Η Ελληνίδα που ζει σε απόσταση αναπνοής από την Αίτνα, μιλά στο protothema.gr
12.04.202108:06
Η ζωή της στην Σικελία, οι άνθρωποι, οι σχέσεις με την Ελλάδα και οι εκδηλώσεις για τα 200 χρόνια από το 1821 - Δείτε φωτογραφίες
Στις 16 Φεβρουαρίου «ξύπνησε» η Αίτνα με τη χιονισμένη κορφή της να εκτοξεύει τέφρα και λάβα στον ουρανό της Σικελίας.
Η Στέλλα Καλησπεράτου, η Ελληνίδα που ζει «μια ανάσα» από το υψηλότερο ενεργό ηφαίστειο της Ευρώπης (3.350 μέτρα ύψος) το οποίο είναι δραστήριο τα τελευταία… 500.000 χρόνια, παρακολουθούσε «ζωντανά» τις εκρήξεις από το site Etna Walk το οποίο κάνει πάντα ρεπορτάζ και αναμεταδόσεις από την Αίτνα. «Το επόμενο χάραμα πήγα στο λιμάνι όπου μπορείς να έχεις μια πολύ όμορφη οπτική του ηφαιστείου και της πόλης. Κάθισα και την θαύμαζα από εκεί, μόλις μπορέσαμε σε δύο μέρες ανεβήκαμε πάνω για τρέκινγκ και βόλτα στα χωριά που είναι χτισμένα στους πρόποδες και εκεί είδαμε και το κακό που μπορεί να προκαλέσει. Υπήρχαν χωριά που ήταν στην κυριολεξία μαύρα από την πτώση τέφρας, κάποιες μέρες υπήρξαν ιδιαίτερα δύσκολες για τους κατοίκους αυτών των χωριών γιατί η ατμόσφαιρα ήταν αποπνικτική» θα πει μιλώντας στο protothema.gr.
Η Στέλλα Καλησπεράτου, πρόεδρος του Ελληνικού Ινστιτούτου Πολιτιστικής Διπλωματίας με έδρα την Κατάνια, την πόλη της Αίτνας, βρίσκεται εκεί τα τελευταία 6 χρόνια έχοντας αφιερωθεί στο έργο του Ινστιτούτου. Όπως είπε στο protothema.gr δεν φοβάται που ζει δίπλα στο πιο ενεργό ηφαίστειο της Ευρώπης και ότι αυτός ήταν και ένας από τους λόγους που αρχικά επισκέφθηκε την Σικελία. «Η Αίτνα ήταν ο κύριος λόγος για τον οποίο εξαρχής θέλησα να επισκεφτώ την Σικελία και ο λόγος που θέλησα να κατοικήσω στην Κατάνια. Αργότερα φυσικά υπήρξαν και άλλοι, αλλά το να ζεις τόσο κοντά, σχεδόν κάτω από αυτήν, είναι για μένα προσωπικά μια δυνατή και διαρκής αφύπνιση για το πόσο σημαντική είναι η φύση και το πόσο εξαρτώμαστε από αυτήν, είναι ένας διαρκής λόγος να σεβόμαστε αυτά που έχουμε και να εκτιμούμε την κάθε στιγμή. Όχι δεν φοβάμαι, η Αίτνα όντας το μεγαλύτερο ενεργό ηφαίστειο της Ευρώπης παρακολουθείται 24 ώρες το 24ωρο. Φυσικά με την φύση ποτέ δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι για κάτι».
Όπως λέει η ζωή στην Κατάνια είναι αρκετά πιο χαλαρή σε σχέση με την Αθήνα ωστόσο με την πανδημία του κορωνοϊού όλα είναι πλέον διαφορετικά.
«H Κατάνια είναι μια πολύ όμορφη πόλη, χτισμένη ανάμεσα στην θάλασσα και το ηφαίστειο, αυτό αναπόφευκτα την κάνει μια πόλη με πολλές αντιθέσεις. Για τα δεδομένα της Σικελίας είναι μια μεγάλη πόλη αλλά στην ουσία δεν είναι. Ο ρυθμός της ζωής, οι αποστάσεις και οι χρόνοι σε σύγκριση με την Αθήνα, είναι πολύ πιο χαλαροί και πολύ πιο εύκολοι. Τώρα βέβαια με την πανδημία του κορωνοϊού η ζωή είναι πιο δύσκολη, κυκλοθυμική και σουρεαλιστική, όπως όλων. Έχουν αλλάξει οι ρυθμοί, ο τρόπος διδασκαλίας, οι έξοδοι είναι πλέον πολυτέλεια και η ανασφάλεια έχει γίνει ακόμη περισσότερο βασικός μας σύντροφος. Δεν είναι μόνο ο φόβος του ιού που βιώνουμε αλλά και όλα αυτά που επιφέρει. Επιχειρήσεις σε απόγνωση, ο τουρισμός που εδώ όπως και στην Ελλάδαείναι από τους βασικότερους παράγοντες οικονομίας είναι εξίσου σε κρίση. Όλα αυτά έχουν ως φυσικό επακόλουθο την κακή ψυχολογία όλων μας. Οι δικοί μου άνθρωποι πλέον είναι και εδώ στην Σικελία και στην Ελλάδα. Ένα από τα πιο δυνατά διδάγματα που μαθαίνει όποιος φεύγει από τον τόπο του για να ζήσει αλλού είναι πως οι πραγματικοί φίλοι μένουν για πάντα, όσα χιλιόμετρα κι αν τους χωρίζουν αλλά και πως πάντα υπάρχουν άνθρωποι που σε βάζουν στην ζωή και στην καθημερινότητα τους και γίνονται κι αυτοί δικοί σου άνθρωποι».
Η επιλογή για να ζήσει στην Κατάνια ήταν η Αίτνα όπως εξηγεί στο protothema.gr η Στέλλα Καλησπεράτου, αλλά στη συνέχεια την κέρδισαν και οι άνθρωποι: «Επέλεξα την Κατάνια, αρχικά γιατί είναι η πόλη κάτω από την Αίτνα, έπειτα γιατί γνώρισα ανθρώπους εξίσου εκρηκτικά ενεργούς όπως αυτή. Η καθηγήτρια Κατερίνα Παπαθέου και η συνεργασία μας στο κέντρο πιστοποίησης της Ελληνικής γλώσσας ήταν από τους πρωταρχικούς λόγους, έπειτα οι φιλίες που έκανα, η ζωή σε αυτή την πόλη που είναι όμορφη και η ευκαιρία του να ανεβαίνω συχνά στην Αίτνα».
Η Στέλλα Καλησπεράτου έχει αναλάβει το Ελληνικό Ινστιτούτο πολιτιστικής διπλωματίας στην Σικελία, τον σχεδιασμό δράσεων και συνεργιών με τοπικούς δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς και ακαδημαϊκά ιδρύματα. «Έχω την πολύτιμη και άριστη συνεργασία με τον επίτιμο πρέσβη Arturo Bizzaro, ο οποίος είναι πάντα ενεργός και διαθέσιμος για την δημιουργία νέων δράσεων που συμβάλλουν στην σύγχρονη σχέση μεταξύ Ελλάδας και Σικελίας. Πριν την πανδημία είχα δημιουργήσει τον κύκλο σεμιναρίων “Human Acting” όπου συνδυάζονται το θεατρικό παιχνίδι με τις αρχές mindfluness και yoga. Μια μέθοδος που ενδυναμώνει την δημιουργικότητα, την σωματική και πνευματική ευελιξία. Συνεργάζομαι με την Καθηγητρια Κατερίνα Παπαθέου στο κέντρο πιστοποίησης της ελληνικής γλώσσας. Το συγκεκριμένο κέντρο έχει έναν από τους μεγαλύτερους αριθμούς μαθητών, έχουμε δημιουργήσει συνεργασίες με λύκεια στα οποία οι μαθητές διδάχτηκαν Ελληνικά και επισκέφτηκαν την Αθήνα, αλλά και συνεργασίες όπως με την πανεπιστημιακή κοινοπραξία Archimede στις Συρακούσες, η οποία θα συνεχιστεί μόλις μπορέσουμε να καταλάβουμε πως θα εξελιχθεί το θέμα της πανδημίας».
Η Στέλλα είναι και ένα από τα πιο ενεργά μέλη της ελληνικής κοινότητας η οποία πραγματοποίησε πρωτοβουλία για τον εορτασμό των 200 ετών από την Επανάσταση του 1821. «Υπήρξε μια πρωτοβουλία η οποία έλαβε μια πραγματικά συγκινητική αποδοχή. Για την επέτειο των 200 χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση θελήσαμε να γιορτάσουμε μαζί με τους Σικελούς και όχι απλά να τους κάνουμε να γιορτάσουν μαζί μας. Μέσα από έρευνα στο εξαιρετικό βιβλίο ‘’Sicilia e Grecia. La presenza della Grecia moderna nella cultura siciliana del XIX secolo” του πανεπιστημιακού καθηγητή Francesco Scalora, ανακαλύψαμε τέσσεα ονόματα Σικελών φιλελλήνων οι οποίοι αφήνοντας τον τόπο τους, πήγαν στην τότε επαναστατημένη Ελλάδα για να πολεμήσουν στο πλάι των Ελλήνων. Προτείναμε σε συγκεκριμένους Δήμους και λύκεια να λάβουν μέρος στον εορτασμό της επετείου και μαζί με την ιστορία της ελληνικής επανάστασης να επικοινωνήσουν αυτά τα ονόματα. Κάποιοι Δήμοι ανάρτησαν την ελληνική σημαία, Δήμαρχοι τοπικών πόλεων έστειλαν επιστολές και χαιρετισμό σε βίντεο, άλλοι φωτογραφήθηκαν κρατώντας ενωμένες την ελληνική και την ιταλική σημαία. Ιδιαίτερα συγκινητικές υπήρξαν οι εκδηλώσεις των λυκείων όπου οι καθηγητές σε συνεργασία με το Ινστιτούτο ενημέρωσαν τους μαθητές και αυτοί με την σειρά τους θέλησαν να τιμήσουν αυτήν την επέτειο, άλλοι όπως στις Συρακούσες δημιουργώντας πανό και άλλοι, όπως στην Κατάνια, ετοιμάζοντας μια γιορτή, ζωγραφίζοντας την ελληνική σημαία στα μέτωπά τους. Αναβιώσαμε την σημασία του φιλελληνισμού με την συμμετοχή ανθρώπων που έκαναν αυτή την πρωτοβουλία δική τους και βοήθησαν ώστε να υλοποιηθεί ακόμη και εν μέσω lockdown λόγω πανδημίας. Η πραγματική σημασία που έχει αυτή η επέτειος είναι πως η ελευθερία κατακτιέται μόνο με την αλληλεγγύη και όχι με τον διχασμό», θα πει στο protothema.gr η Ελληνίδα που ζει στην πόλη της Αίτνας.