Γιώργος Ζαπάντης: Η ζωή που δεν έζησε και το κύμα αγάπης
26.06.202006:38
Το παιδί που φτυάριζε το χιόνι στα δρομάκια των σπιτιών χωρίς αμοιβή, οι μέρες στο Κουινς και οι δωρεές που συνεχίζονται
Έκανε κρύο εκείνη την ημέρα στο Κουίνς. Το χιόνι που είχε πέσει άφθονο ξεπέρναγε τους εβδομήντα πόντους σε πολλά σημεία, αλλά ο Γιώργος Ζαπάντης είχε πάρει το φτυάρι και είχε πιάσει δουλειά. Καθάριζε τα μικρά δρομάκια-πάρκινγκ έξω από τα σπίτια των γειτόνων του για να μπορέσουν να βγάλουν τα αυτοκίνητα τους και να μετακινηθούν. Το έκανε με κέφι γιατί το ήθελε και όχι για να πληρωθεί κάποιο ποσό σαν χαρτζιλίκι, αυτός ο 29χρονος νεαρός που έπασχε από διπολική διαταραχή ήπιας μορφής.
Οι διπολικοί άνθρωποι είναι ιδιαίτερα πλάσματα, που πολύ συχνά νιώθουν γεμάτοι από ενέργεια, κοιμούνται λίγο και εκτονώνονται κάνοντας διάφορα πράγματα, αφού κοιμούνται λίγες ώρες.
Ο Γιώργος σύμφωνα με τις μαρτυρίες όλων των γειτόνων του ήταν ένα πολύ καλό παιδί, είχε την συμπάθεια όλων και ποτέ δεν είχε προκαλέσει κανένα πρόβλημα. Αυτό τελικά αποδείχθηκε ότι δεν είχε καμία σημασία για τους τέσσερις αστυνομικούς που πήγαν να ελέγξουν αν οπλοφορεί αυτός ο ευτραφής νεαρός.
Η μητέρα του συγκλονισμένη από τον θάνατο του γιου της δήλωσε στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του MEGA ότι οι τέσσερις αστυνομικοίμπορεί να φοβήθηκαν όταν τον είδαν. Προφανώς γι’ αυτό τον λόγο και παρότι σύμφωνα με τα λεγόμενα της Αθανασίας Ζαπάντη άφησε το σπαθί που κρατούσε όταν του το ζήτησαν δέχθηκε όχι μία αλλά τρεις-κατ’ άλλους τέσσερις φορές-50.000 βολτ στο κορμί του από παραλυτικό όπλο.
Η καρδιά του δεν άντεξε κι αυτό το παιδί έφυγε χωρίς ουσιαστικά να προλάβει να ζήσει, να ερωτευτεί, να ταξιδέψει σε μέρη που δεν είχε πάει και να ζήσει τις στιγμές. Έσβησε με τα χέρια δεμένα, πιθανότατα μέσα στο ασθενοφόρο που τον μετέφερε στο Πρεσβυτεριανό Νοσοκομείο του Κουίνς και η κηδεία του θα γίνει την ερχόμενη Δευτέρα. Μέχρι τότε, το άψυχο σώμα του θα διατηρείται παγωμένο μέσα σε ένα νεκροθάλαμο, λίγο πριν το τελευταίο ταξίδι της σύντομης ζωής του, που κόπηκε με έναν τρόπο που προκάλεσε για πολλοστή φορά το κοινό αίσθημα.
Οι άνθρωποι που τον αγαπούσαν, οι κολλητοί του, η αγαπημένη του ξαδέρφη δεν μπορούν ακόμη να δεχτούν τα όσα έγιναν πριν λίγα 24ωρα στο σπίτι του Έλληνα ομογενή. Του παιδιού που μεγάλωσε στο Κουίνς, που ζούσε την κάθε μέρα με χαρά, που λάτρευε την αδερφή του και την πρόσεχε σαν κόρη οφθαλμού, αφού πάσχει από σύνδρομο Ντάουν. Η μητέρα του μιλάει με φωνή που σπάει και θρηνεί τον γιο της ενώ οι γείτονες του Γιώργου είναι συγκλονισμένοι από τα όσα έλαβαν χώρα, ειδικά αυτοί που είδαν το περιστατικό την ώρα που διαδραματιζόταν.
Αναρωτιούνται ακόμη γιατί έπρεπε να πεθάνει αυτό το παιδί σε ένα τυπικό έλεγχο για οπλοκατοχή, που κατέληξε σε συνεχείς δόσεις ηλεκτρικών κενώσεων από taser. Tα όργανα επιβολής του νόμου συνέχισαν να του ρίχνουν 50.000 βολτ ενώ οι γείτονες τους εκλιπαρούσαν να σταματήσουν λέγοντας τους ότι ο Ζαπάντης είναι άτομο με ψυχική ασθένεια.Το γεγονός που συγκλόνισε την ελληνική ομογένεια περιέχει πολλά αναπάντητα ερωτήματα που κανείς δεν γνωρίζει προς το παρόν αν και πότε θα απαντηθούν.
Μόνο αγάπη για τον Γιώργο
Η κατάληξη του ήταν η απώλεια της ζωής ενός νεαρού με μια καρδιά που τους χώραγε όλους, ενός μεγάλου παιδιού ουσιαστικά, που χαιρόταν να πηγαίνει ελληνικό φαγητό στον γείτονα του, ο οποίος το λάτρευε. Η πρωτοβουλία της ξαδέρφης του Μαρίνας Ζαπάντη να ξεκινήσει μια προσπάθεια για να συγκεντρωθούν χρήματα ώστε να βοηθηθούν η μητέρα και η αδερφή του Γιώργου έφερε κοντά όλους αυτούς που τον αγαπούσαν. Η ανταπόκριση από συγγενείς, φίλους και ανώνυμους ήταν άμεση, αφού μέχρι στιγμής έχουν συγκεντρωθεί μέσω δωρεάς περίπου 47.000 δολάρια.
«Ο Γιώργος ήταν ξάδερφος μου και κάτι σαν μικρός μου αδερφός» έγραψε η Μαρίνα Ζαπάντη. «Συγκεντρώνω δωρεές για την τελετή, την κηδεία και άλλα έξοδα που σχετίζονται με τον θάνατο του προκειμένου να βοηθήσω την μητέρα του Σία και την αδερφή του Ελευθερία αυτές τις δύσκολες ώρες» τόνισε η Μαρίνα. Τα αποτελέσματα της ανεξάρτητης ιατροδικαστικής έρευνας που ζήτησε η οικογένεια θα γίνουν γνωστά σε λίγες εβδομάδες, όμως στην γειτονιά του νεαρού στο Κουίνς όλοι είναι συγκλονισμένοι από τον θάνατο του.
Κι αυτό το συναίσθημα διακρίνεται σε αναρτήσεις σαν αυτή που πόσταρε στην συγκεκριμένη σελίδα ο φίλος του Ανδρέας Αποστολόπουλος με λέξεις που ξεχειλίζουν λύπη και αγάπη: «Αχ ρε Γιώργο...μας άφησες τόσο νωρίς ρε παλικάρι! Σε πήρε ο χάρος! Να σε φυλάει αιώνια ο Άγιος Γεώργιος που τον είχες στην ψυχή σου πάντα. Ο φίλος ο πρώτος, που με συμπάθησε και με έκανε παρέα! Δεν πρόκειται να σε ξεχάσω ποτέ, ούτε την μεγάλη καρδιά σου, ούτε τον ευγνώμων χαρακτήρα σου. Αιώνια η μνήμη, φίλε...Καλό Παράδεισο».