Γεννηματά: «Στα 22 μου είπαν ότι έχω λίγες πιθανότητες να γίνω μητέρα»
23.06.202008:43
Η πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ μίλησε για τις προσπάθειες να γίνει μητέρα, για τη μάχη με τον καρκίνο και για τους γονείς της που έχασε μέσα σε επτά μήνες
Στην εκπομπή της Ελεονώρας Μελέτη βρέθηκε καλεσμένη το βράδυ της Δευτέρας η πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ, Φώφη Γεννηματά, κάνοντας μια εξομολόγηση εκ βαθέων, καθώς μίλησε για τις προσπάθειες που έκανε να αποκτήσει παιδί, για τη γενναία μάχη που έδωσε με τον καρκίνο, αλλά και για την απώλεια των γονιών της, τους οποίους έχασε σε διάστημα επτά μηνών.
Η Φώφη Γεννηματά είναι χρόνια στην πολιτική. Συνήθως την ακούμε να μιλάει για τις πολιτικές εξελίξεις και σπάνια για τον εαυτό της. Χθες, ωστόσο, αποφάσισε να μιλήσει για όλους και για όλα και να δείξει τον άνθρωπο που βρίσκεται πίσω από τον ρόλο του αρχηγού ενός πολιτικού κόμματος.
Απαντώντας στο γιατί αποφάσισε να ασχοληθεί με την πολιτική η ίδια απάντησε πως μετά τον θάνατο του πατέρα της, του Γεώργιου Γεννηματά «δεν ήθελα να σκεφτεί ούτε ένας Έλληνας ότι θέλω να εκμεταλλευτώ το συναίσθημά τους για την απώλεια του πατέρα μου. Και πέρα από το τι θα σκεφτόταν ο καθένας και η ίδια δεν μπορούσα να το αντιμετωπίσω. Χρειαζόταν ένας χρόνος για να αφομοιώσουμε το πένθος. Ήταν ισχυρό το σοκ. Στην αρχή δεν μπορούσα ούτε να σκεφτώ τέτοια πράγματα. Αποφάσισα να ασχοληθώ με τα κοινά μετά τη γέννηση του πρώτου μου παιδιού. Σκεφτόμουν ότι μια μέρα θα με ρωτήσει γιατί μαμά δεν ασχολήθηκες; Δεν τα έλεγε καλά ο παππούς;».
Δείτε ολόκληρη τη συνέντευξη της Φώφης Γεννηματά:
«Μόνο "μαζί" μπορούσαν να φύγουν οι γονείς μου - Ήταν μαζί από δεκατριών χρονών»
Η πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ έχασε και τους δύο γονείς της από καρκίνο σε διάστημα μόλις επτά μηνών. Πρώτα «έφυγε» η μητέρα της και έπειτα ο πατέρας της.
«Παλεύαμε μέχρι την τελευταία στιγμή. Με επτά μήνες διαφορά έφυγαν οι γονείς μου από τη ζωή. Πρώτα η μητέρα μου και μετά ο πατέρας μου. Μόνο αυτό μπορούσε να συμβεί με αυτούς τους ανθρώπους. Ήταν μαζί από δεκατριών χρονών. Μια ζωή μαζί. Το 1984, όταν αρρώστησε η μητέρα μου, πολύ δύσκολα μπορούσε να πει κανείς τη λέξη καρκίνος. Είχε καρκίνο στο μαστό. Ήταν ένα στίγμα για όλη την οικογένεια. Ένας από τους λόγους που επέλεξα να μιλήσω στη συνέχεια εγώ ήταν γιατί έπρεπε αυτό το πράγμα να το σπάσουμε. Δεν τελειώνει η ζωή. Δεν σταματάς να είσαι γυναίκα και πρέπει να συνεχίσεις να ζεις.
Δεν νιώσαμε ποτέ στο σπίτι ότι είχαμε έναν άρρωστο άνθρωπο. Η μητέρα μου είχε μια δίψα για τη ζωή που μας τη μετέδωσε. Χόρευε μέχρι την τελευταία στιγμή ακόμα και όταν της ήταν πολύ δύσκολο. Κανένας όμως δεν καταλάβαινε πόσο δύσκολο της ήταν. Όλα αυτά είναι πράγματα που εμένα με έχουν στιγματίσει.
Ήταν εξαιρετικά δύσκολο αυτό που βιώσαμε. Ειδικά για εμένα γιατί δεν είχα αποκτήσει τα δικά μου παιδιά. Βυθίζεσαι. Είναι πολύ δύσκολο να αντιμετωπίσεις τον θάνατο και την οργή που φέρνει για την απώλεια», ανέφερε χαρακτηριστικά η κ. Γεννηματά.
«Στα 22 μου είπαν ότι έχω λίγες πιθανότητες να γίνω μητέρα»
Η Φώφη Γεννηματά δεν δίστασε να αναφερθεί στις προσπάθειες που έκανε για να γίνει μητέρα, αποκαλύπτοντας πως οι γιατροί της έδιναν λίγες πιθανότητες.
«Δεν μπορούσα να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς παιδιά. Υπάρχουν γυναίκες που δεν θέλουν και το σέβομαι. Εγώ δεν είμαι έτσι. Ήμουν μόλις 22 ετών όταν μου το είπαν. Δεν έγινε εύκολα. Προσπαθούσα δέκα χρόνια να μείνω έγκυος. Με πολλές αποτυχίες και αναποδιές. Αλλά πάντα στη ζωή αυτό που μετράει είναι το αποτέλεσμα. Σήμερα έχω τρία παιδιά και χαίρομαι που ήρθαν έτσι τα πράγματα. Δυστυχώς οι γονείς μου δεν πρόλαβαν να τα γνωρίσουν. Έφυγαν και με αυτόν τον καημό», ανέφερε η πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ.
Μιλώντας για τις σκέψεις που έκανε όταν απέκτησε τα δικά της παιδιά, η κ. Γεννηματά ανέφερε πως «είναι εξαιρετικά δύσκολο να σκέφτεσαι ότι τα παιδιά σου μπορεί να μεγαλώσουν χωρίς εσένα, να σκέφτεσαι ότι μπορεί η μικρή σου να μην σε θυμάται καν πώς είσαι, να μην θυμάται τη φωνή σου, να μην θυμάται τη μορφή σου, να μη γνωρίσει το χάδι σου. Εμείς ήμασταν πολύ μεγαλύτερες όταν χάσαμε τους γονείς μας, είχαμε προλάβει να ζήσουμε μαζί τους κι έχουμε έντονες αναμνήσεις από εκείνους. Με έπιανε τρόμος όταν σκεφτόμουν ότι τα παιδιά μου, που με τόσο κόπο και προσπάθεια απέκτησα, θα τα άφηνα ξαφνικά μόνα τους. Είναι πολύ οδυνηρό». «Σάββατο διαπίστωσα ότι έχω καρκίνο, Δευτέρα χειρουργήθηκα και το επόμενο Σάββατο μιλούσα σε συνέδριο»
Τέλος, για τη δική της μάχη με τον καρκίνο από την οποία κατάφερε να βγει νικήτρια, υπογράμμισε πως «για αρκετά χρόνια ζούσα με το σκεπτικό ότι κάποια στιγμή ο καρκίνος θα χτυπήσει και τη δική μου πόρτα. Μετά η καθημερινότητα μας ξεπέρασε, αρχίσαμε να ζούμε φυσιολογικά και το ξεχάσαμε, το βγάλαμε από τη ζωή μας. Αλλά επανήλθε και αφού επανήλθε μάθαμε να ζούμε με αυτό. Το Σάββατο το διαπίστωσα, τη Δευτέρα χειρουργήθηκα και το επόμενο Σάββατο ήμουν σε ένα συνέδριο και μιλούσα από το βήμα».