Υπόθεση Λιγνάδη: Ξυπνούν οι μνήμες από ένα πολύ σκοτεινό παρελθόν

Ο Μενέλαος Λουντέμης έγραψε ότι «Η πρώτη κραυγή του ανθρώπου είναι το κλάμα. Από 'κει και πέρα, οι άνθρωποι ή παραμένουν άνθρωποι και κλαίνε, η γίνονται τέρατα και κάνουν τους άλλους να κλαίνε». Η συγκεκριμένη φράση ηχεί ανατριχιαστικά ταιριαστή στην περσόνα του Δημήτρη Λιγνάδη, που χθες το βράδυ μπορεί και να κοιμήθηκε - αν κοιμήθηκε - αργά τα ξημερώματα. Γι' αυτό το «σκοτεινό τέρας» η σημερινή μέρα είναι αναμφίβολα καταλυτική για την συνέχεια της ζωής του, που δεν θα είναι ποτέ πια αυτή που ήταν, από την ημέρα που άρχισαν τα αποκαλυπτήρια. Αποκαλυπτήρια που συγκλόνισαν μια κοινωνία, μέλη της οποίας ήξεραν, έβλεπαν και άκουγαν για τον ερεβώδη κόσμο του Δημήτρη Λιγνάδη εκτός θεάτρου. Αυτόν, που φέρεται να ήταν γεμάτος από νεαρά ανήλικα αγόρια, από τη περίοδο που ο ηθοποιός-σκηνοθέτης ήταν είκοσι ετών περίπου σύμφωνα με τα τελευταία δημοσιεύματα.

Τότε που όπως γράφτηκε προσέγγισε αγόρι φιλικού του ζευγαριού με σκοπούς που εξόργισαν τους γονείς του παιδιού, οι οποίοι προχώρησαν σε μηνυτήρια αναφορά. Έχουν περάσει τριάντα επτά χρόνια από την ημέρα που οι αστυνομικοί πήραν τα δαχτυλικά του αποτυπώματα, για μια υπόθεση στην οποία κατηγορήθηκε για ασέλγεια, που τελικά δεν προχώρησε δικαστικά. Το γιατί δεν είναι δύσκολο να το φανταστεί κανείς. Στην συντηρητική ελληνική κοινωνία της δεκαετίας του '80, μια τέτοια υπόθεση θα στιγμάτιζε πιθανόν για πάντα τους πρωταγωνιστές της και ίσως η διαδρομή του Λιγνάδη να ήταν διαφορετική.

Η ιστορία μιας ζωής όμως δεν γράφεται με «ίσως» και «αν» αλλά με την διαδρομή που επιλέγει κάποιος να κάνει, τόσο στον επαγγελματικό του χώρο, όσο και στην προσωπική του ζωή. Κι αυτή η προσωπική ζωή του Δημήτρη Λιγνάδη με όλα όσα έχουν γίνει γνωστά με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες από μηνύσεις, καταθέσεις και μαρτυρίες παραπέμπει σε ένα «σκοτεινό» μυθιστόρημα, με έναν ακόμη πιο «σκοτεινό» πρωταγωνιστή που αναμένει σήμερα την ώρα της κρίσης. Αυτόν που μετά την ιστορία του 1984, έγινε σταδιακά ένας σημαίνων ηθοποιός και σκηνοθέτης που έχαιρε εκτίμησης στο θέατρο, ενώ την ίδια στιγμή δεν προσπάθησε να τιθασεύσει ποτέ τους προσωπικούς του δαίμονες στον ιδιωτικό του βίο. Έναν βίο που χώρεσε περιστατικά ανείπωτης φρίκης, άγριας σεξουαλικής κακοποίησης και βιασμών που καταλογίζονται στον σκηνοθέτη πάνω σε ανήλικα αγόρια και πιο σπάνια σε κορίτσια.

Οι σκοτεινές πτυχές

Οι βόλτες στις πλατείες του Μεταξουργείου, η προσέγγιση 14χρονων αγοριών, η χειραγώγηση, οι νύχτες στο διαμέρισμά του, οι φωνές, τα προσφυγόπουλα που δεν ήθελαν να πάνε ξανά για «μάθημα» συνθέτουν το παζλ μιας ερεβώδους υπόθεσης. Οι γείτονες άκουγαν, έβλεπαν αλλά δεν μιλούσαν ίσως γιατί δεν φαντάζονταν τα ανείπωτα που φαίνεται να συνέβαιναν στο ρετιρέ του Λιγνάδη. Χθες αφίχθη στην 19η τακτική ανακρίτρια συνοδεία οχτώ αστυνομικών ενώ γύρω του «χόρευαν» φωτογράφοι, κάμεραμεν και δημοσιογράφοι για το ποιος θα πετύχει την καλύτερη στιγμή της αποκαθήλωσής του.

Λίγη ώρα μετά κατέφτασε ο ποινικολόγος Αλέξης Κούγιας, αυτός που ανέλαβε από την περασμένη Δευτέρα να βγάλει τον Λιγνάδη από την φωτιά. Ξεκίνησε με έναν καταιγισμό γνωστό σε όσους γνωρίζουν την επιθετική τακτική του γνωστού ποινικολόγου, όπου μέσα σε τρεις ημέρες έδωσε συνεντεύξεις σε όλα τα κανάλια. Προσπάθησε να αποδομήσει θύματα και μάρτυρες κάνοντας λόγο για «επαγγελματίες» ομοφυλόφιλους, ατάκα που ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων ενώ χθες κατέθεσε αίτηση ακυρότητας, η οποία θα συζητηθεί σήμερα. Σε αυτό επικαλείται ανυπαρξία στοιχείων, υπερπροβολή φημών εις βάρος του εντολέα του Δημήτρη Λιγνάδη αλλά και έλλειψη αντίλογου κατά την ποινική έρευνα από την πλευρά του κατηγορούμενου σκηνοθέτη. Αυτού που ανέβασε με επιτυχία το μιούζικαλ «Billy Elliot» με τρεις διαφορετικούς ανήλικους πρωταγωνιστές, μια παράσταση που προκάλεσε αντιδράσεις σε θεατές που πήγαν να την δουν με τα παιδιά τους.

Στις συνεντεύξεις του ήταν σχεδόν πάντοτε αυτό που λέμε αιρετικός, δηλώνοντας π.χ. εθισμένος στο σεξ και παθιασμένος με τον έρωτα, αν και τίποτε από όσα έχουν γίνει γνωστά για τις άγριες συνευρέσεις του με μικρά αγόρια, δεν συνάδουν με τις συγκεκριμένες έννοιες. Ενίοτε μίλαγε και για κάποια σκοτεινή πτυχή της ζωής του, όπως την δολοφονική επίθεση που δέχτηκε μέσα στο σπίτι του, το 2002. Τότε που μαχαιρώθηκε σχεδόν μέχρι θανάτου από άγνωστο και σύρθηκε κυριολεκτικά μισοπεθαμένος έξω από το σπίτι του, για να μεταφερθεί λίγη ώρα μετά στο νοσοκομείο «Σωτηρία». Εκείνη η πρώτη νύχτα νοσηλείας άργησε πολύ να ξημερώσει, ενώ μαζί του ήταν από την πρώτη στιγμή δύο πολύ στενοί του φίλοι εκείνη την περίοδο, μια γυναίκα και ένας άνδρας, αμφότεροι πολύ γνωστοί ηθοποιοί.

Μίλησε γι' αυτό μόνο μια φορά μετά από δώδεκα χρόνια, επιβεβαιώνοντας την επίθεση και ότι παραλίγο να πεθάνει από τα χτυπήματα του δράστη, αρνούμενος όμως να πει οτιδήποτε περισσότερο. Ακόμη και σήμερα θα είχε πολύ ενδιαφέρον λένε άνθρωποι από τον χώρο του θεάτρου να επιβεβαιωθεί ο πραγματικός λόγος για τον οποίο κάποιος άγνωστος μαχαίρωσε με μίσος τον Δημήτρη Λιγνάδη. Οι φήμες, οι ψίθυροι και οι εικασίες επικεντρώνονται σε ένα κεφάλαιο της «σκοτεινής» ζωής του σκηνοθέτη που φέρεται να αφορούσε την σχέση του με ένα ανήλικο αγόρι. Ένα αγόρι που εικάζεται ότι το προσέγγισε με την συνήθη τακτική και φέρεται να κατάφερε αυτή την χειραγώγηση για την οποία τόσος λόγος έχει γίνει στις υποθέσεις που είδαν το φως της δημοσιότητας. Η συνέχεια σύμφωνα με τους ψιθύρους στον χώρο, είχε δράματα, κλάματα και ένα απονενοημένο διάβημα από τον ανήλικο που έφερε τον πατέρα του στα όρια της παράκρουσης, όταν έμαθε. Κι όταν έμαθε, αποφάσισε σύμφωνα με τα όσα λέγονται χρόνια τώρα για την συγκεκριμένη υπόθεση στα θεατρικά παρασκήνια, να πάρει ο ίδιος την κατάσταση στα χέρια του, ως ένας αυτόκλητος μοναχικός εκδικητής.

Ο Δημήτρης Λιγνάδης νοσηλεύθηκε πολλές ημέρες στην εντατική του «Σωτηρία» και όταν βγήκε δεν μίλησε ποτέ για την επίθεση που παραλίγο να του κοστίσει την ζωή, η οποία δεν οδηγήθηκε ποτέ στο δικαστήριο και παραμένει ακόμη και σήμερα ένα μεγάλο όσο και «σκοτεινό» μυστήριο.


Ειδήσεις σήμερα

Δείτε βίντεο: Ο Λιγνάδης καλεσμένος του Βούτση σε εκδήλωση της Βουλής για τον Μαντέλα το 2018

Μιανμάρ: 137 ΜΚΟ από 31 χώρες καλούν τον ΟΗΕ να επιβάλλει εμπάργκο όπλων

Πανδημία-Πορτογαλία: Ξεπέρασαν τα 800.000 τα κρούσματα και τις 16.000 τα θύματα