Ιερά Σύνοδος: Τι ισχύει για την αποπληρωμή των οφειλών προς τους φορείς της Εκκλησίας

Διευκρινιστικό δελτίο τύπου εξέδωσε το μεσημέρι της Πέμπτης η Ιερά Σύνοδος, με αφορμή τον «θόρυβο» που προκάλεσε διάταξη νομοσχεδίου του υπουργείου οικονομικών που προβλέπει δυνατότητα επίτευξης διακανονισμού χρεών μεταξύ οφειλέτη και οφειλόμενου.

Η Ιερά σύνοδος αναφέρει ότι «δεν πρέπει να συγχέεται η Ιερά Μητρόπολη Σύρου με το ''Πανελλήνιο Ιερό Ίδρυμα Ευαγγελιστρίας Τήνου'' (Π.Ι.Ι.Ε.Τ.) και τις ληξιπρόθεσμες εισφορές, που αυτό οφείλει κατά νόμον στην «Αποστολική Διακονία της Εκκλησίας της Ελλάδος».

Όπως και ότι «κάθε στήριξη προς το Ιερό Ίδρυμα γίνεται επ’ ωφελεία της βιωσιμότητάς του και του κοινωνικού συνόλου, που ευεργετείται από το Ίδρυμα, και όχι προς αθέμιτη ή ατομική εξυπηρέτηση των προσώπων, που ασκούν το καθήκον διοικήσεως του Ιδρύματος.»

Ολόκληρη η ανακοίνωση:

Εν όψει των παρανοήσεων από βουλευτές και μερίδα του Τύπου σε σχέση με το άρθρο 90 του από 18.7.2020 κατατεθέντος νομοσχεδίου του Υπουργείου Οικονομικών («Φορολογικές παρεμβάσεις για την ενίσχυση της αναπτυξιακής διαδικασίας της ελληνικής οικονομίας, ενσωμάτωση στην ελληνική νομοθεσία των Οδηγιών (ΕΕ) 2017/1852, (ΕΕ) 2018/822, (ΕΕ) 2020/876, (ΕΕ) 2016/1164, (ΕΕ) 2018/1910 και (ΕΕ) 2019/475, συνεισφορά Δημοσίου για την αποπληρωμή δανείων πληγέντων δανειοληπτών λόγω των δυσμενών συνεπειών της νόσου COVID-19 και άλλες διατάξεις») διευκρινίζεται ότι το άρθρο 90 θεσπίζει για τα Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου (Ν.Π.Δ.Δ.) της Εκκλησίας της Ελλάδος τη δυνατότητα να συμφωνούν ρυθμίσεις αποπληρωμής (σε δόσεις κλπ.) των χρηματικών αξιώσεών τους με τους οφειλέτες τους (ιδιώτες και νομικά πρόσωπα). Με αίσθημα κοινωνικής ευαισθησίας ζητήθηκε εκ μέρους της Εκκλησίας της Ελλάδος να θεσπισθεί η δυνατότητα αυτή, καθώς δεν προβλεπόταν νομοθετικώς. Συνεπώς, το άρθρο 90 του νομοσχεδίου δεν έχει καμία σχέση με το διακανονισμό τυχόν χρεών των εκκλησιαστικών Ν.Π.Δ.Δ. προς το Κράτος. Εφ’ όσον τεθεί σε ισχύ, οι συμφωνίες διακανονισμού οφειλών θα υπόκειται σε έλεγχο και έγκριση από τα εποπτικά και αποφασιστικά όργανα κάθε εκκλησιαστικού Ν.Π.Δ.Δ., όπως προβλέπεται για κάθε συμφωνία των φορέων αυτών.

Επίσης, δεν πρέπει να συγχέεται η Ιερά Μητρόπολη Σύρου με το «Πανελλήνιο Ιερό Ίδρυμα Ευαγγελιστρίας Τήνου» (Π.Ι.Ι.Ε.Τ.) και τις ληξιπρόθεσμες εισφορές, που αυτό οφείλει κατά νόμον στην «Αποστολική Διακονία της Εκκλησίας της Ελλάδος» (εκκλησιαστικό Ν.Π.Δ.Δ.). Ο νόμος 349/1976 προβλέπει ότι το Ιερό Ίδρυμα έχει ως πρόεδρο της Διοικούσας Επιτροπής του τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Σύρου, αλλά είναι κρατικό νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου (νόμος 349/1976), εποπτεύεται από τον Υπουργό Παιδείας και Θρησκευμάτων και όχι από την Ιερά Μητρόπολη Σύρου. Η νομοθέτηση της δυνατότητας ενός εκκλησιαστικού φορέα να συμφωνήσει τον διακανονισμό σε δόσεις των οικονομικών απαιτήσεών του με τον οφειλέτη του, όταν μάλιστα πρόκειται για το κρατικό Ιερό Ίδρυμα Ευαγγελιστρίας Τήνου, αποτελεί αξιέπαινη αρωγή από το Κράτος και την Εκκλησία προς το Ίδρυμα. Το Ιερό Ίδρυμα της Ευαγγελιστρίας επιτελεί σπουδαίο εθνικό, θρησκευτικό και κοινωνικό έργο στην νήσο Τήνο και ανά την Ελλάδα μέσα σε οικονομικά δυσχερείς συνθήκες. Κάθε στήριξη προς το Ιερό Ίδρυμα γίνεται επ’ ωφελεία της βιωσιμότητάς του και του κοινωνικού συνόλου, που ευεργετείται από το Ίδρυμα, και όχι προς αθέμιτη ή ατομική εξυπηρέτηση των προσώπων, που ασκούν το καθήκον διοικήσεως του Ιδρύματος.

Εκ του Γραφείου Τύπου της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος



Οι αντιδράσεις

Η διάταξη είχε δεχθεί την κριτική του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ και πρώην υπουργού Παιδείας Νίκου Φίλη, καθώς και πολλών εκκλησιαστικών μέσων ενημέρωσης,

Πλέον, είχε αναφέρει ο Ν. Φίλης, θα είναι... εσωτερική υπόθεση της Εκκλησίας να καθορίζει πόσο θα είναι το ύψος των εκπτώσεων στο κεφάλαιο της οφειλής, ποιος θα είναι ο χρόνος τη αποπληρωμής, έτσι αορίστως. Ενώ το Δημόσιο όταν θέλει να κάνει ρυθμίσεις φορολογικές, με νόμο καθορίζει ποιες είναι οι εκπτώσεις και αυτές δεν αφορούν ποτέ το κεφάλαιο, μόνο τις προσαυξήσεις, τους τόκους κτλ., όπως και τον χρόνο αποπληρωμής. Αυτό πάει να γίνει εδώ, μία αδιαφάνεια, που όπως ξέρουμε καλά, συχνά οδηγεί σε σκάνδαλα.