Γλυκά Νερά: «Παιδιά αφήστε με να πάω στον τάφο της - Δεν γίνεται Μπάμπη, πρέπει να μας ακολουθήσεις τώρα» - Ο διάλογος με τους αστυνομικούς
18.06.202111:11
Ο διάλογος του πιλότου με τους αστυνομικούς όταν τον πήραν από την Αλόννησο
Η πρώτη εργοδότρια του Μπάμπη Αναγνωστόπουλου, Χαρίκλεια Θεοδώρου στεκόταν δίπλα του κατά τη διάρκεια του μνημόσυνου για τις 40 μέρες από τον θάνατο της συζύγου του, Κάρολαιν. Μεταφέρει στο protothema.gr λέξη προς λέξη τη στιχομυθία που είχε ο πιλότος με τους αστυνομικούς που τον πλησίασαν για να τον ενημερώσουν ότι πρέπει να τον μεταφέρουν άμεσα πίσω στην Αθήνα.
«Πρέπει να μας ακολουθήσεις, έχουν προκύψει σοβαρά στοιχεία για την υπόθεση» ήταν η πρώτη κουβέντα των αστυνομικών στον Μπάμπη, λέει στο protothema.gr η κάτοικος Αλοννήσου, Χαρίκλεια Θεοδώρου. Είναι η γυναίκα που έδωσε στον πιλότο την πρώτη του δουλειά, μόλις τελείωσε το σχολείο. Ο Μπάμπης Αναγνωστόπουλος εργάστηκε για δυο χρόνια ως σερβιτόρος στην καφετέρια της προτού κάνει πραγματικότητα το μεγάλο του όνειρο, να γίνει πιλότος ελικοπτέρων.
«Θυμάμαι την έκφραση του προσώπου του, σάστισε. Δεν το περίμενε» συνεχίζει η Χαρίκλεια Θεοδώρου. «Ρε παιδιά, αφήστε να πάω στο τρισάγιο στον τάφο της γυναίκας μου», ήταν τα αμέσως επόμενα λόγια του. Εγώ καθόμουν δίπλα τους σχεδόν και άκουσα όλη τη συζήτηση που είχε με τους αστυνομικούς. «"Όχι Μπάμπη, πρέπει να μας ακολουθήσεις τώρα, έχουν συλλάβει έναν άντρα στο Ελευθέριος Βενιζέλος που ταιριάζει στα χαρακτηριστικά του δολοφόνου της Κάρολαιν και πρέπει να σε πάμε εκεί να τον αναγνωρίσεις", επέμεναν οι αστυνομικοί. Ο Μπάμπης δεν έφερε αντίρρηση και τους ακολούθησε».
Η Χαρίκλεια Θεοδώρου περιγράφει και την συμπεριφορά που είχε ο δολοφόνος κατά τη διάρκεια της θρησκευτικής τελετής. «Έκλαιγε, κοιτούσε τη φωτογραφία της Κάρολαιν και έκλαιγε. Δεν ξέρω αν έκλαιγε αληθινά ή αν έκλαιγε από τύψεις. Πάντως η συμπεριφορά του δεν πρόδιδε τα όσα θα επακολουθούσαν. Ήταν ένα παιδί που ζούσε με αξιοπρέπεια τον πόνο του, όπως και οι γονείς της Κάρολαιν. Δεν είναι ο τύπος του ανθρώπου που θα αρχίσει να οδύρεται και να χτυπιέται. Πάντα ήταν ψύχραιμος και εγκρατής στη συμπεριφορά του. Αρνούμαστε να το πιστέψουμε ότι αυτός την σκότωσε. Ούτε η οικογένεια της Κάρολαιν μπορεί να το πιστέψει. Ζούμε μια αρχαία τραγωδία, ένα παιδί στο χώμα και το άλλο στη φυλακή. Είναι αδιανόητο...» καταλήγει.