Άρειος Πάγος: Όποιος αρνηθεί το DNA τεστ πατρότητας, είναι ο πατέρας

Η άρνηση λήψης βιολογικού υλικού (DΝΑ) μετά από δικαστική απόφαση που διατάσσει πραγματογνωμοσύνη προκειμένου να επαληθευτεί η πατρότητα παιδιού που γεννήθηκε εκτός γάμου δημιουργεί «αμάχητο τεκμήριο» ότι το παιδί είναι του αρνούμενου να προσέλθει για τη λήψη γενετικού υλικού, αποφάνθηκε ο Αρειος Πάγος και αναγνώρισε πέμπτο παιδί σε επιχειρηματία που είχε εξωσυζυγικές σχέσεις. Μάλιστα, οι αρεοπαγίτες δεν δέχτηκαν ούτε τους λόγους θρησκευτικής συνείδησης τους οποίους επικαλέστηκε για τη μη προσέλευσή του για DΝΑ.

Το 1989 έγινε δεκτή από τον υφυπουργό Εσωτερικών η αίτηση αλλογενούς αλλοδαπού για πολιτογράφηση. Ετσι απέκτησε την ελληνική ιθαγένεια και δραστηριοποιήθηκε στον χώρο των μεσιτικών γραφείων, ενώ παράλληλα παντρεύτηκε και απέκτησε τέσσερα παιδιά. Τα χρόνια περνούσαν και η επαγγελματική του δραστηριότητα ήταν θετική. Εκείνη τον Μάιο του 1993 ήρθε προσωρινά στην Ελλάδα από την Ολλανδία όπου διέμενε μόνιμα και εργαζόταν. Ηδη είχε τελέσει δυο γάμους, οι οποίοι είχαν λυθεί με διαζύγια. Ο πρώτος τελέστηκε το 1974 και ο δεύτερος 29 χρόνια μετά, το 2003.

Κατά το διάστημα παραμονής της στην Ελλάδα γνώρισε σε κέντρο διασκέδασης τον επιχειρηματία με τον οποίο σύναψε ερωτική σχέση. Σύμφωνα με την αρεοπαγιτική απόφαση, η εξ Ολλανδίας «συνευρισκόταν ερωτικά μαζί του κατά το χρονικό διάστημα από τον Ιούλιο του 1993 μέχρι και τον Οκτώβριο του 1993». Εξάλλου, «η ύπαρξη σαρκικής συνάφειας μεταξύ των δύο» επιβεβαιώνεται και από τις ένορκες καταθέσεις δύο μαρτύρων, σύμφωνα με τους δικαστές.

Εξι μήνες μετά, αφού είχε επιστρέψει στην Ολλανδία τέλη εκείνου του χρόνου, τον Ιούνιο του 1994, γέννησε ένα αγόρι εκτός γάμου, όπως επιβεβαιώνεται και από τη ληξιαρχική πράξη γέννησης του γενικού προξένου της Ελλάδος στο Ρότερνταμ.

Σύμφωνα με τη ληξιαρχική πράξη, «το παιδί δηλώθηκε ως αγνώστου πατρός και έλαβε το επώνυμο της μητέρας του, επειδή κατά τον χρόνο της γέννησής του η τελευταία δεν τελούσε σε γάμο». Παράλληλα, όπως επισημαίνουν οι αρεοπαγίτες, σύμφωνα με απόσπασμα από το δημοτολόγιο του Δήμου Αμστερνταμ, αποδεικνύεται ότι «κατά το κρίσιμο χρονικό διάστημα το οποίο περιλαμβάνεται ανάμεσα στην 300ή και την 180ή ημέρα πριν από τον τοκετό είχε καταχωρηθεί ως άγαμη».

Κατόπιν αυτών, η μητέρα προσέφυγε στην Ελληνική Δικαιοσύνη προκειμένου να αναγνωριστεί ο επιχειρηματίας ως φυσικός πατέρας του παιδιού της (αναγνώριση πατρότητας). Υποστήριζε ότι το αγοράκι που γεννήθηκε ήταν «καρπός των, εκτός γάμου, πλήρων σεξουαλικών-σαρκικών επαφών» που είχε με τον φυσικό πατέρα του παιδιού της «καθ’ όλη την κρίσιμη περίοδο της συλλήψεως, από 28.8.1993 (και προ αυτής) έως 28.12.1993 και ειδικώς κατά τον χρόνο της συλλήψεως, το τρίτο δεκαήμερο Σεπτεμβρίου 1993». Μετά από μια δικαστική διαδρομή που ξεκίνησε από το Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών και το Τριμελές Εφετείο Αθηνών η υπόθεση έφτασε στον Αρειο Πάγο.

Κατ’ αρχάς, σύμφωνα με τους αρεοπαγίτες, το ότι η μητέρα άσκησε ένδικα μέσα προς αναγνώριση της πατρότητας του τέκνου της μετά την παρέλευση πενταετίας δεν αποσβήνεται «το υπαρκτό του δικαιώματος αναγνώρισης της πατρότητας». Με προδικαστική απόφαση του Πρωτοδικείου είχε διαταχθεί ιατρική πραγματογνωμοσύνη από βιοχημικό, η οποία «αφού θα ελάμβανε γνώση των στοιχείων από τον φάκελο της δικογραφίας, όπως και δείγμα αίματος, σιέλου ή τριχών, αντί αίματος, από τη μητέρα, το παιδί και τον φερόμενο ως πατέρα και μετά από ανάλυση των δειγμάτων, με τη μέθοδο της υβριδιοποίησης DΝΑ με RΝΑ ή οποιαδήποτε άλλη περισσότερο πρόσφορη επιστημονική μέθοδο, θα αποφαινόταν με ειδικά αιτιολογημένη έκθεση για το εάν ο επίμαχος άνδρας είναι ο φυσικός πατέρας του τέκνου της μητέρας», που διέμενε στην Ολλανδία.

Πράγματι, ο φερόμενος πατέρας κλήθηκε νόμιμα και έγκαιρα μέσω δικαστικού επιμελητή να προσέλθει σε ιατρικό κέντρο προκειμένου να γίνει λήψη βιολογικού υλικού. Παρ’ όλα αυτά, δεν προσήλθε, ούτε ενημέρωσε για τυχόν κώλυμά του. Ωστόσο, την ημέρα εκείνη η πραγματογνώμονας έλαβε παρειακό (στοματικό) επίχρισμα από τη μητέρα και το παιδί, αλλά λόγω της μη προσέλευσης του φερόμενου πατέρα για λήψη βιολογικού υλικού η πραγματογνωμοσύνη κατέστη αδύνατη.

Συνεπώς, αποφάνθηκαν οι δικαστές, «από τη μη προσέλευσή του για τη λήψη από εκείνον βιολογικού υλικού δημιουργείται αμάχητο τεκμήριο για το ότι, αν η διαταχθείσα πραγματογνωμοσύνη είχε διεξαχθεί κανονικά, θα κατέληγε σε συμπέρασμα ευνοϊκό για τους ισχυρισμούς της μητέρας».

Η Δικαιοσύνη προχώρησε ένα ακόμη βήμα, επισημαίνοντας ότι «από το προαναφερθέν τεκμήριο, σε συνδυασμό με τα λοιπά αποδεικτικά στοιχεία της δικογραφίας, κρίνεται ότι επιχειρηματίας είναι ο φυσικός πατέρας του τέκνου που γεννήθηκε το 1994 στην Ολλανδία».

Στον Αρειο Πάγο είχε προσφύγει ο επιχειρηματίας και ζητούσε να αναιρεθεί η σε βάρος του εφετειακή απόφαση, αλλά οι αρεοπαγίτες απέρριψαν ως αβάσιμους όλους τους λόγους που προέβαλε. Ακόμη, απέρριψαν και τον ισχυρισμό του ότι το δικαστήριο δεν έλαβε υπόψη το επιχείρημά του ότι οι λόγοι που αρνήθηκε να προσέλθει για τη λήψη βιολογικού υλικού (DΝΑ) «ανάγονται στη σφαίρα της προσβολής της θρησκευτικής του συνείδησης και του θρησκευτικού του συναισθήματος».

Ειδήσεις σήμερα: 

Βιασμός από ιερέα στο Αγρίνιο: Απολογείται τη Δευτέρα - «Κατασκευασμένες οι καταγγελίες», λέει

Καιρός: Συνθήκες καύσωνα με μέγιστες θερμοκρασίες έως 42 βαθμούς - «Καμίνι» η χώρα και το Σαββατοκύριακο

Μεταβιβάζεται σήμερα το Ελληνικό στη Lamda Development