Παιδοφιλία και βιασμοί: Στο μυαλό του βιαστή

Η μεγάλη ανατριχίλα. Όταν η βόμβα έσκασε. Όταν δεκάδες περιστατικά δημοσιοποιήθηκαν. Όταν δεκάδες παθούσες άνοιξαν το στόμα τους. Όταν ο καλλιτεχνικός χώρος τραυματίστηκε βαριά. Και όταν όλη η Ελλάδα ήταν σαν να ανακάλυψε την Αμερική, τον τροχό και την πυρίτιδα. Μα τέτοια πράγματα συμβαίνουν ακόμα και στις καλύτερες οικογένειες; Ελάτε τώρα. Κάνετε ότι δεν καταλαβαίνετε. Μπα ο βιασμός δεν μας αφορά!

Η μεγάλη ανατριχίλα συνοδεύεται και από ένα ακόμα εφιαλτικό δεδομένο. Όπως μου έλεγε η ντοτορέσα Μαρία Εσπόζιτο, ειδικευμένη ψυχολόγος και μάλιστα σε δικαστικές υποθέσεις: «σύμφωνα με το Istat το 92,5% των γυναικών που έχουν υπάρξει θύματα βιασμού δεν το έχουν καταγγείλει». Κάτι περισσότερο από εννιά στις δέκα. Και να υπολογίσετε ότι 746.000 Ιταλίδες έχουν υπάρξει θύματα απόπειρας βιασμού. Απίστευτο!

Και η Ελλάδα; Πάντα ουραγός. Πάντα μετεξεταστέα. Πάντα σχεδόν ανίδεη περί του εγκλήματος. Μα γιατί όλες αυτές δεν αντέδρασαν; Επειδή «πάγωσαν». Πόσοι εξ ημών και υμών γνωρίζουμε την ουσία «Νοραδρεναλίνη»; Εγώ πάντως για πρώτη φορά την άκουσα. Και τι συμβαίνει μ αυτή την ουσία; Προκειμένου ο οργανισμός της παθούσας να προστατευτεί από την αυτό-ταπείνωση και την έλλειψη αυτοεκτίμησης, εκκρίνει αυτή την Νοραδρεναλίνη!
Αν τώρα συγκρίνουμε τις σχετικές και καλά οργανωμένες υποδομές της γειτονικής Ιταλίας με τις δικές μας, ε τότε η απόσταση που μας χωρίζει από την πολιτισμένη Δυτική Ευρώπη είναι η ίδια ανάμεσα στη Γη και τον Αρη

Αθώος και ασύδοτος ο παιδόφιλος

Απόδειξη; «Η Ελλάδα η μόνη ευρωπαική χώρα που δεν διαθέτει δικαστικούς λειτουργούς εξειδικευμένους πάνω σε σεξουαλικά εγκλήματα, όπως βιασμοί». Αυτή η αποκάλυψη από πρωτοκλασάτο μέλος του Συμβουλίου Επικρατείας. Που στη συνέχεια μου αφηγήθηκε μια ακόμα πτυχή της μεγάλης, νεοελληνικής, ανατριχίλας. Το περιστατικό πάει κάπως έτσι:
Μετά από καταδίωξη των κυπριακών αρχών, κάποιος σεσημασμένος και κατά συρροή παιδόφιλος, καταλήγει σε ελληνικό νησί. Η ελληνική αστυνομία αντιδρά αυτομάτως. Περίφημα. Εισβάλλουν στο σπίτι του, «σηκώνουν» όλες τις ηλεκτρονικές του συσκευές και όλα τα σημειώματά του, βρίσκουν «άπειρα» ενοχοποιητικά στοιχεία, όπως πορνογραφικό υλικό προς μικρά παιδιά, δένουν την υπόθεση και στην συνέχεια αναλαμβάνει το ορκωτό δικαστήριο στην Κω. Αψογη η Ελληνική Αστυνομία.

Ποια η κατάληξη;
Αθώος ο παιδόφιλος.

Ποια η συνέχεια;
Ο ίδιος παιδόφιλος εξακολούθησε να επιδίδεται στο ίδιο «σπορ» στέλνοντας χυδαίο πορνογραφικό υλικό με τον ίδιο μάλιστα σε οργασμό και αυνανισμό. Και το ακόμα πιο «καλύτερο»; Μα φυσικά να κλείνει ραντεβού με μερικά απ αυτά τα παιδιά. Όπως λένε οι στατιστικές ένα στα πέντε παιδιά που διαδικτυακά επικοινωνούν με παιδόφιλους στο τέλος επικοινωνούν μαζί τους ζωντανά!

Το προφίλ των βιαστών
Επιστροφή στον βιασμό. Αλλωστε βιασμός και παιδοφιλία είναι πρωτοξάδελφα. Τα ερωτήματα πολλά. Όπως το προφίλ το βιαστή. Όπως ποιες οι αιτίες του βιασμού. Όπως γιατί οι περισσότερες γυναίκες δεν το αποκαλύπτουν, ούτε το καταγγέλλουν. Όπως τι ρόλο παίζει η πορνογραφία. Και πάει λέγοντας.
Περιττό να αναδημοσιεύσω τις πανεπιστημιακές καθώς και τις εξειδικευμένες γνώσεις της Μαρίας Εσπόζιτο. Και είναι περιττό επειδή είναι τόσες πολλές που όλες μαζί δεν χωρούν σε μισή σελίδα εφημερίδας. Ενδεικτικά αναφέρω:
Λειτουργός Ιταλικής δημόσιας διοίκησης, Υφηγήτρια στο «Università Pegaso», ειδικευμένη στην κλινική και δικαστική ψυχοδιαγνωστική. Με διετές Master στην κλινική Σεξολογία , τριετές στην κλινική ψυχοδιαγνωστική και στις δικαστικές πραγματογνωμοσύνες. Όπως και Master στο «Universitario di II livello» στην επείγουσα ψυχολογία και ψυχοτραυματολογία , στην εφαρμοσμένη ανάλυση της συμπεριφοράς (ABA). Καθώς και Master Annuale για ειδικές μαθησιακές διαταραχές ,Master στον Ευρω-προγραμματισμό

Θέλετε κι άλλα;
Ε λοιπόν «Corso di perfezionamento Universitario» για τις μαθησιακές δυσκολίες και δυσκολίες στην σχολική προσαρμογή, «Corso di perfezionamento Universitario» ως σύμβουλος των θυμάτων. Καθώς και ειδική στην έκθεση αναφοράς για χορήγηση βοήθειας προς τα θύματα παραβατικών συμπεριφορών και κακοποιήσεων». Ουφ!

Η κουβέντα μέσω Skype με την βοήθεια του επίσης ειδικού Θεόφιλου Καλλιτσάρη που εκτός των άλλων έπαιξε τον ρόλο του διερμηνέα και μεταφραστή

-Αγαπητή Μαρία ας ξεκινήσουμε με το προφίλ του βιαστή

«Υπάρχουν διάφορα προφίλ βιαστή. Ο «θυμωμένος» βιαστής είναι ένας επιθετικός βιαστής. Αισθάνεται μία ανεξέλεγκτη παρόρμηση να βιάσει τις γυναίκες συνήθως αμέσως μετά από μία συζήτηση που είχε με την σύντροφό του, την μητέρα του ή από κάποια άλλη παρουσία στη ζωή του. Αυτή αποτελεί πυροδοτικό παράγοντα που λόγω θυμού φέρνει το άτομο να προχωρήσει σε παραβατική πράξη. Συνήθως ο βιαστής είναι παντρεμένος, συμπεριφέρεται ευγενικά στην σύζυγό του, αλλά έχει και εξωσυζυγικές σχέσεις. Επιτίθεται σε γυναίκες του ιδίου περιβάλλοντος στον οποίο ανήκει και ο ίδιος και σε ηλικίες κάπως μεγαλύτερες απ αυτόν. Μετακινείται με αυτοκίνητο και ανάμεσα στους βιασμούς υπάρχουν σχετικά μεγάλα χρονικά διαστήματα. Από έξι μήνες έως ένα χρόνο. Οι επιθέσεις είναι αιφνίδιες και επομένως δεν υπάρχουν πολλά σημάδια προετοιμασίας τους»

Ο σαδιστής και ο εξουσιομανής

-Αν δεν κάνω λάθος υπάρχει και η κατηγορία του σαδιστή
«Πολύ σωστά. Ο βιαστής-σαδιστής είναι ο πιο βίαιος μεταξύ των παραβατών. Προβάλει στην καθημερινότητά του τα επιθετικά του ένστικτα , ιδίως εάν υπάρξει κριτική στο πρόσωπό του ή εφόσον δεν ικανοποιηθεί στις προσωπικές απαιτήσεις του και συνήθως η περίπτωσή του καταχωρείται ως άτομο “ αντικοινωνικής διαταραχής της προσωπικότητας ” του. Ο σκοπός του είναι να προκαλέσει σωματικό και ψυχολογικό πόνο στο θύμα. Στην πραγματικότητα επιθυμεί να εκφράσει τις επιθετικές και ερωτικές φαντασιώσεις του. Στο μυαλό του η βία έχει λάβει μία ερωτική διάσταση. Ο βιαστής είναι άτομο με ελλειπή αυτοεκτίμηση βιώνει αισθήματα ανεπάρκειας και είναι επιθετικός. Σκοπός του είναι με τον βιασμό να “αναπληρώσει” αυτά τα ελλείμματα. Δηλαδή να βελτιώσει την αυτοεκτίμησή του μέσω της σεξουαλικής πράξης. Αισθάνεται σημαντικός, προσπαθεί να μην βλάψει το θύμα ή τουλάχιστον να μην το κάνει εκουσίως και θεωρεί πως η γυναίκα μπορεί και να απολαμβάνει τον βιασμό, σε τέτοιο βαθμό που υπόσχεται πως θα την αναζητήσει ξανά σε δεύτερο χρόνο»



-Άλλη κατηγορία;
«Ο βιαστής “για εξουσία” ο οποίος θεωρεί τον βιασμό εξαιρετικό και αναντικατάστατο εργαλείο για να επιβάλει την κυριαρχία του στο άλλο άτομο. Είναι πεπεισμένος πως ο Ανδρας είναι ανώτερος και πως έτσι έχει το δικαίωμα να βιάσει μία γυναίκα. Το θύμα θα πρέπει να υπακούσει σε όλες τις εντολές του και να υποκύψει σε όλες τις επιθυμίες του. Και κάτι ακόμα. Δεν τον απασχολεί καθόλου η ψυχοσωματική κατάσταση του θύματος»

-Και η μέση ηλικία των θυμάτων του βιασμού;
«Ο βιασμός είναι ένα φαινόμενο που συμπεριλαμβάνει όλες τις ηλικίες. Γυναίκες όλων των ηλικιών έχουν υποστεί βιασμούς κατά την διάρκεια της ζωής τους, αλλά η μεγαλύτερη τάση καταγράφεται στις νεαρότερες γυναίκες στο ηλικιακό φάσμα που εκτείνεται γύρω από εκείνες που βρίσκονται στα μισά της τρίτης δεκαετίας, δηλαδή γύρω στα 34»
Ψευδο-σεξουαλικότητα χωρίς πάθος και ερωτισμό

-Εχουν εξακριβωθεί οι αιτίες ενός βιασμού;
«Ο βιασμός έχει ελάχιστη σχέση με τον πάθος και τον ερωτισμό. Είναι μία πράξη ψευδο-σεξουαλικότητας που οφείλεται στην εχθρικότητα και στην ανάγκη ελέγχου του θύτη. Η ναρκισσιστική και η σαδομαζοχιστική ανάγκη του να επιβάλει την δύναμη και τον έλεγχο μέσω του βιασμού στο θύμα, προέρχονται από ασυνείδητα αισθήματα ανικανότητας και απαξίωσης ή από ένα αίσθημα κενού που ως υπόβαθρο εδράζεται σε καταθλιπτικά στοιχεία»

-Επομένως μιλάμε για άτομα με διαταραγμένη προσωπικότητα
«Φυσικά. Υπάρχει μία γκάμα διαταραχών που βρίσκονται στην βάση της πράξης αυτής. Ξεκινώντας από τις διαταραχές της προσωπικότητας, όπως αντικοινωνική και ναρκισσιστική προσωπικότητα. Όπως σεξουαλικές δυσλειτουργίες , ιδιαίτερα στυτικές δυσλειτουργίες αλλά και πρόωρη εκσπερμάτιση , έως και τις παραφιλίες, κυρίως σεξουαλικός σαδισμός. Ο βιαστής χαρακτηρίζεται από άμβλυνση του συναισθήματος και από παντελή έλλειψη ενσυναίσθησης»

-Πόσοι βιασμοί καταγράφονται στην Ιταλία ;
«Τα πρόσφατα δεδομένα του Istat δείχνουν ότι μία γυναίκα στις τρεις δηλαδή το 31,5% έχει υποστεί κάποιου είδους σεξουαλικής κακοποίησης. Επίσης το 3% περίπου 652. 000 έχουν πέσει θύματα βιασμού και το 3,5%, δηλαδή 746.000 έχουν υπάρξει θύματα απόπειρας βιασμού»

Εννιά στις δέκα το κρύβουν κάτω από το χαλί

-Και πόσες είναι εκείνες που το κρύβουν κάτω από το χαλί και δεν το αναφέρουν;
«Σύμφωνα με το Istat το 92,5% των περιστατικών γυναικών που έχουν υπάρξει θύματα βιασμού δεν το έχουν καταγγείλει»

-Απίστευτο. Το ίδιο και χειρότερα στην Ελλάδα. Γιατί το κρύβουν;
«Υπάρχουν τέσσερις κατηγορίες παραγόντων που αλληλοεπιδρούν ώστε να αποτραπεί η αποκάλυψη του συμβάντος. Όπως γνωσιακοί , για παράδειγμα ταυτίζονται με τον θύτη. Μια δεύτερη κατηγορία αφορά σε λόγους συναισθηματικούς δηλαδή ενοχές. Υπάρχουν λόγοι πρακτικοί, για παράδειγμα οικονομική εξάρτηση και φυσικά ψυχοκοινωνικοί δηλαδή αυτός ο ακατανίκητος φόβος να δεχτούν κριτική για το συμβάν»

-Γιατί οι γυναίκες πολλές φορές δεν αντιδρούν όταν συμβαίνει ένας βιασμός ;
«Επέρχεται ένας μηχανισμός ο οποίος ονομάζεται freezing,δηλ. πάγωμα. Συχνά αισθήματα φόβου και αδυναμίας αντίδρασης μπλοκάρουν τον μηχανισμό άμυνας και αντίδρασης»

-Στην Ιταλία υπάρχουν κέντρα πρόληψης και θεραπείας;
«Φυσικά υπάρχουν. Και είναι τρία. Και αποσκοπούν στην ψυχο-εκπαίδευση και ψυχική αποκατάσταση θυτών ή επίδοξων θυτών με προληπτική παρέμβαση σε αυτούς. Αλίμονο αν δεν υπήρχαν. Ένα απ αυτά βρίσκεται στη Φλωρεντία»

Η πορνογραφία μέθοδος θεραπείας

-Η αυτονόητη ερώτηση έχει να κάνει με μεθόδους πρόληψης
«Πολλές γυναίκες μαθαίνουν τεχνικές αυτοάμυνας. Η κυριότερη πρόληψη και παρέμβαση όμως θα πρέπει να εφαρμοστεί στους άντρες και όχι στις γυναίκες. Θα πρέπει να καλλιεργηθεί η κουλτούρα του σεβασμού από μικρή ηλικία προς τις γυναίκες. Στην Ιταλία έχουμε τα κέντρα ενάντια στην βία που παρέχουν κάθε είδος δυνατής στήριξης στα θύματα βιασμού»

-Τώρα που το σκέφτομαι πρέπει να σε ρωτήσω αν η πορνογραφία παίζει κάποιο ρόλο και αν ενισχύει τις ορμές του υποψήφιου βιαστή
«Η πορνογραφία δεν είναι αίτιο πρόκλησης ενός βιασμού. Πολλές φορές εμείς οι σεξολόγοι χρησιμοποιούμε την πορνογραφία ως μία από τις μεθόδους που συμπεριλαμβάνεται στα θεραπευτικά πρωτόκολλα»




-Και ποιο το όριο μεταξύ συναίνεσης και βιασμού ;
«Ο βιασμός είναι μία μη συναινετική πράξη ενός από τα δύο άτομα που συμμετέχουν σε ένα συμβάν, κατά το οποίο ο βιαστής διεισδύει στον κόλπο, το στόμα ή τον πρωκτό του θύματος με το πέος του, τα δάχτυλα, το χέρι ή άλλα αντικείμενα. Η μη συναίνεση του θύματος μπορεί να είναι και απλώς λεκτική»

-Μια και μιλάμε για διαταραγμένες προσωπικότητες ποιο το προφίλ του παιδόφιλου;
«Η παιδοφιλία υφίσταται τόσο στους άντρες όσο και στις γυναίκες. Ο παιδόφιλος πάσχει από ψυχοπαθολογία που τον οδηγεί να νιώθει έλξη, να έχει σεξουαλικές φαντασιώσεις και σεξουαλικές παρορμήσεις για ανήλικους, αλλά δεν είναι απαραίτητο να τις μετουσιώνει και σε σεξουαλικές πράξεις»

-Πως εξηγείται η αύξηση του φαινομένου σε μία εποχή σεξουαλικής απελευθέρωσης και εύκολης προσβασιμότητας στο σεξ ;
«Το βασικό σημείο δεν είναι η προσβασιμότητα στο σεξ αλλά η σημερινή διαμόρφωση της ανδρικής προσωπικότητας. Πολλές φορές αυτή είναι δυσλειτουργική και συμμετέχει σε κοινωνικές συνθήκες μη ευνοικές στην ανάπτυξη συναισθημάτων ενσυναίσθησης»

-Με απλά λόγια από τους βιαστές απουσιάζουν τα αισθήματα
«Κάπως έτσι»

-Οι γυναικοκτονίες είναι ένα φαινόμενο που σχετίζεται με κακοποιητικές συμπεριφορές;
«Το φαινόμενο είναι ανησυχητικό και βρίσκεται σε ανάπτυξη. Κατά βάση εμφανίζεται και αναπτύσσεται στο εσωτερικό κάποιας κακοποιητικής σχέσης. Οι κακοποιητές είναι τεσσάρων κατηγοριών: Ναρκισσιστής, εμμονικός, παρανοικός και θυματοποιητής. Εκείνος δηλαδή ο οποίος πιστεύει πως η ύπαρξή του στην ζωή οφείλεται σε λάθος. Πρόκειται για εντελώς ανεύθυνο άτομο»

Δικαστική δίωξη και μετά την 15ετία

Η συνέχεια είναι άκρως ενδιαφέρουσα. Εχει να κάνει με την ελληνική πραγματικότητα. Όπως την περιγράφει και την βιώνει ο Θεόφιλος Καλλιτσάρης. Ο και τον υποφαινόμενο Ψυχίατρος, με ειδικότητα σε θέματα Ψυχο-σεξολογίας και δικαστικής σεξολογίας. Με απλά λόγια ό, τι αφορά νομικά ζητήματα γύρω από τη σεξολογία και τις σεξουαλικές «παρενοχλήσεις» είναι ο άνθρωπός μας. Εκπαιδευμένος και πιστοποιημένος πραγματογνώμονας, εκτιμητής βιολογικής βλάβης στην «ψυχική σφαίρα». Κάτι αντίστοιχο του ιατροδικαστή. Τέσσερα ζητηματάκια ανασύρει στην επιφάνεια αυτός ο πραγματογνώμονας

Το πρώτο: «Η ποινική δίωξη αξιόποινων σεξουαλικών εγκλημάτων που έχουν παραγραφεί λόγω του ότι έχει παρέλθει η 15ετία μπορεί να συνεχιστεί σε επίπεδο αστικού δικαίου. Η δικαστική επίδοση αποζημίωσης γι’ αυτά, είναι δυνατή μετά από πραγματογνωμοσύνη την οποία διατάσσει ο δικαστής έχοντας ο ίδιος ορίσει εξειδικευμένο πραγματογνώμονα, εκτιμητή βιολογικής βλάβης. Δηλαδή ειδικούς και εκπαιδευμένους ψυχίατρους ή ψυχολόγους»

Το δεύτερο: «Μπορεί μάλιστα να θεσπιστεί νομικά η δυνατότητα, στις περιπτώσεις αποτρόπαιων σεξουαλικών εγκλημάτων, να παρίστανται ως ενάγοντες, δημόσιοι φορείς. Κυρίως δήμοι, περιφέρειες ή συνεταιρισμοί, αξιώνοντας υψηλή χρηματική αποζημίωση λόγω διατάραξης της ΄΄κοινωνικής ειρήνης΄΄, διατάραξης του κοινού περί δικαίου αισθήματος και πρόκληση βλάβης»

Το τρίτο: «Έως σήμερα υπάρχουν μόνο δύο σημαντικά προγράμματα ‘’κλασσικής σεξολογίας’’ τα οποία βρίσκονται στην Αθήνα γίνονται με υποχρεωτική ‘’δια ζώσης’’ παρακολούθηση και μπορεί να συμμετέχει μόνο όποιος μπορεί να ανταποκριθεί οικονομικά στα δίδακτρα, στα ταξίδια και την διαμονή. Μάλιστα το Master σεξουαλικής θεραπείας είναι το μοναδικό Μεταπτυχιακό στην ειδικότητα αυτή στην Ελλάδα με κόστος περίπου 6500 euro και διάρκεια 1 έτους.
Υπάρχουν τουλάχιστον τρεις υπο-ειδικότητες στις οποίες είναι αναγκαίο να εκπαιδευτούν κάποιοι Έλληνες σεξολόγοι ή επαγγελματίες ψυχικής υγείας: Σεξουαλικός σύμβουλος και Σεξουαλικός Παιδαγωγός, ο Ψυχο-σεξολόγος και ο Δικαστικός Σεξολόγος»

Και το τελευταίο έχει να κάνει με το «εκδικητικό βίντεο» το λεγόμενο Revenge Porn: «Πολυδιάστατη η σχέση του φαινομένου «Revenge Porn» με τον βιασμό. Ξεκινάει από την ψηφιακή έκθεση ενός βιασμού στο διαδίκτυο και επεκτείνεται ως την επικείμενη απειλή δημοσιοποίησης του video με ερωτικό περιεχόμενο που αποσκοπεί σε σεξουαλικά ανταλλάγματα. Οι θύτες του Revenge Porn επίσης εμπλέκονται νομικά σε ταυτόχρονη κατ’ εξακολούθηση διάπραξη εμμονικής και παράνομης παρακολούθησης (stalking) και κατ’ εξακολούθηση βιασμού»

Πρέπει ν' αλλάξουν οι φαντασιώσεις των βιαστών

Υστερόγραφο με ονοματεπώνυμο: Ειρήνη Χειρδάρη. Χωρίς την βοήθειά της αυτή η συνέντευξη θα ήταν ανέφικτη. Η Ειρήνη λοιπό, σεξοθεραπεύτρια η ίδια είναι η διοργανώτρια σεμιναρίου με θέμα «στο μυαλό των βιαστών». Θα γίνει 24 και 25 Απριλίου σε Internetική πλατφόρμα, στη διεύθυνση «sexacademy.eu»

Καλεσμένοι και ομιλητές πέντε γυναίκες και δύο άντρες. Εχουμε και λέμε: Μαρία Εσπόζιτο, Γκρατσιέλα Μάτζα και Σέρτζιο Καρούζο οι δικαστικοί σεξολόγοι. Ειδικευμένοι στο Sex Crimes. Στους εισηγητές και η Σοφία Μπεκατώρου από την δική της εμπειρία στην Ελλάδα

Ακόμα η δόκτωρ Μαρία Ροσάρια Μπαλτατσίνο, δικηγόρος-εγκληματολόγος και η δόκτωρ Γκιούσι Σιπάνι, κοινωνική λειτουργός, εγκληματολόγος καθώς και ποινικός και σχολικός διαμεσολαβητής. Και τέλος ο Θεόφιλος Καλλιτσάρης ειδικός σε θέματα δικαστικής σεξολογίας, που θα κάνει και την μετάφραση

«Στην Ελλάδα δεν το έχουμε κατανοήσει. Δηλαδή δεν υπάρχουν υποδομές. Ώστε πριν ο θύτης καταλήξει στο έγκλημα να ζητήσει τη βοήθεια ειδικού να του αλλάξει τις φαντασιώσεις του. Σε όλο τον πολιτισμένο κόσμο υπάρχουν ειδικά κέντρα για υποψήφιους βιαστές και παιδόφιλους. Και στην φυλακή δεν γίνεται θεραπεία»

Και μου αφηγήθηκε συγκεκριμένο περιστατικό:

«Αυτό τον καιρό που αποκαλύφθηκαν τόσοι βιασμοί, βρέθηκα σε μια παρέα με δικαστίνες που μου έλεγαν, για κάποιες δίκες, ότι το θύμα δεν θυμόταν και ότι δεν αντέδρασε. Αγνοούσαν δηλαδή το γεγονός που λέγεται «διάσχιση». Το θύμα του βιασμού τις περισσότερες φορές παθαίνει διάσχιση. Σημαίνει ότι παγώνει, μένει ακίνητη. Αντί ο εγκέφαλός να της ρίξει αδρεναλίνη ώστε να επιτεθεί και να φωνάξει, την τροφοδοτεί με νοραδρεναλίνη. Και το κάνει αυτό για προστατευτεί εκείνη τη στιγμή ο αυτοσεβασμός της και το εγώ της. Να μην καταρρεύσει. Ετσι μοιάζει σαν ναρκωμένη. Δεν ξέρει τι της γίνεται. Γι αυτό στο δικαστήριο μπορεί να μη θυμάται πολλά. Ο βιασμός, μετά την ανθρωποκτονία είναι η μεγαλύτερη παραβίαση προσωπικότητας. Δεν είναι έγκλημα μόνο σωματικό, είναι συναισθηματικό και πνευματικό μαζί»

Και κάτι ακόμα πιο επεξηγηματικό:

«Ο βιασμός δεν είναι σεξουαλικό έγκλημα. Είναι ψευδο-σεξουαλικό. Φαίνεται σαν σεξουαλικό επειδή γίνεται διείσδυση. Ο, τι επειδή διεγέρθηκες και πόθησες μια γυναίκας γι αυτό το βίασες. Λάθος. Δεν υπάρχει αυτό. Εμείς κυριαρχούμε πάνω στη σεξουαλικότητά μας. Δηλαδή δεν έχει κάνει με τα ρούχα και την τολμηρή εμφάνιση. Αυτό είναι άτοπο. Λάθος τρομερό»

Και τελειώνω παραφράζοντας το γνωστό σύνθημα «προλετάριοι όλου του κόσμου ενωθείτε» Τουτέστιν «γυναίκες όλης της χώρας ενωθείτε». Τους βιαστές να αποκαλύπτετε και να τους τιμωρείτε. Όπως και στο φινάλε του θρυλικού και Οσκαρικού γουέστερν «Οι ασυγχώρητοι» όπου ο Κλιντ Ιστγουντ φεύγοντας και απειλώντας κάποια ρεμάλια που έκαναν πλάκα χαράσσοντας πρόσωπα εκδιδόμενων γυναικών τους λέει «όποιος τολμήσει να πειράξει έστω και μία τρίχα της κεφαλής τους θα τον στείλω στον τάφο»