Δημήτρης Λιγνάδης: Το «σκοτεινό» τέρας, η γυναίκα που τον «έδωσε» και οι νύχτες της φρίκης στο Μεταξουργείο

«Για μένα ο Δημήτρης που (νόμιζα ότι) ήξερα εξαφανίστηκε, και στην θέση του εμφανίστηκε ένα τέρας. Και τα τέρατα δεν μπορούν «να πάνε σε ψυχίατρο και να γίνουν καλά». Γιατί απλά δεν πιστεύουν ότι κάνουν κάτι λάθος».
Η ανάρτηση της γνωστής θεατρολόγου Μαριλένας Παναγιωτοπούλου αποτυπώνει ανάγλυφα την άποψη που κυριαρχεί εδώ και ημέρες για τον «σκοτεινό» θεατράνθρωπο, τον για πολλούς έκπτωτο πλέον ακόμη και από την έννοια της λέξης «άνθρωπος», Δημήτρη Λιγνάδη.

Αυτόν που λίγες ώρες πριν από την επικείμενη σύλληψη του, διατηρούσε μια διαστροφική θαρρείς ψυχραιμία, δίνοντας συνέντευξη στο Mega, επιμένοντας ότι θα τον κρίνουν η ιστορία και οι θεσμοί.

Έβαλε μάλιστα πρώτα την ιστορία ως κριτή για τα πεπραγμένα που ξεσήκωσαν θύελλα γύρω από το άτομό του, μετά τις αποκαλύψεις, τις μηνύσεις και τις καταθέσεις.
Μόνο που στην υπόθεσή του η ιστορία θα περιμένει, αφού οι θεσμοί κινητοποιήθηκαν και η απόφαση του να μεταβεί χθες το μεσημέρι στην ΓΑΔΑ ώστε να θέσει τον εαυτό στην διάθεση των αρχών, ήταν το τελευταίο προς το παρόν επεισόδιο του φρικτού σκηνικού που αποκαλύπτεται σταδιακά εδώ και μέρες στο πανελλήνιο.

Ένα σκηνικό με αυτόν κυρίαρχο πρωταγωνιστή της φρίκης που φέρεται να έζησαν 14χρονα παιδιά-αγόρια στην πλειοψηφία τους-κάποια επί χρόνια στο διαμέρισμα του Μεταξουργείου.
Εκεί που ο Δημήτρης Λιγνάδης βίαζε κατά συρροή σύμφωνα με το κατηγορητήριο που του αποδίδεται ανήλικα αγόρια, ακόμη και μετανάστες από συγκεκριμένη ΜΚΟ.
Χρειάστηκαν δύο μηνύσεις και τρεις τουλάχιστον μαρτυρικές καταθέσεις για να «δέσουν» το κατηγορητήριο κατά του πρώην καλλιτεχνικού διευθυντή του Εθνικού.
Η μία από αυτές τις καταθέσεις φέρεται να έγινε από γυναίκα που βρίσκεται εδώ και χρόνια στον πολύ στενό του κύκλο του ηθοποιού-σκηνοθέτη που πέρασε το πρώτο του βράδυ στην ΓΑΔΑ σε ένα κελί του 7ου ορόφου.

Μετά την λήψη των φωτογραφιών με την γνωστή ταμπέλα που κρατάει ο συλληφθείς, ο Δημήτρης Λιγνάδης μίλησε για αρκετή ώρα με τον δικηγόρο του, πριν οδηγηθεί στο κελί του.
Η γυναίκα «κλειδί» που κατέθεσε φωτογραφίζεται ως έχουσα εργασιακή σχέση μαζί του, πιθανότατα για δεκαετίες και η μαρτυρία της χαρακτηρίστηκε πολύ σημαντική.
Έγινε κάτω από άκρα μυστικότητα και μετά το τέλος της έφυγε από άλλη έξοδο της Εισαγγελίας και όχι από την κανονική, ώστε να προφυλαχθεί η ταυτότητά της.

Η προσέγγιση

Χρειάστηκε μια μήνυση για βιασμό που έχει παραγραφεί από τον 40χρονο Βασίλη, στην οποία όμως το θύμα αναφερόταν και σε άλλη μια περίπτωση νεαρού άνδρα που έζησε την ίδια εφιαλτική εμπειρία, για να αρχίσει να ξετυλίγεται το κουβάρι των κατηγοριών.
Όταν ο τελευταίος κλήθηκε στην Εισαγγελία επιβεβαίωσε τα όσα έλεγε για τον ίδιο ο Βασίλης, όμως το πιο σημαντικό για τους δικαστικούς λειτουργούς ήταν ότι χρονικά το αδίκημα ήταν «ζωντανό».
Την Παρασκευή κατατέθηκε και η δεύτερη μήνυση από άνδρα 25 ετών σήμερα, σύμφωνα με την οποία ο Δημήτρης Λιγνάδης τον βίασε σε ηλικία 14 ετών, δηλαδή το 2010.
Τότε ήταν ένας πιτσιρικάς που μεγάλωνε, χωρίς να φαντάζεται ότι μια μέρα θα ερχόταν αντιμέτωπος με έναν άνθρωπο ήδη διάσημο ηθοποιό.
Η γνωριμία τους, αρχικά περιορίστηκε στο ενδιαφέρον του Λιγνάδη για το άτομό του, το οποίο φέρεται να πληρούσε όλες τις προϋποθέσεις για τις διαστροφικές του ορέξεις.
Κάπως έτσι άρχισαν οι βόλτες με την μηχανή του, η παρακολούθηση συναυλιών και τα κομπλιμέντα του σταρ για το ταλέντο του πιτσιρικά.
Μετά την σταδιακή χειραγώγηση τον κάλεσε σπίτι του και εκεί αποφάσισε να εκδηλώσει τις ανώμαλες ορέξεις του σε ένα μικρό αγόρι, αυτό που βρήκε το θάρρος να μιλήσει ενήλικας πλέον για το πιο «σκοτεινό» τέρας του ελληνικού θεάτρου.
Έναν άνθρωπο που δεν μπόρεσε ποτέ όπως διαφαίνεται από όσα έχουν δει το φως της δημοσιότητας να καταλαγιάσει τα άρρωστα πάθη του.
Πριν από δύο χρόνια δήλωνε σε συνέντευξή του ότι είναι εθισμένος στο σεξ και ότι έχει πάθος με τον έρωτα, μόνο που όσοι ήξεραν, γνώριζαν πολύ καλά δύο πράγματα.
Ότι ποτέ δεν υφίσταται σεξ με ένα ανήλικο παιδί και ότι οι έννοιες πάθος και έρωτας δεν είχαν καμία σχέση με όλα αυτά που έκανε ο Δημήτρης Λιγνάδης.
Αυτός που πολλές φορές όταν μίλαγε στο κινητό του με κάποιον φίλο, αστειευόταν προκειμένου να τον καλέσει για ποτό με την αγαπημένη του φράση: «Μην αργήσεις ρε. Βάλε ένα βρακί κι έλα!».

Οι νύχτες της φρίκης

Οι ιστορίες για τις νύχτες στο Μεταξουργείο και το ρετιρέ του Λιγνάδη είχαν αρχίσει να διαρρέουν έντονα τις τελευταίες εβδομάδες.
Οι γείτονες έβλεπαν πολλές φορές ανήλικα αγόρια, να ανεβαίνουν στο σπίτι του ηθοποιού-σκηνοθέτη, άλλα από την Ελλάδα και άλλα μετανάστες.
Τα τελευταία πήγαιναν ασυνόδευτα φυσικά από συγκεκριμένη ΜΚΟ και συγκεκριμένη κοινωνική λειτουργό η οποία φέρεται να γνώριζε πολύ καλά τον σκηνοθέτη της φρίκης.
Σχεδόν κανένα τους δεν ήθελε να πάει ξανά στο σπίτι του Λιγνάδη, που έλεγε στους γείτονες ότι τους κάνει μαθήματα, προφανώς επειδή μόνο μαθήματα δεν τους έκανε.
Πάνω τους φέρεται να έβγαζε ότι έκρυβε η διεστραμμένη ψυχή ενός ανθρώπου που όπως έχει ειπωθεί σε μια από τις μηνύσεις συμπεριελάμβανε και μαθήτριες από το «Αρσάκειο».
Όπως έλεγε προ ημερών συνάδελφός του σε μια κουβέντα με φίλο του ο Λιγνάδης φέρεται ότι λειτουργούσε έχοντας ως motto την φράση «όλα τα σφάζω, όλα τα μαχαιρώνω».
Όλα, αρκεί να είναι μικρά ή ανήλικα αφού το όποιο ενδιαφέρον του χανόταν όταν έμπαιναν στην ηλικία των δεκαεννιά ή των είκοσι, λένε γνώστες της υπόθεσης από τον χώρο του θεάτρου.
Όπως ειπώθηκε μάλιστα από καταγγελλόμενο, «το σφάξιμο και το μαχαίρωμα» ενίοτε περιελάμβανε και προσφορά ναρκωτικών ουσιών και αλκοόλ στα αγόρια, για ευνόητους όσο και ανείπωτους λόγους.
Ο χώρος του θεάτρου ανέπνευσε στο άκουσμα της σύλληψης του ανθρώπου που μάλλον πίστευε ότι θα ήταν πάντα ένας βασιλιάς της φρίκης, με σεξουαλικούς υπηκόους του μικρά αγόρια και πιο σπάνια άγουρα κορίτσια, τα οποία ήθελε πάντα να έχουν πολύ κοντά, αγορίστικα σχεδόν μαλλιά. Δεν χρειάζεται καν να αναρωτηθεί κανείς το γιατί.

Από το κελί στην ανακρίτρια

Την περασμένη Τρίτη ο Δημήτρης Λιγνάδης μετέβη για λίγη ώρα στο ρετιρέ του Μεταξουργείου μαζί με έναν φίλο του, για να πάρει κάποια ρούχα και προσωπικά του αντικείμενα.
Οι πληροφορίες λένε ότι ήταν πλέον persona non grata για τους υπόλοιπους ενοίκους του κτηρίου και ο ίδιος είχε λάβει πιθανότατα το μήνυμα.
Το να μαζεύουν υπογραφές για να σε διώξουν από το σπίτι σου δείχνει αν μη τι άλλο ότι όσο και να αρνείσαι τα πάντα, ακόμη και μετά από τις μηνύσεις με τις ανατριχιαστικές λεπτομέρειες, είσαι πλέον ανεπιθύμητος.
Τι τελευταίες ημέρες έμενε σε σπίτι φίλου του, την διεύθυνση του οποίου είχε δώσει στις αρχές, μια πρώτη κίνηση για να δείξει ότι δεν είναι ύποπτος φυγής, βασικός λόγος για να προφυλακισθεί.
Η δεύτερη ήταν να μεταβεί αυτοβούλως το μεσημέρι του Σαββάτου στην ΓΑΔΑ με τον δικηγόρο του και να ρωτήσει αν υπάρχει ένταλμα σύλληψης του.
Σήμερα ή το αργότερο αύριο θα μεταβεί στην ανακρίτρια, ώστε να ζητήσει και να λάβει προθεσμία για να απολογηθεί, ενώ μέχρι τότε θα κρατείται στην Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Αθηνών.
Εάν κριθεί ύποπτος για την τέλεση νέων αξιόποινων πράξεων ή παρά τις κινήσεις που έκανε ως ύποπτος φυγής, αναμένεται να προφυλακιστεί άμεσα.
Σύμφωνα με τον δικηγόρο του, τον μοναδικό ίσως που τον χαρακτήρισε έναν έντιμο άνθρωπο και ειλικρινή στις σκέψεις του, ο Δημήτρης Λιγνάδης εμμένει στην αθωότητά του.
Κι αυτή η εμμονή είναι ίδιον των ανθρώπων που πιστεύουν ότι ακόμη και μετά το έγκλημα δεν θα επέλθει η τιμωρία όπως συνέβη στο μυθιστόρημα του Ντοστογιέφσκι.
Κάποιοι θυμήθηκαν ότι στην περίπτωσή του ταιριάζει μια σκηνή από το «Ριχάρδος ΙΙΙ» του Σαίξπηρ ,όπου η Λαίδη Άννα λέει στον βασιλιά ότι «Ακόμη και τα πιο άγρια θηρία νιώθουν μια σταλιά συμπόνια» κι αυτός απαντάει: «Εγώ δε νιώθω, γιατί δεν είμαι άγριο θηρίο».
Κι όντως, ο Δημήτρης Λιγνάδης δεν είναι άγριο θηρίο, αλλά μάλλον κάτι πολύ χειρότερο.