Αλέν-Φαμπιάν Ντελόν: Ο πατέρας μου μπορεί να γίνει άγριος και κτηνώδης

Ο Αλέν-Φαμπιάν Ντελόν γεννήθηκε τις 18 Μαρτίου του 1994 και αυτή τη στιγμή αποτελεί ήδη την post-millennium εκδοχή του θρυλικού πατέρα του Αλέν Ντελόν. Οταν κάποια στιγμή κατά τη διάρκεια της συνέντευξής μας άρχισα να τον αποκαλώ σκέτο «Αλέν», σαν τον πατέρα του, δεν ενοχλήθηκε καθόλου, παρά τα έκδηλα προβλήματα που στοιχειώνουν τη σχέση τους.

Ο Αλέν-Φαμπιάν, τον οποίο πρόσφατα είδαμε στην ταινία της Εύα Ιονέσκο «Une Jeunesse Doree» («Μια χρυσή νιότη»), συμμετέχει σε άλλα τρία κινηματογραφικά projects, ενώ με τη βοήθεια ενός ψυχολόγου φίλου του έγραψε και ένα μυθιστόρημα με αυτοβιογραφικές αναφορές και τον τίτλο «De la race des seigneurs» (η ακριβής μετάφραση είναι «Από αρχοντική ράτσα») που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Stock. Ο Αλέν-Φαμπιάν, που ξεκίνησε την καριέρα του ως μοντέλο με αξιώσεις καθώς βρέθηκε στο εξώφυλλο της ιταλικής «Vogue» ενώ είναι το «πρόσωπο» του Dior, πλέον χαράζει τη δική του πορεία στον κινηματογράφο. Σε μια χειμαρρώδη αποκλειστική συνέντευξη στο ελληνικό «Gala» απαντά σε όλα δηλώνοντας τη δική του αλήθεια, ενώ δεν διστάζει να «αποκαθηλώσει» τον πατέρα του μέσα από την ερμηνεία γεγονότων και καταστάσεων από την πλευρά του.

Την πλευρά ενός γιου που ήθελε λίγο περισσότερα από τον πατέρα του αλλά ποτέ δεν τα απέκτησε. Βιώνοντας από κοντά την ταραχώδη καθημερινότητα που οδήγησε στον χωρισμό των γονιών του, ο Αλέν-Φαμπιάν ίσως έχει ένα άλλοθι για το ρήγμα με την πατρική φιγούρα μέσα του, που μέχρι στιγμής δεν έχει καταφέρει να αποκατασταθεί παρά τις προσπάθειες που κατά καιρούς έχουν γίνει. Οπως είχε δηλώσει παλαιότερα, άλλωστε, ο «άγριος και κτηνώδης» πατέρας του είχε βιαιοπραγήσει δις εναντίον της μητέρας του, σπάζοντάς της οκτώ πλευρά και τη μύτη της - κι αυτό σίγουρα δεν είναι κάτι που ξεχνιέται εύκολα. Δεν ξεχνιούνται, επίσης, και οι αποκαλύψεις του μεγαλύτερου γιου του, Αντονι, στο Instagram, ότι όταν ήταν μικρός ο πατέρας του τον είχε κλειδώσει σε ένα κλουβί με σκύλους «για να γίνει πιο σκληρός». Ωστόσο, μετά τον σάλο που ξέσπασε για την τιμητική διάκρισή του 82χρονου Ντελόν στο Φεστιβάλ των Καννών, με εκπροσώπους του κινήματος #metoo να λένε πως η απόφαση να του δοθεί Χρυσός Φοίνικας «προκαλεί αηδία», ο Αλέν-Φαμπιάν δεν θέλησε να πάρει θέση ούτε να προσθέσει κάτι σε όσα έχει ήδη πει.

gALA.: Στο μυθιστόρημα αναφέρεις ότι ο πατέρας σου κάποια στιγμή σου είπε «κι εσύ θα γίνεις ένας μύθος». Ωστόσο, όντως πίστευε σε σένα. Και είσαι ο μόνος από τα παιδιά του στο οποίο πίστευε τόσο. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι πλέον δικαιώνεται αφού η πρόβλεψή του για σένα αρχίζει να εκπληρώνεται;

αλεν-φαμπιαν ντελον: Εννοείς στην πραγματική ζωή ή σαν χαρακτήρας του βιβλίου μου; Αν εννοείς στην πραγματική ζωή, ναι, αρχίζω να το ζω αυτό. Εχω ήδη συμμετάσχει σε δύο ταινίες και έχω γράψει ένα βιβλίο που έχει κάνει πολύ ντόρο στη Γαλλία.

g.: Ελπίζω να σε δούμε μια μέρα να ξεπερνάς τον πατέρα σου...

A.Φ.Ν.: Α, κι εγώ το ελπίζω. Μερικές φορές φτάνω να το πιστεύω κιόλας - στα πιο τρελά μου όνειρα. Αλλά δεν τολμώ να φανταστώ ότι θα ξεπεράσω την καριέρα που είχε κάνει αυτός. Είναι ένα ιερό τέρας του κινηματογράφου. Ναι, έχω το όνειρο να τον ξεπεράσω, αλλά προς το παρόν παραμένει μια φαντασίωση. Δεν είμαι ακόμα αρκετά υπερήφανος όπως αυτός για τα κατορθώματα μου, καταλαβαίνεις...
g.: Θέλει όμως σίγουρα κουράγιο για να αναμετρηθείς με έναν μύθο όπως είναι ο πατέρας σου. Και φαίνεται πως το διαθέτεις.

A.Φ.Ν.: Σ’ ευχαριστώ, αλλά δεν υπήρχε επιλογή. Ακολουθώ την καρδιά και τα θέλω μου. Αν καταφέρω στην πορεία που έχω επιλέξει για μένα να τον ξεπεράσω ακόμα καλύτερα, αλλά δεν είναι αυτό ο στόχος μου.
g.: Ποιος είναι ο στόχος σου;

A.Φ.Ν.: Να συνεχίσω να παίζω σε ταινίες. Συμμετέχω ήδη σε τρία projects μεγάλου μήκους. Το πρώτο θα βγει το 2020, λέγεται «River Bank» και γυρίστηκε στη Γαλλική Γουιάνα μέσα στη ζούγκλα. Είναι ένα ψυχολογικό θρίλερ του σκηνοθέτη Ετιέν Φορ και ανυπομονώ να το δω στις αίθουσες. Για το δεύτερο τα γυρίσματα θα ξεκινήσουν τον Αύγουστο, ενώ το τρίτο ξεκινάει τον Οκτώβριο. Οι ρυθμοί επιταχύνονται, και αυτό είναι υπέροχο γιατί τα όνειρά μου γίνονται πραγματικότητα. Στα πλάνα μου είναι επίσης να γράψω ένα δεύτερο βιβλίο αφού δώσω λίγο «ζωτικό χρόνο» σε αυτό που έχω ήδη γράψει. Το όνειρό μου είναι να λάμψω μέσα από τη δουλειά μου και να κερδίσω ένα Σεζάρ.

g.: Πολύ συχνά τα παιδιά μύθων του κινηματογράφου ή της μουσικής σκηνής μένουν δέσμια του ονόματός τους, ανίκανα να αυτοπροσδιοριστούν. Η πορεία σου αποδεικνύει ότι στην περίπτωσή σου κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Στο βιβλίο κάνεις κάποιες αναφορές σε ψυχανάλυση/ψυχοθεραπεία. Είχες κάποια βοήθεια ώστε να βγεις από τη σκιά του πατέρα σου και να ακολουθήσεις το δικό σου μονοπάτι;

A.Φ.Ν.: Οχι, με εξαίρεση μια περίοδο που έβλεπα έναν ψυχολόγο, όταν ήμουν 15 ετών. Μην ξεχνάς, όμως, ότι το βιβλίο είναι ένα μυθιστόρημα. Δεν είναι η πραγματική μου ιστορία. Ωστόσο, το συνέγραψα με έναν νέο ψυχολόγο που είναι φίλος μου. Οπότε, κάναμε μαζί ψυχανάλυση για να μπορέσουμε να το γράψουμε. Αυτή η διαδικασία μου έκανε απίστευτα καλό. Το αντιμετωπίσαμε λίγο σαν την ταινία «Συνέντευξη με έναν βρικόλακα».

Δύο άγνωστοι που συναντιούνται και αρχίζει ο καθένας τα δικά του flashbacks. Αυτή η ταινία είναι που μας οδήγησε ουσιαστικά στη δημιουργία του βιβλίου.


g.: Ο πατέρας σου πολέμησε στο Βιετνάμ (τότε Ινδοκίνα). Ποιες είναι οι δικές σου μάχες;

A.Φ.Ν.: Η μόνη μου έγνοια είναι να είμαι ευτυχισμένος. Παρά τις δυσκολίες που παραμένουν ίδιες για όλους. Η ευτυχία για μένα βρίσκεται στον έρωτα, στην επιτυχία, στο βλέμμα των άλλων, σε αυτού του είδους τα πράγματα. Και κυρίως στις σχέσεις με την οικογένεια. Οσον αφορά στο τελευταίο, θα ήθελα να τους αποδείξω ότι αξίζω και ότι μπορώ να τα καταφέρω μόνος μου.
g.: Ποια άτομα θεωρείς οικογένειά σου;

A.Φ.Ν.: Την κοπέλα μου, Καπουσίν Ανάβ, και μετά την πραγματική μου οικογένεια. Τη μητέρα μου, που είναι η καλύτερή μου φίλη, τον πατέρα μου, τον αδελφό και την αδελφή μου. Μολαταύτα, ο καλύτερός μου φίλος είναι πιο πολύ «οικογένεια» για μένα από τον πατέρα μου.

g.: Οντας ο γιος ενός πραγματικού ινδάλματος, έζησες τη ζωή και τη σχέση του με τον Τύπο από τα παιδικά σου χρόνια. Ποιο είναι το κόστος τού να είσαι διάσημος, του να ανήκεις περισσότερο στο κοινό παρά στον εαυτό σου;

A.Φ.Ν.: Το κόστος είναι το ότι στερείσαι την προσωπική σου ζωή, λεπτομέρειες της οποίας θέλει να γνωρίζει όλος ο κόσμος. Το ότι σου δίνεται όμως η ευκαιρία να συναναστρέφεσαι ξεχωριστούς ανθρώπους είναι καταπληκτικό. Να μπορείς να είσαι ένας ρόλος ακόμα κι αν δεν είναι πραγματικός. Να μπορείς να υποδύεσαι άλλους ως ηθοποιός. Επομένως το τίμημα είναι μικρό σε σχέση με αυτό που αποκομίζεις. Τώρα, το αν αξίζει κάποιος να γίνει σταρ έχει να κάνει με τα ιδιαίτερα γνωρίσματα της περίπτωσής του. Υπάρχουν άνθρωποι που αναγνωρίζονται μετά θάνατον ύστερα από προσπάθειες μιας ολόκληρης ζωής.

g.: Στο βιβλίο περιγράφεις τον πατέρα σου σαν έναν βασιλιά που καταλήγει να συντρίβει τους αυλικούς του και, όπως μου διευκρίνισες, αυτή η μεταφορά ανταποκρίνεται και στην πραγματική ζωή. Γιατί;

A.Φ.Ν.: Γιατί στην πραγματικότητα ο πατέρας μου μπορεί να είναι λίγο άγριος, λίγο κτηνώδης όταν δεν πάνε τα πράγματα όπως τα θέλει. Μεταφορικά, είναι σαν έναν βασιλιά με τους αυλικούς του. Και ο ίδιος βλέπει τον εαυτό του έτσι. Αν δεν πάνε όλα προς την κατεύθυνση που ο ίδιος επιθυμεί, η αντίδρασή του υπερβαίνει τα εσκαμμένα.

g.: Είναι ευχαριστημένος τώρα που σε βλέπει να αποκτάς υπόσταση στον χώρο του κινηματογράφου;

A.Φ.Ν.: Πιστεύω πως, κατά βάθος, ναι. Αλλά δεν θα μου το πει. Γιατί έχει πρόβλημα με το να βλέπει στον άλλο τον εαυτό του. Αυτό τον ενοχλεί. Με την αδελφή μου δεν έχει αυτό θέμα γιατί είναι γυναίκα. Τη βλέπει αλλά δεν αναγνωρίζει τον εαυτό του. Σε εμένα και τον Αντονι βλέπει τον εαυτό του νέο. Και αυτό τον εκνευρίζει. Καθώς έχει πλέον γεράσει αυτό δεν του φέρνει ευχάριστες αναμνήσεις. Αλλά μας παρακολουθεί. Κάθε φορά που κάποιος από μας δίνει μια τηλεοπτική συνέντευξη παίρνει τηλέφωνο τους οικογενειακούς φίλους και τα αδέλφια μας λέγοντας: «Κοιτάξτε, είναι ο αδελφός σας στην τηλεόραση».

g.: Αισθάνεσαι ότι το κοινό σού έκλεψε τον πατέρα;

A.Φ.Ν.: Οχι, δεν είναι το κοινό. Είναι λυπηρό και περίεργο αυτό που θα πω. Είναι το ίδιο του το όνομα, ο Αλέν Ντελόν, που μου έκλεψε τον πατέρα. Αυτός ο χαρακτήρας, ο ρόλος του Αλέν Ντελόν μου στέρησε τον πατέρα. Μπορεί να είναι ο πατέρας μου. Μπορεί να είναι και ο Αλέν Ντελόν. Ο Αλέν Ντελόν δεν είναι ο πατέρας μου. Σαν να υποδύεται τον ρόλο του Αλέν Ντελόν μια ζωή ο πατέρας μου.

g.: Πώς αισθάνεσαι που θα τον δεις ως τιμώμενο πρόσωπο στο Φεστιβάλ των Καννών;

A.Φ.Ν.: Είμαι πολύ χαρούμενος γι’ αυτόν, είναι υπέροχο το βραβείο που θα δεχτεί. Είναι, νομίζω, η κατάλληλη στιγμή για να γίνει αυτό.

g.: Μετά τον χωρισμό από τη μητέρα σου (την Ολλανδή Ροζαλί βαν Μπρέμεν), το 2002, ο πατέρας σου δεν ξαναπαντρεύτηκε. Πώς αξιολογείς τη «θυσία» του αυτή;

A.Φ.Ν.: Μα δεν παντρεύτηκε ούτε τη μητέρα μου. Εζησαν μαζί δεκαέξι χρόνια και χώρισαν ύστερα από επιθυμία της μητέρας μου όταν ετοιμάζονταν να παντρευτούν. Δεν ήταν μια θυσία, ήταν μια ωραία πράξη εκ μέρους του. Εβλεπε βέβαια μετά κι άλλες γυναίκες, αλλά δεν το έκανε ποτέ μπροστά μας.

g.: Πώς θα χαρακτήριζες τη σχέση σου με την αδελφή σου;

A.Φ.Ν.: Καλή. Δεν θα την έλεγα όμως και παθιασμένη αγάπη. Είναι η αγαπημένη και προστατευόμενη του πατέρα μου. Και με αυτόν τον ρόλο παίρνει τις αποστάσεις της από εμένα και τον αδελφό μου. Βλεπόμαστε τα Χριστούγεννα. Δεν συμβαίνει τίποτα άσχημο, αλλά δεν ζούμε και αυτά τα μεγάλα οικογενειακά τραπέζια. Τα γενέθλια τα γιορτάζουμε μόνοι μας. Ολοι είμαστε ζευγάρια με άλλους. Υπάρχει ένα οικογενειακό σπίτι, αλλά δεν πηγαίνουμε συχνά. Αλλωστε στον πατέρα μου αρέσει να είναι μόνος.

g.: Εχεις έρθει ποτέ στην Ελλάδα;

A.Φ.Ν.: Επισκέφθηκα την Κρήτη πριν από πολύ καιρό, όπου έκατσα έναν μήνα. Λατρεύω την Ελλάδα και θέλω να έρθω ξανά. Δεν ήξερα ότι ο Αλέν Ντελόν ήταν γνωστός στην Ελλάδα...

g.: Δεν είχατε ποτέ Ελληνες φίλους στον οικογενειακό σας κύκλο;

A.Φ.Ν.: Καταρχάς, δεν υπήρχαν φίλοι. Ο πατέρας μου μπορεί να γνωρίζει πολύ κόσμο αλλά από φίλους... δεν είχε. Για να είμαι ειλικρινής μαζί σου, ανακάλυψα ότι έχω έναν θείο πριν από τρεις εβδομάδες. Ο κύριος αυτός είναι 60 ετών και είναι ο αδελφός του πατέρα μου. Δεν ήξερα καν ότι υπήρχε! Φίλοι στα παιδικά μας χρόνια δεν υπήρχαν.

g.: Ισχύει ότι κανόνισες την πρώτη συνάντηση με την κοπέλα σου μέσω μηνυμάτων στο Facebook;

A.Φ.Ν.: Αυτό που συνέβη πραγματικά ήταν ότι είχα ένα ατύχημα με τη μοτοσικλέτα. Με σταμάτησε η Αστυνομία γιατί είχα πιει λίγο παραπάνω... (γέλια)

g.: Αλκοόλ ή ναρκωτικά;

A.Φ.Ν.: Αλκοόλ! Μετά κάλυψαν το συμβάν στην τηλεόραση και έπαιξε στην εκπομπή όπου δουλεύει ως χρονογράφος στο κανάλι C8. Με είδε, μίλησε για μένα και κανονίσαμε να συναντηθούμε. Ετσι έγινε..: Τελικά, ο έρωτας είναι θέμα... αρχιτεκτονικής ή χημείας;

A.Φ.Ν.: Είναι θέμα χημείας.

g.: Εχεις αναφέρει σε συνέντευξή σου στο γαλλικό «Gala» ότι βρήκες την εσωτερική γαλήνη χάρη στην Καπουσίν. Είναι απαραίτητη η βοήθεια κάποιου άλλου για να ανακτήσουμε την ηρεμία μέσα μας;

A.Φ.Ν.: Η ειρήνη με τον εαυτό μας είναι μια μοναχική διαδικασία. Τη βρίσκουμε μόνοι μας. Η παρουσία του συντρόφου μπορεί όμως να πυροδοτήσει αυτή τη διαδικασία. Οι άνθρωποι που μας περιβάλλουν μας βοηθούν να γίνουμε καλύτεροι. Αλλά την εσωτερική γαλήνη τη βρίσκουμε μόνοι μας, μιλώντας με τους άλλους και μαθαίνοντας από τα λάθη μας.

g.: Πώς θα περιέγραφες τον ιδανικό σύγχρονο άνδρα; Ποια είναι η εξέλιξή του από την εποχή του πατέρα σου;

A.Φ.Ν.: Τι ερώτηση! Ο άνδρας τού σήμερα πρέπει να είναι πιο ευαίσθητος. Δεν χρειάζεται να φοβάται να δείξει την ευαισθησία του. Πρέπει να είναι σκληρός αλλά και θετικός. Οφείλει να είναι πολύ πιο ανεκτικός και να δείχνει την αγάπη προς τα παιδιά του. Να την καταλαβαίνουν κι αυτά. Να έχει μια ελάχιστη δόση θηλυκότητας 

Η απάντηση στις κατηγορίες

Το γαλλικό «Gala» συνάντησε τον Αλέν Ντελόν στο διαμέρισμά του στο Παρίσι λίγες μέρες πριν από τη βράβευσή του με τιμητικό Χρυσό Φοίνικα στις Κάννες. Σε μια εξομολογητική συνέντευξη, δήλωσε ότι νιώθει ευτυχής που θα παραλάβει το βραβείο έχοντας στο πλευρό του την κόρη του Ανούσκα. Παραδέχεται ότι έμαθε να αγαπά τη μοναξιά σε μικρή ηλικία, όταν χώρισαν οι γονείς του.

Πιστεύει ότι τα λεγόμενα του γιου του Αντονι για τη σκληρή διαπαιδαγώγηση που έλαβε από τον ίδιο είναι υπερβολικά. «Νιώθω ότι ήμουν καλός πατέρας. Αυστηρός σίγουρα, αλλά σωστός. Δεν ήταν πάντα εύκολο να είσαι “ο γιος του Αλέν Ντελόν”. Ξέρετε τι λέω συχνά και στον γιο μου Αλέν-Φαμπιάν; “Αν ήξερα ότι θα ήσουν τόσο δυστυχισμένος, θα παρέμενα κρεοπώλης”.

Και μου αρέσει και με στεναχωρεί που μου μοιάζει τόσο εμφανισιακά ο Αλέν-Φαμπιάν επειδή θα είναι δύσκολο γι αυτόν ως γιος του Ντελόν να πετύχει στο σινεμά. Είναι πολύ αργά πλέον να ονειρεύομαι να δημιουργήσω μια οικογένεια ενωμένη». Φυσικά, καταλήγει λέγοντας ότι αγαπά τις γυναίκες - τους χρωστά τα πάντα, καθώς του έδωσαν τα πάντα, του έφτιαξαν την καριέρα. Ως εκτελεστή της διαθήκης του θα ορίσει τη μονάκριβη κόρη του, την αγάπη του, την έμπιστή του. «Τα πάντα θα διευθετηθούν πριν από τον θάνατό μου.

Αν δεν το κάνω, θα ξεσπάσει πόλεμος ανάμεσά τους. Είμαι ευτυχισμένος που ζω ακόμη γιατί αγαπώ πολύ τα παιδιά μου. Σήμερα, το μόνο που μου λείπει είναι
ότι δεν μπορώ να δω τους γονείς μου.

Τους σκέφτομαι συχνά».

Δείτε βίντεο: Αλέν-Φαμπιάν Ντελόν: Ο πατέρας μου μπορεί να γίνει άγριος και κτηνώδης