώληση χαλιών, αλλά τα σχεδιάζει και τα βγάζει στην παραγωγή στη μακρινή Ινδία. «Να, δες αυτό το χαλί στο σαλόνι μου. Το σχεδίασα η ίδια. Ο πελάτης μας μπορεί πια να φέρει τον αρχιτέκτονα ή τον διακοσμητή του και να του φτιάξουμε custom made το δικό του χειροποίητο χαλί, δημιουργώντας εκείνο που ταιριάζει απόλυτα στον χώρο του. Ολο αυτό αποτελεί τη νέα τάση», διευκρινίζει.

Τα πάντα εξελίσσονται και το χαλί δεν αποτελεί εξαίρεση. Η Δέσποινα Μοιραράκη αποτελεί εδώ και χρόνια τη μετρ του είδους. «Με την Ινδία όπου και φτιάχνονται τα μοντέρνα χειροποίητα χαλιά υπάρχει μια σχέση χρόνων. Πρωτοπήγα πριν από δεκαπέντε χρόνια και όταν είδα πώς δούλευαν τους αργαλειούς έμεινα άφωνη. Εχω επισκεφθεί το Ταζ Μαχάλ πέντε φορές. Αν και πριν από τρία χρόνια πέρασα μια περιπέτεια υγείας που με κράτησε πολλές ημέρες στο νοσοκομείο, δεν το βάζω κάτω καθώς στην Ινδία φτιάχνονται υπέροχα χαλιά».

Η έκθεση που πραγματοποιεί ο οίκος Μοιραράκη στο «Hilton» περιλαμβάνει χαλιά όλων των ειδών με επιλεγμένα χρώματα και σχέδια που ζεσταίνουν με αισθητική κάθε χώρο δημιουργώντας ατμόσφαιρα. Χειροποίητα, περσικά, συλλεκτικά, μάλλινα, ολομέταξα χαλιά (Tabriz, Qum, Nain, Kashan), νομαδικά με ιδιαιτερότητα σχεδίων (hunting, garden, prayer) και χαλιά διαφόρων σχημάτων (ροτόντες, τετράγωνα) και μεγεθών (όπως τα oversized χαλιά), θα συναγωνιστούν σε ποιότητα και ομορφιά. Θα παρουσιαστούν, επίσης, αποκλειστικότητες μοντέρνων χαλιών και μονόχρωμων, bamboo silk, γνωστών οίκων όπως Jaipur, Saraswati και Global, ενώ οι ενδιαφερόμενοι θα μπορούν να παραγγείλουν και ειδικής κατασκευής χαλιά (custom made). Η Δέσποινα Μοιραράκη θα είναι παρούσα καθ’ όλη τη διάρκεια της έκθεσης, ώστε να κατευθύνει και να βοηθά κάθε επισκέπτη να διαλέξει το σωστό χαλί που θα ικανοποιεί πλήρως τις ανάγκες και την αισθητική του. Επιπλέον, υπάρχει η δυνατότητα επίδειξης των χαλιών στον χώρο των ενδιαφερομένων.

Πετώντας με το μαγικό χαλί της

Η Δέσποινα Μοιραράκη έχει επισκεφθεί είκοσι φορές το Ιράν, έχει κάνει τρεις φορές τον γύρο των Ηνωμένων Πολιτειών, γνωρίζει και το τελευταίο σοκάκι σε Κάιρο, Νέο Δελχί και Πακιστάν, ενώ έχει κάνει επιχειρηματικά βήματα και στα Βαλκάνια προμηθεύοντας χαλιά μέχρι και την πρώτη κυρία της Αλβανίας.

Τα τρία τέταρτα του χρόνου της βρίσκεται μέσα σε ένα αεροπλάνο. «Το πρώτο μου ταξίδι στην Περσία, το σημερινό Ιράν, το έκανα σχετικά μικρή, όταν αποφάσισα από το εμπόριο αντικών να περάσω στα χαλιά. Πήγα άγνωστη μεταξύ αγνώστων γνωρίζοντας μόνο ότι πρόκειται για μια χώρα κάθε άλλο παρά φιλική στις γυναίκες. Στο ταξίδι εκείνο, όπου κι αν πήγαινα έβρισκα κλειστές πόρτες κι έτσι επέστρεψα άπραγη. Γνωρίζοντας, κάποια χρόνια αργότερα, έναν Πέρση μεγαλέμπορο χαλιών στη Γερμανία, επέστρεψα στη χώρα με καλύτερες συνθήκες. Εμαθα να φορώ μαντίλα και τσαντόρ και να συναναστρέφομαι τους ντόπιους.

Η Περσία είναι μια χώρα μαγική που σε συγκινεί με την κουλτούρα της, τα ήθη και τα έθιμά της, το πάθος των ανθρώπων της. Τη γνωρίζω πια τόσο καλά που θα μπορούσα να κάνω ακόμη και την ξεναγό. Περσία και Ινδία είναι οι δυο αγαπημένοι μου προορισμοί», εξομολογείται κάνοντας τον ταξιδιωτικό απολογισμό της. Επισημαίνει μάλιστα ότι «υπάρχουν ταξίδια που σου αλλάζουν πλεύση ζωής. Και στα δύο αυτά κράτη μαθαίνεις να απαρνείσαι την ύλη και να δίνεις την προσοχή σου σε πιο ουσιώδη πράγματα. Οταν κυκλοφορείς επί έναν μήνα με τσαντόρ και αθλητικά παπούτσια, το lifestyle, οι οίκοι μόδας και τα ρούχα χάνουν την αξία τους. Στην Ινδία οι συνθήκες διαβίωσης είναι τόσο δύσκολες που σε κάνουν να προβληματιστείς, να αναλογιστείς ότι τίποτα στη ζωή μας δεν είναι δεδομένο. Ούτε το καθαρό νερό, ούτε το φαγητό, ούτε η υγεία».

Η Δέσποινα Μοιραράκη είναι περίεργο κράμα γυναίκας. Και δυναμική business woman, και παραδοσιακό θηλυκό, και ταλαντούχα τηλεοπτική persona. «Εχεις δίκιο, είμαι λίγο και από τα τρία», παραδέχεται χαμογελώντας την ώρα που απολαμβάνουμε έναν καφέ με θέα την Αθήνα. «Με την τηλεόραση ασχολήθηκα εντελώς τυχαία. Το 1989 με πήρε τηλέφωνο ο αείμνηστος Γιώργος Κουρής και μου πρότεινε να κάνω εκπομπή στο κανάλι του. Αρχικά είχα τις αντιρρήσεις μου γιατί δεν γνώριζα από τηλεόραση. “Να το κάνεις και θα έχεις επιτυχία”, μου είπε. “Εχεις τέτοιο ταμπεραμέντο που μπορείς να πουλήσεις μέχρι και την Ακρόπολη! ”.

Πολύ σύντομα ανακάλυψα ότι είχε δίκιο», αναφέρει. Τη ρωτώ πώς ξεκίνησε η ιστορία με τις μιμήσεις και χαμογελώντας μου απαντά: «Ο πρώτος που με διακωμώδησε ήταν ο Μαρίνος. Σατίριζε την κοπέλα που έβγαινε στην τηλεόραση και πουλούσε χαλιά. Οταν το έμαθα πήρα μια ανθοδέσμη και πήγα να τον συναντήσω στο κέντρο “Μέδουσα” όπου έκανε το νούμερο. Εκτοτε, αποκτήσαμε μια πολύ προσωπική σχέση και φυσικά γέμισε το σπίτι του στη Νέα Μάκρη με χαλιά μου. Παρόμοια είναι και η ιστορία της γνωριμίας μου με τον Τάκη Ζαχαράτο. Με ειδοποίησε ο Γιάννης Καζανίδης ότι κάποιος ηθοποιός με μιμείται και θέλησα να πάω να τον δω. Με μιμείται τόσο καλά που δεν σου κρύβω ότι το διασκεδάζω. Πριν από τρία χρόνια πήγα στο νυχτερινό κέντρο στο οποίο εμφανιζόταν και με ανέβασε πάνω για να πουλήσουμε μαζί χαλιά!»