Ένας βιοκλιματικός παράδεισος στην Αθήνα

Με σπουδές σε Ελλάδα και Βρετανία και ένα επαγγελματικό portfolio σημαντικών projects, η αρχιτέκτονας Ελενα Σταυροπούλου επιδεικνύει την οικολογική της ευαισθησία με μια κατοικία-πρότυπο στην Αθήνα. Πρόκειται για μια μονοκατοικία σχεδιασμένη έτσι ώστε να μειώνει το ενεργειακό της αποτύπωμα ενώ παράλληλα εντάσσεται άριστα στον περιβάλλοντα χώρο. Το εξωτερικό της πρωτότυπης και υψηλής αισθητικής κατοικίας θυμίζει μεγάλο κέλυφος. Μέσα περικλείονται μικρότερα δομικά «κιβώτια» που οριοθετούν τους επιμέρους χώρους, τα δωμάτια. Το αισθητικό αποτύπωμα της Ελενας Σταυροπούλου είναι ιδιαίτερα εμφανές και στα υλικά κατασκευής: μπετόν, κόκκινος κέδρος και οξειδωμένο σίδερο. Αρχική πηγή έμπνευσης αποτέλεσαν οι εικόνες των ημιτελών οικοδομών, αλλά και τα χειροποίητα καλύβια της υπαίθρου.

Ανοιχτοί, άνετοι χώροι και άπλετο φως χαρακτηρίζουν αυτή την κατοικία με «οικολογική συνείδηση και ευαισθησία». Το σπίτι έχει σχεδιαστεί με τέτοιον τρόπο ώστε να αξιοποιείται το φυσικό φως και να υπάρχει η δυνατότητα η εσωτερική διάταξη να αλλάζει ανάλογα με την εποχή του χρόνου. H ίδια υπογράφει τόσο το interior design όσο και τον σχεδιασμό των περισσότερων επίπλων. Πρωτοτυπία, έμπνευση και καινοτομία χαρακτηρίζουν και αυτά. Στο ψηλοτάβανο καθιστικό τα τραπέζια και οι καναπέδες με τους τροχούς έχουν τη δυνατότητα να αλλάζουν θέση μεταβάλλοντας τη διαρρύθμιση ανάλογα με την εποχή.

Η εξασφάλιση της μέγιστης δυνατής επαφής με τη γη και η κατηφορική κλίση του οικοπέδου αποτελούν καθοριστικούς παράγοντες για την οργάνωση επιπέδων και χώρων: το πρώτο υπόγειο είναι συνεπίπεδο με τον ακάλυπτο, ενώ το ισόγειο με τον κήπο έτσι ώστε να έρχεται σε μια νοητή συνέχεια του καθιστικού. Η ύπαρξη φυτεμένου δώματος συντελεί στην κάλυψη των αναγκών για ανοιχτούς χώρους.

Εξυπνο σχεδιαστικό τρικ οι μεγάλες τζαμαρίες που ενοποιούν τους εσωτερικούς με τους εξωτερικούς χώρους ώστε στις ενδιάμεσες εποχές το καθιστικό να μετατρέπεται κυριολεκτικά σε ημιυπαίθριο χώρο. Τον χειμώνα ένα ενεργειακό τζάκι διαχωρίζει και ενοποιεί το καθιστικό με την τραπεζαρία.

«Ιδιαίτερη έμφαση έχει δοθεί στην εξασφάλιση φυσικού φωτισμού και φυσικού αερισμού -με φεγγίτες οροφής-, αλλά και στην εκμετάλλευση της ηλιακής ενέργειας. Κινητά σκίαστρα επιτρέπουν την είσοδο της ηλιακής ακτινοβολίας στο εσωτερικό τους χειμερινούς μήνες, ενώ σκιάζουν το καλοκαίρι. Ακόμη και σε περιόδους με πολλή ζέστη, κατά τη διάρκεια καύσωνα δεν απαιτείται η χρήση κλιματισμού που, ούτως ή άλλως, δεν υπάρχει. Η ατμόσφαιρα είναι ανεκτή και γίνεται πιο δροσερή καθώς όλοι οι χώροι διαθέτουν ανεμιστήρες οροφής», αναφέρει η αρχιτέκτονας.

Η κατοικία σχεδιάστηκε με τρόπο που να επιτρέπει τη συνύπαρξη πολλών ατόμων και δραστηριοτήτων στον ίδιο χώρο. Στο μεγάλο τραπέζι μπορεί να παίζουν τα παιδιά, να απλώνονται τα χειροποίητα ζυμαρικά, να εργάζονται τα μέλη της οικογένειας ή να μοιράζονται τον χώρο με φίλους. Τα παιδικά δωμάτια φιλοξενούν χώρο μελέτης και ύπνου, ενώ η βιβλιοθήκη γίνεται χώρος οικογενειακής συνάντησης.

Από τη νομικη στον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό

Η Ελενα Σταυροπούλου πήρε πτυχίο Νομικής και στη συνέχεια Αρχιτεκτονικής, ενώ παρακολούθησε το μεταπτυχιακό τμήμα της Αrchitectural Association of London στον τομέα του Βιοκλιματικού Σχεδιασμού. Εχοντας προϋπηρεσία στο αρχιτεκτονικό γραφείο του Αλέξανδρου Τομπάζη, το 2003 ίδρυσε το γραφείο 2S Architects, ενώ το 2014 ξεκίνησε το αρχιτεκτονικό γραφείο Stavropoulou Architects. Το έργο της περιλαμβάνει από οικίες και γραφεία μέχρι επισκέψιμους βιομηχανικούς χώρους. Με ειδίκευση στον βιοκλιματικό σχεδιασμό, δίνει ιδιαίτερη έμφαση στα κτίρια που εντάσσονται σε αυτή τη λογική. Το σπίτι της ακολουθεί την ίδια φιλοσοφία, ενώ έχει συμμετάσχει σε εκθέσεις αρχιτεκτονικής και έχει διακριθεί σε διαγωνισμούς.

Δραστήρια επαγγελματίας και ανήσυχο πνεύμα, η Ελενα Σταυροπούλου υπογράφει το αισθητικό αποτέλεσμα και σε κάποια από τα πιο φημισμένα οινοποιεία της Ελλάδος. Δημιούργησε χώρους όπου η φάση του τρύγου μπορεί να συνδυαστεί με την ξενάγηση ώστε οι επισκέπτες να ανακαλύπτουν τη μαγεία της παραγωγικής διαδικασίας του κρασιού. Η δραστηριότητα αυτή σχετίζεται και με το ενδιαφέρον της για την αειφορία στον τουρισμό. «Η περιβαλλοντική κρίση είναι πλέον το καθοριστικό στοιχείο για το μέλλον μας, η αρχιτεκτονική μπορεί και πρέπει να παίξει έναν ουσιαστικό ρόλο προσφέροντας αειφόρες λύσεις που θα εμπλουτίσουν το οικιστικό παρόν αναβαθμίζοντας τη ζωή μας και ταυτόχρονα προστατεύοντας το περιβάλλον», τονίζει.

Στον ελεύθερο χρόνο της σχεδιάζει και κατασκευάζει αντικείμενα όπως σκάκι, φωτιστικά και έπιπλα χρησιμοποιώντας τα αγαπημένα της υλικά, το μέταλλο και τον πηλό. Είναι επίσης μητέρα και σύντροφος. Ο σύζυγός της Χρήστος Καρράς, εκτελεστικός διευθυντής και υπεύθυνος τομέα Μουσικής της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών του Ιδρύματος Ωνάση, είναι ένας ουσιαστικός συνοδοιπόρος ζωής με τον οποίο μοιράζονται την αγάπη για το περιβάλλον, τις τέχνες και την υψηλή αισθητική.