The Ritz: Πωλείται το «διαμάντι» της Βρετανίας

Το όνομά του είναι συνώνυμο της πολυτέλειας. Επιβλητικό, διαχρονικό και μεγαλοπρεπές το ξενοδοχείο «Ritz» στο Λονδίνο βγαίνει προς πώληση, όπως όλα δείχνουν. Οι ιδιοκτήτες του από το 1999, οι δίδυμοι Ντέιβιντ και Φρέντερικ Μπάρκλεϊ -ιδιοκτήτες και της εφημερίδας «Daily Telegraph»- έχουν δεχθεί ήδη απίστευτα δελεαστικές προσφορές, ενώ πριν από λίγους μήνες διευθυντικά στελέχη του ξενοδοχείου δήλωναν ότι η αξία του ανέρχεται σε 888,7 εκατ. ευρώ, καθώς βρίσκεται κοντά στο παλάτι του Μπάκιγχαμ. Μόνο το 2018 το λειτουργικό κέρδος έφτασε τα 16,6 εκατ. ευρώ.

Το «Ritz» άνοιξε πρώτη φορά τις πόρτες του στο Λονδίνο στις 24 Μαΐου του 1906 από τον Ελβετό ξενοδόχο Σεζάρ Ριτζ, έξι χρόνια μετά τα εγκαίνια του ομώνυμου ξενοδοχείου στο Παρίσι. Ο Ριτζ είναι ο άνθρωπος που έφερε επανάσταση στη βιομηχανία της φιλοξενίας και θεωρήθηκε «ο βασιλιάς των ξενοδόχων και ξενοδόχος των βασιλιάδων». Με ταπεινή καταγωγή, ήταν ένα από τα 13 παιδιά μιας οικογένειας χωρικών από την Ελβετία, άρχισε να εργάζεται ως σομελιέ στα 15 του, αλλά σύντομα απολύθηκε, με το αφεντικό να του λέει: «Δεν θα καταφέρεις ποτέ τίποτα στις ξενοδοχειακές επιχειρήσεις. Δεν έχεις αυτό το ξεχωριστό που χρειάζεται». Ο Ριτζ πείσμωσε και εργάστηκε ως σερβιτόρος σε ξενοδοχείο στο Παρίσι και σύντομα έγινε διευθυντής στο «Grand Hotel National» στη Λουκέρνη και παράλληλα στο «Grand Hotel» στο Μονακό. Είχε το χάρισμα να γοητεύει τους πλέον εύπορους και απαιτητικούς πελάτες και ήταν αυτός που λάνσαρε το σλόγκαν «Ο πελάτης έχει πάντα δίκιο». Η φιλοσοφία του ήταν απλή: «Να βλέπεις χωρίς να κοιτάς. Να ακούς χωρίς να στήνεις αυτί. Να είσαι περιποιητικός χωρίς να είσαι δουλοπρεπής». Κάπως έτσι έφτασε στο τέλος του 19ου αιώνα να έχει τα δικά του ξενοδοχεία σε Ρώμη, Φρανκφούρτη και Μόντε Κάρλο και να γνωριστεί με τον εκατομμυριούχο Αλφρεντ Μπέιτ, τον πλουσιότερο άντρα της εποχής του με τον οποίο δημιούργησαν το «Hotel Ritz» στο Παρίσι, αγαπημένο στέκι του Μαρσέλ Προυστ, του Ερνεστ Χέμινγουεϊ και της Κοκό Σανέλ, η οποία χρησιμοποιούσε μία από τις σουίτες του ως μόνιμη κατοικία. Ο Σεζάρ Ριτζ ήθελε το ξενοδοχείο του να γίνει το σημείο όπου θα πήγαινε κάποιος για να δει αλλά και για να τον δουν, ένα μέρος που θα συνδύαζε την πολυτέλεια με τη φιλοξενία, ενώ η διαμονή θα ήταν φροντισμένη μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια.

Τα πρώτα χρόνια λειτουργίας του ήταν δύσκολα και το «Ritz» δεν ήταν κερδοφόρο, με αποτέλεσμα να αλλάζει συνεχώς διευθυντές και προσωπικό. Στα τέλη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου έγινε hot spot της παγκόσμιας ελίτ. Ο Αγά Χαν ήταν ένας από τους διάσημους πελάτες του. Ο Ουίνστον Τσόρτσιλ γευμάτιζε στο εστιατόριό του, ενώ εκεί συναντήθηκε και με τον στρατηγό και μετέπειτα πρόεδρο των ΗΠΑ Ντουάιτ Αϊζενχάουερ, αλλά και τον στρατηγό Σαρλ Ντε Γκολ, για να συζητήσει για τις επιχειρήσεις των στρατευμάτων κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Ο μεγιστάνας Πολ Γκετί έμενε στο «Ritz» κάθε φορά που βρισκόταν στην αγγλική πρωτεύουσα. Η διάσημη μπαλαρίνα Αννα Πάβλοβα χόρεψε στο ξενοδοχείο το 1912 και ο Τσάρλι Τσάπλιν χρειάστηκε 40 αστυνομικούς για να τον προστατέψουν από το πλήθος θαυμαστών που πληροφορήθηκαν ότι μένει σε σουίτα του. Ο Νόελ Κάουαρντ έγραψε πολλά από τα τραγούδια και τα θεατρικά του έργα εκεί. Η Τζάκι Ωνάση περιέγραφε τη διαμονή στο μυθικό ξενοδοχείο ως «διανυκτέρευση στον παράδεισο», ενώ η λαίδη Νταϊάνα Κούπερ έγραψε ότι το «Ritz» ήταν το πρώτο ξενοδοχείο που επέτρεψε στις ανύπαντρες και ασυνόδευτες γυναίκες να διαμένουν εκεί ή να πηγαίνουν για να πιουν το απογευματινό τους τσάι.

Η βασιλομήτωρ διάλεγε το «Ritz» για το ποτό της και της άρεσε να ακούει στο πιάνο το αγαπημένο της τραγούδι «Α nightingale sang in Berkeley Square», ενώ ο Εδουάρδος VII, πιστός πελάτης του Σεζάρ Ριτζ, δήλωνε: «Οπου πηγαίνει ο Ριτζ, πηγαίνω κι εγώ». To 1999 o πρίγκιπας της Ουαλίας Κάρολος και η Καμίλα Πάρκερ Μπόουλς γιόρτασαν τα 50ά γενέθλια της αδελφής της, Αναμπελ Ελιοτ - μάλιστα ήταν η πρώτη τους κοινή δημόσια έξοδος. Η φωτογραφία που τους έδειχνε να βγαίνουν από την εκδήλωση έκανε τον γύρο του κόσμου. Εκεί, το 1999, έγιναν και τα γυρίσματα σκηνών του «Notting Hill» με την Τζούλια Ρόμπερτς και τον Χιου Γκραντ, ενώ στο βραβευμένο με αστέρι Μισελέν εστιατόριο του «Ritz» η βασίλισσα Ελισάβετ διοργάνωσε πάρτυ προς τιμήν του πρίγκιπα Καρόλου για τα 54α γενέθλιά του. Το 2003 ο Ρότζερ Μουρ έκανε κράτηση ως «κύριος Μουρ» και έφυγε με τον τίτλο του Ιππότη των Τιμών από τη βασίλισσα. Τον Ιανουάριο του 2002 το «Ritz» έγινε το μόνο ξενοδοχείο που τιμήθηκε με το βραβείο Royal Warrant for Banqueting and Catering Services από τον πρίγκιπα Κάρολο. Στο ξενοδοχείο και συγκεκριμένα στο «William Kent House», η βασίλισσα γιόρτασε τα 80ά της γενέθλια, ενώ τον Αύγουστο του 2015 γυρίστηκε το τελευταίο επεισόδιο του «Downton Abbey» στο εστιατόριό του. Σε σουίτα του «Ritz» πέρασε τις τελευταίες ημέρες της και η άλλοτε πρωθυπουργός της Μεγάλης Βρετανίας Μάργκαρετ Θάτσερ το 2013.

Παντού υπάρχει ένας Ελληνας

Για περισσότερα από 45 χρόνια, επικεφαλής των αχθοφόρων του ξενοδοχείου ήταν ο Τζορτζ Κρητικός. Εναν χρόνο προτού αποσυρθεί για λόγους υγείας, το 1959, εξέδωσε το βιβλίο «George of the Ritz» στο οποίο μοιράστηκε κάποια στιγμιότυπα από την εμπειρία του με τους διάσημους που έμεναν εκεί, όπως ότι ο 18χρονος τότε Αγά Χαν τον έβαλε να παίξει εκ μέρους του στον ιππόδρομο δίνοντάς του 45.000 δολάρια για να στοιχηματίσει αλλά και να τον συνοδεύσει για έναν ολόκληρο μήνα στο ταξίδι του στις ΗΠΑ προκειμένου να συνέλθει από μια ερωτική απογοήτευση. Θυμάται επίσης τη στιγμή που προσπάθησε να εισέλθει στο ξενοδοχείο κάποιος που φαινόταν... μπαρουτοκαπνισμένος. Προσπαθώντας ωστόσο να του απαγορεύσει την είσοδο αναγνώρισε τον βασιλιά Μπορίς της Βουλγαρίας, ο οποίος μόλις είχε οδηγήσει ένα τρένο.

Διαχρονικη πρωτοπορία

Το σύμβολο της υψηλής κοινωνίας έχει mixed αρχιτεκτονική που συνδυάζει την παράδοση του Παρισιού με το αμερικανικό στυλ του Μεσοπολέμου. Σχεδιάστηκε από τους Σαρλ Φρεντερίκ Μεβέ και Αρθουρ Ντέιβις και ήταν το πρώτο κτίριο στο οποίο χρησιμοποιήθηκε ατσάλι. Τα μεγάλα χάλκινα λιοντάρια στην οροφή του αποτελούν έμβλημα του ξενοδοχείου. Η Louis XVI διακόσμηση, οι πανάκριβες αντίκες και τα κρεβάτια που ήταν μεταλλικά και όχι ξύλινα, τα μπάνια που διέθεταν τζάκι και καυτό νερό, οι κρυστάλλινοι τεράστιοι πολυέλαιοι εντυπωσίασαν τους πάντες. Η υψηλή κοινωνία της Μεγάλης Βρετανίας αρχικά το σνόμπαρε διότι το θεωρούσε πολύ κραυγαλέο για την αισθητική της, αλλά χάρη στον βασιλιά Εδουάρδο που πήγαινε εκεί γιατί λάτρευε τα κέικ που έφτιαχνε ο pastry chef -ζητούσε μάλιστα να του τα στέλνουν κρυφά στο παλάτι για να μην το καταλάβει ο δικός του pastry chef και παρεξηγηθεί- το «Ritz» άρχισε να κερδίζει την προτίμηση των εστέτ.

Αυτή τη στιγμή το ξενοδοχείο διαθέτει 111 δωμάτια και 25 σουίτες. Στο υπόγειο λειτουργεί το καζίνο «Ritz Club» ενώ στο εμβληματικό «Palm Court» σερβίρεται το περίφημο Τσάι του Ritz. Διαθέτει ακόμη έξι πριβέ τραπεζαρίες, την ξακουστή σουίτα «Μαρία Αντουανέτα», ενώ το art deco μπαρ «Rivol» σχεδιάστηκε έτσι ώστε να θυμίζει το θρυλικό μπαρ του «Orient Express» ◆